ตอนแรกมีจักรพรรดิยุทธ์หลายคนที่ไปสถานที่อื่นค้นหาโอกาสสมบัติ ก็ได้ยินข่าวมาว่า หลังจากที่ได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่ละคนเผยให้เห็นสีหน้าเหลือเชื่อ
ในเวลาเดียวกัน ในใจของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ทุกคนก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก พวกเขาลำบากตรากตรำ ไม่ง่ายเลยที่จะเดินมาถึงที่นี่ตลอดทาง หรือว่าก็แบบนี้ ก็ลำบากทำแทนคนรุ่นหลังอย่างหลัวซิวงั้นเหรอ?
แม้ว่าจะเป็นจักรพรรดิยุทธ์หยวนเฉิง สีหน้าก็ยังดูไม่ค่อยดีนัก ผลการฝึกตนของเขาก็ถูกพันธนาการไว้ขั้นสูงของจักรพรรดิยุทธ์ขั้น4มาเป็นเวลานานมากแล้ว ต้องการโอกาสสมบัติอย่างเร่งด่วน ทะลุผ่านจักรพรรดิยุทธ์ขั้น5
แม้ว่าเจ้าตำหนักจื่อเป็นผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ แต่อยู่ที่นี่ไม่สามารถใช้วิชาบินหนีได้ ในไม่ช้าก็ถูกหลัวซิวไล่ตามขึ้นมาทัน
“ถาวหนานหยุน เจ้าจะไปไหนหรือ?”
แสงคลุกเคล้าเข้าด้วยกัน ร่างกายของหลัวซิวค่อยๆโผล่ออกมา และขวางทางไปของเจ้าตำหนักจื่อ
เมื่อได้ยินหลัวซิวเรียกชื่อจริงของตัวเอง สีหน้าของเจ้าตำหนักจื่อก็มืดมนขึ้นมา ตั้งแต่ที่เขานั่งบนบัลลังก์ของเจ้าตำหนักจื่อ ไม่มีใครเรียกชื่อนี้นานหลายปีมากแล้ว?
“หลัวซิว ผู้อาวุโสว่านตำหนักจื่อของข้า ก็ตายอยู่ในมือของเจ้าใช่ไหม?”เจ้าตำหนักจื่อก็ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ทำให้วิชาห้ามค่ายกลโบราณของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ทุกคนทำอะไรไม่ได้ แต่กลับถูกหลัวซิวยับยั้งไว้ได้ เหมือนปลาได้น้ำอยู่ที่นี่ เจ้าตำหนักจื่อก็ปะติประต่อการเสียชีวิตของว่านเหลียนเฉิง อยู่ด้วยกันกับหลัวซิว
“ถูกต้อง มือสังหารว่านตายด้วยน้ำมือของข้าจริงๆ ยังมีลูกชายสองคนของเจ้าด้วย ข้าก็เป็นคนฆ่า”หลัวซิวพูดอย่างไม่สนใจไยดี
ในขณะนี้ เจ้าตำหนักจื่อก็เข้าใจในทันทีว่า ถาวโจว่จวิ้นที่เสียชีวิตในแดนปริศนา หลัวซิวก็เป็นคนฆ่า
เขารู้ว่า ในเมื่อหลัวซิวกล้าที่จะบอกเรื่องราวทั้งหมดนี้ออกมา ก็ตั้งใจให้ตัวเองเสียชีวิตอยู่ที่นี่
เจ้าตำหนักจื่อผนึกรวมพลังจิตแท้รอบตัว“เจ้าก็ไม่กลัวว่าอาจารย์มกุฏยุทธ์ในตำหนักจื่อของข้าหรือไง?”
ผู้แข็งแกร่งระดับมกุฏยุทธ์ ไม่ต้องพูดถึงว่าอยู่ในพื้นที่รอบนอกของประเทศเทียนหวูแห่งนี้ ต่อให้อยู่ทั้งโลกแสงดาว ก็ขึ้นชื่อได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่ง
“เอาอาจารย์มกุฏยุทธ์แห่งตำหนักจื่อของเจ้ามาขู่ข้างั้นหรือ?”หลัวซิวเผยรอยยิ้มเยาะเย้ย “ไม่ต้องพูดถึงว่าอาจารย์มกุฏยุทธ์นั้นจะรู้ว่าข้าเป็นคนทำหรือเปล่า ต่อให้รู้แล้วยังไง?”
ขณะที่พูด หลัวซิวก็บีบมือเป็นพลังตราประทับ พลังมหาศาลของวิชาห้ามค่ายกลโบราณ ราวกับ十万大山หล่นลงมา
“หลัวซิว ตำหนักจื่อของข้าไม่ได้มีความแค้นมากนักกับเจ้า ตราบใดที่เจ้ายอมปล่อยข้าไป ข้าตำหนักจื่อจะทำการชดเชยให้กับเจ้าได้ และสาบานต่อมารในใจออกมา ไม่มีทางสืบสาวเรื่องราวที่เจ้าฆ่าลูกศิษย์ของตำหนักจื่อของข้าอย่างแน่นอน”
สีหน้าของเจ้าตำหนักจื่อเปลี่ยนไป ในขณะที่ร่างกายก็ถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว ยกมือโยนยันต์หยกแผ่นหนึ่งออกไป
นี่ไม่ใช่ยันต์สีน้ำเงินขั้นที่6ธรรมดา แต่เป็นยันต์สีม่วงขั้นที่7 หลังจากเปิดใช้งาน ม่านแสงสีม่วงจะปรากฏออกมา ปกป้องรอบกายของเจ้าตำหนักจื่อไว้
เนื่องจากว่าเจ้าตำหนักจื่อมีมหาอำนาจของผู้แข็งแกร่งระดับมกุฏยุทธ์ออกนั่งบัญชาการรักษาการณ์ด้วยตัวเอง ถาวหนานหยุนในฐานะเจ้าตำหนัก มียันต์สีม่วงขั้นที่7ช่วยรักษาชีวิต ก็กลับสมเหตุสมผล
หลังจากที่เปิดใช้งานยันต์คุ้มกันสีม่วงขั้น7 เจ้าตำหนักจื่อไม่กล้าที่จะอยู่หยุดชั่วครู่ และใช้ความเร็วของวิชาท่าร่างอย่างเต็มที่ ขอเพียงออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
“ตาย!”
ตามด้วยเสียงตะโกนเย็นชาของหลัวซิว พลังของวิชาห้ามค่ายกลโบราณกลายเป็นแสงทองดำ ทุกแสงทองดำ ก็มีพลังฆ่าจักรพรรดิยุทธ์ระดับต่ำในวินาทีเดียว
ตูม! ตูม! ตูม! ……
เสียงคำรามรุนแรงดังก้องอยู่ในส่วนลึกของตำหนักเสวียนดำ ภายใต้การโจมตีของพลังวิชาห้ามค่ายกลโบราณ เจ้าตำหนักจื่อไม่ได้เสียชีวิต ก็อาศัยพลังของยันต์คุ้มกันขั้น7 พุ่งออกมาจากในแสงทองดำที่เต็มไปทั่วท้องฟ้า
“ฮ่าๆ ไอ้สกุลหลัว เจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก!”
เมื่อเห็นม่านแสงคุ้มกายยันต์คุ้มกันขั้น7ไม่ได้โดนทำลาย จิตใจของเจ้าตำหนักจื่อก็นิ่งสงบ และเผยให้เห็นแสยะยิ้ม
ตราบใดที่เขาสามารถหนีออกไปได้ บอกเรื่องราวที่เกิดทางนี้ให้กับอาจารย์มกุฏยุทธ์ได้ และหลัวซิวได้รับสมบัติโอกาสทำลายกฎของธรรมชาติอย่างไร อยู่ตรงหน้าอาจารย์มกุฏยุทธ์ ก็จำเป็นต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
ยิ่งไปกว่านั้นการตายของฝานไท่เต๋อและจักรพรรดิยุทธ์ทุกคน จะทำให้รูปแบบของประเทศเทียนหวูเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เจ้าตำหนักฉวยโอกาสนี้พอดี เข้าสู่ประเทศเทียนหวู ครอบครองดินแดนสมบัติอันอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรการฝึกตน
ตูม!
ตัวดาบผนึกรวมกับแสงทองดำกระแทกบนร่างกายของเจ้าตำหนักจื่ออย่างรุนแรง ม่านแสงสีม่วงคุ้มกายบนร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง บิดเบี้ยวเปลี่ยนรูปร่าง แต่กลับไม่แตกออก
หลังจากช่วงเวลาสั้นๆ เจ้าตำหนักจื่อก็อาศัยพลังของยันต์คุ้มกันขั้น7 เมื่อเห็นว่าจะหนีออกจากประตูใหญ่ตำหนักเสวียนดำ
“ตำหนักเสวียนดำ ปิดกั้น!”
สองมือของหลัวซิวกลายเป็นเงาเศษ โจมตีพลังตราประทับออกมา แสงทองดำที่ไม่มีที่สิ้นสุดคลุกเคล้าเข้าด้วยกัน ก่อให้เกิดพลังวิชาห้ามค่ายกลโบราณ
ร่างของเจ้าตำหนักจื่อเหมือนเศษเงา เมื่อเห็นว่าจะพุ่งออกมาจากในตำหนักดำ ภูเขาอุดมสมบูรณ์ทั้งสองแห่งของตำหนัก แต่กลับเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน อยู่ในเสียงก้องกังวาน และปิดตัวขึ้นมา
“ทำลายให้ข้าเดี๋ยวนี้!”
สีหน้าของเจ้าตำหนักจื่อเปลี่ยนไปอีกครั้ง แสงม่วงกระบี่ยุทธ์ในมือบินขึ้นอย่างรวดเร็ว และโจมตีไปทางประตูของตำหนักดำ
ตำหนักเสวียนดำเหมือนกับเขาทองดำไท่เสวียน เป็นของขลังที่สร้างขึ้นโดยผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์โบราณและวิชาประเมินสมบัติ ดังนั้นการโจมตีของเจ้าตำหนักจื่อกระแทกไปบนประตูของตำหนักเสวียนดำ ทำได้เพียงเกิดประกายไฟได้ไม่กี่จุด ไม่สามารถที่จะทำลายได้ด้วยซ้ำ
“ถาวหนานหยุน ยันต์คุ้มกันขั้น7ของเจ้า ข้าทำลายไม่ได้ชั่วขณะหนึ่งจริงๆ แต่เจ้าก็หนีไม่พ้นเหมือนกัน”
ไม่ไกลออกไป หลัวซิวก้าวขึ้นไปในอากาศ สีหน้าท่าทางสงบใจเย็น
ตอนนี้วิชาห้ามค่ายกลโบราณของทั้งคีตโลกาถ้ำเทพสถิตก็อยู่ภายใต้การควบคุมของตัวเอง ถ้าเป็นแบบนี้เจ้าตำหนักจื่อยังหนีออกไปได้ ถ้าอย่างนั้นก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเห็นได้ชัดว่าตัวเองไร้ความสามารถเกินไป
เหงื่อเย็นเยียบก็ผุดออกมาที่หน้าผากของเจ้าตำหนักจื่อ เขาโจมตีประตูของตำหนักอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับไม่สามารถสั่นคลอนได้ด้วยซ้ำ
พลังของยันต์คุ้มกันขั้น7ยิ่งใหญ่จริงๆ แต่พลังของยันต์ถูกจำกัดในท้ายที่สุด และก็ไม่สามารถคงอยู่ได้นานเกินไป
ถ้าเกิดยันต์คุ้มกันขั้น7ไม่มีผล หลัวซิวควบคุมพลังวิชาห้ามค่ายกลโบราณ เขาต้านทานไม่ไหวอย่างแน่นอน
ประตูใหญ่ตำหนักปิดลง ทั้งตำหนักเสวียนดำ เงียบสงัดไร้เสียง
ผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์และคนอื่นๆก็รีบมา เห็นกับตาตัวเองว่าเจ้าตำหนักจื่อถูกขัดขวางด้วยประตูที่ปิด ผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์อย่างสง่าผ่าเผยรุ่นหนึ่ง มีความมั่นใจเต็มเปี่ยมครั้งหนึ่ง
ความเป็นความตายของเจ้าตำหนักจื่อ จักรพรรดิยุทธ์ทุกคนไม่ได้สนใจ ก็เหมือนกับฝานไท่เต๋อและจักรพรรดิยุทธ์หลายคนที่โดนฆ่าก่อนหน้านี้ เรื่องใหญ่ก็แค่เป็นทุกข์ร้อนกับชะตากรรมของพรรคเดียวกันเท่านั้นเอง
แต่ความยากลำบากตรากตรำของทุกคน เสียเวลาไปนานมากขนาดนี้ ถึงที่สุดผลประโยชน์สุดท้ายกลับตกอยู่ในมือของคนรุ่นหลังอย่างราชายุทธ์คนหนึ่ง นี่กลับทำให้ผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ทุกคนยากที่จะยอมรับได้อย่างเด็ดขาด
ในขณะนี้ทุกสายตาจับจ้องไปที่ร่างของหลัวซิว สีหน้าท่าทางต่างก็ซับซ้อน
“หลัวซิว เจ้าฆ่าข้าไม่ได้”เจ้าตำหนักจื่อสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูด: “ตะเกียงวิญญาณของข้าสร้างโดยเทพจิตชีวี ก็วางอยู่ในตำหนักจื่อ ตอนนี้เจ้าฆ่าข้า อย่างมากที่สุดก็ทำลายร่างกายและเทพจิตส่วนใหญ่ของข้า แต่กลับไม่สามารถฆ่าข้าตายได้อย่างแท้จริง”
“และถ้าหากเจ้าทำแบบนี้จริงๆ ความโกรธของอาจารย์มกุฏยุทธ์ เจ้าไม่สามารถทนรับได้อย่างแน่นอน!”
สำหรับแผนของวันนี้ เจ้าตำหนักจื่อก็ได้แต่หวังว่าอาศัยการข่มขวัญด้วยอาจารย์มกุฏยุทธ์ สามารถที่จะทำให้หลัวซิวมั่งคงได้