นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

ความเป็นผู้ชายของฮ่อหยุนเฉิงเข้ามาพร้อมกับกอดซูฉิงแน่น
ซูฉิงอึ้ง พูดเสียงสั่น”คุณปู่ของนาย………เป็น”
“หืม? หรอ “ฮ่อหยุนเฉิงยักคิ้ว น้ำเสียงดึงดูดของเขาที่มีเสน่ห์เหลือล้น
ซูฉิงรีบพยักหน้าทันที “ใช่แล้ว คุณปู่ของนายให้นายกินอาหารพวกนี้…….คงไม่ใช่หมายความว่านายทำไม่ได้หรอกหรอ”
“ยังกล้าที่จะพูดอีก “ฮ่อหยุนเฉิงหน้านิ่งขรึมทันที แววตาที่นิ่งขรึมยากจะเดาออกตอนนี้กลับเกิดไฟลุกโชนด้วยอารมณ์โกรธ
ก็ไม่รู้ว่าคุณปู่ให้เขากินอะไร เวลานี้ ฮ่อหยุนเฉิงรู้สึกว่าเลือดในตัวของเขากำลังขึ้น
หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอด ที่ทั้งน่ารักถนุถนอม เหมือนกับดอกไม้บานที่เขาอยากจะเด็ดเอามาเชยชม
ซูฉิงที่เลียริมฝีปาก”ฉันไม่ได้บอกว่า…….”
ท่าทางที่ที่ไม่เคอะเขินยิ่งริมฝีปากที่เป็นแดงดึงดูดให้ฮ่อหยุนเฉิงก้มหัวลงไปจูบแบบไม่ลังเล
ในของซูฉิงเต้นแรง
ใบหน้าหล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงที่ค่อยๆ ก้มเข้ามาหาใกล้ๆ ถ้าใกล้กว่านี้………..
จนริมฝีปากของเขาประทับเข้าที่ริมฝีปากบางราวกับกลีบดอกไม่ของเธอ
ริมฝีปากประกบกัน ก็เกิดเป็นอุณหภูมิร้อนขึ้นมา ซูฉิงที่ตั้งสติได้แล้วเธอก็ผลักหน้าเขาออก
ใจที่เต้นแรง ซูฉิงหน้าแดงแล้วผลักฮ่อหยุนเฉิงออก “ฉันจะไปอาบน้ำ”
พอพูดจบซูฉิงก็วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ รีบอาบน้ำ
แต่ว่า ตอนที่มาบ้านนี้ ซูฉิงไม่คิดที่จะค้างคืน ดังนั้นเธอไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาด้วย
แย่แล้ว………
“ฮ่อหยุนเฉิง นายมานี่หน่อย”ซูฉิงทำใจกล้าเรียกฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงที่เสี่ยงนิ่งส่งเสียงตอบกลับมาอยู่ข้างนอก”มีอะไร”
“ฉันลืมเอาเสื้อผ้ามาด้วย นายช่วยไปเอาชุดที่เมืองใหม่สุ่ยเยว่ให้ฉันหน่อยได้มั้ย”ซูฉิงลูบหน้าที่ร้อนผ่าว พูดขอร้องไป
ฮ่อหยุนเฉิงยกยิ้มแล้วพูด”คุณปู่ล็อกประตูไว้ จะให้ฉันออกไปเอายังไง”
“นายก็ให้เขาเปิดให้ไม่ได้หรอ”ซูฉิงรู้สึกประหม่ามาก
“ไม่ได้ “ฮ่อหยุนเฉิงปฏิเสธหน้าตาเฉย
“ซูฉิงหมดคำจะพูด ตอนนี้คิดจะต่อสายโทรหาคุณปู่ฮ่อให้เขามาเปิดประตูนั้น น้ำเสียงน่าดึงดูของฮ่อหยุนเฉิงก็ดังขึ้น”เปิดประตู”
“จะทำอะไร”ซูฉิงถามอย่างระวังตัว
“จะเอาเสื้อผ้าให้เธอไง”ฮ่อหยุนเฉิงส่งเสียงมาอย่างชัดเจน
ชุดงั้นหรอ?
ซูฉิงลังเลอยู่สักพัก หยิบผ้าเช็ดตัวมาพันตัวแน่น จากนั้นก็ค่อยแง้มเปิดประตูห้องน้ำออกเป็นช่องเล็กๆ
ฮ่อหยุนเฉิงก็ยัดถุงเข้าใส่ในมือของเธอ
ซูฉิงรีบปิดประตูจากนั้นก็เปิดถุงดู
และข้างในก็เป็นเสื้อผ้า
มีชุดชั้นในที่ยังใหม่อยู่และยังมีเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด
แต่ว่าเสื้อเชิ้ตให้ขนาดนี้มันเป็นของผู้ชายนี่ หรือว่าเป็นเสื้อของฮ่อหยุนเฉิงงั้นหรอ
ซูฉิงหน้าคิ้วขมวด ฮ่อหยุนเฉิงยังเตรียมชุดผู้หญิงไว้ที่บ้านของคุณปู่ด้วยหรอ หรือว่าเขาชอบพาผู้หญิงกลับมาที่บ้านเป็นประจำงั้นหรอ
ซูฉิงก็รีบสามชุดแล้วก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา
ในช่วงเวลาที่ซูฉิงเดินออกมานั้น แววตาของฮ่อหยุนเฉิงก็เกิดไฟลุกโชนขึ้นมาด้วยอารมณ์ว้าวุ่น มองดูผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า
ผมที่เปียกน้ำหยดลงมา สวมเสื้อเชิ้อสีขาวของเขา ร่างกายที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งที่มีเสื้อเชิ้ตบดบังอยู่ บวกกับขาเรียวยาวที่แสนเช็กซี่อย่างน่าหลงใหล
เขาจ้องตาไม่กะพริบเลย
“ฮ่อหยุนเฉิงนายเอาชุดชั้นในผู้หญิงมาจากไหน”ซูฉิงที่เห็นฮ่อหยุนเฉิงตาไม่กะพริบก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมา แล้วก็หาข้อพูดเปลี่ยนเรื่อง”นายคงไม่ใช่พาผู้หญิงกลับบ้านมาเป็นประจำใช่มั้ย”
ฮ่อหยุนเฉิงยิ้ม เอ่ยปากพูด”ซูฉิง เธอหึงหรอ”
“ขอให้นายตอบให้ตรงคำถามด้วย “ซูฉิงทำสีหน้าจริงจัง
ฮ่อหยุนเฉิงกระแอมลำคอแล้วตอบ”ฉันก็ไม่รู้หรอก เห็นมันวางอยู่ตรงโซฟา น่าจะเป็นคุณปู่ให้แม่บ้านหวังไปซื้อไว้ให้เธอมั้ง…….”
โอเค…………
ซูฉิงก็รู้สึกหมดคำจะพูดกับคุณปู่อีกครั้ง เขาคิดได้รอบคอบมาก
“ฉันเหนื่อยแล้ว รีบพักผ่อนเถอะ “ซูฉิงมองไปที่เตียงที่อยู่ตรงกลาง พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง”คืนนี้ฉันนอนบนเตียง ส่วนนายนอนโซฟา”
“ไม่ได้ “ฮ่อหยุนเฉิงปฏิเสธสวนขึ้นมาทันที “ฉันติดนอนเตียง ไม่ชินที่จะนอนโซฟา”
“งั้นฉันนอนโซฟา “ซูฉิงที่ขณะพูดก็เดินไปทางโซฟา
และก้าวไปไม่กี่ก้าวกลับถูกฮ่อหยุนเฉิงจับแขนไว้ “เธอเป็นแขก จะมานอนโซฟาได้ยังไง”
ซูฉิงที่ยืนทรงตัวไม่อยู่ ก็เสียหลักล้มเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของฮ่อหยุนเฉิง
เธอก็พยายามยืนขึ้น จ้องฮ่อหยุนเฉิงเหมือนกับจะเอาเรื่อง”แล้วนายจะเอายังไง”
“ก็……นอนด้วยกันบนเตียง”ฮ่อหยุนเฉิงพยักหน้า กระซิบพูดของหูของซูฉิงด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
วินาทีต่อมาขณะที่ซูฉิงยังไม่ทันตั้งสติได้ ก็ถูกฮ่อหยุนเฉิงอุ้ม
“นี่ ฮ่อหยุนเฉิง นายจะทำอะไร รีบปล่อยฉันนะ ” ซูฉิงที่พยายามดิ้น ไอ้ผู้ชายนี่บ้าไปแล้วมั้งเนี่ย!
ฮ่อหยุนเฉิงอุ้มซูฉิงไปวางลงบนเตียง กดเธอลงบนเตียงพร้อมกับโน้มตัวลงมายัดคิ้วพูด”ก็จะใช้การกระทำบอกเธอว่าฉันทำได้มั้ย”
“นายพอแล้ว คิดจะรังแกฉัน ฉันจะไม่เกรงใจนายแล้วนะ!” ซูฉิงคิดจะลุกขึ้น แต่ก็ถูกฮ่อหยุนเฉิงกดตัวจนขยับตัวไม่ได้ เลยรู้สึกทั้งโกรธ อาย กลุ้ม
เดิมทีฮ่อหยุนเฉิงเพียงแค่อยากแกล้งซูฉิงเล่นๆ แต่พอเห็นเธอโมโหก็ไม่ล้อเธออีก เลยยืดตัวขึ้น
ซูฉิงก็ลุกขึ้นนั่งตามสัญชาตญาณ ขยับไปพิงหัวเตียง จ้องฮ่อหยุนเฉิงเขม็ง “นายอย่าเข้ามานะ”
ฮ่อหยุนเฉิงมองอย่างขำๆ เข้าไปนั่งข้างๆ ซูฉิง กันไปทางเธอ “ซูฉิง ที่จริงแล้ว เธอไม่พิจารณาเรื่องที่คุณปู่เสนอหรอ”
ซูฉิงอึ้งเล็กน้อย “อะไร”
แววตาฮ่อหยุนเฉิงนิ่ง “บางที พวกเราก็น่าจะทำอะไรให้ชัดเจนมั้ย”
ตอนแรกที่เริ่มเขาจะไม่ประทับใจกับซูฉิง คิดว่าเธอก็เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ แต่งงานเพื่อเงิน คิดหาวิธีทุกทางเพื่อที่จะกล่อมให้คุณปู่พูดถึงเรื่องงานแต่งงาน แต่พอได้รู้จักกันหนึ่งเดือน แล้วเขาก็มองซูฉิงใหม่
เธอมีความสามารถในการทำงานมากกว่าปกติ มีความมุ่งมั่น ซึ่งไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เขาเคยเจอมาก่อน
จนแม้แต่หลายครั้งที่เขาถูกซูฉิงดึงดูด ในตอนที่เธอประสบปัญหาเขาก็ไม่ลังเลที่จะเข้าไปช่วยปกป้องเธอเลย
ซูฉิงที่จ้องตานิ่งขรึมของฮ่อหยุนเฉิงก็สูดหายใจเข้าแล้วพูดเสียงเรียบ”ฮ่อหยุนเฉิง ฉันมีคำถามอยากจะถามนาย”
“อะไร” ฮ่อหยุนเฉิงอึ้งงง
ซูฉิงพยายามสงบสติถามเขาหน้านิ่ง”นายเล่าเรื่องของถังถังให้ฉันฟังได้มั้ย”
ถังถัง……..
แววตาของฮ่อหยุนเฉิงนิ่งขรึมลงมันที ช่วงนี้เหมือนเขาจะลืมคิดเรื่องถังถังแล้ว……..
หลังจากนั้นสักพัก ฮ่อหยุนเฉิงถึงได้เอ่ยขึ้นว่า”เธออยากรู้อะไรล่ะ”
ซูฉิงถามแทงใจดำ “คนที่นายชอบคือถังถังใช่มั้ย “