ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 548 เธอจะไม่ปล่อยแสนรักไป

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 548 เธอจะไม่ปล่อยแสนรักไป
นอกจากนี้ ตอนเขาพาเธอไปที่บ้านของสมเดชและเรียกพวกเขามารวมกัน เธอนั่งกุมศีรษะอยู่ตรงนั้น และในที่สุดก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งอีกครั้งราวกับว่าสถานการณ์จบลงแล้ว

เมื่อเนติเห็น เธอก็ตบเธออีกครั้งทันที “กล้าดียังไงมาหัวเราะ เป็นเพราะแกนังสารเลว ฉันถึงพลาด!”

แต่งฝันถูกดันไปด้านข้าง

ผ่านไปนาน เธอก็เลียเลือดที่มุมปาก แล้วหันกลับมาช้าๆพูดว่า “เธอเตี้ยลงเพราะฉันเหรอ เก่งเหมือนคนอื่น ”

“พูดอะไรน่ะ พูดอีกทีสิ!!”

“ฉันผิดเหรอ เป็นลูกชายของธนากรทั้งคู่ ลูกของภรรยาหลวงเขาฉลาดมาก แต่คุณเป็นเมียน้อยเกิดลูกมากลับอัปยศเหมือนสิ่งที่คุณทำไม่มีผิด สมองก็มีข้อบกพร่อง ไม่อย่างนั้นเมื่อวานคุณจะแพ้อย่างน่าสังเวชได้ยังไง ฮ่าฮ่าฮ่า…”

เสียงสุดท้ายเธอหัวเราะยาวมากเป็นการจี้ใจดำ

ใบหน้าของเนติบิดเบี้ยว

เธอดึงผมเธอกระตุกลุกขึ้นยืน และในวินาทีต่อมาเธอก็ยกรองเท้าส้นสูงที่แหลมคมเหยียบหน้าของเธอ

“โอ้ย–”

ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นจากห้องนี้

ฉากที่โหดร้ายและนองเลือดเช่นนี้ แม้แต่ผู้ช่วยที่อยู่ในห้องนี้ก็ยังแอบหันหน้าหนี

สิบนาทีต่อมาแต่งฝันก็เสียชีวิตในที่สุด

ผ่านไปหนึ่งปี เธอยังคงหนีไม่พ้นชะตากรรมแห่งความตาย

และครั้งนี้ ความตายของเธอยิ่งแย่ลงไปอีก เมื่อยกหน้าขึ้นทั้งหมด ก็ไม่เหลือเนื้อชิ้นใดเหลืออยู่เลย มันเละจนเหมือนแตงโมเน่า

“ใครเป็นเมียน้อย ใครเป็นเมียหลวง! แสนรัก ไอ้สารเลว ฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไป ฉันจะบอกให้ทุกคนรู้ว่าใครคือสายเลือดที่แท้จริงของธนากร”

ในห้องยังมีผู้หญิงคนหนึ่งคำรามเหมือนคนบ้า

——

เมื่อเส้นหมี่และแสนรักกลับมาที่คฤหาสน์วชิรนันท์ แสงดาวก็กลับมาแล้ว

เธอยังไม่ตาย

ตอนแรกเพื่อกระตุ้นแผนของแต่งฝัน แสนรัก และแครอทตั้งใจวางแผนให้แสงดาวแกล้งทำเป็นว่าถูกวางยาพิษโดยแต่งฝัน

ในความเป็นจริง แสงดาวได้เตรียมแก้พิษกับแครอทไว้ล่วงหน้าแล้ว

“กลับมาแล้วเหรอ ไม่เป็นไรใช่ไหม”

เช่นเดียวกับน้องชายของเธอ แสงดาวไม่ใช่คนที่ชอบแสดงความเป็นห่วงเป็นใยต่อผู้อื่น เมื่อเห็น เส้นหมี่กลับมา แม้ว่าเธอจะมีความสุขมาก แต่เธอก็ถามคำถามเรียบๆ

เส้นหมี่รู้จากสามีของเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ของแสงดาวหลังจากที่เธอถูกจับแล้ว

ในขณะนั้นหลังจากที่เธอพยักหน้าทั้งน้ำตา เธอก็อ้าแขนออก และเริ่มที่จะกอดเธอ

แสงดาว “…”

ร่างกายที่ควบคุมไม่ได้ของเธอแข็งทื่อกลายเป็นน้ำแข็ง เธอซึ่งไม่กลัวท้องฟ้า รู้สึกเสียสูญในเวลานี้

“เธอ…กอดฉันทำไม ปล่อย!”

“ไม่เป็นไร แค่ยินดีกับเราสองคนไปตลอดชีวิต ในอนาคตเราจะรวยมากแน่นอน”

เส้นหมี่ปล่อยเธอ และยิ้มต่อหน้าเธอ

แสงดาวรู้สึกรังเกียจทันที

“คุณหนูตระกูลหิรัญชาอย่างฉันยังไม่รวยพออีกหรอ”

“……เอ่อ”

เส้นหมี่พูดไม่ออก ในท้ายที่สุดเธอก็ทำได้เพียงทิ้งผู้หญิงที่ตรงกว่าเหล็ก และขึ้นไปชั้นบนพร้อมกระเป๋าเดินทางของเธอ

ในวันนั้นเนื่องจากพี่ภาและลูกๆไม่อยู่บ้าน และแสนรักก็ไปที่บริษัททันทีที่เขากลับมา เส้นหมี่จึงอยู่กับผู้หญิงคนนี้ที่บ้านทั้งวัน

จนเมื่อฟ้ามืด ทันใดนั้นผู้หญิงคนนั้นก็พูดถึงการกลับไปคฤหาสน์หิรัญชา

“พ่อฉันไม่อยู่แล้ว ถ้าฉันไม่กลับไปก็จะไม่มีใครอยู่บ้าน”

เส้นหมี่ “…”

ฟังดูน่าเศร้า

เธอได้ยินเรื่องเกี่ยวกับคุณท่านหลังจากที่เธอกลับมาเท่านั้น เธอไม่เคยคิดเลยว่าคุณท่านที่เปลี่ยนชะตาชีวิตของเธอจะต้องตายแบบนี้ในที่สุด

เขาไปแล้ว จะมีความบาดหมางอะไรกันระหว่างพวกเขาอีก

“ค่ะ ฉันจะคุยกับน้องชายของคุณในภายหลัง ดูว่าจะย้ายเด็กๆกลับไปอยู่ด้วยไหม”

“จริงหรอ”

เมื่อแสงดาวได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเธอก็เป็นประกายด้วยความตื่นเต้น

เส้นหมี่พยักหน้า “จริงค่ะ ตอนนี้พ่อจากไปแล้ว น้องชายของคุณเป็นหัวหน้าตระกูลหิรัญชา ดังนั้นเขาควรย้ายกลับไปที่นั่น”

เธอยังคงมีเหตุผล และเต็มใจที่จะย้ายไปอยู่กับผู้ชายของเธอในเวลานี้

แต่เธอคงไม่คิดว่าเป็นเพราะการกระทำของเธอ หลังจากนั้นไม่นาน มือที่ต้องการจะแก้แค้นพวกเขาอย่างบ้าคลั่งมันยิ่งบ้ามากขึ้นไปอีก! –

“คุณผู้หญิง ฉันได้ยินมาว่าแสนรักและทั้งครอบครัวของเขาย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์เก่าวันนี้”

“ฉับ!”

เสียงดังฟังชัด!

ในสวนที่เต็มไปด้วยดอกโบตั๋น ดอกไม้บานขนาดใหญ่ถูกตัดเป็นสองชิ้นด้วยกรรไกรคม!