ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 860 ไวท์รอนฆ่าตัวตายแล้ว
เธอออกจากห้องพักผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว
และเมื่อเธอออกไป เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่า วัยรุ่นที่อยู่ในห้องคนนี้ ดวงตาที่หลับอยู่ลืมตาขึ้นในทันที เขามองดูแผ่นหลังผอมเพรียวที่จากไป ความหม่นหมองและความหงุดหงิดเผยในดวงตาอย่างรุนแรง เขายกมือขึ้นดึงเข็มบนตัวออก!
พริบตาเดียว—
เห็นแต่เข็มตกลง เลือดแดงคล้ำ ไหลออกมาจากแขนของเขาราวกับน้ำพุ
แต่เขากลับไม่สนใจ
คิตตี้!
—
วันนี้ตอนที่เส้นหมี่เลิกงานแล้วไปรับลูก เธอได้รับวีแชทที่แสนรักส่งมาอีกข้อความหนึ่ง
เพียงแต่ วีแชทข้อความนี้ ทำให้เธอพูดไม่ออก
“หม่ามี๊ แด๊ดดี้ทำไมให้หม่ามี๊อ่านหนังสือเล่มนี้ หนังสือเล่มนี้สนุกไหมคะ?”
หนูรินจังเห็นวีแชทของแด๊ดดี้ เห็นหนังสือแบบนี้ เธอที่ยังไม่ค่อยเข้าใจความหมายของตัวอักษรพวกนี้ ตาโตกลมโตแวววาวมองดูหม่ามี๊
เส้นหมี่: “…”
อยากจะฟาดคน!
คนสารเลวนี่ คิดไม่ถึงว่าให้เธอเรียนรู้ที่จะเป็นแม่ที่ได้มาตรฐาน
เส้นหมี่โยนโทรศัพท์ลงด้วยความโมโห จากนั้นก็ไปทำอาหารให้ทั้งสองคน
หนูรินจังเห็นแล้ว อดใจรอแทบไม่ไหวแล้วหยิบเครื่องสื่อสารที่พวกพี่ชายให้ไว้ ติดต่อกับพวกเขา
“พี่ชาย พี่ชาย หนูบอกข่าวดีกับพวกพี่ แด๊ดดี้กับหม่ามี๊กำลังพูดคุยกัน”
“จริงเหรอ?”
ฝาแฝดที่ได้ยินข่าวดีแบบนี้ พวกเขาอยู่ที่เดอะวิวซีก็ดีใจเป็นอย่างมาก
แด๊ดดี้ถูกพาตัวไปโดยไร้เหตุผล หม่ามี๊ก็ถูกตาแก่ไล่ออกไป อันที่จริง ช่วงที่ผ่านมานี้พวกเขาเป็นกังวลอยู่ตลอด ลับหลังไม่รู้ว่าคิดหาวิธีมาช่วยแด๊ดดี้กับหม่ามี๊มากเท่าไหร่
แต่ว่า ตาแก่นั่นโหดร้ายมาก!
หลังจากแด๊ดดี้ถูกส่งไปกองทัพ อุปกรณ์สื่อสารทั้งหมดของเขาถูกบล็อก พวกเขาติดต่อไม่ได้ด้วยซ้ำ
โชคดี ตอนนี้หม่ามี๊ติดต่อเองได้แล้ว
“แต่ว่า พี่ชาย หม่ามี๊ติดต่อแด๊ดดี้ได้ยังไง? พวกเรายังติดต่อไม่ได้ หม่ามี๊ซื่อบื้อครั้งนี้กลับฉลาดกว่าพวกเรา?”
หลังจากสองหนุ่มน้อยดีใจ แล้วดูวิดีโอที่น้องสาวส่งมา คิวคิวอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้
ชินจังไม่พูดจา
หม่ามี๊ซื่อบื้อไม่มีทางฉลาดขนาดนั้น
เธอไม่รู้จักไฮเทคสักหน่อย เธอจะเข้าใจเรื่องพวกนี้ได้ยังไง?
ดังนั้น คำอธิบายเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือแด๊ดดี้ตัวร้ายที่ปากอย่างใจอย่าง ปิดกั้นทุกคน แต่ตั้งใจเปิดช่องว่างให้กับหม่ามี๊ในการติดต่อเขา
ไม่เลวนี่ ในที่สุดก็มีความก้าวหน้าเล็กน้อย
ชินจังเก็บบันทึกวิดีโอที่น้องสาวส่งมาให้อย่างดี จากนั้นก็ลุกขึ้นออกมาจากห้องเด็ก
“เหลนชาย พวกหนูมานี่ ทวดมีเรื่องจะถามพวกหนู”
คิดไม่ถึง สองพี่เพิ่งออกมาจากในห้อง ก็พบกับไชยันต์ หลังจากที่ไชยันต์เห็นพวกเขา ก็โบกมือ เรียกให้พวกเขามาหา
ชินจังสีหน้าเย็นชาลงทันที
แต่คิวคิว หลังจากเห็นตาแก่คนนี้ ก็ยิ้มตาหยีเดินเข้ามา
“คุณทวด มีอะไรเหรอครับ?”
“คิวคิว ทวดถามหนู ช่วงนี้ไปเรียนที่ คิวเอสวาย เป็นยังไงบ้าง? คุ้นชินไหม? ช่วงนี้เหมือนกับว่าไม่ได้ยินพวกหนูบ่นว่าไม่อยากไปแล้ว เพราะว่าชอบตรงไหนเหรอ?”
ไชยันต์ยื่นมือออกมาลูบหัวน้อยๆ ของเหลนชาย เขาถามด้วยรอยยิ้มและอ่อนโยน
นี่เป็นเรื่องที่ค่อนข้างหายากในช่วงนี้
เดิมที เขาส่งพวกเขาสองพี่น้องไป คิวเอสวาย เพราะว่าหนูน้อยคนนั้นก็ถูกเขาส่งตัวไป หนุ่มน้อยสองคนเป็นตายก็ไม่ยอมไป เอะอะโวยวายกับเขา
แต่หลายวันมานี้ จู่ๆ พวกเขาไปโรงเรียนทุกวันอย่างเชื่อฟัง นี่ไม่ทำให้คนรู้สึกสงสัยไม่ได้
คิวคิวฟังแล้ว ก็เงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มแย้มแจ่มใส: “ใช่ครับ โรงเรียนนั้นไม่เลวเลย ผมกับพี่ชายชอบมาก คุณทวดไม่ต้องเป็นกังวล”
“เหรอ งั้นก็ดีแล้ว”
ไชยันต์ได้ยิน ถึงได้ขจัดความกังวลที่ยิ่งใหญ่ออกไป
แน่นอนว่า เขาไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าเด็กตัวน้อยสองสามคนนี้ทำเรื่องใหญ่โตลับหลังเขา!
—
วันต่อมา
โรงพยาบาลศูนย์หลวง
เส้นหมี่มาโรงพยาบาลแต่เช้า
จากนั้น สิ่งที่เธอคิดไม่ถึงก็คือ เมื่อเธอเพิ่งมาถึงโรงพยาบาล ก็ได้ยินเรื่องใหญ่ที่น่าตกตะลึงเป็นอย่างมาก
“ไวท์รอนฆ่าตัวตายแล้ว เมื่อคืนนี้”
“คุณพูดอะไรนะ? ฆ่าตัวตาย?!!” เหมือนกับฟ้าแลบฟาดลงมาที่หัว เส้นหมี่จ้องมองเพื่อนร่วมงานคนนี้ เธอสมองมึนงงไปหมด
ฆ่าตัวตาย?
นี่จะเป็นไปได้ยังไง? ทำไมเขาต้องฆ่าตัวตาย?
“ใช่ เมื่อวานหลังจากที่ป้าและน้าของเขาทะเลาะกันที่หน้าห้องพักผู้ป่วย อันที่จริงก็ไม่ค่อยปกติมาตลอด ภายหลังคุณเลิกงานแล้ว หมอนัทมาเข้าเวรต่อ ก็พบว่าใต้เตียงของเขาเต็มไปด้วยเลือด เขากรีดเส้นเลือดแล้ว”
เพื่อนร่วมงานอธิบายอย่างละเอียด พูดกับเธออีกครั้งด้วยอารมณ์ที่เคร่งขรึมและตกตะลึง
เธอเพิ่งพูดจบ เส้นหมี่ก็เหมือนกับโดนฟ้าผ่าอีกครั้ง!
คิดไม่ถึงว่าจะฆ่าตัวตายหลังจากที่เธอเพิ่งออกไป?
เขาทำไมต้องทำแบบนี้?
เป็นเพราะเธอปฏิเสธเขาเหรอ?
เส้นหมี่นึกถึงเมื่อวานตอนบ่ายตอนที่ตัวเองเลิกงาน บทสนทนาสุดท้ายที่ในห้องพักของเขา ทันใดนั้น หลังจากที่เลือดทั้งหมดหายไปจากหัว เธอรู้สึกเย็นเฉียบไปทั้งตัว
ไม่มีแพทย์คนไหนยอมเห็นผู้ป่วยคนหนึ่งตายไปเพราะตัวเอง
นั่นคือสิ่งที่ไม่น่าให้อภัยที่สุด!
เส้นหมี่มาถึงโซนห้องพักผู้ป่วยอย่างโซซัดโซเซ แม้แต่เสื้อกาวน์ก็ไม่ทันที่จะเปลี่ยน เธอพุ่งตรงมาที่ห้องพักผู้ป่วยห้อง 16
“คุณไวท์รอน…”
“อ้าว? หมอคิตตี้ คุณมาแล้วเหรอ? งั้นพอดีเลย คุณมาช่วยฉีดยาให้เขาเถอะ”
