ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 356 แกลองแตะต้องเธอแม้แต่ปลายนิ้วสิ？
“ในเมื่อนายรู้ว่าฉันเป็นภรรยาของเขา งั้นทางที่ดีก็อย่ามาแตะต้องฉัน ไม่อย่างนั้น เขาไม่ปล่อยนายแน่！”
ท่ามกลางความหมดหวัง ในที่สุดเส้นหมี่ก็พูดถึงผู้ชายคนนี้ออกมา
นี่คือผลลัพธ์ที่เธอคิดไม่ถึงเลย
เธอคิดว่า คนที่สมรู้ร่วมคิดกับแต่งฝันจะต้องเป็นคนที่เธอไม่รู้จักแน่ ถ้าเป็นแบบนี้ เธอมาดู จำคนนั้นได้ก็พอแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า คนๆ นี้จะเป็นเกมเมอร์
เกมเมอร์ เขาไม่ปล่อยเธอแน่
หากไม่พูดถึงตอนนี้ที่เธอรู้ความลับของเขา ถึงเป็นการตายของสุเชาวน์พ่อของเขาก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่มีทางปล่อยเธอที่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดแน่
เส้นหมี่ไม่เคยคาดหวังว่า ผู้ชายคนนั้นจะปรากฏตัวในเวลานี้
อย่างไรก็ตาม ที่ทำให้ใจเธอหดหู่เลยก็คือ เกมเมอร์ที่อยู่ตรงหน้านี้ ไม่สนใจแสนรักเลยสักนิด
“งั้นหรือ？งั้นพอดีเลย ฉันกำลังอยากให้เขามาหาฉันอยู่พอดี ครึ่งปีก่อน เขาฆ่าพ่อฉัน ฉันยังไม่คิดบัญชีกับเขาเลย วันนี้เธอมาอยู่ในมือฉันแล้ว ให้โอกาสเขามาสักครั้งพอดี”
ไอ้ระยำนี่พูดจบ มือที่ดึงผมของเส้นหมี่ก็ออกแรงดึงไปด้านหลัง！
“อื้อ——”
ทันใดนั้น หลังจากเส้นหมี่เจ็บที่หัว เธอก็เกือบจะหมดสติไป
และตอนนี้เอง ชายที่เหมือนงูพิษ กลับยังเดินเข้ามา：“แต่ว่า เขาก็ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแล้วนี่？เขาแต่งกับลูกสาวของอรรตพลไปแล้ว เธอจะอยู่หรือตาย เขาจะสน？”
“นาย——”
เส้นหมี่ที่ขมขื่นอยู่นั้น ลึกลงข้างในใจก็เหมือนถูกคนเอามีดมาแทงแรงๆ จนเบ้าตาแดงก่ำ
นี่คือปีศาจจริงๆ เขาไม่เพียงแต่ทรมานเธอทางร่างกาย แต่ยังรู้จักหยิบบาดแผลที่เจ็บปวดที่สุดของเธอและเหยียบลงบนใจเธอ
สุดท้ายเส้นหมี่ก็ดิ้นรนอีกครั้ง เธอที่โดนเหยียดหยามเกินทน ภายใต้ความสิ้นหวัง ลืมแม้แต่ความเจ็บที่หัว มือข้างนั้นของเธอที่ไม่ได้ถูกควบคุม ก็คิดจะแอบหยิบเข็มที่ซ่อนไว้บนตัว
แต่ว่า สัตว์เดรัจฉานตัวนี้เหมือนจะรู้ว่าเธอกำลังจะทำอะไร
พอขยับ มือข้างนั้นของเธอก็ถูกเขาบิดอย่างแรง
“อย่าขยับล่ะ ฉันบอกเธอให้ ฉันไม่ชอบผู้หญิงดื้อเลยจริงๆ ถึงเธอจะเป็นพี่สะใภ้ฉัน แต่ถ้าเธอไม่เชื่อฟัง ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ”
เขาใช้แรงบิดมือทั้งสองข้างของเส้นหมี่ไปไว้ด้านหลังของเธอ บังคับเธอให้ยกหน้าอกขึ้นโดยหันไปหาเขา ใกล้จนเธอได้กลิ่นเหม็นในปากของเขาอย่างชัดเจน！
“แกจะทำอะไร？ปล่อยฉันนะ！”
“ฉันไม่ทำอะไรหรอก แต่คุณหนูตระกูลวชิรนันท์ที่แท้จริงคนนี้ เมื่อเทียบกับคุณหนูตัวปลอมที่อยู่บ้านเธอแล้ว น่าดึงดูดกว่าเยอะเลย ทั้งที่มีลูกแล้ว แต่ผิวยังนุ่มละเอียดแบบนี้อีก เพราะถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็กจนโตหรือเปล่านะ？”
สัตว์เดรัจฉานตัวนี้พูดไป ก็ก้มหน้าลงและมองไปยังหน้าอกที่เปิดอยู่ของเส้นหมี่อย่างทะลึ่ง
พอเห็นตรงนั้นยุ่งเหยิง เผยให้เห็นผิวขาวนุ่มด้านใน และความโค้งที่ปรากฏ เนื่องจากดึงอย่างรุนแรงเมื่อกี๊ เขาก็ดูเหมือนหมาป่าตัวหนึ่งที่รู้สึกโลภ ตามองไปอย่างนั้น！
ไม่มีใครรู้ว่า เกมเมอร์นี้ ตอนที่เส้นหมี่แต่งเข้าตระกูลหิรัญชา เคยอยากได้เธอจริงๆ
“แกมันสัตว์เดรัจฉาน ปล่อยฉันนะ！”
เส้นหมี่เคยได้รับความอัปยศอดสูแบบนี้ที่ไหนกัน หลังจากที่ความเสียใจและความโกรธหลั่งไหลออกมาจากหัวใจเธอ ในที่สุดเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
ผู้หญิงคนอื่นในห้องส่วนตัว ต่างตกตะลึง
นี่เป็นพี่สะใภ้เขานะ เขาบ้าแค่ไหน ก็ทำแบบนี้กับเธอไม่ได้สิ？
แต่เห็นได้ชัดว่า ทุกคนในนี้ต่างประเมินความไร้ยางอายของสัตว์ร้ายตัวนี้ต่ำไป หรือเรียกได้ว่า อาจเป็นเพราะงานหมั้นที่ทุกคนรู้จักกันดีเมื่อหลายวันก่อน เขารู้แล้วว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้ กลายเป็นอดีตกับลูกพี่ลูกน้องคนนั้นของเขาไปแล้ว
ดังนั้น วันนี้เขาจึงกล้าอวดดีขนาดนี้
เกมเมอร์ปลดกระดุมเสื้อของผู้หญิงที่อยู่ใต้เขาจริงๆ
เส้นหมี่กัดลิ้นของตัวเองด้วยความสิ้นหวัง
“ปัง——”
ในช่วงวิกฤต ประตูห้องส่วนตัวนี้ จู่ๆ ก็ส่งเสียงดัง ถูกคนเตะออกจากด้านนอกแรงๆ
เกมเมอร์หยุดลงทันที เพิ่งอยากจะเงยหน้าดูให้ชัดเจนว่าคนที่ไม่กลัวตายคนนี้คือใคร ก็มีบางอย่างลอยเข้ามาบนหัวของเขาอย่างแรง
“เพล้ง！！”
เศษแก้วระเบิดออก พร้อมกับเลือดสดสีแดงที่กระเซ็นออกไป จากนั้น ผู้หญิงทุกคนในห้องส่วนตัวนี้ต่างตกใจมากจนกุมหัวและกรีดร้องออกมา
น่าตกใจจริงๆ！
นี่ใครกันแน่？ถึงได้กล้าลงมือกับพญายมท่านนี้โดยตรง
ทุกคนต่างมองดูชายคนนี้อย่างตกใจกลัว
กลับพบว่า คนที่เข้ามาด้วยความอาฆาตทั่วทั้งร่างกายนี้ ใบหน้าหล่อเหลากว่าเกมเมอร์ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำเรียบง่าย แต่นาฬิกาเรือนนั้นที่ใส่บนข้อมือที่เห็นกระดูกชัดเจนนั้น กลับแสดงถึงฐานะอันสูงส่งของบุคคลผู้นี้
หลังจากเห็นเกมเมอร์โดนตัวเองตี เขาก็เดินเข้ามา เยือกเย็นจนไม่มีการแสดงออกใดๆ บนใบหน้า เหมือนกับยมทูตที่ออกมาจากขุมนรก เดินเข้ามาใกล้เกมเมอร์ทีละก้าว
ทุกคน：“……”
ท่ามกลางความหวาดกลัวมหาศาล เกมเมอร์ที่ในที่สุดได้สติคืนมา ปิดศีรษะตัวเองที่เลือดไหลออกมาอย่างเริ่มตื่นตระหนก：“แสนรัก แกจะทำอะไร？เชื่อไหมว่าตอนนี้ฉันทำเธอตายได้เลย？”
และยังคว้ามือของเส้นหมี่ ทันใดนั้นนิ้วทั้งห้าก็เลื่อนไปที่คอเธอ！
ทันใดนั้น ใบหน้าเล็กๆ ของเส้นหมี่ก็กลายเป็นสีเขียวม่วง
