ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 126 ท่านประธาน ภรรยาของคุณพาตัวเด็กไปแล้ว

เนื่องจาก หลังจากที่เขาเกิดเรื่องที่ร้านเสื้อผ้าขึ้น ก็คิดอยากที่จะส่งตัวลูกชายไปในทันที ไม่อยากจะให้ผู้หญิงคนนี้ได้เจอพวกเขาอีก
แต่ตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้กลับบอกลูกทั้งสองคนว่าทำแบบนี้ไม่ได้
นี่ คงจะเป็นปัญหาของความคิด
ส่วนเส้นหมี่ เมื่อห้าปีก่อน เดิมทีแล้วเป็นคุณหนูที่มีชื่อเสียงของตระกูลที่มีฐานะดีที่สุดของที่นี่
“ขอโทษครับ หม่ามี๊ ผมทำผิดไปแล้ว”
ในที่สุดคิวคิวก็เข้าใจแล้ว จึงรีบขอโทษหม่ามี๊
เส้นหมี่ลูบศีรษะเล็กๆของเขา : “ไม่เป็นไรครับ หม่ามี๊รู้ว่าคิวคิวของหม่ามี๊ไม่ได้มีเจตนา หนูทำก็เพื่อหม่ามี๊ทั้งนั้น”
“ครับ!”
“เพราะฉะนั้น ความจริงแล้วหม่ามี๊เองก็อยากจะบอกพวกหนู ว่าจริงๆแล้วหม่ามี๊เห็นด้วยกับวิธีของพวกหนูมากๆเลยนะ”
จู่ๆเส้นหมี่ก็เอ่ยชมลูกทั้งสองคนขึ้นมา
อา?
เธอเห็นด้วยอีกแล้ว?
ดวงตาดวงเล็กๆคู่สวยของลูกทั้งสองคนเบิกโตขึ้น มองหม่ามี๊อย่างไม่เข้าใจ
เส้นหมี่หัวเราะขึ้นมา : “เป็นความคิดเห็นนะลูก ก็แด๊ดดี้ของพวกหนูรังแกหม่ามี๊ หม่ามี๊รู้สึกว่าความจริงแล้วควรจะสั่งสอนเขาเสียหน่อย!”
เด็กๆทั้งสองคน : “………”
“ไม่อย่างนั้น วันนี้พวกเรากลับไปกันก่อน แล้วหลังจากนั้นหม่ามี๊ก็จะพาพวกหนูสามคนพี่น้อง ออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกกัน ไม่ต้องบอกแด๊ดดี้คนไม่ดีนั่น ทำให้เขาร้อนใจไปเลยดีไหมครับ?”
“ดีครับ!”
และนี่เด็กๆทั้งสองคนจึงตอบรับขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน!
หลังจากนั้นสองสามนาทีสามแม่ลูกก็ออกมา……
——
หลังจากที่แสนรักถึงที่สนามบินแล้ว ก็จัดคนให้เริ่มค้นหาให้ทั่วถึงในทันที
แต่น่าเสียดาย ที่ลูกชายทั้งสองคนของเขานั้นฉลาดมากเกินไปจริงๆ ทุกที่ที่พวกเขาไปปรากฏตัว ตอนที่พวกเขาอยากจะดูจากกล้องวงจรปิด ก็ล้วนแต่พบว่ามีแต่จุดสีขาวๆเต็มไปหมด
ดังนั้นตลอดทั้งช่วงบ่ายจึงยังไม่มีผลลัพธ์ใดๆ
เจ้าเด็กแสบสองคนนี้!!
ดวงตาทั้งสองข้างของแสนรักแดงเล็กน้อย เห็นว่ายังไม่มีคนนั้น เขาก็โมโหมากเสียจนเตะรถไปหนึ่งที
“ไปหามาให้ฉัน ต่อให้ต้องพลิกทั้งเมืองA ก็ต้องหามาให้เจอ!”
“ครับ ท่านประธาน”
“แล้วก็แฮกเกอร์ที่ฉันให้พวกนายหาล่ะ? ทำไมยังมาไม่ถึง? ล้วนแต่เป็นพวกไร้ประโยชน์กันนักใช่ไหม? หาคนๆนึงก็หากันนานขนาดนี้?!!”
เสียงของเขาแหบพร่า แต่ยังคงคำรามเสียงดังด้วยความโกรธจนยับยั้งอารมณ์เอาไว้ไม่ได้ เนื่องจากว่าส่วนลึกในใจนั้นรู้สึกกังวลและกลัว แม้แต่กระดูกข้อนิ้วยังบีบจนได้ยินเสียงออกมาเลยเสียด้วยซ้ำ
เส้นหมี่พูดไว้ไม่ผิด ในฐานะที่เป็นพ่อ เขามีคุณสมบัติที่เหมาะสม
บอดี้การ์ดกลัวจนตัวสั่น รีบไปตามหาคนที่เป็นแฮกเกอร์ทันที
แต่ไม่นาน ก็มีการส่งข่าวมาแล้ว บอกว่าไม่ใช่ว่าไม่ได้หา แต่คนที่หามานั้น ล้วนแต่เป็นคนที่ไม่สามารถซ่อมกู้คืนคลิปจากกล้องวงจรปิดที่เด็กๆทั้งสองคนทำพังได้
“ท่าน….ท่านประธาน คุณชายทั้งสองฉลาดมากเกินไปครับ คนทั่วๆไป…..ไม่สามารถทำลายกลวิธีที่พวกเขาเคยทำเอาไว้ได้เลยครับ”
“ปึง–”
เสียงดังปึงขึ้นมาอีกครั้ง!
ครั้งนี้ ผู้ชายที่อดทนจนถึงขีดสุดแล้วนั้น เตะบอดี้การ์ดคนนี้ออกไปอย่างแรง ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลยในขณะนั้น
ช่างน่ากลัวมากเกินไปแล้ว!
น้อยครั้งที่จะเห็นประธานท่านนี้ลงมือกับบอดี้การ์ดด้วยตัวเอง แต่ละคนหน้าซีดกันขึ้นมาทันที ไม่กล้าส่งเสียงออกมาแม้แต่นิดเดียว
ยังดีที่ในเวลานี้ คนที่สำรวจภายในสนามบินก็มาแล้ว
“ท่านประธานครับ สืบได้เบาะแสมาบ้างเล็กน้อยแล้วครับ วันนี้ตอนช่วงบ่าย16.35น. ที่ช่องหนึ่งมีจำหน่ายตั๋วเครื่องบินไปเมืองเคลียร์4ใบครับ และคนที่จองตั๋วนี้ก็คือ….สวยใสครับ”
“นายว่าใครนะ?”
ไม่ได้ยินชื่อนี้มานานแล้ว แสนรักจึงไม่ได้นึกออกขึ้นมาได้ในทันที
บอร์ดี้การ์เห็นแล้ว จึงทำได้เพียงต้องฝืนพูดออกไปอีกครั้งหนึ่ง : “ก็คือ…..คุณเส้นหมี่ครับ…..”
“!!!!”
ไม่มีเสียงแล้ว เวลานี้ตรงนั้นก็ถูกปกคลุมไปด้วยบรรยากาศที่น่ากลัวยิ่งกว่าพายุฝนกระหน่ำลงมาเสียอีก!
เมืองเคลียร์?
ดังนั้นเด็กทั้งสองคนความจริงแล้วถูกผู้หญิงคนนั้นพาไปตั้งแต่แรกแล้ว?
นี่มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ทั้งๆที่เขาออกมาด้วยกันกับเธอ ตอนที่บอดี้การ์ดมารายงานนั้น เธอก็มีท่าทางที่ดูไม่รู้เรื่องด้วยเช่นกัน
แล้วทำไมตอนนี้เธอถึงได้จะพาตัวเด็กทั้งสองคนไปกัน?
หรือว่าพวกเขาสมรู้ร่วมคิดกันตั้งแต่แรกแล้ว?!!
ทันใดนั้นเองเขาก็นึกถึงระหว่างทางที่มายังสนามบิน ผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ในรถของเขาก็ส่งเสียงร้องออกมาแปลกๆ และตอนที่เธอถูกไล่ลงมาจากรถนั้นก็ไม่ได้มีท่าทางที่ดูเหนื่อยเลยด้วย
ดังนั้นแล้วเขาต้องการจะส่งตัวลูกทั้งสองคนไป แต่ผลปรากฏว่าลูกกลับถูกเธอเอาตัวไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?!!
ในหัวของแสนรักมีเสียงกังวานดังขึ้นมาในที่สุด
“ท่านประธานครับ? ท่านประธานไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?”
บอดี้การ์ดเห็นว่าจู่ๆเขาก็กุมศีรษะตัวเองแล้วก้าวเซไป จึงเข้าไปประคองเขาด้วยความตกใจ
“……..”
เป็นเวลานาน แสนรักถึงได้ทำให้ร่างของตัวเองมั่นคงอยู่ตรงนั้น จากนั้น ดวงตาคู่นั้นที่แดงก่ำของเขาก็จ้องมองไปทางด้านหน้าแล้วเอ่ยพูดขึ้นทีละคำ : “เตรียมเฮลิคอปเตอร์ให้ฉัน ไปที่เมืองเคลียร์เดี๋ยวนี้!”
“ครับ ท่านประธาน!”
“แล้วก็ เตรียมปืนเอาไว้ให้ฉันกระบอกนึงด้วย! ฉันจะทำลายผู้หญิงคนนั้นซะ!!”
——
วันนี้เส้นหมี่พาลูกทั้งสามคนออกมาเที่ยวเล่นข้างนอกทั้งช่วงบ่ายจริงๆ
ที่แรกที่พวกเขาไปก่อนก็คือสวนสนุก เด็กๆก็ชอบสวนสนุกกันอยู่แล้ว โดยเฉพาะชินจัง ที่ร่างกายของเขาไม่ดีนัก จึงถูกห้ามไม่ให้เล่นของพวกนี้
มาที่นี่ เป็นเรื่องที่มีความสุขมากที่สุดสำหรับเขาโดยไม่ต้องสงสัยอยู่แล้ว
“พี่ชินจัง หนูจะบอกพี่ว่าเรือโจรสลัดนั่นน่ากลัวมากเลยนะคะ พวกเราอย่าไปเล่นเลยดีไหม? พวกเราไปเล่นม้าหมุนกันดีกว่า”
รินจังเป็นเด็กผู้หญิง ไม่ได้มีความกล้าหาญนัก หลังจากที่เห็นเครื่องเล่นที่ดูเร้าใจเหล่านั้นแล้ว ก็เริ่มถอย
เธออยากจะให้ชินจังเล่นม้าหมุนเป็นเพื่อเธอ
ความจริงแล้วชินจังอยากจะเล่นเหมือนกับคิวคิว อยู่บนเรือโจรสลัดแกว่งสูงขนาดนั้น ไกลขนาดนั้น แบบนี้ดูแล้วเร้าใจยิ่งนัก
แต่น้องสาวกำลังขอร้องเขาอยู่…..
“ได้สิ”
สุดท้ายแล้วชินจังก็เป็นเหมือนกับผู้ใหญ่ตัวน้อยๆ ที่จูงมือเล็กๆของน้องสาวไปนั่งม้าหมุน