ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 604 ตระกูลเทวเทพรู้การมีตัวตนของเขาแล้วหรือยัง

ภารานินกลับถูกลักพาตัวไป?

นี่ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก

เพราะว่า แม่ของเขาคนนี้เป็นคนสติไม่ดี อายุก็มากแล้ว จับตัวเธอไปมีประโยชน์อะไร?เรียกค่าไถ่เหรอ?

แต่ว่าเขายังไม่ทันได้ประกาศสู่สาธารณะ ว่าเธอคือแม่ของเขา

อีกทั้งถ้าเป็นเพราะเหตุผลนี้จริงๆละก็ ตอนนั้นที่นั่งอยู่ด้านหลังยังมีเด็กๆทั้งสามคน ซึ่งแย่งไปได้อย่างง่ายดาย คนไหนก็ได้ ต่างมีค่าราคามากกว่าภารานินอีก

แสนรักที่อยู่ในออฟฟิศดูเทปบันทึกอันนี้อย่างต่อเนื่อง ทั้งร่างแผ่ไปด้วยรัศมีแห่งความเป็นอันตรายอย่างมาก

【เปรมไตร：พี่สาม การลักพาตัวครั้งนี้ ดูแล้วไม่เหมือนคนธรรมดาเป็นคนลงมือ เหมือนเป็นทหาร！】

ทันใด กล่องข้อความบนหน้าจอคอมพิวเตอร์แสดงการเตือน เป็นข้อความตอบกลับจากเปรมไตร

ทหาร?

ทันใดแสนรักหรี่ตาลง

【แสนรัก：ว่าไงนะ？】

【เปรมไตร：วิธีที่ใช้ในการงัดประตูรถของคุณเป็นวิธีเดิมๆ อีกทั้งตอนลักพาตัว ไม่ว่าจะเป็นการกระทำหรือทักษะที่ใช้ ดูไม่เหมือนพวกอันธพาลทั่วไป นี่ผ่านการฝึกมาอย่างดี ถ้าผมทายไม่ผิดละก็ คนคนนี้ น่าจะเป็นทหารหน่วยรบพิเศษ】

……

เป็นถึงทหารหน่วยรบพิเศษ?

สีหน้าของชายหนุ่มยิ่งเยือกเย็นและน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ในนัยน์ตา ก็เต็มไปด้วยความเยือกเย็นแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกๆขณะช่างหมองหม่นและน่าสยดสยอง

ทหาร?

น่าสนใจดี ความลึกลับนี้ยิ่งลึกล้ำขึ้นไปอีก เป็นเรื่องเกี่ยวกับทหารไปเสียแล้ว

มองดูแล้ว ความลับที่แอบซ่อนอยู่รอบข้างเขาแสนรักคนนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว

——

วันนี้ตอนบ่ายเส้นหมี่ไม่ได้อยู่ที่บริษัท เธอออกมาเจรจาเรื่องโครงการ

อีกทั้งเพราะว่าผู้ช่วยของเธอ ษานั้นไม่สบายอย่างกะทันหัน ครั้งนี้ที่ออกมา เธอพาพนักงานใหม่ที่ชื่อฐานิษออกมาด้วย

“ผู้บริหารเส้นหมี่ เมื่อสักครู่คุณพ่อของคุณโทรมาค่ะ บอกว่าที่บ้านเกิดเรื่องขึ้นแล้ว ให้คุณรีบโทรกลับหาเขาทันที”

“ห๋า?”

เส้นหมี่ที่พึ่งจะออกมาหลังจากเจรจากับลูกค้าเสร็จ หลังจากได้ยินฐานิษพูดแบบนี้ ทันใดก็รู้สึกตกใจขึ้นมา

เกิดเรื่อง?

เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เส้นหมี่รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที หลังจากนั้นโทรกลับไปหาพ่อของเธอ

ผลลัพธ์ หลังจากดิลกรับสายโทรศัพท์ จึงบอกเรื่องที่ภารานินหายตัวไปกับเธอทันที

“เส้นหมี่ ที่ผมโทรมานี้ เหตุผลสำคัญคือ วันนี้ตอนที่ผมมา แม่สามีของคุณเกิดบ้าขึ้นมาอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นผมเพื่อจะปลอบเธอ จึงเอาเรื่องในปีนั้นที่ผมไปหาขุนนาย เขามอบเหรียญรักษาสันติภาพให้กับเธอ ถ้าคนคนนั้นได้พบสิ่งนี้ แล้วดูออก งั้นจะทำยังไงดี มันจะเป็นปัญหาใหญ่หรือไม่”

ดิลกพูดออกมาในสายโทรศัพท์ด้วยความเสียใจและวิตกกังวล

เส้นหมี่： “……”

มืดแปดด้าน เธอยอมใจพ่อของเธอคนนี้จริงๆ

เขากำลังทำอะไรอยู่? ทำไมในเวลาสำคัญแบบนี้ เอาของที่สำคัญแบบนั้นมอบให้เธอ เขาไม่รู้เลยหรือว่านั่นจะนำความตายมาให้กับเธอ?

เส้นหมี่อยากจะบ้าตาย

ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานต่อแล้ว เธอเดินออกไปและตอบกลับไป

ฐานิษที่อยู่ด้านหลังได้เห็นแล้ว จึงรีบตามมา：“ผู้บริหาร เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือคะ มีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า”

“หืม?”

เส้นหมี่พึ่งจะนึกถึงหญิงสาวคนนี้：“ไม่เป็นไร ที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย ใช่สิ ฐานิษ สองวันนี้ ษาไม่ค่อยสบาย ส่วนฉันเองก็มีธุระ งั้นอันนี้ก็ให้เธอเป็นคนจัดการก็แล้วกัน”

เธอรีบร้อนขึ้นมาทันใด ไม่มีกะจิตกะใจไปจัดการเรื่องงานของบริษัทแล้ว จึงมอบให้ฐานิษเป็นคนรับผิดชอบ

ฐานิษได้ยินดังนั้น ทันใดก็ตกใจขึ้นมาเพราะเธอไว้ใจเธอเกินกว่าที่คิดเอาไว้：“ค่ะ ผู้บริหาร คุณวางใจได้ ฉันจะทำงานของคุณทำให้ดีที่สุด”

เส้นหมี่โบกมือไปมา แล้วรีบเดินออกไป

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ฐานิษยืนอยู่ข้างถนนยืนมองจนกว่าเธอจะพ้นออกไป ทันใดก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรไปที่ญี่ปุ่น

“คุณหญิง เส้นหมี่ทางนี้เหมือนว่ากำลังเกิดเรื่องอะไรบางอย่างขึ้น หลังจากเมื่อกี้ได้รับโทรศัพท์จากพ่อของเธอ ก็กระวนกระวายรีบกลับไป”

“เรื่องอะไรเหรอ”

เนติที่อยู่ที่ญี่ปุ่นกำลังดื่มชาอย่างสบายอารมณ์ ได้รับโทรศัพท์สายนี้ เธอมองไปที่เล็บสวยๆของเธอที่พึ่งจะทำเสร็จ เกิดความสนใจจึงถามออกมา

ฐานิษจึงคิดอย่างละเอียดอีกทีถึงเนื้อหาที่เธอพึ่งจะแอบฟังในเมื่อสักครู่

“เหมือนว่า……จะมีคนบางคนหายตัวไป”

“คน?”เนติขมวดคิ้วขึ้นทันที “ใครเหรอ”

“ได้ยินไม่ชัดเจน แต่ว่า สีหน้าของเธอกระวนกระวายอย่างมาก อีกทั้ง ฉันเหมือนได้ยินคำว่าเหรียญรางวัลอะไรสักอย่าง”

ผู้หญิงคนนี้ แม้แต่คำสองคำยังได้ยินแล้ว

แววตาของเนติขยับไปมา

ทันใด เธอเหมือนนึกอะไรออกขึ้นมา ต่อจากนั้น ดวงตาทั้งสองข้างนั้นก็เปล่งประกายขึ้นมายิ่งกว่าเดิม！

“ภารานิน? เธอหายตัวไปแล้วใช่ไหม ดีมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ……นี่เบื้องบนกำลังช่วยเหลือฉันอยู่ แผนการใหญ่ของฉัน ใกล้จะสำเร็จแล้ว”

ภายในหนึ่งวินาทีเธอกลับหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ฐานิษฟังไม่เข้าใจ แต่ว่า เธอได้ยินคุณหญิงท่านหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี ก็รู้ได้ว่า เป็นเรื่องดีแน่นอน เธอยืนอยู่ตรงนั้นภายในใจก็เกิดดีใจขึ้นมาด้วย

“คุณหญิง งั้น……พรุ่งนี้คุณชายจะมาที่นี่ใช่ไหมคะ”

“แน่นอน พรุ่งนี้คุณสามารถไปพบเขาได้ แต่ว่า ฉันให้คุณหาเทปต้นฉบับที่พี่ชายของคุณข่มขู่ให้ธนากรเซ็นมอบอำนาจอันนั้น คุณหาเจอหรือยัง”

ทันใดนั้น ผู้หญิงคนนี้ก็ถามเกี่ยวกับปัญหาเรื่องนี้ขึ้นมา

“ยัง……ยังค่ะ ได้ยินว่า เทปต้นฉบับส่งมอบให้กับชั้นศาลแล้ว……”สีหน้าของฐานิษเริ่มกระวนกระวายขึ้นมา แม้แต่คำพูดที่พูดออกมายังเริ่มขาดความมั่นใจ