นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

“ซูฉิง? เธอไม่ได้ลาออกไปแล้วเหรอ?” ถังรั่วอิงที่ได้ยินเสียงก็เงยหน้า และเห็นซูฉิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็จงใจเบิกตาโพรงฉายแววประหลาดใจ
“ฉันลาออกแล้ว แต่ฮ่อหยุนเฉิงไม่อนุมัติ” ซูฉิงมองฮ่อหยุนเฉิงอย่างเย็นชา ก่อนจะกระตุกริมฝีปากประชดประชัน “ฉันก็ทำอะไรไม่ได้นี่”
“พี่เฉิง เป็นอย่างนั้นเหรอคะ?” ดวงตาที่ขุ่นเคืองของถังรั่วอิงจ้องไปที่ฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงพยักหน้าเบาๆ “ถังถัง ที่นั่งนี้เป็นของซูฉิง เดี๋ยวฉันจะหาที่ให้ใหม่”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ถังรั่วอิงก็ยืนขึ้นและพูดด้วยใบหน้าครุ่นคิด “พี่เฉิง ฉันคิดว่าซูฉิงลาออกแล้วถึงได้ไปนั่งที่ของเธอน่ะ”
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ เธอก็กัดริมฝีปากและหลุบตาลง “พี่เฉิง ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่ทำให้พี่ลำบากใจหรอก เดี๋ยวฉันจะย้ายออกเอง”
ถังรั่วอิงพูดจบก็เก็บข้าวก่อนจะไปนั่งที่นั่งว่างข้างๆ “พี่เฉิง ฉันนั่งตรงนี้ได้ไหม?”
“อืม” ฮ่อหยุนเฉิงเพียงส่งเสียงตอบรับสั้นๆ และให้คนช่วยถังรั่วอิงเก็บของก่อนจะกลับห้องทำงานประธานไป
ซูฉิงกลับไปนั่งที่ของตัวเอง
เปิดคอมพิวเตอร์ ก่อนจะเริ่มมีสมาธิกับงานของตัวเอง
ก่อนหน้านี้เพราะไปตามหาอาจารย์ฉีที่ภูเขาฉางไป๋จึงติดอยู่ในถ้ำจากหิมะถล่ม และเสียเวลางานไป ตอนนี้งานที่สะสมเลยค่อนข้างเยอะและต้องจัดการให้ไว
เมื่อพลิกดูเอกสารสองสามฉบับเกี่ยวกับการขาย น้ำแข็งและไฟ ล่าสุด ดวงตาของซูฉิงก็ค่อยๆ นิ่ง
เพราะในไม่ช้าเธอก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ตามหลักแล้วหลังจากที่มีการประชาสัมพันธ์ไปก่อนหน้านี้ ประกอบกับการพลิกสถานการณ์การลอกเลียนแบบของ Love&Love ก็มีการเปิดตัวโฆษณาคลื่นลูกใหญ่ของตระกูลฮ่อกรุ๊ปและการขาย น้ำแข็งและไฟ ก็น่าจะดีพอๆ กัน
แต่ว่าแทนที่จะเพิ่มขึ้น ยอดขายล่าสุดกลับลดลงถึง 20%
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
ตามหลักแล้วไม่น่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้เลยนี่นา
ซูฉิงดูข้อมูลที่อยู่ในมืออย่างรวดเร็ว และเรียกบุคลากรที่เกี่ยวข้องไปประชุมเพื่อสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ทันที
ในห้องประชุม ชูฉิงเปิดข้อมูล ฉายภาพบนหน้าจอขนาดใหญ่ แล้วถามผู้จัดการฝ่ายการตลาดหวังที่ดูแลในส่วนของการขาย น้ำแข็งและไฟ “ผู้จัดการหวังคะ คุณคิดยังไงกับยอดขายล่าสุดของน้ำแข็งและไฟคะ?”
ผู้จัดการหวังตกใจกับสายตาที่เฉียบคมของชูฉิง และกล่าวอย่างลังเล “เลขาซู ยอดขายล่าสุดของน้ำแข็งและไฟลดลงเมื่อเทียบกับเดือนที่แล้ว”
“สาเหตุคือ?” ซูฉิงถามอย่างเย็นชา “ยอดขายของเดือนนี้ลดลงถึง 20% เมื่อเทียบกับเดือนที่แล้ว ทำไมถึงเป็นแบบนั้นคะ?”
“คือเป็นอย่างนี้ครับ เร็วๆ นี้มีผลิตภัณฑ์ระดับล่างจำนวนมากที่เลียนแบบ น้ำแข็งและไฟ ในตลาด ซึ่งเป็นที่นิยมมากกับคนทั่วไป
และ น้ำแข็งและไฟ ของเราตั้งเป้าไปที่กลุ่มผู้บริโภคระดับสูง คุณเองก็รู้ว่าเงื่อนไขของพวกเขานั้นสูงมาก ตอนนี้มีการลอกเลียนแบบออกมามากมาย ซึ่งเท่ากับการลดเกรดผลิตภัณฑ์ของเรา” ผู้จัดการหวังอธิบายพร้อมเช็ดเหงื่อจากหน้าผาก
“บริษัทไหนเปิดตัวคะ?” ซูฉิงถาม
ผู้จัดการหวังตอบตามความจริง “จากการสอบสวนของเรา กลุ่มเครื่องประดับ Love & Love น่าจะเป็นฝ่ายเปิดตัวของเลียนแบบครับ”
“Love & Love?” ซูฉิงที่ได้ยินก็ประหลาดใจเล็กน้อย
ก่อนหน้านี้ Love & Love มีเรื่องการลอกเลียนแบบ ชื่อเสียงในวงการก็ตกฮวบไปหมดแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังไม่วางมือและยังคิดเลียนแบบอยู่อีก?
สีหน้าของซูฉิงนิ่งลง “ในเมื่อเป็นของเลียนแบบ ทำไมไม่รับผิดชอบ ทำไมไม่ให้ Love & Love ขอโทษต่อสาธารณชนและนำผลิตภัณฑ์ทั้งหมดออกจากชั้นวางและชดเชยความสูญเสียให้กับตระกูลฮ่อกรุ๊ปล่ะคะ?”
“คุณซู คืออย่างนี้ครับ การเลียนแบบของ จนไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นการลอกเลียนแบบ แต่กลับทำให้คนรู้สึกในแวบแรกว่าคล้ายกันมากน่ะครับ” ผู้จัดการหวังถอนหายใจและพูดอย่างช่วยไม่ได้
“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว คุณจับตาดูเรื่องนี้ให้ดีก็แล้วกัน” ซูฉิงหรี่ตาลง “กลับไปทำงานได้ค่ะ”
ไม่คิดเลยว่าเธอไปที่ภูเขาฉางไป๋แค่ไม่กี่วัน ทันทีที่กลับมาทำงานกลับมีเรื่องราวมากมายขนาดนี้
ในเวลาเพียงไม่กี่วัน Love & Love ก็กลับฟื้นคืนชีพขึ้นมาทั้งยังแอบทำการเคลื่อนไหวเล็กๆ และแม้แต่การใช้กลอุบายนี้จนส่งผลกระทบอย่างมากต่อธุรกิจเครื่องประดับของตระกูลฮ่อกรุ๊ป
เมื่อสถานการณ์มันเป็นแบบนี้แล้ว เธอต้องรายงานต่อฮ่อหยุนเฉิงและหารือเกี่ยวกับมาตรการรับมือ
ซูฉิงกลับไปที่ที่นั่งในห้องทำงานก่อนจะเตรียมของของสถานการณ์ที่เธอเพิ่งรู้เมื่อกี้ จากนั้นจึงค่อยไปรายงานกับฮ่อหยุนเฉิง
เมื่อคืนนอนไม่หลับ ซูฉิงเลยจะไปที่ห้องน้ำชาเพื่อชงกาแฟก่อน
มือข้างหนึ่งถือข้อมูลเกี่ยวกับ น้ำแข็งและไฟ ส่วนอีกข้างถือแก้วเดินไปทางห้องน้ำชา
ซูฉิงโน้มตัวไปกดน้ำ ทันใดนั้นก็มีเสียงรองเท้าส้นสูงดังมาจากข้างนอก
“ซูฉิง!” เสียงของถังรั่วอิงดังมาจากด้านหลัง
ซูฉิงเงยหน้าขึ้นก็เห็นถังรั่วอิงเดินเข้ามาหาเธออย่างดุดัน จนอดขมวดคิ้วและถามกลับไม่ได้ “มีเรื่องอะไร?”
ถังรั่วอิงปิดประตูห้องน้ำชาเสียงดังก่อนจะเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินเข้าหาซูฉิง ทั้งยังพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยุ “ซูฉิง ในเมื่อเธอเลือกที่จะยกเลิกการหมั้นกับพี่เฉิงและยังเลือกที่จะลาออก แล้วจะกลับมาทำไมอีก?”
“เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอ?” ซูฉิงเหลือบมองถังรั่วอิงราวกับมองคนงี่เง่า และถามอย่างใจเย็น
สายตาของซูฉิงทำให้ถังรั่วอิงรู้สึกไม่สบายใจ
ถังรั่วอิงกระตุกริมฝีปากก่อนจะก้าวไปด้านหน้าเพื่อใกล้ซูฉิง ทั้งยังจงใจพูดอย่างคลุมเครือ “จะบอกอะไรให้อย่างหนึ่งนะ เมื่อคืนพี่เฉิงค้างคืนที่บ้านของฉันเมื่อ เราอยู่ด้วยกันทั้งคืน”
พูดไปเธอก็จงใจดึงคอเสื้อลง เผยให้เห็นรอยจูบที่คอของเธอ
อันที่จริง รอยจูบพวกนี้เป็นชายผมเหลืองเมื่อคืนที่เป็นคนทิ้งเอาไว้ แต่มุมมองของซูฉิงกลับช่างเสียดแทงลูกตา
“พี่เฉิงบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขารักมากที่สุด และเขาจะแต่งงานกับฉัน” ถังรั่วอิงยิ้มยั่วยุ “ซูฉิง ถ้าเธอเข้าใจแล้วล่ะก็ รีบลาออกซะ และอย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าพี่เฉิงอีก พี่เฉิงเขารักฉันคนเดียว เธออย่าได้คิดอ่อยเขาและอย่าได้คิดจะแย่งเขาไปด้วย!”
“ในเมื่อฮ่อหยุนเฉิงรักคุณแค่คนเดียว แล้วทำไมถึงกลัวจะถูกคนอื่นแย่งไปล่ะคะ?” ซูฉิงยิ้มเบาๆ ก่อนจะตบข้อมูลในมือของเธอเบาๆ “ฉันจะไปรายงานเรื่องงานกับฮ่อหยุนเฉิงพอดี รบกวนคุณถังช่วยหลีกทางด้วย!”
“เธอ!” ถังรั่วอิงสะอึกกับที่ซูฉิงพูดจนพูดไม่ทัน และจ้องด้วยความโกรธ
ซูฉิงไม่สนใจถังรั่วอิง ก่อนจะเดินเลี่ยงเธอและออกจากห้องน้ำชาไป
เมื่อมองแผ่นหลังที่สง่างามและไม่แยแสของซูฉิง นัยน์ตาของถังรั่วอิงก็ฉายแววความริษยาอย่างไม่ปิดบัง
ซูฉิง ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!
อีกไม่นานได้เจอดีแน่!!