เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 331
เย่เมิ่งเหยียนหลีกเลี่ยงอย่างรู้อะไรควรไม่ควร จึงไปพักผ่อนก่อนแล้ว
ลั่วเจิ้นตงกล่าวด้วยใบหน้าเคารพนับถือ : “ไม่ทราบว่าท่านแม่ทัพ ให้เกียรติมาถึงเมืองกาสิโนมีเรื่องอะไรหรือครับ?”
ตอนที่ได้รับโทรศัพท์สายเครือข่ายพิเศษ
และได้รู้ว่าเทพสงครามอันดับหนึ่งแห่งต้าเซี่ยกำลังจะมาที่เมืองกาสิโน เขาก็รู้สึกตกตะลึงไปหมด!
เทพสงครามอันดับหนึ่งแห่งต้าเซี่ย ช่างเป็นคนที่สูงส่งสง่าผ่าเผยเหลือเกิน
เมื่อเปรียบเทียบกับตนเองแล้ว มันช่างแตกต่างราวฟ้ากับดินเลย!
การมาถึงของหยางเฟิงอย่างกะทันหัน ทำให้ลั่วเจิ้นตงตื่นตระหนกอยู่ในใจเล็กน้อย
ท้ายที่สุดแล้วมันเรื่องอะไรกัน ที่คุ้มค่าพอจะทำให้เทพสงครามอันดับหนึ่งมาถึงที่นี่ได้
ในใจของลั่วเจิ้นตง อดไม่ได้ที่จะกระวนกระวายใจ
หยางเฟิงเหลือบมองลั่วเจิ้นตง แล้วกล่าวอย่างนิ่งๆ : “ที่ฉันมาวันนี้ เพียงเพราะว่าแม่ยายของฉัน ถูกคนกักขังอยู่ที่เมืองกาสิโน!”
ครืน!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น
ราวกับเสียงฟ้าร้องดังลั่นสั่นสะเทือน อยู่บนศีรษะของลั่วเจิ้นตง
แม่ยายของเทพสงครามอันดับหนึ่งผู้สูงส่ง คาดไม่ถึงว่าจะถูกคนกักขังเอาไว้?
อีกทั้งยังอยู่ในเมืองกาสิโนของตนเองอีกด้วย!
คิดถึงตรงนี้แล้ว
เขารู้สึกหวาดกลัวจนเหงื่อตก
ตุบ!
ลั่วเจิ้นตงคุกเข่าลง กล่าวด้วยใบหน้าตื่นตระหนก : “ท่านแม่ทัพ ข้าน้อยสมควรตาย!”
หยางเฟิงโบกๆ มือและกล่าวว่า : “ลุกขึ้นเถอะ ฉันไม่ได้บอกนะว่าต้องการจะลงโทษคุณ!”
เห็นว่าหยางเฟิงไม่ได้โกรธ ลั่วเจิ้นตงก็รู้สึกโล่งอก
เขาลุกขึ้นอย่างสั่นเทา กัดฟันพูดว่า : “ท่านแม่ทัพครับ ท้ายที่สุดแล้วเป็นใครกันที่ใจกล้าเช่นนี้ ฉันจะพาคนไปฆ่าพวกมันเอง!”
เมื่อพูดประโยคนี้ ลั่วเจิ้นตงก็มีสีหน้าอาฆาตแค้น!
ใครกันที่ไม่รู้จักลืมหูลืมตา ก่อหายนะใหญ่หลวงให้ตนเองขนาดนี้!
หากตกอยู่ในมือของตนเอง จะต้องทำให้เขาตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!
หยางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา : “ไม่ต้องเคร่งเครียดเช่นนี้หรอก คนเหล่านี้ลักพาตัวแม่ยายฉันไป น่าจะพุ่งเป้าหมายมาที่ฉัน ฉันจัดการเองได้”
“แต่ว่า……” ลั่วเจิ้นตงต้องการจะกล่าวอะไรอีก
หยางเฟิงพูดตัดบทว่า : “เอาล่ะ! คุณออกไปเถอะ หากมีเรื่องอะไร ฉันค่อยไปหาคุณอีกทีหนึ่ง!”
“ครับ!”
หลังจากลั่วเจิ้นตงออกไป
เสือขาวเดินออกมาจากมุมที่ลับตาคน และกล่าวว่า : “ท่านแม่ทัพ ลั่วเจิ้นตงคนนี้ไว้ใจได้ไหมครับ? ต้องให้ฉันส่งคนไปติดตามดูเขาไหม?”
หยางเฟิงมีใบหน้าเย็นชา : “ไม่ติ้ง! ฉันเชื่อว่าเขาเป็นคนฉลาด น่าจะรู้ว่าต้องทำอย่างไร! แล้วเรื่องที่ฉันให้แกไปตรวจสอบ ได้ผลอะไรไหม?”
เสือขาวกล่าวอย่างเคารพ : “ท่านแม่ทัพ เป็นอย่างที่ท่านคาดเดาเอาไว้จริงๆ คุณแม่ของนายหญิงถูกกักขัง ไม่ใช่ง่ายดายขนาดนั้น! ตามที่ข้าน้อยได้ตรวจสอบมา กาสิโนที่คุณแม่ของนายหญิงถูกกักขังชื่อว่ากราฟ กาสิโน เป็นธุรกิจของตระกูลเย่ในจงโจว”
“นอกจากนี้ ยังมีข่าวจากจงโจวทางด้านนั้นด้วยว่า ดูเหมือนตระกูลเย่จะไปพึ่งพาอาศัยตระกูลเฉินแล้ว ทั้งสองฝ่ายได้ร่วมมือกันเพื่อจัดการท่าน! อีกทั้ง เย่หนานเทียนผู้นำตระกูลเย่ เย่โหรวคุณหนูใหญ่ตระกูลเย่รวมถึงเฉินป้าเซียนอดีตท่านบอสแก๊งฟ้าดิน ตอนนี้ก็อยู่ที่เมืองกาสิโนด้วยเช่นกัน!”
“ข้าน้อยคาดหารณ์ว่า พวกเขาต้องการฉวยโอกาสนี้ วางกับดักหลุมพราง เพื่อจัดการท่านแม่ทัพอย่างแน่นอนครับ!”
หยางเฟิงหัวเราะเยาะ : “ตระกูลเฉิน? ตระกูลเย่? สองตระกูลนี้รนหาที่ตายแล้วจริงๆ!”
ดูเหมือนว่า
ก่อนหน้านี้ตนเอง ไม่ได้ทำให้พวกเขาเจ็บปวดเลยสินะ!
ได้จังหวะประจวบเหมาะสม จะได้ฉกฉวยโอกาสนี้ จัดการพวกเขาให้ราบคาบไปเลยทีเดียว!
คำพูดนี้จบลง
ความดุร้ายที่ทรงพลัง ได้แผ่ซ่านไปทั่วทุกทิศทุกทาง!
อุณหภูมิในบรรยากาศลดลงทันที
เสือขาวอดไม่ได้ที่จะหนาวสะท้าน
ในใจเขา อดไม่ได้ที่จะไว้อาลัยให้ตระกูลเฉินกับตระกูลเย่อย่างเงียบๆ
กล้าผิดใจกับท่านแม่ทัพ เหมือนทนไม่ไหว ที่มีอายุยืนยาวเกินไป!
เสือขาวเหลือบมองหยางเฟิง มีท่าทีลังเลใจที่จะพูด
หยางเฟิงกล่าวอย่างรำคาญใจ : “มีอะไรจะพูดก็พูดมาตรงๆ!”
เสือขาวกล่าวทันทีว่า : “ท่านแม่ทัพ ตามที่ข้าน้อยได้รับข่าวสารมาจากจงโจว เฉินเป่ยเสวียนผู้นำตระกูลเฉิน ก่อนหน้านี้เคยไปที่ตระกูลหยาง หลังจากนั้นก็มีข่าวออกมาจากตระกูลหยางว่า ตระกูลหยางไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับตงไห่……”