แต่เขาในขณะนี้ ไม่มีความมั่นใจบนใบหน้าของเขาสักนิด เพราะเขาได้รู้ว่าหลัวซิวซึ่งถูกไล่สังหารโดยกองกำลังต่างๆ ได้กลับมาแล้ว และในการต่อสู้ที่ตกตะลึงโลก เขาได้สังหารแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ไปมากกว่าสิบคน
เทพบุตรเผ่าหงส์อ้างว่าตนคือผู้มีพรสวรรค์ที่หาที่เปรียบมิได้ และแม้แต่ซิงหลิง ซึ่งเป็นที่รู้จักว่าเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบในหนึ่งหมื่น เขาก็ไม่แยแส ตอนนี้มีคนรุ่นเยาว์ที่แข็งแกร่งกว่าเขามากนัก ทำให้เขาอิจฉา
รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “แม้ว่าพรสวรรค์ของเจ้าแข็งแกร่งกว่าข้าแล้วยังไง? แต่ผู้หญิงของเจ้าจะกลายเป็นของต้องห้ามของข้า!”
เทพบุตรเผ่าหงส์ไม่คิดว่าหลัวซิวจะกล้ามาสร้างปัญหา ที่เผ่าหงส์ เพราะตำหนักอัคคีนภาเทียบไม่ได้กับเผ่าหงส์ที่สืบทอดมาแต่โบราณนั้น หัวหน้าเผ่าคือจักรพรรดิหงส์ เป็นผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์แต่งตั้ง การต่อสู้เทียบได้กับเทพมาร
ในวันนี้ ที่เผ่าหงส์เต็มไปด้วยโคมไฟสวยงาม มีชีวิตชีวาและสนุกสนาน
เนื่องจากเทพบุตรของเผ่าหงส์ได้บรรลุสู่แดนเจ้ายุทธจักร เลือดหงส์โบราณได้ตื่นขึ้นอย่างเต็มที่และมีพลังเลือดเทียบเท่ากับบรรพบุรุษ มีความหวังว่าจะเป็นเทพมารได้ในอนาคต
เพื่อที่จะสืบสานสายเลือดโบราณ เขาจะแต่งงานกับเทพธิดาที่มีสายเลือดหงส์โบราณเช่นกัน
ผู้แข็งแกร่งจากกองกำลังต่างๆล้วนมาแสดงความยินดี แต่ในภาพที่สนุกสนาน มีกระแสน้ำวนที่ซ่อนอยู่และกำลังพลุ่งพล่าน
เพราะทุกคนรู้ว่าเทพธิดา เหยียนเยว่เอ๋อร์ ของเผ่าหงส์ในปัจจุบัน มีภรรยายุทธ์ของหลัวซิว และเขาจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นอย่างแน่นอน
“ให้ความกล้าหาญแก่เขาสักร้อยรอบ เขาก็ไม่กล้ามาแย่งเจ้าสาว”
“จักรพรรดิหงส์มาเฝ้าเอง หากเขากล้ามา เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!”
“ไม่เพียงแต่จักรพรรดิหงส์เท่านั้น ผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์มารก็มาด้วยเช่นกัน และอาจมีมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปลายด้วย”
ในป่าอู๋ถงซึ่งมีเปลวเพลิงรุนแรง ผู้คนจากแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ต่างพูดคุยกัน
งานแต่งจัดขึ้นตามกำหนด เทพบุตรเผ่าหงส์สวมเสื้อคลุมยาวสีแดงทอง หล่อเหลาดูดี เขากลายเป็นจุดสนใจทันทีที่ปรากฏตัว
อีกด้านหนึ่ง เหยียนเยว่เอ๋อร์ซึ่งมีผ้าสีแดงคลุมศีรษะอยู่ได้ปรากฏขึ้นพร้อมกับการพยุงของหญิงชราสองคน ดูเหมือนว่าเป็นการพยุง แต่จริงๆ แล้วนางถูกจับไว้
เจ้ายุทธจักรหงส์เป็นประธานในงานแต่ง นางดูสง่างามและหรูหรา พูดเสียงดัง “ก่อนอื่น ขอบเจ้าทุกท่านที่มาเป็นพยานในพิธี!”
“บูชาบรรพบุรุษ!”
แท่นสูงยกสูงขึ้น มีป้ายชื่อหนึ่งป้ายตั้งอยู่ ซึ่งเป็นป้ายชื่อของบรรพบุรุษของเผ่าหงส์ ซึ่งเป็นเทพมารที่ทรงพลังในสมัยโบราณ
“ข้าว่าบรรพบุรุษนี้ก็ไม่ต้องบูชาอีกต่อไปแล้ว!”
ทันใดนั้น เสียงที่ไม่ลงรอยกันก็ดังขึ้น ทุกคนมองตามเสียงนั้นไป เห็นเงาสองเงาปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าในระยะไกล
คนนำคือชายที่สวมชุดคลุมสีดำ มือไขว้หลัง นัยน์ตาคมดุจมีดจับใจผู้คน
ข้างหลังเขามีผู้หญิงคนหนึ่งสวมผ้าคลุมหน้า ท่าทางของนางราวกับเทพธิดา
นอกจากนี้ ด้านข้างของทั้งสองคน ยังมีคนสองคน ใบหน้าดูหมองคล้ำกลิ่นอายแห่งความตายกระจายออกมา พวกเขาเป็นคนรับใช้ภูตมรณะของหลัวซิว เทพมารอัสนีและ เห้อหมิง
“วันนี้ของปีหน้าจะเป็นวันจัดพิธีเซ่นไหว้บรรพบุรุษที่ล่วงลับไปของเผ่าหงส์ของเจ้า เหตุใดยังต้องบูชาบรรพบุรุษอีกเล่า?”
เสียงของหลัวซิวเย็นชา เจตนาอาฆาตจนทำให้เมฆบนท้องฟ้าสั่นสะเทือนแตกออกสลาย
“ช่างเย่อหยิ่งจริงๆ เจ้าคิดว่าไม่มีใครในโลกนี้จัดการเจ้าได้จริงๆ หรือ?” สีหน้าของเจ้ายุทธจักรหงส์เย็นชา แม้เขาจะรู้อยู่แล้วว่าหลัวซิวจะมา แต่คำพูดที่หยาบคายของเขาทำให้คนของเผ่าหงส์โกรธมาก
“ต่อให้มีคนจัดการข้าได้ ก็จะไม่มีวันเป็นเจ้า ในอดีต เจ้ารังแกข้าเพราะการฝึกตนของเจ้า แต่วันนี้เจ้ากล้าที่จะต่อสู้กับข้าหรือไม่?”
หลัวซิวจ้องไปที่เจ้ายุทธจักรหงส์ด้วยการเยาะเย้ยและพูดอย่างดูถูก “ถ้าเจ้ากล้าขึ้นมา ข้าจะยอมใช้มือเดียวกับหญิงชราอย่างเจ้า”
“จองหอง!” เจ้ายุทธจักรหงส์โกรธจัด ท่าทีที่สง่างามและหรูหราได้หายไป
แต่นางไม่ได้หุนหันพลันแล่น หลัวซิวสามารถฆ่าแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์มากกว่าสิบคนได้ แม้ว่านางจะเป็นเจ้ายุทธจักรแต่งตั้ง แต่นางก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน
ขายหน้าและชีวิตของตน อย่างไหนสำคัญกว่า นางแยกออก
