ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 411 คนทั้งโลกต่างก็รู้ว่าเขานั้นเอาใจเธอ
“คุณเส้นหมี่?”
“อืม?”
เส้นหมี่เบนความสนใจกลับมา หลังจากนั้น เธอมองเห็นหัวหน้าบอดี้การ์ดที่สีหน้าเบื่อหน่ายยืนอยู่ที่ประตูห้องโดยสาร ในมือถือเสื้อผ้าอยู่หนึ่งชุด
“คุณเปลี่ยนเป็นชุดนี้ แล้วก็แต่งหน้านิดหน่อย มืออาชีพหน่อย เป็นงานสักหน่อย ท่านประธานรออยู่ที่ห้องโดยสารด้านหน้า”
เอชเจวางเสื้อผ้าและเครื่องสำอางลงตรงหน้าของหญิงสาว
หลังจากนั้น เขาก็เดินจากไป
เส้นหมี่：“……”
ใช่เหรอ เขาจะใส่อารมณ์กับฉันทำไมกัน? ฉันไปทำอะไรให้เขากัน?
เส้นหมี่มองดูเสื้อผ้ากับเครื่องสำอางอย่างหดหู่ใจ สุดท้ายก็หยิบขึ้นมา แล้วก็ไปเปลี่ยนชุด
หลังจากนั้น10นาที เป็นอีกครั้งที่เธอเดินออกจากห้องโดยสารนี้ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสาวนักธุรกิจแสนสวยเสียแล้ว
เมื่อแสนรักมองเห็นเธอ รู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย
ไม้แขวนดี ใส่อะไรก็สวยทั้งนั้น
สูททรงรัดรูป ที่ห่อหุ้มร่างเล็กเพรียวบางอย่างพอดิบพอดี กระโปรงทรงเอที่ห่อหุ้มสะโพกโค้งมน ขาเรียวยาวที่โผล่พ้นออกมา ผิวพรรณผุดผ่องดั่งสีน้ำนม
หลังจากที่เธอเข้ามา มองเห็นแสนรักแล้ว ใบหน้าเรียวที่ทาทับด้วยแป้งบางๆช่างงดงามดึงดูดผู้คน จ้องมองไปที่เขาอย่างไม่พอใจ
“แสนรัก คุณจะทำอะไรกันแน่ ทำไมต้องให้ฉันใส่ชุดแบบนี้ด้วย”
“คุณจะช่วยตระกูลวชิรนันท์กอบกู้ธุรกิจไม่ใช่หรือ วันนี้ผมจะพาคุณมาดูสักหน่อยว่าอะไรที่เรียกว่าการประชุมสุดยอดธุรกิจอย่างแท้จริง”
แสนรักเบนสายตากลับ หลังจากนั้น เขาก็ก้าวขาเดินออกไป
เส้นหมี่รู้สึกงงเล็กน้อย
การประชุมสุดยอดธุรกิจ?
แท้จริงที่เขาพาเธอมา ไม่ใช่จะพามากักขัง แต่พามาทำธุรกิจ
เส้นหมี่รู้สึกดีใจขึ้นมาแล้ว จึงรีบหยิบสมุดจดที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมา แล้วเธอรีบวิ่งตามไป “แสนรัก คุณรอฉันหน่อย….”
เอชเจที่อยู่ด้านหลัง:“……”
ผู้ชายทำไมถึงได้บาดแผลหายดีแล้วก็ลืมความเจ็บปวด？！！
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง เมืองนี้เป็นเมืองเศรษฐกิจรุ่งเรืองที่สุดในโลก เส้นหมี่เดินตามหลังชายหนุ่ม อย่างตื่นตาตื่นใจจนพูดไม่ออกตึกระฟ้ามีเพียงในโทรทัศน์เท่านั้นถึงได้เห็น
“นี่…นี่คือตึกเอ็มไพร์สเตทไม่ใช่เหรอ คุณ…..คุณจะเข้าไปประชุมที่นี่งั้นเหรอ งั้นสุดยอดการประชุมของพวกคุณคือ….”
“ งานสัมมาผู้นำธุรกิจระดับโลก คุณเส้นหมี่ สักพักหลังจากที่คุณเข้าไปแล้ว ให้รับผิดชอบหน้าที่เลขานุการ อย่าทำให้เสียหน้าหิรัญชากรุ๊ปของพวกเราล่ะ”
คำพูดเย็นชาของเอชเจพรั่งพรูออกมา
เส้นหมี่รีบปิดปากเงียบทันที ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ
ไอ้หย๋า งานสัมมาผู้นำธุรกิจระดับโลก การประชุมครั้งนี้เป็นการประชุมที่ยิ่งใหญ่อลังการ นักธุรกิจรายใหญ่ของโลกต่างมารวมตัวกัน ทำไมไม่บอกก่อนจะได้เตรียมตัวสักหน่อย
เส้นหมี่ตื่นเต้นจนแม้แต่ฝ่ามือยังเหงื่อออก
ตามเข้าไป พบว่า เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในห้องโถงมโหฬาร ป้ายไฟLEDขนาดใหญ่ที่ติดอยู่ที่กำแพง ก็แสดงข้อมูลอย่างละเอียดของแสนรักในทันที
หลังจากนั้น ชายต่างชาติที่ติดป้ายพนักงานก็รีบเข้ามาต้อนรับทันที
“ยินดีต้อนรับ ประธานแสนรัก ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง”
“ผมก็เช่นกัน”
แสนรักยื่นมือไปจับมือทักทาย
เส้นหมี่ยืนอยู่ด้านหลังอย่างไม่กล้าส่งเสียงออกมา จนเมื่อเดินเข้าลิฟต์มา เธอจึงกลืนน้ำลายลงคอ “เดี๋ยวอีกสักครู่ฉันต้องทำอะไร คุณรีบพูดมาสิ”
“พูดอะไรล่ะ”แสนรักสองมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงสแล็ค ด้วยสีหน้าที่แสดงออกมาอย่างสบายๆ
เส้นหมี่ร้อนรน อยากจะเตือนเขา อีกสักครู่เมื่อเข้าไปแล้วเธอต้องทำอะไร
แต่เวลานี้ ประตูลิฟต์ได้เปิดออก มีชายหญิงชาวต่างชาติเดินเข้ามา
“HI รัก บังเอิญจังนะ ที่พบกันที่นี่เสียก่อนแล้ว”
“ครับ ไม่ได้เจอกันเสียนาน”
คงจะเป็นคนรู้จักที่คุ้นเคยกัน เห็นแสนรักอยู่ในลิฟต์ ชายต่างชาติคนนั้นก็เข้ามาทักทายอย่างสนิทสนม
เส้นหมี่จึงหลบไปด้านข้าง แล้วยิ้มทักทายหญิงสาวชาวต่างชาติออกไป
“Hi……”
“Hi ”เส้นหมี่โบกมือไปมา เพื่อเป็นการทักทาย
แต่นึกไม่ถึงว่า หลังจากหญิงสาวเห็นว่าเธอตอบกลับ จึงเปลี่ยนมายิ้มอย่างดีใจ “คุณคือเลขาฯของท่านประธานหรือคะ?”
“…..ค่ะ แล้วคุณล่ะ”
“ฉันก็เหมือนกันค่ะ ฉันมาที่นี่เป็นครั้งแรก ตื่นเต้นนิดหน่อย”
ห๋า?บังเอิญจัง?
เส้นหมี่เจอคนที่สามารถพูดคุยด้วยได้แล้ว จากนั้น เมื่อทั้งสี่คนเดินออกมาจากลิฟต์ ชายสองคนด้านหน้ากำลังพูดคุยกัน หญิงสาวด้านหลังสองคนก็กำลังพูดคุยกันอย่างออกรส
“อีกสักครู่คุณรู้หรือเปล่าว่าต้องทำอะไรบ้าง ฉันก็มาครั้งแรกเหมือนกัน ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันได้ยินว่า หลังจากเข้าไปแล้วก็หาที่นั่งของตัวเอง หลังจากนั้นเตรียมคอมพิวเตอร์กับเอกสารของท่านประธาน ใช่สิ คุณได้เอกสารหรือยังคะ”
“หืม?ยังนะ ไปรับเอกสารที่ไหนคะ”
เส้นหมี่ได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกไม่ค่อยดีขึ้นมา เอกสารอะไร เธอไม่รู้อะไรเลย
ผลลัพธ์ หญิงสาวชาวต่างชาติผู้มีมนุษยสัมพันธ์ดี เมื่อเห็นเธอรีบร้อน จึงจะพาเธอไปหาฝ่ายจัดงานเพื่อรับเอกสารเหล่านั้น
เส้นหมี่：“……”
แต่ยังไม่ทันได้เดินไปไหน ด้านหน้าแสนรักกับชายหนุ่มต่างชาติที่กำลังเดินอยู่ แสนรักหันหน้ากลับมาทันใด
“เส้นหมี่ คุณจะไปไหน”
“เอิ่ม?”เส้นหมี่ที่ถูกหญิงสาวชาวต่างชาติกำลังจะจูงมือเดินไป ถึงกลับต้องหยุดชะงัก “เธอบอกว่า…ไปรับเอกสาร”
“ไปเอาเอกสารอะไร มานี่ มากับผม อย่าไปวิ่งเล่นไปทั่ว” ชายหนุ่มยืนนิ่งใบหน้าหล่อหรี่ตาลง แม้แต่เดินก็ไม่เดินแล้ว เพื่อรอให้เธอเดินมาหา
