มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 565
“ระดับมหายุทธ์!”
สีหน้าของฉีฝ่าเทียนเคร่งขรึม เมื่อเทียบกับทั่วอาณาจักรใต้ มกุฎยุทธ์ถือได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งในเขตนั้นเท่านั้น แต่มหายุทธ์ สามารถพูดได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่หายากในอาณาจักรใต้
ผู้แข็งแกร่งระดับมหายุทธ์นั้นเป็นคนของกองกำลังชั้นนำหรือแดนศักดิ์สิทธิ์ ไม่ก็เป็นใหญ่อยู่ที่ใดที่หนึ่งหรือตระกูลที่สร้างสำนัก เป็นกองกำลังระดับสอง
ก่อนหน้านั้น เฟิ่งหงเสว่เรียกสำนักไท่เสวียนว่าเป็นกองกำลังระดับสาม เพราะไท่เสวียนในตอนนี้ มีเพียงมกุฎยุทธ์เฝ้าเท่านั้น
สำหรับตระกูลหรือสำนักเหล่านั้นที่ไม่มีมกุฎยุทธ์ สามารถถูกมองว่าเป็นกองกำลังไม่เป็นที่นิยมเท่านั้น
หากเป็นระดับมหายุทธ์ของกองกำลังทั่วไประดับสอง ก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้ฉีฝ่าเทียนกลัว แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามเป็น ระดับมหายุทธ์จากเผ่าหงส์ก็ถือว่าไม่ธรรมดาแล้ว
เพราะความแข็งแกร่งของเผ่าหงส์ สามารถเทียบเท่ากับแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์
เมื่อหลัวซิวเห็นสีหน้าการเปลี่ยนแปลงของฉีฝ่าเทียน เขารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นระดับมหายุทธ์ของเผ่าหงส์ที่ไม่สามารถรุกรานได้อย่างง่ายดาย
“ผู้ลาดตระเวนฉี ในเมื่ออีกฝ่ายหาข้า ก็ให้ข้ามาจัดการเอง” หลัวซิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม
สำหรับเหยียนเยว่เอ๋อร์ตอนนี้ นางอยู่ในห้องโดยสารของเรือรบ แม้ว่านางจะไม่ปรากฏตัว ผู้คนจากเผ่าหงส์ก็ยังคงมั่นใจว่านางอยู่ในเรือรบ
“หลัวซิว…” ในทันใดนั้น เหยียนเยว่เอ๋อร์ก็เดินออกจากห้องเรือรบ ทันทีที่คนทั้งสี่ของเผ่าหงส์เห็นนาง พวกเขาก็หรี่ตาลง
“เยว่เอ๋อร์ เจ้าออกมาทำไม?” หลัวซิวนิ่วหน้า
เหยียนเยว่เอ๋อร์เดินไปยืนข้างหลัวซิว “ข้าไม่ต้องการให้เจ้าเสี่ยงเพื่อข้า ข้าตามพวกเขาไปที่เผ่าหงส์”
นางไม่อยากแยกจากหลัวซิว แต่เผ่าหงส์มีผู้แข็งแกร่งระดับมหายุทธ์มาหาถึงที่นี่ แม้ว่านางจะรู้ว่าหลัวซิวแข็งแกร่งมาก แต่นางก็ยังกังวลเล็กน้อย
นางยอมที่จะทุกข์ทรมานความคับข้องใจเองมากกว่าปล่อยให้หลัวซิวได้รับบาดเจ็บเพราะตัวนางเอง
“เจ้าสำนักหลัว จริง ๆ แล้วแม่นางเยว่เอ๋อร์ไปที่สำนักใหญ่ของเผ่าหงส์จะเป็นประโยชน์มากสำหรับนาง”ฉีฝ่าเทียนพูดแทรก
นอกจากนี้เขายังไม่คิดว่าฝ่ายเขายังไม่มีความแข็งแกร่งที่จะต่อต้านระดับมหายุทธ์ เพราะมีคำกล่าวว่าผู้แข็งแกร่งที่ไปถึงแดนมหายุทธ์ สามารถเปลี่ยนแห่งวิถียุทธ์ของตนให้กลายเป็นรอยวิถียุทธ์ได้ เป็นวิธีโจมตีที่ทรงพลังมาก
ทุกแดนใหญ่ที่วิถียุทธ์ที่ฝึกฝน มีวิธีการเฉพาะของตัวเอง ด้วยวิธีพิเศษนี้ สามารถบดขยี้นักยุทธ์ที่มีระดับการฝึกตนต่ำกว่าของตนได้ และยิ่งผลการฝึกตนสูงขึ้น วิธีพิเศษที่ได้รับก็จะยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น ท้าทายคู่ต่อสู้ที่แดนสูงกว่าตนจะยิ่งยาก เข้าไปใหญ่
ฉีฝ่าเทียนก็รู้ด้วยว่าหลัวซิวสามารถต่อสู้กับมกุฎยุทธ์ได้โดยอาศัยผลการฝึกตนจักรพรรดิยุทธ์ แต่ฝ่ายตรงข้ามคือระดับมหายุทธ์!
หลัวซิวรู้ว่าฉีฝ่าเทียนพูดแบบนี้ออกมาเพื่อตัวเขาและเยว่เอ๋อร์ แต่เขาสามารถเห็นความจนปัญหาในสายตาของเหยียนเยว่เอ๋อร์ได้ นางไม่อยากแยกจากเขาจริงๆ
เมื่อเทียบกับการไปที่สำนักใหญ่ของเผ่าหงส์ สามารถได้เงื่อนไขการฝึกฝนที่ดีขึ้น นางรู้สึกว่าการได้อยู่กับเขาเป็นเรื่องสำคัญมากกว่า
ซึ่งทำให้หลัวซิวซาบซึ้งใจมาก
“ผู้เยาว์ พูดเรื่องไร้สาระเสร็จหรือยัง?”
มีเสียงของผู้แข็งแกร่งระดับมหายุทธ์ดังออกมาจากทะเลเพลิง จากนั้นทะเลเพลิงแยกจากกัน เผยให้เห็นถนนและหญิงชราหลังค่อมถือไม้เท้าสีแดงเดินออกมาอย่างช้าๆ
แม้ว่านางจะดูแก่ชราเหมือนจะตายแล้ว แต่ออร่าบนร่างกายของนางช่างน่ากลัวนัก
หญิงชราจากเผ่าหงส์ผู้นี้ มองดูเหยียนเยว่เอ๋อร์ที่อยู่บนเรือรบ “ในฐานะคนของเผ่าหงส์ ปลุกสายเลือดหงส์สำเร็จก็ต้องกลับไปที่สำนักใหญ่ของเผ่าหงส์ นี่เป็นกฎที่ใช้กันมาเป็นหมื่นปี”
“หากเจ้ายอมกลับไปยังเผ่าหงส์พร้อมกับข้าในตอนนี้ เรื่องนี้สามารถอภัยได้ ไม่เช่นนั้นข้าจะเป็นผู้ที่จับเจ้ากลับไป”
เสียงของหญิงชราเย็นชา นางหันไปมองหลัวซิว “นี่คือเพื่อนผู้ยุทธ์ของเจ้า? เป็นเพียงเจ้าสำนักเล็ก ๆ ระดับสาม มีสิทธิ์คู่ควรกับพรสวรรค์ที่ปลุกสายเลือดหงส์สำเร็จของเผ่าหงส์ได้อย่างไร?”