ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 875 อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
เส้นหมี่ปักหลักอยู่ที่เดอะซีวิว ยังคงอยู่ห้องที่เธออยู่ก่อนหน้านี้
ส่วนแสนรัก หลังจากที่เขาพาเธอกลับมา ก็กลับไปเข้ารับการฝึกที่ยังเหลืออีกสามเดือนที่ค่ายทหารต่อ และตรงนี้ ไชยันต์กลับไม่ได้ต่อต้านอะไร
“ให้ยัยหนูนี่ไปเข้าเรียนที่คิวเอสวายด้วยกันเถอะ”
วันที่สองที่เข้ามาอยู่ เมื่อเส้นหมี่จูงมือของหนูรินจังที่เป็นลูกสาวลงมาในตอนเช้า ก็เจอไชยันต์
หลังจากที่ตาแก่ก้มหน้ามองยัยหนูแล้ว ก็พูดขึ้นก่อน
เส้นหมี่อึ้งไป
เพียงครู่หนึ่ง เมื่อเธอเห็นดวงตาที่ชราสีขุ่นของคุณท่านมีไออุ่นเอ่อล้นอยู่ ในที่สุด เธอก็พยักหน้า กลั้นน้ำตาเอาไว้ ยื่นมือผลักลูกสาวไปด้านหน้า
“รินจัง ไปเข้าเรียนกับพวกพี่ชายนะ”
“ค่ะ”
หนูรินจังอยากจะไปตั้งนานแล้ว
เธอตอบรับอย่างดีใจ ทันใดนั้น ก็ปล่อยมือจากหม่ามี๊ เธอก้าวเท้าอ้วนเล็กๆวิ่งไปหาคุณปู่ทวด
“คุณปู่คะ รินจังยินดีที่จะไปเรียนกับพวกพี่ชายนะ”
เธอวิ่งไปเบื้องหน้าของคุณปู่คนนี้ เงยหน้ากลมๆมองเขา มือเล็กนุ่มนิ่มคู่นั้น ยื่นเข้าไปจับมือที่หยาบและใหญ่ของเขาไว้ทันที
ไชยันต์รู้สึกร้อนที่เปลือกตาขึ้นมาทันที!
ที่จริงเขาแทบอยากจะตบตัวเองสักสองฉาด
เด็กคนนี้ ทั้งที่เป็นเหลนแท้ๆของเขาแท้ๆ แต่เขากลับเหมือนตาบอด เธอวิ่งไปๆมาๆตรงหน้าเขานานขนาดนั้น เขายังไม่รู้ตัวอีก
ไชยันต์โน้มตัวลง ยื่นมือไปอุ้มเด็กอ้วนกลมผิวอมชมพูขึ้นมา
“ได้สิ คุณปู่ทวดจะส่งพวกเธอไปโรงเรียนด้วยกันนะ”
“ดีจัง จะได้ไปโรงเรียนด้วยกันแล้ว”
คราวนี้ก็มีเด็กอีกสองคนวิ่งเข้ามา หลังจากที่เห็นภาพนี้ ก็ปรบมือเล็กๆขึ้นอย่างดีใจ
ในที่สุดก็ไม่ต้องแอบพาน้องสาวไปโรงเรียนแล้ว พวกเขาจะไม่ดีใจได้อย่างไร?
และแล้ว ในเช้าวันนี้ ไชยันต์ก็ส่งเด็กสามคนไปโรงเรียนด้วยตัวเอง ครึ่งหนึ่งเพราะเขาชอบอยู่กับเด็กพวกนี้
และเหตุผลอีกครึ่ง ถ้าเส้นหมี่คิดไม่ผิด คงจะไปทำเรื่องสมัครเข้าเรียนให้หนูรินจังโดยเฉพาะ
พวกเด็กๆไปโรงเรียนกันหมดแล้ว แสนรักก็ไม่อยู่ที่นี่ เส้นหมี่อยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรทำ เธอจึงลงไปที่ห้องโถงใหญ่ ดูว่าทางฝั่งของคนใช้มีอะไรให้ช่วยบ้าง
“คุณนายน้อย จะทำเรื่องพวกนี้ได้อย่างไรกันคะ? วางลงเถอะค่ะ ดิฉันจัดการให้เองค่ะ”
“ใช่ค่ะใช่ค่ะ คุณนายน้อย ไปนั่งพักตรงนั้นก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวตรงนี้ พวกเราจัดการเองก็พอค่ะ”
“……”
บรรดาคนใช้เมื่อเห็นว่าเธอจะช่วยทำงาน ก็รีบปฏิเสธอย่างร้อนรน พร้อมใจกันให้เธอพักผ่อนอย่างเต็มที่ อย่าแย่งงานของพวกเธอเพียงเพราะว่าเบื่อเลย
เส้นหมี่ “……”
ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองอีกครั้ง
โชคดี ที่ม็อกโกมาพอดี
หลังจากที่ได้ยินว่าเธอกลับมาที่เดอะซีวิวด้วยใบหน้าที่แท้จริงแล้ว จึงรู้ว่าคนที่อยู่โรงพยาบาลคือตัวปลอม ทั้งตกใจทั้งดีใจอย่างมาก ที่จริงจะมาตั้งแต่เมื่อวาน
แต่ว่า ไชยันต์ให้เขาไปจัดการเรื่องบางอย่าง
จากนั้น ก็ยืดยาวมาจนถึงตอนนี้
“เธอถอดหน้ากากนั่นแล้วจริงๆด้วย! ถ้างั้น……ตอนนี้สถานการณ์ที่นี่เป็นยังไง? แสนรักรู้เรื่องเธอแล้วใช่ไหม? แล้วก็คุณปู่ เขาว่าไง?”
เมื่อเข้ามาถึง แล้วเจอเส้นหมี่ที่สวยงาม เขาก็อึ้งไป แล้วรีบถามขึ้นอย่างร้อนรนทันที
เส้นหมี่ยิ้มขึ้น
หลังจากผ่านเรื่องเหล่านี้มา ตอนนี้เธอไม่สงสัยเจตนาของม็อกโกที่มีต่อพวกเธอทั้งคู่แล้ว เรื่องที่ผ่านไปแล้ว เธอเองก็ไม่อยากจะไปจำแล้ว
“เขารู้แล้ว แต่ว่า เขาไม่ได้มีความทรงจำระหว่างเรา เหมือนกับที่จำลูกไม่ได้ แล้วก็พวกพี่สาวด้วย”
“หา?”
เมื่อม็อกโกได้ยินดังนั้น หัวใจก็ดิ่งลงไปทันที
แม้แต่เธอยังจำไม่ได้ แล้วจะทำอย่างไร?
เขาเริ่มเครียดขึ้นมาอีกครั้ง ความกระตือรือร้นที่มีก่อนหน้านี้ ราวกับถูกน้ำเย็นสาดจนดับไปพร้อมกัน
“ตอนนี้จะทำอย่างไร? เมื่อไรเขาจะจำเรื่องทุกอย่างได้? แม้แต่การปรากฏตัวของเธอยังทำให้เขาตื่นไม่ได้ เรื่องนี้ ยังมีความหวังไหม?”
เขาถามขึ้นอย่างเสียงห่อเหี่ยว
เส้นหมี่กลับสงบนิ่งอย่างมาก
เธอหันหลังกลับไปเทน้ำให้เขาแก้วหนึ่ง แล้วจึงปริปากพูดต่อ “แน่นอน คุณไม่สังเกตหรือ? แม้ว่าบุคลิกนี้จะไม่มีความทรงจำใดๆเกี่ยวกับฉันเลย แต่ว่าจิตใต้สำนึกของเขากำลังปกป้องฉัน”
“เธอหมายความว่า……?”
“เรื่องของปาเวซ คือแผนที่เขาวางเพื่อจะช่วยฉันออกมา”
เส้นหมี่มองต่ำลง มองไอน้ำที่ลอยขึ้นมาจากแก้ว ย้อนนึกภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สนามบินเมื่อวานนี้ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
ม็อกโกเบิกตากว้างทันที!
หมอนั่นเป็นคนวางแผนจริงหรือ?
มันระทึกมากเกินไปไหม? ต้องเข้าใจก่อนว่า หนึ่งเดือนกว่าที่ผ่านมา หมอนั่นฝึกฝนแบบตัดขาดจากโลกภายนอกมาตลอด แล้วหมอนั่นรู้ได้อย่างไรว่าผู้หญิงตรงหน้านี้ได้ติดต่อกับปาเวซ?
ตอนนั้น เขาจำได้ว่าเครื่องมือสื่อสารทุกอย่างของเขาถูกไชยันต์ปิดหมดแล้ว
ม็อกโกเริ่มขนหัวลุกขึ้นมาอีกครั้ง
แต่ว่า นี่ยังไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด สิ่งที่ทำให้เขาขนหัวลุกไปหมดคือ จู่ๆเขาก็นึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากแผนของแสนรักได้
ผู้ฝังชิป!
แถมยังขุดจากศักดาจนโยงไปถึงปาเวซ ทำให้เกิดความโกลาหลทั่วประเทศ!!
นี่เขาทำมันได้อย่างไร? ทำไมเขาถึงรู้ สิ่งที่เป็นความลับขนาดนั้น?
