แต่ ตอนที่เธอกำลังจะเบือนสายตาออกไป คนที่ถูกจับมัดด้วยโซ่ที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงนั้น จู่ ๆ กลับเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย ทันใดนั้น ใบหน้าอันสวยงามและน่าตื่นตาตื่นใจนั้นก็เข้าสู่สายตาของเธอ!
“กาวิน! นั่นคือกาวิน!”
เธออุทายด้วยความตกใจ
ดลธีเองก็ดูออกแล้ว และปฏิกิริยาของเขารุนแรงกว่าเธอเสียอีก เขากัดฟันกรอดจนแทบฟันจะหลุดออกมาเป็นซี่ๆ
นั่นเป็นกาวินจริงๆด้วย
บนโลกใบนี้ ไม่มีผู้ชายคนไหนที่มีใบหน้าอันสวยสดงดงามได้เหมือนเขา ราวกับตุ๊กตากระเบื้องมาตั้งแต่เล็กๆ เขาเฝ้ามองดูการเจริญเติบโตของเขา ค่อยๆ สอนเขาศิลปะป้องกันตัว ยิงปืน เป็นต้นให้กับเขา…
“ไอ้พวกสัตว์นรก!! ผมจะฆ่าพวกมัน!!”
เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว หลังจากที่ตะโกนออกมาแล้ว ก็จะเข้าไปช่วยคน
แสงดาวเห็นเข้า ก็รีบคว้าตัวเขาไว้
“รอดูก่อน ดูว่าสถานการณ์เป็นยังไงแล้วค่อยว่ากัน”
“…”
จากนั้น ทั้งสองคนก็มองดูกันต่อไป
กลับเห็นว่า หลังจากที่กาวินถูกพาตัวขึ้นมาแล้ว ผู้คนทั้งหมดต่างพากันตื่นตาตื่นใจกับอวัยวะทั้งห้าบนใบหน้าของเขา ดังนั้น เดิมทีที่นี่ก็เป็นสถานบันเทิง คนเหล่านี้ก็เริ่มอดใจไม่ไหวที่จะเสนอราคาขึ้นมา
ซึ่งเหมือนกับคืนแรกสำหรับการประมูลนางโลม เหล่านั้นในสมัยโบราณ
ไอ้พวกสัตว์เดรัจฉานเหล่านี้!
นี่คือกาวิน ผู้นำดราก้อน แชนท์แห่งตระกูลหิรัญชา ถ้าหากเขาได้สติ เขาจะต้องฆ่าพวกเขาทั้งหมดภายในเวลาเพียงไม่นาน
แสงดาวเห็นแล้วก็ยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีกครั้ง
แต่ ในเวลานี้กาวินไม่มีการตอบสนองใดๆ
แม้แต่ตอนที่มีคนด้านล่างเขาเสนอราคาให้หนึ่งล้าน จากนั้นดึงโซ่ที่มัดคอเขาไว้เพื่อให้เขาก้มลงไปให้คนลูบคลำ เขาก็คลานไปทีละก้าวจริงๆ
“กาวิน!!”
เมื่อแสงดาวได้เห็นฉากนี้เข้า ในที่สุดก็อดทนไม่ไหวแล้ว เธอแหวกผู้คนเบื้องหน้าและเบียดเข้าไปยังด้านหน้า
“สิบล้าน! ฉันให้สิบล้าน!”
เธอยืนอยู่ตรงนั้น สองมือไขว้ไว้ด้านหลัง เหมือนกับว่าราชินีที่ลงมาจากสวรรค์ จ้องมองยังคนกลุ่มนี้อย่างเย็นชาและพูดออกมาทีละคำทีละประโยค
“ว้าว–”
ราคาสูงขนาดนี้ ทันใดนั้น คนในบาร์ ต่างก็พากันมองมาที่เธอ
ที่แท้เป็นผู้หญิง
เดิมที่พึ่ง “สัตว์เลี้ยง” ตัวนี้หาเงินอย่างณคุนหลังจากที่เห็นชัดเจนว่าเป็นผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวออกมาแล้ว ก็หัวเราะ : “คุณผู้หญิง คุณจะซื้อเขาด้วยราคาสิบล้านเหรอ? ขอโทษทีครับ พวกเรายังไม่เริ่มประมูลเลยครับ”
คนคนนี้ หลังจากที่เห็นช่องทำเงินแล้ว ก็เริ่มเปลี่ยนใจขึ้นมา
คิดอยากได้มากกว่านี้
ดังนั้น คนรอบข้างเห็นแล้ว ต่างก็เริ่มประมูลตามด้วย ในช่วงที่ราคาของแสงดาวพุ่งขึ้นไม่หยุดนั้น ไม่นาน ราคาก็พุ่งขึ้นถึงยี่สิบล้าน
คนของตระกูลหิรัญชาพวกเขามีมูลค่าเพียงยี่สิบล้านเท่านั้น?
แสงดาวรอจังหวัดให้คนเหล่านี้หยุดลง มุมปากมีเพียงความเยาะเย้ยอย่างเย็นชาเล็กน้อย
พอดีกันกับที่ณคุนคนนี้หัวหน้ามามองเธอ : “ถึงยี่สิบล้านแล้ว คุณผู้หญิงท่านจะเพิ่มอีกไหมครับ?”
แสงดาวหัวเราะเยาะ : “คุณเข้าใจผิดแล้ว เมื่อกี้ที่ฉันพูดว่าสิบล้าน ไม่ใช่ราคาที่ฉันประมูลเขา แต่เป็นราคาซื้อของมือ มือใครที่ลูบคลำเขา ฉันออกให้สิบล้านเพื่อซื้อมือของคนคนนั้น!”
“คุณว่าอะไรนะ?”
แน่นอนว่าคำพูดนี้ช็อกกันแบบไม่ต้องสงสัย!
ทันใดนั้น บาร์แห่งนี้ก็แทบจะระเบิดออก……
ราคาซื้อมือ? เป็นไปได้อย่างไร…? ผู้หญิงคนนี้ เธอบ้าไปแล้วใช่ไหม? ยังจะซื้อมือข้างเดียวของคนอื่น
แต่ความเป็นจริงก็คือ วุ่นวายก็ส่วนวุ่นวาย เมื่อคำพูดนี้พูดจบลง ทันใดนั้น ทุกคนต่างก็มองไปที่ตัวของกาวิน สายตานั้นรู้สึกเหมือนว่าหากพลาดไปแล้ว ตัวเองก็จะไม่มีเงินสิบล้านนี้
แสงดาวเห็นเข้า รอยยิ้มเย้ยหยันมุมปากก็ยิ่งชัดเจนขึ้น
“นอกจากอันนี้ ฉันจะให้ขาละยี่สิบล้าน ปากหนึ่ง เพียงแค่พูดมาครึ่งคำที่ดูถูกเหยียดหยามเขา ฉันให้สามสิบล้าน อ่อ ใช่ ยังมีที่สำคัญที่สุดอีกอย่าง หนึ่งร้อยล้าน คือราคาที่ฉันจะซื้อชีวิตของคนที่ประมูลเขาไปได้ในคืนนี้ เชิญทุกคนต่อได้เลย!”
เธอยังคงพูดต่อไปด้วยจังหวะไม่ช้าไม่เร็วจนเกินไป ลักษณะสบายๆ ราวท้องฟ้าอันแจ่มใสนั้น เหมือนกับว่ากำลังพูดเรื่องธรรมดาทั่วไปเรื่องหนึ่งอยู่ในที่แห่งนี้
ส่วนณคุนนั้นตัวแข็งทื่อกลายเป็นหินอยู่ตรงนั้น!
และผู้คนใยบาร์แห่งนี้ หลังจากที่ร้องว้าวกันขึ้นมาอีกครั้ง ทุกคนต่างก็ถอยหลังกรูออกไป ภายในเวลาไม่กี่วินาที กาวินที่อยู่เวที ก็เป็นราวกับเชื้อโรคระบาดที่น่าขยะแขยง
ร้อยล้านเลยนะ นั่นล้อเล่นอยู่หรือเปล่า?
ม็อกโกที่อยู่ชั้นบนมองเห็นเหตุการณ์นี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองอยู่ที่ผู้หญิงคนนี้ เผยให้เห็นถึงสีหน้าอารมณ์แบบไม่มีทางเลือก
ขวัญเมืองที่อยู่ด้านข้าง กลับโมโหจนแทบจะเป็นบ้าแล้ว
แสงดาวคนนี้ ทำไมถึงตามมาหลอกมาหลอนกันแบบนี้?!!
เงียบไปได้ประมาณสองถึงสามนาที ในที่สุด ณคุนก็ได้สติขั้นมา ทันใดนั้น เขาก็คว้าสายโซ่ที่ถืออยู่ในมือแล้วตะโกนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง!
“คุณบ้าไปแล้ว ร้อยล้าน? คุณจะเอาเงินร้อยล้านมาจากที่ไหน? คุณคิดว่าแค่พูดแล้วมันจะมีขึ้นมาเหรอ? คุณเป็นใคร? มีเงินร้อยล้าน?
“พอได้แล้วณคุนนายอย่าทำให้ยุ่งอีกเลย ปล่อยคนมาให้ฉัน ระวังนะเรื่องไปถึงคุณอาของนาย เดี๋ยวจะอยู่ยากนะ!”
ในตอนที่ทุกคนต่างรอคำตอบจากแสงดาว จู่ ๆ ก็มีเสียงของผู้ชายที่ฟังดูนุ่มทุ้มลอยมาจากชั้นบน
เขาเอ่ยปากตำหนิณคุนคนนี้เพื่อให้เขาปล่อยคนไป
ม็อกโก?!!
แสงดาวได้ฟังแล้ว ก้นบึ้งของหัวใจก็เต้นแรงขึ้นมา ทันใดนั้น เธอก็เงยหน้าขึ้นไปมอง
เป็นม็อกโกจริงๆ ด้วย
เพียงแต่ สีหน้าท่าทางที่เขามองเธอในตอนนี้คือยังไง? นี่คือดูเหมือนปวดหัวเล็กน้อย?
ออร่าความแข็งแกร่งบนร่างกายของแสงดาวก็หายวับไปในทันที……..
