ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 71 เส้นหมี่ คุณมาสายไปแล้ว！

พูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินออกไปด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์
เมื่อเส้นหมี่เห็น ก็ร้อนรน รีบวิ่งเข้าไปหา เธออยากจะอธิบายกับเขาอีกครั้ง และในตอนนี้เอง จู่ๆเสียง“ปัง”ก็ดังขึ้นจากในคฤหาสน์！
เกิดอะไรขึ้น ?
เมื่อเธอได้ยิน ก็หันมองไปยังชายหนุ่มทันที
แต่กลับพบว่า ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน จากนั้นก็ก้าวเท้ายาวแล้วเดินเข้าไปด้านใน“ชินจัง ลูกทำอะไร ? เปิดประตูเดี๋ยวนี้ ！”
พระเจ้า ที่แท้ก็เป็นชินชิน！
ทันใดนั้นหัวใจของเส้นหมี่ก็แทบจะหลุดออกมา วิ่งตามเข้าไป
แต่กลับพบว่า ที่บริเวณชั้นสองมีคนอยู่ที่นั่นก่อนแล้ว ในตอนนี้ หลังจากที่เห็นประตูห้องของเด็กน้อยถูกปิดลง ก็มีเสียงเรียกไม่หยุด“คุณชายเล็ก ออกมาเถอะ คุณชายเล็ก พวกเราไม่ส่งคุณไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว อย่าขังตัวเองอยู่ในนั้นเลย ตกลงไหม？”
เป็นพี่ภาที่อยู่ตรงนั้น
ที่แท้ ตั้งแต่เช้าหลังจากที่เด็กน้อยรู้ว่าจะต้องไปโรงเรียนในวันนี้จากคำบอกเล่าของเธอ ก็เริ่มเกเรขึ้นมา ไม่เพียงผลักเธอที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาอยู่ออก ยังปิดประตูอย่างแรงใส่หน้าเธออีก
ตอนนี้จะทำยังไงดี ?
เมื่อเส้นหมี่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ร้อนใจขึ้นมาทันทีเช่นกัน
อันที่จริงเมื่อวานเธอก็คิดเอาไว้แล้วว่าเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นแน่
ดังนั้น เธอได้เตรียมการเอาไว้แล้ว ยังไม่บอกเด็กน้อย ไว้เธอมาถึงแล้วค่อยๆตะล่อมบอกเขาเอาทีหลัง
เขาในตอนนี้ฝังใจกับโรงเรียนอนุบาลไปแล้ว อยากจะให้เขายอมไปแต่โดยดี ก็ต้องมานั่งพูดคุยทำความเข้าใจกับเขาก่อน ให้เขาเปิดใจยอมรับมันให้ได้
แต่ใครจะรู้ว่าเพียงเพราะเธอมาสาย เรื่องราวจะกลับตาลปัตรแบบนี้ไปได้
“ชินจัง เด็กดี เปิดประตูนะ แด๊ดดี้มีอะไรจะบอก ”
แสนรักในตอนนี้ก็มาถึงที่หน้าประตูห้องแล้ว เขากักเก็บอารมณ์โกรธที่มีในใจ แล้วพูดกล่อมเด็กน้อยที่อยู่ด้านใน
แต่แล้ว ที่ทำให้ทุกคนต้องผิดหวังก็คือ ด้านในไม่มีเสียงตอบรับอะไรเลย มีเพียงเสียงที่ดัง“ปังๆ”ออกมาให้ได้ยิน ไม่รู้เหมือนกันว่าเด็กน้อยทำอะไรอยู่ด้านใน คนที่ได้ยินต่างก็อกสั่นขวัญแขวน
ท่าทีของแสนรักมืดมนมากขึ้นกว่าเดิม
เห็นเพียงตรงขมับมีเส้นเลือดกระตุก วินาทีต่อมา เขาก็ยื่นมือออก ถือวิสาสะจะเปิดประตูเข้าไป
“อย่า！”
เมื่อเส้นหมี่เห็น ก็ร้องห้ามเขาเอาไว้ทันที
“คุณจะเข้าไปแบบนี้ไม่ได้ เขาจะยิ่งโกรธมากขึ้น เราต้องหาวิธีใหม่ ทำในแบบที่เขาจะยอมรับมันได้”เธอเข้ามาขวางตรงหน้าเขาเอาไว้ และพูดอธิบายให้เขาฟัง
เมื่อแสนรักได้ยิน ก็นึกไปถึงเมื่อครั้งที่แล้วที่เขาถือวิสาสะเข้าไปเอง ทำให้เด็กน้อยเกิดการต่อต้านอย่างรุนแรง และมีอารมณ์โมโหมากกว่าเดิม
“คุณทำได้？”
“……ฉันขอลองดู”
เส้นหมี่ไม่เห็นอาการของเขา ตอบกลับไปอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็เดินมาที่ประตูห้อง
“ชินชิน นี่น้าเอง ต้องขอโทษนะ ที่ไม่ได้รับการยินยอมจากหนู พวกเราก็บังคับจะพาหนูไปโรงเรียน น้าต้องขอโทษด้วย ”
เธอยืนอยู่ที่ประตู ใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวลพูดกล่อมเด็กน้อยที่อยู่ในห้อง ทำแบบเดียวกับที่เธอพูดกล่อมลูกน้อยของเธอทั้งสองคนนั้น
แต่แล้ว สิ่งที่ทำให้เธอต้องกลัดกลุ้มก็คือ หลังจากคนที่อยู่ข้างในได้ยิน ก็ไม่มีการตอบรับใดๆ ยังคงมีเสียงดังโครมครามอยู่ข้างในให้ได้ยิน
แสนรักที่อยู่ข้างๆเมื่อมองเห็น ก็หัวเราะเยาะออกมาทันที “นี่เหรอวิธีที่คุณว่า？”
เส้นหมี่“……”
ราวกับไม่ได้ยิน เธอยังคงแนบไปกับประตู แล้วพูดกับเด็กน้อยที่อยู่ในห้องต่อ“ชินชิน เราล้มเลิกการตัดสินใจนี้ไปแล้ว หากชินชินไม่อยากไป เราก็จะไม่ไป ต่อไปน้าจะมาเล่นกับหนูที่นี่ทุกวันเลยดีไหม ？”
“เหมือนเมื่อวาน เราจะไปเที่ยวเล่นด้วยกันในที่ต่างๆ และยังสถานที่สวยงามอีกมากมาย ตกลงไหม？”
เส้นเลือดตรงขมับของแสนรักเต้นกระตุกขึ้นมาอีกครั้ง
ผู้หญิงคนนี้คงบ้าไปแล้ว ?
เขาพูดตั้งแต่เมื่อไหร่กันว่าล้มเลิกการตัดสินใจนี้แล้ว ?
นอกจากนี้ นี่มันเรื่องที่เธอเอาแต่พูดกับเขาว่าจะให้เด็กน้อยไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ ? แล้วตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่ ? แล้วยังภูเขา ทะเลอะไรนี่อีก เขามองว่าเธอคงบ้าไปแล้ว！
แต่ความจริงก็คือ หลังจากที่หญิงสาวพูดจบ การเคลื่อนไหวภายในห้องก็ค่อยๆเงียบลง
จากนั้นไม่นาน ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเล็กๆของเด็กน้อยดังขึ้น และเสียง“แกร็ก”ก็ดังตามมา ประตูที่ถูกปิดเอาไว้อย่างแน่นหนา ก็ถูกเปิดออก
“คุณน้าพูดจริงเหรอ？”
“จริงสิ น้าเคยโกหกหนูเมื่อไรกัน ? หนูไปไหนน้าก็จะไปด้วย เหมือนตอนที่น้ากับแด๊ดดี้ของหนูตัดสินใจเรื่องนี้กันเมื่อคืน น้าก็คิดเหมือนกัน หากชินชินกลัวที่จะไปโรงเรียน งั้นน้าก็จะไปกับหนูด้วย จะไม่ห่างจากหนูไปไหนเลย ！”
เส้นหมี่ย่อตัวลง ดึงลูกชายที่ยอมเดินออกมาโอบกอดไว้ในอ้อมแขนของตัวเอง
เธอมองดูเขาอย่างอ่อนโยน เห็นใบหน้าเล็กๆของเขาที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ จากการขว้างปาข้าวของในตอนที่อยู่ด้านใน ก็จึงยกแขนเสื้อตัวเองขึ้นและเช็ดเบาๆให้เขาจนแห้ง
แสนรักถึงกับสะอึก
แสร้งทำเป็นพูดเอาใจแต่แฝงเจตนา？
ผู้หญิงคนนี้คิดแบบนี้ก็เป็นด้วย ?
ชินจังถึงกับตะลึง ไม่คิดว่าพอเขาออกมา หม่ามี๊ก็ยังจะพูดเรื่องโรงเรียนอยู่อีก แต่ไม่นาน เมื่อเขาได้ยินว่าหากเขาไปไหน เธอก็จะตามไปกับเขาด้วย แม้แต่โรงเรียนก็ไม่ยกเว้น
ดวงตาคู่งามดวงน้อยที่เดิมทีเต็มไปด้วยการต่อต้านและรังเกียจ ก็แปรเปลี่ยนไป ไม่ได้มีอาการแข็งกร้าวอีก