นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 518 พิธีหมั้น (๑)
“การเป็นดารานี่มันลำบากจริงๆเลย” หลิวเสี่ยวหนิงลูบคอของเธอ “จริงสิ พนักงานคนเมื่อกี้เป็นเพื่อนของคุณหรือเปล่า?”
“หือ?” จินจิ่นหรานดูเหมือนจะไม่เข้าใจจริงๆ
“เธอทักทายคุณตอนที่เรากำลังวิ่งกันอยู่” หลิวเสี่ยวหนิงพูดพรางกระพริบตา
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จินจิ่นหรานก็ทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ และอดไม่ได้ที่จะบีบแก้มของหลิวเสี่ยวหนิง
“คุณจะทำอะไร” หลิวเสี่ยวหนิงที่ถูกดึงแก้มก็รู้สึกเบลอเล็กน้อย
“เมื่อกี้คุณลากฉันวิ่งออกมา เสื้อผ้าและบัตรที่ฉันใช้จ่าย ยังอยู่ในร้านอยู่เลย แม้แต่เสื้อผ้าของคุณ ก็ยังไม่ได้จ่ายเงินเลยนะ”
จินจิ่นหรานพูดพราใงชี้ไปที่เสื้อผ้าของหลิวเสี่ยวหนิงที่ยังคงมีป้ายห้อยอยู่บนตัวเธอ
หลิวเสี่ยวหนิงมองลงมาและเธอก็ดูเขินอายขึ้นมา
“แล้ว แล้วฉันควรทำอย่างไรดี? กลับไปเอามันมางั้นเหรอ?” หลิวเสี่ยวหนิงทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ฉันจะติดต่อคนในห้างและให้พวกเขาเอาของไปส่งตรงที่ลานจอดรถก็แล้วกันนะ” จินจิ่นหรานกล่าวอย่างช่วยไม่ได้
หลิวเสี่ยวหนิงลืมตาขึ้นและมองไปที่จินจิ่นหราน และทั้งคู่ก็หัวเราะพร้อมกันขึ้นมา
ทันใดนั้น หลิวเสี่ยวหนิงก็รู้สึกว่าความรู้สึกนี้ค่อนข้างดี
……
ตั้งแต่ถังรั่วอิงกลับมาที่เมือง A เพราะเธอไม่สะดวกที่จะแสดงตัว เธอจึงอยู่หลังประตูที่ปิดไว้ไม่ยอมออกมา แต่หลี่เฉิงหยางก็ช่วยเธอตรวจสอบการเคลื่อนไหวของซูฉิง
ดังนั้น ช่วงนี้ซูฉิงจึงประสบปัญหามากมาย ตัวอย่างเช่น จู่ๆ กระถางดอกไม้ก็ถูกโยนลงมาจากฟ้าระหว่างทางไปทำงาน…และอื่นๆอีกมากมาย
ครั้งแรกถือได้ว่าเป็นความบังเอิญ แต่ครั้งที่สองก็ยังถือได้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญ แต่หลังจากที่มันเกินขึ้นบ่อยครั้ง ซูฉิงก็อดสงสัยไม่ได้ว่าสิ่งเหล่านี้ร่วมๆกันแล้วยังจะดูเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่า แต่มันกลับดูเหมือนว่ามีคนจงใจ มุ่งเป้ามาที่เธอ จะเป็นใครกันแน่นะ ?
แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เธอก็รู้สึกกังวลใจมาก เธอจึงมอบมันให้แอนโธนี่ค้นหาคำตอบ แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่าสองวันต่อมา แอนโธนี่จะนำข่าวที่น่าประหลาดใจมาให้เธอ “พี่ซูฉิง ถังถังคนนั้น ดูเหมือนจะเป็นชนวนของเรื่องทั้งหมดนี้ ฉันหาข้อมูลเกี่ยวกับเธอวันนี้ และตอนนี้เธออยู่ที่บ้านพักของหลี่เฉิงหยาง”
“อะไรนะ?” ซูฉิงขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว แต่ดวงตาของเธอยังคงสงบ ถังรั่วอิงกลับมาที่เมือง Aงั้นหรือ? เธอเพิ่งหนีออกมาจากคุก แล้วทำไมเธอถึงกลับมาแล้วล่ะ?
เมื่อฟังแอนโธนี่พูดซ้ำอีกครั้งทางโทรศัพท์ ซูฉิงก็เงียบไปประมาณห้าวินาทีก่อนจะพูดว่า “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ช่วยจับตาดูการเคลื่อนไหวของถังรั่วอิงไว้ด้วยนะ”
“อ๋อ พี่ซูฉิง ฉันคิดว่าถังรั่วอิงกลับมาคราวนี้ เธอได้ติดต่อกับหลี่เฉิงหยางใหม่อีกครั้ง บางทีเธออาจต้องการจัดการกับคุณและคุณฮ่อก็ได้นะ คุณควรจะระวังไว้หน่อยนะ”
แอนโธนี่เตือนด้วยความเป็นห่วง
น้ำเสียงของซูฉิงดูเบาลงนิดหน่อย “โอเค เข้าใจแล้ว ขอบคุณมากนะ”
หลังจากวางสายแล้ว ยิ่งคิดเรื่องนี้ก็ยิ่งไม่สบายใจขึ้นไปอีก และเธอก็ต้องบอกฮ่อหยุนเฉิงเกี่ยวกับการกลับมาของถังรั่วอิง เมื่อคิดเช่นนี้เธอเลยโทรหาชายคนนั้น เพื่อบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
ฮ่อหยุนเฉิงกลายเป็นคนจริงจังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ทันที น้ำเสียงของเขาฟังดูจริงจังมากเช่นกัน “โอเค พรุ่งนี้เป็นพิธีหมั้นของเรา ถ้าถังรั่วอิงปรากฏตัว ฉันจะทำให้คนของฉัน เฝ้าระวังเป็นพิเศษ ไม่ต้องกังวลไปนะ เธอแค่เป็นเจ้าสาวอย่างสบายใจได้เลย
ซูฉิงตอบรับ หวังว่าคงจะดีที่สุดถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ
เก้าโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น ที่สถานที่จัดพิธีหมั้นซึ่งฮ่อหยุนเฉิงเคยจองไว้ มีผู้คนมากมายยุ่งอยู่กับการจัดดอกไม้ ลูกโป่ง และตุ๊กตาเล็ก ๆ เป็นตัวแทนคู่บ่าวสาว ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปอย่างเป็นระเบียบ
แต่อย่างไรก็ตาม มีคนที่ไม่คุ้นเคยมากมายในที่นั่น ซึ่งเป็นคนที่ฮ่อหยุนเฉิงสั่งให้หลินเหยียนเฟิงหามาดูแลเป็นพิเศษในพิธี เพราะเขากลัวว่าถังรั่วอิงจะปรากฏตัวในที่เกิดเหตุ และก่อให้เกิดปัญหา
ผู้หญิงคนนี้ไม่ค่อยปกติ ฮ่อหยุนเฉิงคิดอย่างนั้น
แม้ว่าฮ่อหยุนเฉิงจะกังวลเล็กน้อย แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไม่ได้กลัวถังรั่วอิง เขาแค่ไม่อยากทำลายอะไรในวันนี้ มองลงไปที่เวลาบนนาฬิกาและมุมปากของฮ่อหยุนเฉิงก็โค้งตัวอย่างเงียบ ๆ
“ประธานฮ่อ ทุกอย่างพร้อมแล้วครับ” ในขณะนี้ หลินเหยียนเฟิงเข้ามาและรายงานสถานการณ์ให้ฮ่อหยุนเฉิงฟัง
สายตาของเขากวาดไปชั่วครู่ และฮ่อหยุนเฉิงก็พยักหน้า ราวกับว่าเขาจำบางสิ่งขึ้นมาได้และกำลังจะเริ่มลงมือทำมัน
“ฉันเพิ่งได้เห็นพิธีหมั้นที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้เป็นครั้งแรก” พนักงานเสิร์ฟทั้งสองพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาขณะจัดโต๊ะ
“เธอก็ไม่ดูเลยนะว่าคนที่จะหมั้นเป็นใคร นั่นคือฮ่อหยุนเฉิงเชียวนะ”
“อิจฉาจริงๆเลย เมื่อไหร่จะเจอคู่หมั้นที่หล่อและรวยขนาดนี้บ้างนะ”
“เธอนะเหรอ? กลับไปนอนนะแล้วบางทีเธออาจจะได้เจอก็ได้”
พนักงานเสิร์ฟสองคนพูดคุยและหัวเราะกัน และเมื่อพวกเขากำลังจะไปที่อื่นพร้อมกับถาด ก็มีคนออกมาจากที่ไหนไม่รู้และบังเอิญไปชนไหล่ของพวกเขา
“คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ…” พนักงานเสิร์ฟตกใจและโค้งคำนับอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นใบหน้าที่ดุดัน และตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
จากนั้น ชายคนนี้ก็เดินจัดคอเสื้อของเขา และไม่ได้สนใจบริกรเลยแม้แต่น้อย เขากลับก้มหน้าแล้วเดินต่อไป
“คนๆนี้ดูแปลกจัง” พนักงานเสิร์ฟมองไปทางด้านหลังและพึมพำเบาๆ
และในเวลานี้เอง หลินเหยียนเฟิงก็เดินจากฮ่อหยุนเฉิงเข้ามาและเรียกคนทั้งสองคนออกไป
และในเวลาเดียวกันตัวเอกอีกคนของพิธีหมั้นนี้ก็กำลังเตรียมตัวอยู่ในห้องแต่งตัว
ซูฉิงนั่งเงียบ ๆ บนเก้าอี้ มองกระจกตรงหน้าเธอ และเธอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างอ่อนโยนบนใบหน้าของเธอ
“คุณหนูซู วันนี้คุณสวยจริงๆเลยคะ” ช่างแต่งหน้าเหลียงเฉิงหนิงยืนอยู่ข้างซูฉิง ดวงตาของเธอจับอยู่ที่แก้มของเธอ และเธอก็ค่อยๆ แต่งแต้มเครื่องสำอางของเธอลงไป
“ทำไม ก่อนหน้านี้ฉันดูไม่ดีเลยหรอ?” ซูฉิงแซวเบาๆ แต่ช่างแต่งหน้าก็รู้สึกหนักใจเล็กน้อย
“ฉันไม่ได้พูดนะ คุณอย่าใส่ร้ายฉันนะ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูฉิงก็ยิ้มด้วยดวงตาที่คดเคี้ยว เหลียงเฉิงหนิงยังเด็ก และซูฉิงชอบที่จะหยอกล้อเธออยู่เสมอ
เมื่อเห็นซูฉิงเป็นเช่นนี้ เหลียงเฉิงหนิงก็อดไม่ได้ที่จะทำหน้ามุ่ยและมองซูฉิงอย่างเหม่อลอย แต่นั่นก็ทำให้ซูฉิงยิ้มอย่างมีความสุขยิ่งขึ้น
เหลียงเฉิงหนิงไม่สนใจเรื่องตลกของซูฉิงอะไรมาก หลังจากการแต่งหน้าให้ซูฉิงแล้ว เธอก็อุ้มชุดข้างๆเธอออกมา
“คุณหนูซู ได้เวลาเปลี่ยนชุดแล้ว”
ดวงตาของเหลียงเฉิงหนิงเป็นประกาย ชุดนี้เป็นชุดที่สั่งทำ เธอแค่มองดูก็รู้สึกว่าสวยงามและละเอียดอ่อนมากแล้ว เธอแทบจะรอไม่ไหวที่จะเห็นซูฉิงสวมมัน
เธอพยักหน้าเล็กน้อย รับชุดนั้นมา ปลายนิ้วลูบกระโปรงเบาๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแสงอันนุ่มนวล
“คุณหนูซู หยุดยืนเหม่อได้แล้ว รีบไปเปลี่ยนชุดเร็วเข้า”
เหลียงเฉิงหนิงที่อยู่ข้างๆ ทนไม่ไหวแล้ว เธอเอื้อมมือออกไปผลักซูฉิง เมื่อเห็นสิ่งนี้ซูฉิงก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และตามแรงเหลียงเฉิงหนิงที่ดันเธอดันเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุด
นอกห้องแต่งตัว เหลียงเฉิงหนิงหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและกำลังจะถ่ายรูปสองสามรูป เมื่อซูฉิงออกมา แต่ในขณะนั้นเอง ประตูห้องแต่งตัวก็ถูกผลักเปิด เหลียงเฉิงหนิงหันศีรษะไปมองและเห็นว่าเป็นฮ่อหยุนเฉิง
“ประธานฮ่อ…” เหลียงเฉิงหนิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ทันทีที่เธออ้าปาก เธอก็เห็นฮ่อหยุนเฉิงทำมือให้เธอนิ่งเงียบ เหลียงเฉิงหนิงรีบปิดปากของเธอทันทีและชี้ไปที่ห้องแต่งตัวที่อยู่ข้างหลังเธอ
ฮ่อหยุนเฉิงพยักหน้า และเมื่อเหลียงเฉิงหนิงเห็นสิ่งนี้ เขาก็เดินออกไปอย่างชาญฉลาด
“เสี่ยวเหลียง ผมของฉันหลวมไปหน่อยแล้ว ช่วยฉันหน่อย…”
ไม่นานนัก ซูฉิงก็เปิดประตูห้องแต่งตัวออกมา และฮ่อหหยุนเฉิงก็สบตากับเธอ
