มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 897
บาเค่อและคนอื่นๆ ได้ยินเสียงกระดูกแตกเลยคิดว่านี่เป็นผลมาจากการที่หลัวซิวไม่สามารถทนต่อไปในวาโยสะท้านกระดูกได้
แต่ในความเป็นจริง หลัวซิวกำลังใช้วาโยสะท้านกระดูกเพื่อกลั่นกระดูกของตนเอง
เป้าหมายของวาโยสะท้านกระดูกคือกระดูก ทะลุเกราะป้องกันเนื้อและเลือด และตกลงบนกระดูกของสิ่งมีชีวิตโดยตรง พลังแห่งความตายที่ซ่อนเร้นจะกัดกร่อนกระดูกให้กลายเป็นสิ่งตกค้าง
และหลัวซิวเองก็ฝึกฝนกฎความตาย ปกป้องกระดูกและกล้ามเนื้อด้วยพลังแห่งกฎความตาย แบบนี้แล้วก็จะต้านทานวาโยสะท้านกระดูกได้อย่างมีประสิทธิภาพ และใช้วาโยสะท้านกระดูกเพื่อบรรเทาสิ่งสกปรกในกระดูก ทำให้กระดูกและกล้ามเนื้อแข็งแรงขึ้น
เพียงแต่ว่ากระบวนการนี้เจ็บปวดทรมานยิ่งนัก ประกอบกับความแค้นในตัวหยั่งรู้ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ฉากสยองต่างๆ ที่ส่งผลต่อจิตใจของเขา หากไม่ใช่เพราะจิตใจของเขาแข็งแกร่งมากพอ เกรงว่าตัวหยั่งรู้ได้ล่มสลายไปแล้ว
“เจ้าไม่ต้องกังวลข้า” หลัวซิวกล่าว
“ซิวหลัว…” บาเค่อยังต้องพูดอะไรบางอย่าง แต่เห็นว่าหลัวซิวไม่สนใจเขา และเดินตรงเข้าใกล้วาโยสะท้านกระดูก ไปในส่วนลึกของพื้นที่สีดำนี้
ไม่รู้ว่าพื้นที่สีดำนี้ยาวแค่ไหน เมื่อเห็นว่าหลัวซิวได้ก้าวไปข้างหน้าแล้ว บาเค่อจึงรีบเร่งกระบี่เทวมืดเพื่อปกป้องทุกคนพร้อมเดินไปข้างหน้าต่อไป
“คนจากค่ายสว่างเข้าไปก่อนแล้ว เราต้องเร่งความเร็ว ไม่เช่นนั้นหากมีโอกาสหรือสมบัติในเมืองเทพโบราณ จะถูกคนของค่ายสว่างได้ไป”
ผู้แข็งแกร่งหลายคนแห่งค่ายมืดหลายคนกระตุ้นให้บาเค่อเร่งความเร็ว
บาเค่อเข้าใจเหตุผลนี้อยู่แล้ว ความเร็วของทุกคนเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่พวกเขาพบว่าหลัวซิวที่อยู่ข้างหน้านั้นเร็วกว่าความเร็วของพวกเขามากนัก
“พระเจ้าของข้า ผู้ชายคนนี้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์หรือ? ถึงสามารถเดินได้อย่างอิสระได้ในวาโยสะท้านกระดูก”
“วาโยสะท้านกระดูกยิ่งลึกเข้าไป ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น แต่เขาไม่เป็นอะไรเลย ท่านชายบาเค่อท่านไปหาองครักษ์คนนี้มาจากที่ไหนกัน?”
ผู้แข็งแกร่งหลายคนจากค่ายมืดมองดูแผ่นหลังของหลัวซิว และพวกเขาต่างก็ตกตะลึง ในสายตามีความเคารพเกรงใจ
ร่างของหลัวซิวเดินอยู่ในแนวหน้าเสมอ หลังจากผ่านช่วงระยะเวลาของการปรับตัว เขาสามารถมองข้ามอิทธิพลความแค้นในตัวหยั่งรู้ได้
ยิ่งเคลื่อนไปข้างหน้า พลังของวาโยสะท้านกระดูกก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น แต่ภายใต้การกดดันนี้ กระดูกของเขาถูกกลั่นแปรอย่างต่อเนื่อง อยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงและดีขึ้น
บูม!
ทันใดนั้น แสงฟ้าร้องปรากฏขึ้นด้านหน้า เมฆสีดำขนาดใหญ่กลิ้งลงมา ฟ้าร้องและฟ้าผ่าผสมผสานกัน
หลัวซิวเดินออกจากพื้นที่ที่มีวาโยสะท้านกระดูก ฟ้าร้องและฟ้าผ่าที่ผสมผสานกันเหมือนมังกรที่ผ่าลงมา ฉีกผิวหนังของเขาออกเป็นชิ้น ๆ ซึ่งไม่น่ามองมาก
เลือดผสมกับเศษเนื้อที่ไหม้เกรียมกระเด็นไปทั่ว และหลังจากที่ร่างยุทธ์ร่างเนื้อของหลัวซิวถูกสายฟ้าฟาดหลายครั้ง เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสในทันที เผยจนกระดูกของเขาออกมา
“ช่างเป็นเสียงฟ้าร้องและฟ้าผ่าที่รุนแรงจริงๆ พลังที่บรรจุอยู่ในแสงฟ้าร้องแต่ละดวงสามารถเทียบได้กับการโจมตีสุดกำลังของเจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบได้”
เสื้อผ้าของหลัวซิวขาดรุ่ย ผมยุ่งเหยิง ร่างกายของเขากลายเป็นสีดำไหม้เกรียม และเลือดไหลออกมาทั่วตัว แต่ดวงตาของเขาสงบมาก เขาไม่ได้ดูตื่นตระหนก
บูม! บูม! บูม! …
สายฟ้าฟาดลงมาอีกหลายครั้งติดต่อกัน เขายกมือขึ้นต่อต้าน เนื้อและเลือดบนมือของเขากระเซ็นออกไป แต่กระดูกของเขาไม่ได้รับอันตราย ไม่ว่าสายฟ้าจะฟาดลงมาอย่างไรก็ไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
นี่คือผลของการกลั่นร่างในวาโยสะท้านกระดูก แม้ว่าขอบเขตแดนร่างเนื้อของเขาจะไม่ได้รับการปรับปรุงในทุกทิศทาง แต่ความแข็งของกระดูกนั้นแข็งแกร่งกว่าอาวุธขลังชั้นดีอย่างแน่นอน!
จอมยุทธ์ที่กลั่นชุบร่างกายได้จนถึงขีดสุด ร่างยุทธ์ร่างเนื้อก็คืออาวุธ หลังจากประสบกับการเปลี่ยนแปลงและแข็งแกร่งขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า สามารถต่อต้านกับสมบัติวิเศษระดับมหาจักรพรรดิได้ เทียบได้กับนักยุทธ์เทพมาร!
