นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

“เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?” สีหน้าของไป๋เซียวเซียวเปลี่ยนไปทันที เธอถามด้วยอารมณ์โกรธ
ซูฉิงเยาะเย้ยเธอต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้เลยเหรอ?
ซูฉิงพูดนิ่งๆ “ก็หมายความตามที่บอกไป”
“เธออย่ามาพูดให้คนอื่นสับสนเลยดีกว่า ความจริงตอนนี้ก็คือเธอเป็นคนลอกเลียนแบบ” เสียงของไป๋เซียวเซียวดังมาก เธอแทบอยากจะให้ทุกคนบนโลกรู้เรื่องนี้
แต่จริงๆ แล้วเกี่ยวกับการออกแบบ “น้ำแข็งและไฟ”มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้
ตอนนี้เมื่อไป๋เซียวเซียวตะโกนขึ้นดังมาก ทุกคนในแผนกเลขาต่างก็ได้ยิน
พนักงานที่อยู่รอบๆ มองไปที่ซูฉิงด้วยความสงสัย
เพราะยังไงมาริลีนก็มีชื่อเสียงมาก แต่ซูฉิงเป็นแค่เลขาที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก
ยิ่งไปกว่านั้น ซูฉิงมาจากชนบท เธอจะรู้จักการออกแบบเครื่องประดับได้อย่างไร?
เพื่อที่จะได้ขึ้นไปตำแหน่งที่สูงกว่าก็เลยยอมเสี่ยงลอกเลียนแบบงานคนอื่นน่ะสิ
เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามของคนรอบตัวเธอ ซูฉิงจึงพูดขึ้นอย่างสงบ “ไป๋เซียวเซียว เธอมีเรื่องอื่นอีกไหม? ถ้าไม่มีแล้วก็เชิญกลับไปได้แล้วค่ะ ที่นี่ไม่ต้อนรับสุนัขบ้า”
“อะไรนะ! แกว่าฉันว่าหมาบ้าเหรอ?”
ไป๋เซียวเซียวโมโหมาก
ซูฉิงยังคงแสดงสีหน้าสงบนิ่ง “ฉันพูดเหรอ? เธอเป็นคนพูดเองนะ”
“แก!” ไป๋เซียวเซียวโกรธมากจนใบหน้าบูดบึ้ง
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้ง และบอกตัวเองให้ใจเย็นลง เพราะยังไงเป้าหมายของเธอในตอนนี้ก็คือเปิดโปงซูฉิงเรื่องการลอกเลียนแบบต่อหน้าสาธารณะชน
เมื่อคิดได้อย่างนี้ ไป๋เซียวเซียวก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา และถามว่า “เธอนี่เป็นคนยังไง? เธอลอกเลียนแบบแล้วยังมีหน้ามาพูดดีอีก?
ถ้าฉันจำไม่ผิด เดี๋ยวอีกสองวัน”น้ำแข็งและไฟ”จะมีงานแถลงข่าวเปิดตัว ถึงตอนนั้นเธอจะสร้างเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการลอกเลียนแบบให้กับตระกูลฮั่วกรุ๊ปหรือเปล่า? ”
“ไป๋เซียวเซียว เธอเป็นแค่แผนกออกแบบเท่านั้น เธอไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับงานแถลงข่าวหรอก ถ้ามีเวลาเธอก็ไปปรับปรุงระดับของแผนกออกแบบของเธอหน่อยก็แล้วกัน” ซูฉิงกล่าวอย่างประชดประชัน
ใบหน้าของไป๋เซี่ยวเซียวเปลี่ยนไปทันที “ฉันไม่เคยเห็นใครหน้าด้านขนาดนี้มาก่อนเลย เห็นได้ชัดเลยว่าลอกเลียนแบบ ยังจะปฏิเสธอีก ฉันจะไปบอกประธานฮ่อว่าเธอลอกเลียนแบบเลิฟ & เลิฟ และขอให้เขายกเลิกการแถลงข่าว ”
“ฮ่อหยุนเฉิงได้มอบความรับผิดชอบทั้งหมดเกี่ยวกับการแถลงข่าวให้กับฉันดูแลแล้ว” ซูฉิงหยักยิ้มที่ฝีปากขึ้นและกล่าว
“เป็นไปไม่ได้” ไป๋เซียวเซียวเย้ยหยันที่มุมปากของเขา
เธอไม่เชื่อว่าฮ่อหยุนเฉิงจะไม่เห็นข่าวเลิฟ&เลิฟ
แค่ฮ่แหยุนเฉิงเห็นมัน เขาก็จะรู้ได้ทันทีว่าการออกแบบที่เรียกว่า “น้ำแข็งและไฟ” ของซูฉิงนั้นถูกลอกเลียนแบบทั้งหมด
ไป๋เซียวเซียวไม่เชื่อ ว่าหลังจากที่ฮ่อหยุนเฉิงรู้เรื่องการลอกเลียนแบบของซูฉิงแล้วเขาจะยังจัดงานแถลงข่าวตามกำหนด
“ไม่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม นี่คือความจริง” ซูฉิงไม่อยากจะสนใจไป๋เซียวเซียวอีกต่อไปแล้ว นอกจากงานแถลงข่าวเลิฟ&เลิฟอีกสองวัน เธอยังมีงานอีกมากที่ต้องทำ
ไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับไป๋เซียวเซียวอีกต่อไป
น้ำเสียงของไป๋เซียวเซียวเต็มไปด้วยความไม่เป็นมิตร “ซูฉิงเธอนี่หลงตัวเองจริงๆ เลยนะ ประธานฮ่อจะมอบงานแถลงข่าวให้เธอดูแลคนเดียวได้อย่างไร?”
ซูฉิงขมวดคิ้ว และกำลังจะพูดขึ้น ทันใดนั้นก็มีเสียงเย็นชาที่คุ้นเคยดังขึ้นก่อน “ฉันมอบหมายงานแถลงข่าวให้ซูฉิงดูแลเองแหละ เธอมีปัญหาอะไรเหรอ?”
ซูฉิงเงยหน้าขึ้น และเห็นร่างที่คุ้นเคยของฮ่อหยุนเฉิงปรากฏขึ้นตรงหน้าของเธอ
“มาทำอะไรในเวลาทำงาน?” ฮ่อหยุนเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
พนักงานที่อยู่รอบๆ ที่กำลังดูความตื่นเต้นก็เงียบไปในทันที และทยอยกลับไปนั่งที่เดิมเงียบๆ ไม่กล้าหายใจแรง
“ประธานฮ่อคะ” เมื่อเธอเห็นฮ่อหยุนเฉิง ไป๋เซียวเซียวก็ทักทายเขาทันที “คุณยังไม่เห็นข่าวเหรอคะ การออกแบบเครื่องประดับเลิฟ&เลิฟนั้นเหมือนกับการออกแบบ ‘น้ำแข็งและไฟ’ ของซูฉิงมาก”
“แล้วไง?” ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว
แล้วไงเหรอ?
เมื่อไป๋เซียวเซียวได้ยินคำพูดนี้ เธออดไม่ได้ที่จะผงะไปทันที
เห็นได้ชัดว่าซูฉิงเป็นคนลอกเลียนแบบ ฮ่อหยุนเฉิงควรไล่ซูฉิงออกทันทีไม่ใช่เหรอ?
เธอเงยหน้าขึ้นไปมองฮ่อหยุนเฉิง “นั่นหมายความว่าการออกแบบก่อนหน้านี้ของซูฉิงถูกลอกเลียนแบบไปเหรอ?”
ไป๋เซียวเซียวเห็นว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่เข้าใจ ดังนั้นเธอจึงตั้งใจเปิดภาพการออกแบบที่โพสต์โดยเลิฟ&เลิฟบนอินเทอร์เน็ต และเอามาเปรียบเทียบทีละภาพ
“ตรงนี้ ตรงนี้ และก็ตรงนี้ เครื่องประดับที่เลิฟ&เลิฟเปิดตัวออกมา เหมือน”น้ำแข็งและไฟ” ที่ซูฉิงออกแบบมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือสโลแกนดั่งใจปรารถนานั้นก็เห็นได้ชัดว่าซูฉิงลอกเลียนแบบมาริลีนมา ”
ฮ่อหยุนเฉิงเหลือบมองไปที่ไป๋เซียวเซียวอย่างเย็นชา “ทำไมถึงไม่ใช่มาริลีนลอกเลียนแบบซูฉิงล่ะ?”
มาริลีนลอกเลียนแบบซูฉิง?
มันจะเป็นไปได้ยังไง!
ไป๋เซียวเซียวกัดริมฝีปากของเธอ “มาริลีนเป็นนักออกแบบอันดับต้นๆ ในวงการการออกแบบเครื่องประดับ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอก็ได้รับรางวัลมากมายในระดับสากล เธอจะลอกเลียนแบบคนธรรมดาอย่างซูฉิงได้อย่างไร?”
“เอาล่ะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ” ฮ่อหยุนเฉิงดึงเนคไทของเขาออกอย่างไม่อดทน
ดวงตาของไป๋เซียวเซียวเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
เห็นได้ชัดว่าซูฉิงเป็นคนลอกเลียนแบบ ทำไมฮ่อหยุนเฉิงถึงเข้าข้างเธอ?
ถ้างานแถลงข่าวไม่ถูกยกเลิก กลัวว่าถึงตอนนั้นฮ่อกรุ๊ปจะกลายเป็นเรื่องตลกในวงการเครื่องประดับทั้งหมด
ไป๋เซียวเซียวเดินออกจากแผนกเลขานุการอย่างไม่ใจ และเดินกลับไปที่แผนกออกแบบ
เธอบังเอิญเดินไปชนกับใครคนหนึ่ง
ไป๋เซียวเซียวเงยศีรษะขึ้น เธอชนกับหลินเจียต้งรองประธานบริษัท
“ขอโทษค่ะประธานหลิน” ไป๋เซียวเซียวรีบขอโทษ
หลินเจียต้งขมวดคิ้วเล็กน้อย “เป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้นเหรอ?
ไป๋เซียวเซียวเล่าเรื่องการลอกเลียนแบบของซูฉิงอีกครั้ง “ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่ซูฉิงมีดีอะไร ทำไมประธานฮ่อถึงเข้าข้างเธอขนาดนี้? แม้ว่าเขาจะรู้ว่าซูฉิงลอกเลียนแบบ เขาก็ยังจะจัดงานแถลงข่าว นี่เป็นการทำให้บริษัทอับอายไม่ใช่เหรอ?”
หลังจากหยุดไปพักหนึ่ง ไป๋เซียวเซียวก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “คุณหลิน คุณเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัท คุณต้องยุติธรรมนะคะ”
หลินเจียต้งถอนหายใจ “ตอนนี้บริษัทถูกปกครองโดยคนหนุ่มสาวแล้ว คนแก่อย่างฉันจะพูดอะไรได้ยังไง”
หลังจากที่ไป๋เซียวเซียวออกไป ซูฉิงก็กลับมาทำงานที่หนักหน่วงของเธออีกครั้ง อีกสองวันจะเป็นงานอถลงข่าวแล้ว เธอจะต้องทำให้ดีที่สุด
เพราะมันเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของฮ่อกรุ๊ป
ถึงเวลาเลิกงานอย่างรวดเร็ว
ฮ่อหยุนเฉิงโทรศัพท์หาซูฉิง”กลับกันเถอะ”
ซูฉิงมองดูเวลาและส่ายหัว “ฉันจะทำงานต่ออีกสักหน่อย นายกลับไปก่อนเถอะ”
“โอเค” ฮ่อหยุนเฉิงวางสายไป
ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง และซูฉิงยังคงทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอ
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น และคิ้วของซูฉิงก็กระตุกขึ้นทันที
คือ… ฮ่อหยุนเฉิง
“นายกกลับไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” ซูฉิงพูดด้วยความประหลาดใจ
ฮ่อหยุนเฉิงเดินไปหาซูฉิงด้วยก้าวที่มั่นคง และถือกระติกน้ำร้อนไว้ในมือ
เขาวางกระติกน้ำร้อนไว้บนโต๊ะที่ของซูฉิง และพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “อาหารเย็นของเธอ”
อาหารเย็น?
ทันใดนั้นเองซูฉิงก็นึกขึ้นได้ว่าเธอยังไม่ได้ทานอาหารเย็น
แต่ฮ่อหยุนเฉิงรู้ได้อย่างไรว่าเธอยังไม่ได้ทานข้าวเย็น? และยังเป็นคนเอาอาหารมาส่งให้เธอด้วยตัวเองอีก?