เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 640
ถ้าหากหยางเฟิงตายแล้ว
พวกเขาไม่เพียงไม่มีวิธีสร้างสำนักขึ้นมาใหม่
อีกทั้ง
พวกเขาก็จะตาย！
ทันใดนั้น
ในใจของพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเศร้ารันทดขึ้นมา！
ในกลุ่มคน
มีเพียงเย่หลงที่มีสีหน้าเงียบสงบ
เขาคิดไว้นานแล้วว่าหยางเฟิงจะเป็นอย่างนี้
เพียงเห็นเย่หลงส่ายหน้าแล้วถอนหายใจเบา ๆ พูดว่า“หยางเฟิง ไม่รู้ว่านายจะสามารถยืนหยัดต่อไปได้หรือเปล่า？ บรรพบุรุษเคยพูดไว้ว่า ถ้าหากสามารถเป็นคนแรกที่ปีนยอดสุดได้ก็จะมีความโชคดีใหญ่！ มีความเป็นไปได้มากว่าจะได้รับการเกิดใหม่！”
“หยางเฟิง ฉันหวังว่านายสามารถยืนหยัดต่อไป！ ไม่งั้นฉันทำได้เพียงสู้ตายแล้ว！”
ถ้าหากหยางเฟิงตายแล้ว
เย่หลงถึงแม้สละชีวิตแก่ของตัวเองนี้แล้วก็ต้องปกป้องชิ้นส่วนม้วนภาพภาพมกุฎมังกร
แต่ในใจของเขา
แอบมีความรู้สึกเล็ก ๆ
เขาคิดว่า
หยางเฟิงไอ้เด็กคนนี้คงไม่ได้ตายง่ายอย่างนั้นอย่างเด็ดขาด！
สุภาษิตพูดไว้
คนดีอายุสั้น คนเลวอยู่พันปี！
เหมือนหยางเฟิงคนชั่วเลวทรามชนิดนี้ที่ทำให้คนเกลียดและกลัว
จะตายไปอย่างง่าย ๆ ได้ยังไงล่ะ？
“ฮ่า ๆ ๆ ！”
จู่ ๆ
หลี่ซู่หัวเราะเสียงดังขึ้นมา“พวกนายไม่ต้องดันทุรังแล้ว！ หยางเฟิงได้ตายไปแล้ว！ วันสุดท้ายของพวกนายมาถึงแล้ว！”
พูดถึงสุดท้าย
หลี่ซู่มีท่าทางกัดเขี้ยวเคี้ยวฟัน
เพราะแขนของเขาก็คือถูกเสือขาวตัดขาด
ความแค้นนี้เขาจะต้องชำระแน่นอน！
“แม่งหุบปากเหม็น ๆ ซะ！”
“ถ้าหากแกกล้าเหยียดหยามท่านแม่ทัพอีก กูจะฆ่าแกแล้ว！”
ได้ยิน
เสือขาวจู่ ๆ ก็โกรธจัดมาก
กริ๊ง！
เสียงดังชัดเสียงหนึ่ง
เสือขาวดึงมีดรบที่เอวออกมาแล้ว
กริ๊ง！
กริ๊ง！
กริ๊ง！
……
สักพัก
องครักษ์มังกรทั้งหมดต่างก็ดึงมีดรบที่เอวของตัวเองออกมาแล้ว
พวกเขาแต่ละคนก็จ้องมองหลี่ซู่และคนอื่น ๆ อย่างดุร้ายเหมือนจะเขมือบ
ท่านแม่ทัพเป็นความศรัทธาของพวกเขา！
ถ้าหากหลี่ซู่กล้าเหยียดหยามหยางเฟิงอีก
พวกเขาถึงแม้จะตาย
ถึงแม้คนเดียวสู้หนึ่งร้อยคน
ก็ต้องถึงก่อนเวลาจวนตัว
เอาหลี่ซู่หั่นเป็นหมื่น ๆ ชิ้น！
ทันใดนั้น
กลิ่นไอการฆ่าที่พุ่งขึ้นฟ้านั่น
เหมือนควันสงครามที่เข้มข้น พลังที่ยิ่งใหญ่คลอบคุมทั่วทั้งหมด！
หลี่ซู่ตกใจจนอดไม่ได้ที่จะสั่นไปทั้งตัว！
มุมปากของเขาอดไม่ได้ที่จะกระตุก！
เสือขาวและคนอื่น ๆ
น่ากลัวมากไปแล้วจริง ๆ ！
เขาไม่เข้าใจจริง ๆ
หยางเฟิงเอาพวกลูกน้องที่จิตใจแน่วแน่อย่างนี้มาจากที่ไหน？
น่ากลัว！
น่ากลัวจริง ๆ ！
หลี่ซู่ขยับลำคอเล็กน้อยจากนั้นก็ไม่กล้าพูดสักประโยคหนึ่ง
พลังของเสือขาวและคนอื่น ๆ เขาคือเคยเจอมาแล้ว
เขาไม่สงสัยแม้แต่นิด
ถ้าหากเขากล้าพูดอีกประโยคหนึ่ง
เสือขาวและคนอื่น ๆ
วินาทีต่อมาก็จะฉีกเขาแล้ว！
มองเห็นหลี่ซู่ไม่กล้าพูด
ดวงตาทั้งสองที่เยือกเย็นของเสือขาวก็กวาดตามองทุกคนต่อแวบหนึ่ง
ทุกคนก็ก้มหน้าไม่กล้ามองตากับเสือขาว
พลังของเสือขาว พวกเขาเห็นประจักษ์ชัดแจ้งกันทุกคน
ที่ประตูสุสานก่อนหน้านี้
เสือขาวนำองครักษ์มังกรหนึ่งร้อยคนฆ่านักบู๊นับพันคน！
ฉากที่สั่นสะเทือนนี้
ได้ประทับฝังแน่นในใจของพวกเขาแล้ว！
เหมือนฝันร้ายที่ไม่มีวิธีที่จะกำจัดออกไปอย่างนั้น！
เห็นสภาพการณ์นี้
เสือขาวฮึอย่างเย็นชา“พวกขยะ ก็อาศัยอย่างพวกแกก็กล้าเหยียดหยามท่านแม่ทัพ！ ใครกล้าพูดจามั่วสั่วอีก กูจะเอามันไปทำพิธีเซ่นไหว้ก่อน！”
เพ้ง！
พูดจบ
มีดหนึ่งของเสือขาวฟันลงไปบนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าอย่างดุร้าย
เสียงดังสนั่น
ก้อนหินใหญ่ทั้งลูกก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ！
มองเห็นที่นี่
ทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าเปลี่ยน
เสือขาวคนนี้
คือน่ากลัวมาก！
“ไป พวกเราไปช่วยท่านแม่ทัพ！”
เสือขาวพอสะบัดมือ
“ครับ！”
องครักษ์มังกรทั้งหมดร้องตระโกนเสียงดังพร้อมกัน！
พวกเขาคือองครักษ์มังกร
เดิมทีก็คือองครักษ์ส่วนตัวของหยางเฟิง
ตอนนี้หยางเฟิงเป็นตายไม่รู้
พวกเขามีหน้าที่ความรับผิดชอบ ยิ่งมากกว่าความสมัครใจของตัวเองคือต้องการไปช่วยท่านแม่ทัพ ！
แม้ว่าจะตาย！
พวกเขาก็ต้องตายตามความศรัทธาของตัวเอง！
หยางเฟิงเป็นเสาหินของประเทศ！อาวุธที่สำคัญของประเทศ！
