เทพสงครามพิทักษ์โลก – บทที่ 72

“ที่รัก คุณต้องการถามอะไรกันแน่？”
เย่เมิ่งเหยียนกัดฟันของเธอและพูดว่า “วันนี้ มีเศรษฐีลึกลับคนหนึ่งใช้เงิน 50 ล้านเหมาร้านอาหารแห่งความฝันทั้งหมด และยังใช้เงิน 100 ล้านเพื่อซื้อแหวนเพชรหัวใจนิรันดร์ เรื่องนี้คุณไม่รู้เหรอ？”
หยางเฟิงแสร้งทำเป็นไม่รู้: “ไม่รู้สิ ผมไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว”
เย่เมิ่งเหยียนจ้องไปที่สีหน้าการแสดงออกของหยางเฟิง
ไม่เห็นอะไรผิดปกติบนใบหน้าของหยางเฟิง
ดวงตาของเธอเผยความผิดหวัง
ไม่ใช่หยางเฟิงจริง ๆ หรือ?
แต่ว่า จะมีใครอีกที่ใช้เงินจำนวนมากเพื่อเหมาร้านอาหารแห่งความฝันทั้งหมด?
หลังจากผ่านเรื่องราวหลายอย่าง
แม้ว่าเย่เมิ่งเหยียนจะเป็นคนงี่เง่า แต่เธอก็รู้ว่าหยางเฟิงไม่ใช่คนธรรมดา
เธอถามอย่างไม่เชื่อใจ: “หยางเฟิง คุณไม่รู้จริง ๆงั้นเหรอ?”
“เอาล่ะ อย่าไปคิดมาก นอนกันเถอะ!”
ในไม่ช้าเสียงกรนของหยางเฟิงก็ดังขึ้น
เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกผิดหวังอย่างมาก
ในความคิดของเธอ เศรษฐีลึกลับคนนี้คือหยางเฟิง
แต่ว่าเมื่อกี้หยางเฟิงดูเหมือนไม่รู้อะไรเลย ซึ่งทำให้เย่เมิ่งเหยียนผิดหวังอย่างสิ้นเชิง
เศรษฐีลึกลับไม่ใช่หยางเฟิง
หยางเฟิงลืมวันครบรอบแต่งงานของพวกเขาไปแล้วจริง ๆ!
“หรือบางที เป็นฉันเองที่คิดมาก!”
คืนนี้ เย่เมิ่งเหยียนนอนไม่หลับ
พริบตาเดียวก็ถึงวันศุกร์แล้ว
ในวันนี้ถนนว่างเปล่า
โรงแรมรอบ ๆ ร้านอาหารแห่งความฝันก็ถูกจองเต็มหมดแล้ว
มีคนยืนอยู่เต็มสองข้างทาง
ประชาชนจำนวนนับไม่ถ้วนพากันมาที่นี่
ใคร ๆ ก็อยากดู เศรษฐีลึกลับคนนี้คือใคร?
แล้วผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นเป็นใคร?
เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยของการจราจร และป้องกันไม่ให้เกิดการแตกตื่น
เจ้าหน้าที่สายตรวจหลายพันนายออกมาที่ถนน ก่อเป็นกำแพงที่หน้าร้านอาหารแห่งความฝัน!
“เสือขาว เจ้าพร้อมหรือยัง？”
หยางเฟิงถามด้วยใบหน้าที่จริงจัง และในใจให้ความรู้สึกตึงเครียด
ในฐานะเทพเจ้าแห่งสงครามองค์แรกในต้าเซี่ย หยางเฟิงจะไม่กังวลแม้ต้องเผชิญกับกองทัพนับพัน
แต่เพื่อวันครบรอบแต่งงานนี้ เขารู้สึกประหม่าจริง ๆ
เพราะวันครบรอบแต่งงานนี้สำคัญมาก
นี่เป็นวันครบรอบแต่งงานครั้งแรกของหยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียน
เสือขาวพูดขึ้น “ท่านแม่ทัพ ข้าได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว และจะไม่มีปัญหาใด ๆ เกิดขึ้นแน่”
หยางเฟิงยิ้มด้วยความพอใจ: “ดีมาก คราวนี้ข้าจะให้เมิ่งเหยียนเป็นค่ำคืนที่ลืมไม่ลงเลย”
“ไปกันเถอะ ไปรับเมิ่งเหยียนกัน!”
……
เฟิงเมิ่งกรุ๊ป
ตอนนี้เป็นเวลาทุ่มตรงแล้ว และเย่เมิ่งเหยียนยังคงทำงานล่วงเวลา
หลังจากการประมูลประสบความสำเร็จ เย่เมิ่งเหยียนก็ยิ่งยุ่งมากขึ้น
“พวกเธอรู้รึเปล่า？ เวลาสองทุ่ม ดินเนอร์ที่ร้านอาหารแห่งความฝันกำลังจะเริ่มขึ้น!”
“ฉันได้ยินมาว่าประชาชนมากกว่าแสนคนหลั่งไหลเข้ามาที่ลานหน้าประตูร้านอาหารแห่งความฝัน”
“โรงแรมรอบ ๆ ร้านอาหารแห่งความฝันถูกจองเต็มเมื่อสามวันก่อนด้วย”
แม้ว่าจะยังทำงานล่วงเวลา แต่พนักงานของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปก็ยังพูดคุยกัน
ช่วยไม่ได้ ดินเนอร์ค่ำนี้ที่ร้านอาหารแห่งความฝันช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ
ผู้คนมากมายตั้งตารอวันนี้
เย่เมิ่งเหยียนอยู่ในห้องทำงาน และอารมณ์เสียเมื่อได้ยินการสนทนาข้างนอก
วันนี้ก็เป็นวันครบรอบแต่งงานของเธอด้วย
แต่……
เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เมื่อคิดว่าหยางเฟิงลืมวันครบรอบแต่งงานของเธอไปแล้ว
หลายปีมานี้ เธอใช้ชีวิตอย่างยากลำบากเพื่อดูแลหยางพั่นพั่นเพียงลำพัง
ไม่ง่ายเลยที่จะรอจนกว่าหยางเฟิงกลับมา
คิดว่าจะมีวันครบรอบแต่งงานที่อบอุ่น
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าหยางเฟิงจะลืมมัน
เย่เมิ่งเหยียนต้องการบอกหยางเฟิงตรง ๆ
แต่เรื่องแบบนี้ จะให้พูดเองได้อย่างไร?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เมิ่งเหยียนก็ยิ่งหงุดหงิด
ในเวลานี้ประตูห้องทำงานก็เปิดออก
หยางเฟิงก้าวเข้ามา