ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 784 เธอหึงหวงราวกับเถาวัลย์

แสงดาวไม่ได้ยินอะไรแล้ว ครั้งนี้เธอเมาจนไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ขวัญเมืองเห็นดังนั้น ก็ยิ่งโกรธมากกว่าเดิม

เธอจ้องไปยังมือคู่นั้นของเธอ

มือคู่นี้ คือมือที่โอบคอของพี่ชายเธอไว้เมื่อกี้ เธอยังไปลวมลามเขาอีกด้วย

ความหึงหวงอย่างบ้าคลั่งราวกับเถาวัลย์ที่เลื้อยยาวออกมา เธอหันหลังเดินออกไป ไม่นาน เธอไปเก็บเม็ดทรายหยาบขรุขระมาหนึ่งกำมือจากข้างนอก จากนั้นก็ยัดมันลงในมือคู่นั้นแล้วถูอย่างแรง!

“อึก……”

แสงดาวที่เจ็บปวดในการหลับใหล ร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวด

และแล้ว เธอเมามากเกินไป แอลกอฮอล์ที่มีความเข้มข้นสูงไม่เพียงแค่ทำให้เธอมึนเมา อีกทั้งยังทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดด้านชาไปหมด การถูไปมาที่ทั้งโหดร้ายและทรมานนี้ เธอเพียงแค่ร้องในลำคอเบาๆสองครั้ง

จากนั้น ก็ไม่มีการตอบสนองอะไรอีก

ขวัญเมืองเห็นดังนั้น ก็ถูมันอีกด้วยความโกรธแค้นอย่างที่สุด

เมื่อขวัญเมืองปล่อยเธอไป มือที่ขาวเนียนกระจ่างใสคู่นั้นของแสงดาว ก็ถลอกจนเลือดอาบอย่างน่าตกใจ!

ขวัญเมืองเดินไปแล้ว

ก่อนจะไป เธอไม่ลืมที่จะเก็บทำความสะอาดให้หมด จากนั้น จึงจะปิดประตู

“คุณหนู คุณแสงดาวไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหมคะ?”

เมื่อลงมาจากชั้นบน เมื่อเหล่าคนใช้ที่ยังรอเม้าท์อยู่ที่ห้องโถงใหญ่เห็นเธอ ก็ถามขึ้นอย่างทนไม่ไหว

เธอเพียงกวาดตามองพวกเขาอย่างเย็นชา “นอนหลับไปแล้ว ถ้าไม่มีธุระอะไร พวกเธอก็ไม่ต้องขึ้นไปรบกวนเธอล่ะ”

จากนั้น เธอก็เข้าไปทำงานในห้องครัวต่อ

เมื่อเหล่าคนใช้เห็นดังนั้น ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก

——

วันถัดไป

เมื่อแสงดาวได้สติแล้ว เธอถูกปลุกด้วยความเจ็บปวดจากมือคู่นั้นของเธอ

“โอ๊ย……”

เธอร้องอย่างเจ็บปวด ลืมตามองดูดีๆ จึงตกใจกลัวเมื่อพบว่ามือทั้งสองข้างของตัวเองถลอกจนเลือดอาบ หลังจากผ่านไปหนึ่งคืน เลือดที่ไหลออกมา ก็มีเลอะบนเตียงไปบ้าง

เวร!

เธอเจ็บจนมีเหงื่อท่วมหัวทันที

นี่เมื่อวานเธอทำอะไรมาเนี่ย?

ทำไมถึงทำให้มือสองข้างของตัวเองเป็นแบบนี้ไปได้?

เธอลุกขึ้นจากเตียงนอน ผ่านไปพักหนึ่ง หลังจากที่เธอทนต่อความเจ็บปวดเดินมาถึงหน้าประตูห้อง เธอเปิดประตูออกแล้วเดินออกมา “มีใครอยู่ไหม มีใครไหม!”

“……”

ไม่มีเสียงใดๆ ชั้นที่ถูกปิดไม่ให้เข้าเพราะแสนรัก ไม่มีคนใช้คนไหนกล้ามา

แม่งเอ้ย!

เมื่อเห็นดังนั้น เธอก็สบถออกมาอย่างแรง ต้องยกมือที่ถลอกเลือดอาบจนน่ากลัวคู่นั้นไว้ แล้วเดินขึ้นบันไดไป

ที่ชั้นล่าง ถ้าเธอจำไม่ผิด เมื่อวานในห้องนอนของน้องชาย มีหมออยู่

แสงดาวเดินขึ้นมาถึงแล้ว

ถือว่าโชคดี ที่เช้านี้อาการคลั่งยาของแสนรักไม่ได้กำเริบ อีกอย่าง เขาเองก็เพิ่งตื่น

“แสนรัก นายตื่นแล้วหรือ เร็วเข้า รีบเรียกหมอคนนั้นของนายให้พี่หน่อย โอ๊ยแม่งเอ้ย เจ็บฉิบหายเลยไม่รู้ว่าไปทำอีท่าไหนเหมือนกัน มือของฉัน…..”

เธอมองเห็นชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะที่กำลังจะดื่มน้ำอุ่นอยู่ในห้องนอน ราวกับคว้าฟางช่วยชีวิตไว้ได้เส้นหนึ่ง ชูมือตัวเองแล้วเดินเข้ามาทันที

แสนรักมองเธออย่างเย็นชา

พี่สาว?

เขาจำไม่ได้

แต่ว่า เรื่องเมื่อวาน หลังจากที่เขาได้สติ ก็ได้รู้เรื่องแล้ว เพราะฉะนั้น เมื่อสายตาของเขาละจากผมที่ยุ่งเหยิงราวกับรังนกของเธอ แล้วมองไปที่มือที่เธอชูไว้

แววตาของเขาก็หรี่ลง

“ไปทำอะไรมา?”

“หา?” แสงดาวมองไปทางเขา “ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อคืนฉันเมา พอตื่นมาก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว”

เธอจ้องมองมือของตัวเองอย่างมึนงง

แสนรัก “……”

กวาดตามองราวกับมองคนโง่เขลาแวบหนึ่ง แสนรักเดินกดออดที่ข้างเตียง ไม่นาน หมอที่รับผิดชอบให้เขาเลิกยาก็ขึ้นมา

“คุณชายเล็ก เรียกผมมีอะไรหรือเปล่าครับ?”

“เธอ”

แสนรักชี้ไปผู้หญิงคนนี้ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้น เขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป

หมอจึงเดินเข้ามาดูให้แสงดาว

“พระเจ้า คุณแสงดาว นี่มือของคุณไปทำอะไรมา? ทำไมถึงปวดเจ็บขนาดนี้?” เป็นไปตามคาด หลังจากที่หมอเห็นบาดแผลที่น่ากลัวแล้ว ก็ตกตะลึงไปเหมือนกัน

แสงดาวพูดจนเบื่อแล้ว จึงตอบเขาไปแค่สามคำ “ฉันไม่รู้”

หมอ “……”

มองดูนานมาก ตอนที่หยิบขวดน้ำยาล้างแผลขึ้นมาจะล้างแผลให้เธอ เขาก็มองดูอาการอย่างละเอียดอีกครั้ง แล้วก็พูดขึ้นในที่สุด “แผลนี่ ดูแล้วเหมือนแผลถลอกที่เกิดขึ้นจากการเสียดสี คุณแสงดาวล้มหรือครับ?”

“หา?”

แสงดาวเงยหน้าขึ้นมา “ล้ม? ไม่หรอกมั้ง เมื่อวานฉันดื่มจนเมา ตอนที่ตื่นมาก็อยู่บนเตียงแล้ว”

หมอ “ถ้างั้นก็คงจะหกล้มนะ แต่ว่า……ก็ไม่น่าเป็นไปได้สิ ถ้าหกล้มล่ะก็ ต้องมีแผลที่ข้อศอกและแขนบ้างสิ ทำไมถึงเป็นแผลทั่วฝ่ามือแบบนี้นะ”

จู่ๆหมอก็จ้องแผลของเธอแล้วพูดขึ้นมาอย่างสงสัย

แสนรักออกมาจากห้องน้ำพอดี เมื่อได้ยินดังนั้น เขาจึงเดินเข้ามา

หลายวันมานี้ เพราะทรมานกับร่างกายที่ติดยา ทำให้เขาไม่ค่อยมีชีวิตชีวาเท่าไรนัก แต่แววตาเฉียบคมที่ซ่อนอยู่ในดวงตาสีหมึกดำนั้น มันไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย ในตอนที่เขามีสติ

เขาจ้องมือของผู้หญิงคนนี้เงียบๆสักพัก

“บาดแผลทรงกลม น่าสนใจ” มุมปากของเขามีความประชดที่เย็นยะเยือกปรากฏ

แสงดาวเงยหน้าขึ้นมาทันที

“หมายความว่าอะไรหรือ? บาดแผลทรงกลมคืออะไร?”

“ดูไม่ออกหรือ? มือของเธอมันเมาแล้วไปยื่นลงในเครื่องบดเนื้อในตอนกลางค่ำกลางคืนไงล่ะ” แสนรักประชดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เมื่อเขาพูดจบ ก็เดินออกไปทันที