นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น – ตอนที่ 2 นังเด็กบ้านนอก

วันรุ่งขึ้น ที่หน้าประตูห้อง
ฮ่อเฉียนเมื่อวานเธอเข้านอนเร็ว แต่เมื่อเธอตื่นในตอนเช้าวันนี้ เธอก็ไม่ได้ยินจากคนใช้ว่าซูฉิงถูกไล่ออกมาจากห้องของฮ่อหยุนเฉิง
เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ไหมที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่ได้กลับมาบ้านเมื่อคืนนี้? แต่รถของเขาก็จอดอยู่ในโรงรถนะ!
หรือว่าสองคนนั้นนอนอยู่ด้วยกันงั้นเหรอ?
ฮ่อเฉียนอดไม่ได้ที่จะรีบเคาะประตูทันที “พี่คะ คุณป้าทำอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว วันนี้พี่ไม่ได้มีประชุมตอนเช้าเหรอคะ รีบตื่นเร็วคะ!”
ทั้งสองคนที่นอนอยู่ในห้องก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกันทันที และซูฉิงก็เพียงรู้สึกว่าเธอถูกกอดอยู่ในอ้อมแขนของใครสักคน ราวกับว่ามีใครกำลังกอดเธออยู่
เมื่อมองหน้ากัน ซูชิงก็ตกใจและไม่รู้สึกง่วงอีกต่อไป เธอลุกขึ้นจากเตียงและพูดด้วยความประหลาดใจ “นายเป็นใคร?”
ดวงตาของฮ่อหยุนเฉิงก็มืดมนไม่แพ้กัน
“ซูฉิง?”
ตอนนี้ซูฉิงเดาได้แล้ว ว่านี่คือคู่หมั้นที่เธอเคยได้ยินมา ฮ่อหยุนเฉิง แต่ชายผู้คนนี้มาอยู่ในห้องของเธอได้อย่างไรกัน ใครสามารถบอกเธอได้บ้าง?
ก่อนที่จะได้รับคำอธิบาย ฮ่อหยุนเฉิงก็พูดขึ้นก่อน “มาอยู่บ้านของตระกูลฮ่อวันแรก ก็เข้ามาในห้องของฉันเลยเหรอ โอ้ เธอนี่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆนะ”
ซูฉิงมองไปที่ฮ่อหยุนเฉิงอย่างว่างเปล่า นี่มันอะไรกัน? เธอเข้ามาในห้องของเขางั้นหรือ? ทุกคนในตระกูลฮ่อเป็นพวกประสาทหลอนกันหรือเปล่า?
แต่เมื่อนึกถึงผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ชายในห้องเมื่อวานนี้ เธอก็เดาได้ว่านี่คือห้องของฮ่อหยุนเฉิงจริง และฮ่อเฉียนก็จงใจแกล้งเธอ
ซูฉิงลุกจากเตียงและพูดอย่างเย็นชา “ก่อนอื่น ฉันไม่ได้วางแผนที่จะเข้ามาในห้องของนาย เมื่อวานนี้ฮ่อเฉียนบอกฉันว่านี่คือห้องของฉัน นายน้อยฮ่อฉันไม่ได้สนใจนายเลยแม้แต่น้อย”
“นอกจากนี้ เมื่อคืนฉันเผลอหลับไป ตอนที่นายกลับมานายจะไม่รู้เลยเหรอว่ามีใครอยู่ในห้องของนาย? แถมนายยังกอดฉันทั้งคืนอีก นายจะว่ายังไงละ? หรือว่า นายคงไม่ได้คิดอะไรกับฉันตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม?”
ฮ่อหยุนเฉิงถูกซูฉิงพูดจนใบหน้าของเขาเริ่มมืดมนขึ้นเรื่อย ๆ ความทรงจำเมื่อคืนนี้เข้ามาในหัวของเขาและเขาไม่สามารถหักล้างมันได้อยู่ชั่วขณะหนึ่ง
เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของซูฉิง เขาก็ตกตะลึงมากขึ้น
ดวงตาสีพีชคู่นั้นดูเหมือนเธอคนนั้นจริงๆ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซูฉิงก็ยิ้มออกมา
“ทำไม? นายน้อยฮ่อถึงมองมาที่ฉันแบบนี้ละ?หรือว่านายหลงใหลในตัวฉันเข้าจริงๆ?”
เมื่อเขากลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงก็มืดมนมาก และเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน “ออกไป ต่อไปอย่าเข้ามาที่ห้องนี้อีก”
ซูฉิงเองก็ไม่ได้อยู่ต่อแต่อย่างใด เธอหยิบข้าวของของเธอและรีบจากไป
เจอกันครั้งแรกก็เกลียดกันแล้ว
ฮ่อเฉียนยังคงยืนอยู่ที่ประตู และเธอก็ประหลาดใจเมื่อเห็นซูฉิงเดินออกมา
ซูฉิงยิ้มให้เธอและกล่าวว่า “อรุณสวัสดิ์! สมหวังแล้วนะ ลูกพี่ลูกน้องของเธออยู่ในห้องเดียวกับฉันเมื่อคืนนี้ และเราก็เข้ากันได้ดีเลยล่ะ”
“นี่เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน” ใบหน้าของฮ่อเฉียนซีดมาก เป็นไปไม่ได้?
ท่าคิดในทางตรรกะแล้วพี่ชายของเธอต้องไม่ชอบซูฉิงสิ
แต่ความจริงอยู่ตรงหน้าแล้ว ซูฉิงอยู่กับฮ่อหยุนเฉิงอยู่ด้วยกันทั้งคืนจริงๆ
ซูฉิงยิ้มและจากไป
ฮ่อเฉียนจ้องไปที่แผ่นหลังของเธอและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เธอมันก็แค่นังเด็กบ้านนอก ฉันจะอะไรเธอให้นะ ฉันจะไม่มีวันให้เธอแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของฉันอย่างแน่นอน”
หลังจากพูดจบฮ่อหยุนเฉิงก็ออกมา
ฮ่อเฉียนตกใจ “พี่ฮ่อ”
ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงมืดมนและโกรธอย่างเห็นได้ชัด
ซูฉิงขอให้คนใช้พาเธอไปที่ห้องของเธอ เก็บข้าวของ แล้วลงไปรับประทานอาหารเช้าที่ชั้นล่าง
แม่ฮ่อ ฮ่อเฉียนและฮ่อหยุนเฉิงนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว
ได้ยินเพียงแต่แม่ฮ่อพูดแปลกๆ ว่า “ตื่นสายอะไรขนาดนี้ ไม่รู้จักลงมาทำอาหารเช้า เธอคิดว่าเธอเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลฮ่อจริงๆแล้วงั้นเหรอ”
ซูฉิงเหลือบมองที่แม่ฮ่อและพูดเบา ๆ “แต่ฉันก็ไม่ใช่คนรับใช้ของตระกูลฮ่อนิคะ”
จะให้เธอทำอาหารเช้างั้นหรือ ฝันไปเถอะ!
ตั้งแต่ต้นจนจบ ฮ่อหยุนเฉิงเองไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาก็ไม่ชอบซูฉิงเช่นกัน
อาหารมื้นนี้ใครก็ทานไม่ลง ไม่มีใครชอบใคร หลังทานอาหารเสร็จ แม่ฮ่อยื่นบัตรใบหนึ่งให้ซูฉิง
ในบัตรมีเงินอยู่ 5,000 หยวน ก่อนที่เธอจะไปที่บริษัท คุณก็ไปซื้อเสื้อผ้าดีๆมาใส่แล้วกัน ฉันบอกเธอไว้ก่อนนะ เวลาที่อยู่บริษัทวางตัวดีๆและอย่าสร้างปัญหาให้หยุนเฉิงเด็ดขาด”
เพื่อปลูกฝังความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิง ท่านผู้เฒ่าฮ่อเสนอให้ซูฉิงไปทำงานในบริษัทและเป็นเลขาของฮ่อหยุนเฉิง คุณปู่ซูก็ตกลงทันที ซูฉิงปฏิเสธไม่ได้ เพียงสามเดือนเท่านั้น และเธอก็จะผ่านมันไปได้
แต่ห้าพันหยวนนี่… แม่ฮ่อดูถูกกันเกินไปหรือเปล่า! ซูฉิงพูดอย่างประชดประชัน “คุณป้าคะ ขอบคุณมากเลยนะคะ แต่ไม่จำเป็นหรอกคะ”
เสื้อผ้าของเธอนั้นตัดเย็บโดยผู้เชี่ยวชาญทางด้านเสื้อผ้า ดังนั้นคนในตระกูลฮ่อจึงไม่สามารถดูออกได้ว่าเสื้อผ้าเหล่านี้ของเธอคือแบรนด์อะไร และซูฉิงก็ไม่สนใจพวกเขามากด้วย หลังจากพูดจบ เธอก็ขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า
ทันทีที่ขึ้นไปชั้นบน โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นข้อความว่ามีการโอนเงินเข้า 50 ล้านหยวน และยอดคงเหลือในบัตรธนาคารอย่างนับไม่ถ้วน
จากนั้นซูฉิงก็ได้รับข้อความอื่นจากคุณปู่ซูของเธออีก
“หลานสาวของปู่ ดูแลตัวเองดีๆ นะ อยากกินอะไร อยากซื้ออะไร ก็ซื้อได้ตามสบายเลยนะ ถ้าถูกใครรังแกอย่าลืมบอกปู่นะ”
ซูฉิงยิ้มและตอบกลับไปว่า “คุณปู่คะ คนในตระกูลฮ่อรังแกฉัน ที่นี่มันไม่สนุกเลยสักนิด”
ชายชราตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
“หาได้ยากนะที่จะมีใครกล้ารังแกหลาน อืมไม่เลว ดีแล้ว เดี๋ยวปู่ไปตกปลาก่อนนะ”
ซูฉิง “……”
หลังจากเปลี่ยนเป็นชุดสูทมืออาชีพแล้ว ซูฉิงก็ออกจากบ้านของตระกูลฮ่อ คนขับรถเปิดประตูให้เธอ หลังจากขึ้นรถไปแล้ว เธอก็พบว่าฮ่อหยุนเฉิงก็อยู่ข้างในด้วย
“เธอไม่ได้บอกว่าเธอไม่สนใจฉันแม้แต่น้อยหรอกเหรอ? แล้วทำไมเธอถึงอยากไปที่บริษัทตระกูลฮ่อกรุ๊ปเพื่อเป็นเลขาของฉันล่ะ?” เสียงที่นุ่มนวลของเขา มีความประชดประชันแฝงอยู่
ซูฉิงเหลือบมองเขาเบา ๆ “ฉันสัญญากับคุณปู่ไว้แล้วว่าฉันจะใช้เวลาสามเดือนเพื่อทำความรู้จักกับนาย และเราจะยุติการหมั้นหลังจากผ่านสามเดือนนี้ไป”
“เหอะ” ฮ่อหยุนเฉิงเยาะเย้ย “เธอไม่กลัวหรือว่าเธอจะตกหลุมรักฉันในสามเดือนนี้? ถึงเวลานั้น ก็อย่ามาอยู่ในบ้านตระกูลฮ่อไม่ยอมไปไหนล่ะ”
ซูฉิงรู้สึกขบขันกับคำพูดของฮ่อหยุนเฉิง
“ที่แท้ประธานฮ่อผู้ซึ่งถูกลือกันว่าเป็นคนเย่อหยิ่งจองหองจะมีความมั่นใจมากขนาดนี้? ฉันขอบอกเลยนะ ต่อให้เป็นเวลาสามปีฉันก็ไม่มีวันตกหลุมรักนาย หรือต่อให้เป็นตลอดชีวิตก็ไม่มีวัน ”
ในสายตาของซูฉิง ฮ่อหยุนเฉิงนอกจากความหล่อแล้ว เขาก็ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง
ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงมืดลงเมื่อเขาได้ยินคำพูดของซูเฉิง
ตลอดชีวิตก็ไม่มีวันชอบตัวเองอย่างนั้นหรือ?
“ซูเฉิง เธอจำสิ่งที่เธอพูดวันนี้ไว้ให้ดี”
ฮ่อหยุนเฉิงรู้สึกว่าซูฉิงกำลังเล่นกลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับกับเขาอยู่ ไม่ชอบเขาแล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ที่บ้านของตระกูลฮ่อกันล่ะ?
ซูฉิงแสยะยิ้มอย่างมืออาชีพแล้วกล่าวว่า “โอเค นายน้อยฮ่อไม่ต้องกังวลไป! หลังจากครบสามเดือนเราจะไม่เจอกันอีกต่อไป อ๋อ ใช่แล้ว เราจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักกันเมื่อเราถึงบริษัท เพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็น”
ฮ่อหยุนเฉิงเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก
อย่างไรก็ตามซูฉิงเองก็คิดเรื่องนี้มากเกินไป ตอนนี้เรื่องที่ฮ่อหยุนเฉิงมีสัญญาแต่งงาน และคู่หมั้นของเขาเป็นคนบ้านนอกนั้นได้แพร่กระจายไปยังโลกภายนอกนานแล้วว่า
ในเวลานี้ ในบริษัทตระกูลฮ่อกรุ๊ปกำลังพูดคุยกันใหญ่เกี่ยวกับเรื่องนี้
“รู้หรือเปล่าว่าคู่หมั้นของประธานฮ่อกำลังจะไปทำงานที่ตระกูลฮ่อกรุ๊ป! และเธอจะมาเป็นเลขาของประธานฮ่อด้วยนะ”
“ไม่ใช่ว่าเธอดูขี้เหร่หรอกเหรอ? และยังมาจากบ้านนอกอีก? จบจากวิทยาลัยอะไรก็ไม่รู้ แล้วอย่างนี้เธอจะเข้าใจเอกสารได้ไหม?”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันเกรงว่าจะไม่สามารถใช้งานคอมพิวเตอร์ได้ด้วยนะสิ!”
ขณะที่คนเหล่านั้นกำลังพูดคุยกัน ซูฉิงและฮ่อหยุนเฉิงก็เข้ามาในบริษัทด้วยกัน