นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

สวีหว่านเอ๋อร์กำลังคิดจะสู้กับเธองั้นเหรอ?
ซูฉิงมองสวีหว่านเอ๋อร์อย่างมีเลศนัย และกำลังจะยกป้ายของเธอขึ้นมา แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นมาจากประตูห้องประมูล “สามสิบล้าน!”
สามสิบล้าน!
จู่ ๆ ก็เพิ่มขึ้นมา 10 ล้าน ห้องประมูลก็มีเสียงฮือฮาขึ้นมาทันที
เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ ซูฉิงก็ขมวดคิ้ว และมองไปทางประตู
ภาพที่เห็นคือร่างสูงใหญ่ของฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงสวมสูทที่ตัดเย็บอย่างดีพร้อมเนคไทสีเขียวเข้มดูสง่างามมาก เขาเดินเข้ามาในห้องประมูลอย่างมั่นคง
ลมหายใจของซูฉิงสะดุดไป ฮ่อหยุนเฉิงมาที่นี่ได้อย่างไร?
ไม่นานนักข่าวก็เข้าไปรุมที่เขา “ประธานฮ่อคะ ทำไมคุณว่างมาร่วมงานประมูลการกุศลในคืนนี้คะ”
ฮ่อหยุนเฉิงพูดนิ่งๆ “แค่มาทำการกุศลนิดหน่อยน่ะ”
“คุณฮ่อครับ ขอถามหน่อยครับ…”
นักข่าวต้องการจะถามอะไรต่อ แต่ฮ่อหยุนเฉิงก็โบกมือด้วยสีหน้าเฉยเมย สื่อว่าไม่ให้สัมภาษณ์
เสียงกระตือรือร้นของพิธีกรดังขึ้น “คุณฮ่อเพิ่มราคาเป็น 30 ล้านแล้ว มีใครอยากจะเพิ่มอีกไหม?
“สามสิบล้านครั้งที่หนึ่ง”
“สามสิบล้านครั้งที่สอง”
“สามสิบล้านเป็นครั้งที่สาม ไม่มีใครเพิ่มแล้วใช่ไหมคะ? จบการประมูลค่ะ!”
เสียงพิธีกรเคาะเป็นครั้งสุดท้าย ฮ่อหยุนเฉิงก็เป็นครได้เจ้าแมวขนนุ่มที่ซูฉิงเป็นคนทำเองไปในราคาสามสิบล้าน
“ยินดีกับคุณฮ่อด้วยนะคะ สามารถประมูลแมวน่ารักตัวนี้ไปได้ในราคาสามสิบล้าน” พิธีกรประกาศ
ท่ามกลางเสียงปรบมือดังสนั่น ฮ่อหยุนเฉิงก็เดินขึ้นไปบนเวทีอย่างช้าๆ
แสงไฟจากห้องจัดเลี้ยงส่องไปที่ร่างสูงของเขา ราวกับว่ารอบตัวเขามีแสงสีทองออร่าปกคลุมไปทั่วร่าง
“ขอบคุณสำหรับความเอื้ออาทรนะคะคุณฮ่อที่บริจาคเงิน 30 ล้านเพื่อการกุศล” พิธีกรมอบแมวให้ฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงรับตุ๊กตาแมวไป และหยักยิ้มริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย
เมื่อกี้ซูฉิงและสวีหว่านเอ๋อร์กำลังประมูลแย่งแมวตัวนี้ เธอคงจะชอบแมวตัวนี้มากใช่ไหม?
พิธีกรถามนอกเรื่องเล็กน้อย “ไม่ทราบว่าคุณฮ่อประมูลแมวที่อาจารย์ลีโอทำนี้ไปมอบให้ใครหรือเปล่าคะ?”
ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มมุมปาก นัยน์ตาลึกจ้องไปที่ซูฉิงซึ่งนั่งอยู่ตรงมุมห้อง กระแอมในลำคอ และพูดด้วยเสียงใสว่า “แมวตัวนี้ ฉันจะมอบให้กับผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด”
มอบให้กับผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด?
เมื่อเธอได้ยินคำพูดของฮ่อหยุนเฉิง ซูฉิงก็กะพริบตาถี่ๆ ทันที ในใจรู้สึกหนักอึ้ง ความเจ็บปวดแผ่ไปทั่วทั้งร่างกายของเธอ
ผู้หญิงที่ฮ่อหยุนเฉิงรักมากที่สุด…
ถังถังเหรอ?
ฮ่อหยุนเฉิงใช้เงินสามสิบล้านประมูลแมวตัวนี้ เพื่อเขาจะได้มอบมันให้ถังถังตอนที่เจอกันงั้นเหรอ?
น่าเจ็บใจจริงๆ นั่นคือแมวที่เธอทำเองนะ!
“ว้าว ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงที่โชคดีขนาดนี้เป็นใครคะ?” น้ำเสียงของพิธีกรมีความอิจฉา “ตอนนี้เธออยู่ที่นี่ด้วยหรือเปล่าคะ?”
ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มเบา ๆ โดยไม่ได้ปฏเสธ
ฮ่อหยุนเฉิงก็เดินลงจากเวทีภายใต้สายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาของทุกคน เขาเดินไปที่มุมห้องทีละก้าวๆ
สวีหว่านเอ๋อร์เห็นฮ่อหยุนเฉิงเดินมาทางเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย
หรือว่าฮ่อหยุนเฉิงประมูลแมวตัวนี้เพื่อมอบให้เธอ?
สวีหว่านเอ๋อร์คิดในใจอย่างเงียบ ๆ และพร่ำบอกตัวเองว่าฮ่อหยุนเฉิงต้องมอบมันให้กับเธอแน่
เมื่อฮ่อหยุนเฉิงกำลังจะเดินมาตรงหน้าเธอ หัวใจของสวีหว่านเอ๋อร์ก็เต้นแรง เธอยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มที่เธอคิดว่าสวยที่สุด เธอพูดอย่างเขินอายปนคาดหวังว่า “หยุนเฉิง…”
แต่ทว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้ชายตามองสวีหว่านเอ๋อร์เลยแม้แต่นิดเดียว เขาเมินเธอ และเดินตรงไปที่ที่ซูฉิงนั่งอยู่ข้างๆ
ฮ่อหยุนเฉิงเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าซูฉิง และพยักหน้าเล็กน้อย แววตาลึกซึ้งของเขามองไปที่ใบหน้าของเธอแล้วยื่นแมวที่อยู่ในมือให้กับเธอ “ซูฉิง ฉันให้เธอ”
คำตอบของปริศนานั้นถูกเปิดเผยแล้ว และทุกคนต่างก็ฮือฮาขึ้นมา
“ที่แท้คุณฮ่อก็มอบมันให้คู่หมั้นของเขานั่นเอง”
“คุณฮ่อรักคู่หมั้นของเขาจริงๆ เนอะ น่าอิจฉาจังเลย”
“…”
เมื่อเห็นฮ่อหยุนเฉิงเดินเข้ามาเธอทีละก้าวๆ เธอก็หายใจติดขัดขึ้นมาทันที
ฮ่อหยุนเฉิงประมูลแมวที่เธอทำด้วยตัวเอง เพื่อมอบมันให้กับเธองั้นเหรอ?
แต่เมื่อกี้ตอนอยู่บนเวทีต่อหน้าทุกคน เขาบอกว่าเขาจะมอบมันให้กับผู้หญิงที่เขารักที่สุด
ตอนนี้เขามอบมันให้กับเธอ นั่นก็หมายความว่า…เธอคือผู้หญิงที่เขารักที่สุด?
เขาหมายถึงอะไรกันเนี่ย?
“ซูฉิง?” เมื่อเห็นว่าซูฉิงยังคงนิ่ง ฮ่อหยุนเฉิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
ซูฉิงได้สติกลับคืนมา ก็พยายามควบคุมการเต้นของหัวใจตัวเอง และพูดอย่างเย็นชาว่า “ขอโทษนะ ฉันไม่ชอบแมวตัวนี้”
ซูฉิงปฏิเสธต่อหน้าทุกคน สีหน้าของฮ่อหยุนเฉิงบูดเบี้ยวทันที “เมื่อกี้เธอยังแข่งประมูลอยู่เลย?”
“ตอนนี้ฉันไม่ชอบแล้ว” ซูฉิงพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ฉันไม่อยากได้ของที่ไม่ใช่ของฉัน”
หลังจากพูดจบ ซูฉิงก็ยืนขึ้น “หลบไป ฉันจะไปห้องน้ำ”
เธอหันหลังและเดินออกไปทางห้องน้ำ
เมื่อมองตามหลังซูฉิงที่เดินออกไป ฮ่อหยุนเฉิงก็หรี่ตาลง และนัยตาของเขาก็หม่นลงล็กน้อย
เขารู้ว่าซูฉิงยังโกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้
ฮ่อหยุนเฉิงก็รู้สึกหงุดหงิดมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
ฮ่อหยุนเฉิงรู้สึกได้ว่าซูฉิงไม่ได้ไม่มีความรู้สึกดีๆ ให้กับเขา
เมื่อคืนบนชิงช้าสวรรค์ เขารู้สึกได้ว่าจริงๆ แล้วซูฉิงก็ชอบเขา
แต่แล้วคำพูดที่ไร้สติของเขาที่พูดเกี่ยวกับถังถังก็ทำให้ช่องว่างของเขาและซูฉิงห่างไกลออกไปอีกครั้ง
ฮ่อหยุนเฉิงนั่งบนโซฟาสูบบุหรี่ทั้งคืน วันนี้เขาไปหาเธอที่ห้องตั้งแต่เช้าตรู่ พยายามอธิบายให้เธอฟัง แต่กลับไม่พบซูฉิง
เขาถามแผนกต้อนรับของโรงแรม ถึงได้รู้ว่าซูฉิงออกไปกลางดึก
ฮ่อหยุนเฉิงใช้ความพยายามอย่างมากถึงได้รู้ว่าคืนนี้ซูฉิงจะมางานการประมูลเพื่อการกุศลนี้
ดังนั้นเขาจึงรีบมาทันที และทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็เห็นซูฉิงกับสวีหว่านเอ๋อร์แข่งประมูลแมวตัวนี้อยู่เขาจึงประมูลมันโดยไม่ลังเล
เขาวางแผนที่จะใช้แมวมาสารภาพกับซูฉิงต่อหน้าทุกคน แต่เขาคิดไม่ถึงว่าซูฉิงจะไร้เยื่อใยถึงขั้นจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
ความรู้สึกพ่ายแพ้อย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนนี้ทำให้ฮ่อหยุนเฉิงหงุดหงิดมาก
“หยุนเฉิง ซูฉิงทำเกินไปแล้ว” เมื่อเห็นฮ่อหยุนเฉิงนั่งหน้าไม่สบอารมณ์ สวีหว่านเอ๋อร์ก็เดินเข้ามาพูดกับเขา
ฮ่อหยุนเฉิงประมูลแมวตัวนั้นเพื่อจะมอบให้ซูฉิง มันทำให้ไฟริษยาในใจของเธอลุกไหม้แผดเผา
เขาพูดว่าซูฉิงเป็นผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดต่อหน้าผู้คนมากมายมันทำให้สวีหว่านเอ๋อร์อิจฉามาก
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่สวีหว่านเอ๋อร์คาดไม่ถึงก็คือ ซูฉิงยัยบ้านนอกนั่นกลับปฏิเสธฮ่อหยุนเฉิง
และก็ไม่รู้ว่ามันเป็นวิธีการเล่นเกมอะไรอีกหรือเปล่า
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นโอกาสที่ดี
ดังนั้นสวีหว่านเอ๋อร์จึงพยายามพูดใส่ไฟเข้าไปอีก “ฉันเกรงว่าคุณจะไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้ซูฉิงไปเดทกับผู้ชายที่บาร์โดยไม่บอกคุณน่ะ”
ใบหน้าที่หล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งในทันที บรรยากาศรอบข้างเยือกเย็นขึ้นทันที