ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1014 คุณแสงดาว ดูเหมือนอารมณ์ของคุณจะไม่ค่อยดี
【เส้นหมี่：……】
เวลานั้น หัวใจของเธอก็เป็นกังวลอีกครั้ง
หลังจากกลับถึงบ้าน ที่จริงเธอก็ค่อยๆ ได้สติคืนกลับมาแล้ว
VCR ลาออกที่คณาธิปโหลดลงเว็บไซต์ทางการของหิรัญชากรุ๊ป น่าจะไม่ใช่ความยินยอมของเขาในตอนแรก เพราะว่าเขารับปากเธอแล้วว่า ตอนค่ำจะไปกินข้าวที่ซีจี
แต่ตอนบ่าย เขาอัปโหลดอย่างกะทันหัน และตอนนั้น พอดีกับว่า แสนรักถูกท่านนายกรมศุลกากรทำให้เกิดเรื่องยุ่งยากบนเกาะลัมมา
งั้นนี่หมายความว่าอย่างไร?
ในใจเส้นหมี่รู้สึกผิด และยิ่งเป็นกังวล
เธอเปิดวีแชทไปที่อีกคนหนึ่ง แล้วส่งข้อความให้เธอ
【เส้นหมี่：พี่ ได้ข่าวบ้างไหม？】
【แสงดาว：ข่าวอะไร？เขาตายแล้ว！】
ทันทีที่ส่งหาผู้หญิงคนนี้ กลับมาพร้อมกับคำพูดที่รุนแรง
เส้นหมี่ขมวดคิ้ว
ครุ่นคิด สุดท้ายก็เปลี่ยนคำถาม
【เส้นหมี่：งั้นตอนนี้พี่อยู่ไหน？ยังอยู่เมืองA อยู่ไหม？】
【แสงดาว：ไม่อยู่！】
【เส้นหมี่：แล้วพี่อยู่ไหน？จะไปเจแปนแล้วเหรอ？】
ทันใดนั้นเส้นหมี่ก็คิดได้ เพราะว่าคณาธิปเคยบอกเธอว่า เขาจะไปจากหิรัญชากรุ๊ป เพราะกลับเจแปน
และจริงๆ ด้วย หลังจากเธอส่งข้อความนี้ ไม่นานนัก วีแชทผู้หญิงคนนี้ก็ส่งกลับมา
【แสงดาว：ใช่สิ เธอรู้ได้ไงว่าฉันอยู่เจแปน？】
【เส้นหมี่：……】
เพียงไม่กี่คำ ทันใดนั้น เส้นหมี่ก็นิ่งลงขึ้นเยอะ
เธอมองได้ถูกจริงๆ ถึงปากผู้หญิงคนนี้จะเอาแต่พูดว่าเกลียดและแค้นน้องชายนอกสมรสคนนั้นมาก แต่จริงๆ แล้ว เธอไม่ได้เห็นเขาเป็นคนนอก
ถ้าเธอไปเจแปน งั้นทางด้านคณาธิป ก็ไม่มีอะไรให้ห่วงแล้ว
【เส้นหมี่：ฉันเดาน่ะ ใช่สิ พี่รีบหาเขาให้เจอนะ ตอนนี้บริษัทบังคับให้น้องชายพี่ไปแล้ว ยิ่งเวลานาน น้องชายพี่ทำให้มันมั่งคงได้ ก็ยิ่งไม่ดีต่อการที่เขากลับมาดูบริษัท】
【แสงดาว：เออน่า ฉันรู้แล้ว！】
แสงดาวส่งมาอย่างทนไม่ไหวทางโทรศัพท์อีกครั้ง
จากนั้น ข้อความนี้ ก็ไม่ได้ตอบอะไรอีก
เส้นหมี่เห็นแบบนี้ ก็วางโทรศัพท์ลง เริ่มตั้งใจอยู่วาดรูปเป็นเพื่อนลูกสาว ……
เธอเชื่อว่า คนๆ นี้จะต้องกลับมาได้แน่
แต่ เธอไม่รู้ว่า แสงดาวที่เจแปนตอนนี้ กลับหาเงาของคณาธิปไม่เจอ
“ไอ้เศษสวะนี่ เขาไปไหนกันแน่？”
พอเห็นว่าแม้แต่ในร้านเหล้าที่ทรุดโทรมไม่มีเงาของเขาเลย ผู้หญิงที่อารมณ์ไม่ค่อยดีนี้ ก็เตะเก้าอี้ลอยออกไปตรงนั้น
วาริชที่มากับเธอเห็น ก็ตัวสั่นขึ้นมาอีกครั้ง
“คุณแสงดาว คุณ……คุณอย่าเพิ่งร้อนใจ พวกเราค่อยไปหาที่อื่นกันนะ ก่อนหน้านี้เขามีความสัมพันธ์กับซาจากรุ๊ปใช่ไหมครับ？พวกเราลองปถามที่นั่นก็ได้”
ทันใดนั้นเขาก็พูดถึงเรื่องนี้
ซาจากรุ๊ป？
แสงดาวได้ยินชื่อนี้ ใบหน้าสวยงามนั้น ก็ยิ่งดูแย่
นี่เป็นชื่อที่เธอไม่อยากได้ยินเลยในชีวิต เพราะว่า แค่ไม่กี่คำนี้ เธอจะนึกถึงผู้หญิงร้ายกาจเหมือนงูพิษคนนั้น และคนในตระกูลหิรัญชาที่ตายอย่างอนาถด้วยน้ำมือของเธอ
แสงดาวกัดฟันแน่นจนส่งเสียงออกมา
แต่สุดท้าย เธอก็ค่อยๆ คลายกำปั้นที่กำแน่นออก จากนั้น ก็ออกมาจากร้านเหล้า และไปที่ตัวเมืองโตเกียว
ไม่กี่นาทีถัดมา หน้าซาจากรุ๊ป
“คุณแสงดาว ไม่งั้น ผมไปถามดีไหม？คุณรออยู่ในรถดีกว่า”
วาริชช่างเป็นคนละเอียดอ่อนมากจริงๆ เขาเห็นความหมองหม่นและเกลียดชังจากสีหน้าของเธอ ดังนั้นเมื่อมาถึงที่นี่ เขาจึงเสนอตัวไปถามเอง
แสงดาวค่อยๆ มองเขาช้าๆ
“ค่ะ ขอบคุณมาก！”เป็นครั้งแรก ที่เธอขอบคุณเขา
พูดจบ วาริชก็เหมือนเด็กได้รับลูกอม ผลักประตูรถลงไปอย่างมีความสุข
ซาจากรุ๊ป หลังจากเนติตาย คณาธิปกลับตระกูลแล้วได้รับให้สืบทอดหิรัญชากรุ๊ป บริษัทแห่งนี้ ที่จริงก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขาแม่ลูกแล้ว และยังกลับไปอยู่ในมือของตระกูลเฮกังด้วย
แต่ว่า แสงดาวก็รู้สึกว่า สถานที่ที่ให้แม่ลูกอยู่มานานแบบนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีเงื่อนงำอะไร
“คุณกำลังพูดถึงลูกบุญธรรมของประธานหรือเปล่า？”
“ใช่ๆๆ”
วาริชยืนอยู่ที่หน้าแผนกต้อนรับของบริษัทนี้ สื่อสารกับพวกเขาอย่างสุภาพด้วยภาษาญี่ปุ่นอันคล่องแคล่ว
แต่น่าเสียดาย ที่ทำให้หดหู่เช่นกัน ดูเหมือนว่าพนักงานเจแปนคนนี้ จะไม่รู้เหมือนกัน
“ฉันก็ไม่แน่ใจนัก อากิยามะไม่มาบริษัทนานแล้ว พวกเรารู้แค่ว่าเขามีร้านเหล้าที่โตเกียว และการลงทุนที่ย่างกุ้ง”
“ย่างกุ้ง？”
วาริชได้ยินชื่อสถานที่นี้ ก็แปลกใจมาก
ย่างกุ้ง นั่นไม่ใช่เมืองของประเทศZเหรอ？เขายังไปลงทุนที่นั่นอีกทำไมกัน？
วาริชนำข่าวที่ได้ยินกลับไปที่รถ
และก็จริงๆ อย่างที่คิดไว้ แสงดาวในรถพอได้ยินชื่อนี้ ก็ไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก
“เขาไปที่นั่นทำไม？หรือว่าย่างกุ้งดีกว่าโตเกียว？”
“บางทีเขาอาจจะมีการลงทุนอย่างอื่น ในเมื่อรู้แล้วว่าเขายังมีสถานที่แบบนี้อยู่ เราจะไปดูดีไหมครับ？”
วาริชค่อนข้างมีเหตุผลมากกว่า
ความใจร้อนและความโกรธในดวงตาของแสงดาวทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว พูดตรงๆ แล้ว เธอก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ไป
