นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 500 ต้องไปอาบน้ำเย็นอีกวัน
ซูฉิงได้ยินก็แฉะยิ้มขึ้นมาอย่างรังเกียจ มีปัญญาหรอ ?
เธอเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของฮ่อหยุนเฉิง ถูหน้าเบาๆ หลายครั้ง
แต่หน้าของฮ่อหยุนเฉิงกลับไม่ดูอบอุ่นเลย เขามองวิลล่าด้วยแววตาแค้น
ซูฉิงถามอาการของหลิวเสี่ยวหนิงถึงได้รู้ว่านอกจากแผลถลอกแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไร ก็ถอนหายใจโล่ง เลยให้หลิวเสี่ยงหนิงหยุดพักงาน ให้เธอได้พักผ่อน
ขณะเดียวกันซูฉิงยังกำชับผู้จัดการของเธอให้ดูแลเธอให้ดี
หลังจากจัดการเรื่องของหลิวเสี่ยวหนิงแล้ว ซูฉิงกับฮ่อหยุนเฉิงก็กลับมาถึงบ้านก็ดึกมาแล้ว
“ไอ้สารเลวฉินชั่ง ครั้งที่แล้วไม่น่าจะปล่อยมันไปง่ายๆ เลย”
ซูฉิงที่ยิ่งคิดยิ่งโมโห ใบหน้านิ่งขรึม คิดถึงก่อนหน้านี้น่าจะให้ฉินชั่งติดคุกสักสามปี ไม่งั้นคงจะไม่เกิดเรื่องขึ้นในวันนี้หรอก
แต่ขณะเดียวกัน ซูฉิงก็รู้สึกเสียใจภายหลัง
คนอย่างฉินชั่งจะจับตัวหลิวเสี่ยวหนิงไปได้หรอ ไม่เหมือนกับลูกคนรวยที่คิดจะทำได้……
เบื้องหลังของฉินชั่ง จะมีคนบงการอยู่เบื้องหลังรึเปล่า
“กำลังคิดอะไรอยู่”ฮ่อหยุนเฉิงที่เห็นซูฉิงสีหน้าครุ่นคิดก็หันไปถาม
“ไม่มีอะไร”ซูฉิงส่ายหน้า
ตอนนี้ ความเหนื่อยล้าทำให้ซูฉิงไม่มีแรงที่จะไปคิดเรื่องพวกนั้นต่อแล้ว
“เหนื่อยมากเลย ฉันไปอาบน้ำนะ “ซูฉิงบิดเอว ไม่ทันระวังว่าตัวเองเผยเอวคอดออกมา
ฮ่อหยุนเฉิงมองก็ตากระตุกเล็กน้อย
ซูฉิงเดินไปถึงห้องอาบน้ำ ยังไม่ทันได้ปิดประตูฮ่อหยุนเฉิงก็มาอยู่ตรงหน้าห้องน้ำแล้ว
“มีอะไรหรอ “ซูฉิงนึกว่าฮ่อหยุนเฉิงยังมีเรื่องอะไรเลยโผล่คอออกไปถาม
ฮ่อหยุนเฉิงไม่ตอบ ก็เข้ามาในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แล้วยื่นมือออกไปคว้าซูฉิงเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด จากนั้นก็ก้มลงกลืนกินริมฝีปากนุ่มของเธอ
พอจูบเสร็จ แก้มของซูฉิงก็๋แดงระเรื่อ แล้วยื่นมือไปทุบอกฮ่อหยุนเฉิง:”นายทำอะไรเนี่ย ตกใจหมดเลย”
ฮ่อหยุนเฉิงก้มลงมาเล็กน้อย พ่นลมหายใจอุ่นรดคอของซูฉิง ทำให้ซูฉิงรู้สึกคันๆ จั๊กจี้
“ไม่ใช่บอกว่าจะอาบน้ำหรอ อาบด้วยกันสิ”
“หยุนเฉิง!”ซูฉิงที่ได้ยินพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนก็ทำให้หัวใจเต้นแรง เธอจ้องหน้าเขาแล้วพูด:”พอได้แล้ว วันนี้ฉันเหนื่อยมากเลย วันนี้โจเซฟยัง…….”
เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ แววตาของฮ่อหยุนเฉิงก็เคร่งขรึม เขาจับเข้าที่เอวของซูฉิงแน่น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอันตราย :”วันนี้โจเซฟนั่นมายุ่งวุ่นวายกันเธออีกแล้วหรอ”
ซูฉิงกะพริบตามองหน้าฮ่อหยุนเฉิง ดูออกว่ากำลังโมโห เลยรีบส่ายหน้า:”ไม่ใช่……..”
เธอนึกขึ้นมาได้ ว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของโจเซฟ เธอรับปากกับโจเซฟว่าจะไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะเป็นเพื่อนเขา เห็นท่าทางอย่างนี้ของฮ่อหยุนเฉิง งั้นไม่บอกเขาดีกว่า
แววตานิ่งขรึมของฮ่อหยุนนเฉิง แล้วก็จูบเธออย่างเอาแต่ใจ
ซูฉิงที่ถูกฮ่อหยุนเฉิงจูบจนขาอ่อน เธอรู้สึกยืนแทบไม่อยู่ หน้าแดงก่ำ :”คุณฮ่อหึงหรอ”
ฮ่อหยุนเฉิงยักคิ้ว
ซูฉิงเห็นอย่างนั้นก็เขย่งเท้าเข้าไปจูบเขาก่อน แล้วยิ้มตาหยี:”ชดเชยให้นาย แต่ว่าตอนนี้ฉันจะอาบน้ำแล้ว คุณฮ่อคงจะไม่……”
แต่วินาทีต่อมา ฮ่อหยุนเฉิงพูดหน้านิ่ง:”เธอบอกว่าเหนื่อยไม่ใช่หรอ ฉันสามารถช่วยเธอได้นะ”
ท่าทางที่จะทำเหมือนที่พูดทำให้ซูฉิงตกใจ ฮ่อหยุนเฉิงถึงได้พูดจาหยาบคายหน้านิ่งได้อย่างนี้
“ฮ่อหยุนเฉิงรีบออกไปเลยนะ “ซูฉิงที่เริ่มจะเอียงหน้า ผลักฮ่อหยุนเฉิงแต่ทว่าข้อศอกไปโดนปุ่มฝักบัวโดยไม่ตั้งใจ
และทันใดนั้นทั้งสองก็เปียกชุ่มไปทั้งตัว
ซูฉิงที่ถูกน้ำเย็นรดน้ำลงมาจนตัวสั่น คิดจะปิดฝักบัว ฮ่อหยุนเฉิงเห็นอย่างนั้นก็คว้าเอาซูฉิงเข้ามากอดไว้ แล้วบังน้ำเย็นให้กับเธอ
ทั้งสองที่อยู่ในระยะประชิด ซูฉิงแทบจะตัวชิดกับหน้าอกของฮ่อหยุนเฉิง ความร้อนจากผิวหนังที่แผ่ซ่านผ่านเสื้อออกมา ซูฉิงเงยหน้าขึ้นมอง ก็เจอเข้ากับหน้าอกของฮ่อหยุนเฉิง
อดที่จะพูดไม่ได้ว่าหุ่นของฮ่อหยุนเฉิงนั้นเพอร์เฟคมาก และตอนเขาตอนที่เขาปลดเนกไทและชินกับการปลดกระดุมเสื้อลงไม่กี่เม็ด เผยให้เห็นไหปลาร้าที่สวย
ผมเขาที่เปียกน้ำ ไหลลงมาตามกรอบหน้าและไหลเข้าไปในเสื้อ ภาพเหตุการณ์อย่างนี้ทำให้ซูฉิงอดที่จะหน้าแดงระเรื่อไม่ได้
ทันใดนั้นเอง น้ำที่หล่นมาจากฝักบัวก็กระเด็นเข้าตาซูฉิง จนเธอต้องขยี้ตา
ตอนที่ซูฉิงทำท่าไร้เดียงสาทำให้ฮ่อหยุนเฉิงถึงกับต้องหดคอลง
ซูฉิงสูดจมูก ไม่รู้ตัวเลยว่าน้ำเสียงของตัวเองอ้อนขนาดไหน:”หยุนเฉิงหยุดได้แล้ว……”
“ซูฉิง”
ฮ่อหยุนเฉิงกระซิบที่ข้างหู ตอนที่ซูฉิงเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขา ก็ลืมหมดแล้วว่าจะพูดอะไรได้แต่อ้าปากค้าง
สายตาที่ขยับไปมา ในที่สุดฮ่อหยุนเฉิงก็มองที่ริมฝีปากแดงระเรื่อ แววตาเขานิ่งอยู่นาน มือที่รองรับใบหน้าของซูฉิงไว้ให้เอียงเล็กน้อย
ทั้งสองที่อยู่ในระยะประชิด ลมหายใจที่หายรดกัน ทำให้ใจเต้นแรงจนได้ยินเหมือนกับคนกำลังท่องคาถาอยู่ ทำให้ซูฉิงหัวสมองโล่ง
แล้วรับจูบของอีกฝ่าย ครั้งนี้อ่อนโยนมาก เหมือนกับว่าอีกฝ่ายเข้ามาในร่างกาย
บรรยากาศที่มีเสน่ห์ค่อยๆ ร้อนแรงขึ้น ชูฉิงถูกฮ่อหยุนเฉิงผลักเข้ากับผนัง มือของเธอกดลงที่หน้าอกของเขา และหัวใจที่เต้นแรงของเธอยังคงกระทบปลายนิ้วของเธอ
และขณะเดียวกัน ฮ่อหยุนเฉิงที่ตอนแรกมือของเขาแตะที่เอวของซูฉิงก็เริ่มขยับ ลูบไล้ที่แผ่นหลังของซูฉิง ซูฉิงที่เหมือนจะรู้สึกถึงแรงขยับที่อยู่ด้านหลัง ก็ขยับตัวแต่ก็ถูกฮ่อหยุนเฉิงกอดไว้แน่น
มือของฮ่อหยุนเฉิงที่ไม่อยู่นิ่ง สอดเข้าไปในเสื้อของซูฉิง เขาก้าวไปอีกก้าวหัวเข่าของเขาแยกขาทั้งสองข้างของซูฉิงออกจากกัน
จู่ ๆ ก็รู้สึกร้อนวูบ ชูฉิงก็ฟื้นขึ้นมาและผลักฮ่อหยุนเฉิงออกไป
“ไม่ได้……..”
ซูฉิงหายใจหอบ แก้มของเธอแดงระเรื่อ แล้วยื่นมือออกไปผลักฮ่อหยุนเฉิงให้ห่างออกไป “เรื่องนี้ รอให้เราแต่งงานกันแล้วถึงจะ……..”
“ได้ เราใกล้จะหมั้นกันแล้ว “ฮ่อหยุนเฉิงคว้าข้อมือของซูฉิงแล้วกดลงที่กำแพง
“ไม่ได้นะ! ฮ่อหยุนเฉิง! ทำเรื่องนี้ไม่ได้! “ซูฉิงที่ทำท่าทีเด็ดขาดมาก เธออยากจะดิ้นออกจากอ้อมกอดของฮ่อหยุนเฉิง
“ฉันรอไม่ไหวแล้วนะ ” ลูกกระเดือกของฮ่อหยุนเฉิงที่ขยับขึ้นลง ไฟเสน่หาในดวงตาของเขายังไม่ดับลง
ซูฉิงยื่นมือขึ้นลูบหน้าของฮ่อหยุนเฉิง แล้วพูดอ้อนเขา:”หยุนเฉิง ขอร้องนายละนะ โอเคมั้ย เรื่องนี้รับปากฉันได้มั้ย”
ฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้ตอบตกลง เพียงแค่จ้องหน้าซูฉิง
“หยุนเฉิง “ซูฉิงที่เปลี่ยนน้ำเสียงแล้วพูดทั้งอ่อนแล้วอ้อนกว่าเดิม
เมื่อเห็นว่ามุมริมฝีปากของ ฮ่อหยุนเฉิงตึง เขาเอียงศีรษะและกัดปลายนิ้วของ ซูฉิง ห่อผ้าเช็ดตัวไว้รอบตัวเขาแล้วออกจากห้องน้ำ
วันนี้ก็ต้องไปอาบน้ำเย็นอีกวันแล้ว
