เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 805
“เมื่อก่อนเขาเล่นดาราเหล่านั้นก็ไม่เป็นไรแล้ว！”
“คิดไม่ถึงตอนนี้รสนิยมของเขายิ่งหนักขึ้นเรื่อย ๆ กระทั่งผู้ชายต่างก็เล่น！”
ไป๋เฉินเฟิงยิ่งพูดยิ่งโมโห
ตัวเองฉลาดหลักแหลมทั้งชีวิต ทำไมให้กำเนิดลูกชายที่สารเลวคนหนึ่งอย่างนี้แล้ว？
จากวันนี้ต่อไป
หน้าตาของตระกูลไป๋เขาต่างก็ถูกคนบาปคนนี้ทำให้ขายหน้าหมดแล้ว
และเขาไป๋เฉินเฟิงก็จะกลายเป็นเรื่องตลกหนึ่งของจงโจว！！！
พูดตรง ๆ
ไป๋ปิงปิงก็คือตกใจมาก！
ถึงแม้หล่อนรู้ว่าไป๋กวงเป็นลูกเศรษฐีที่เที่ยวเล่นไปวัน ๆ
แต่ใครจะคิดถึงได้ว่าไป๋กวงจะเล่นได้สนุกอย่างนั้น
พอคิดถึงรูปภาพที่น่าเกลียดจนมองดูไม่ได้เหล่านั้น
ไป๋ปิงปิงก็เต็มไปด้วยการดูถูกต่อไป๋กวง
“ไป๋ปิงปิง เธอผู้หญิงสารเลว แม่งอยู่ต่อหน้ากูแกล้งทำเป็นเห็นใจแสร้งทำเป็นเมตตาให้น้อย ๆ หน่อย！”
ไป๋กวงหันหน้ามาจ้องมองไป๋ปิงปิงอยู่ด้วยใบหน้าที่โกรธแค้น“นี่เป็นเรื่องของพวกเราระหว่างพ่อลูกยังไม่ถึงตาเธอที่เป็นคนนอกมาพูดแสดงความคิดเห็นมั่ว ๆ ！”
ผัวะ！
ไป๋กวงเพิ่งพูดจบ
ไป๋เฉินเฟิงก็ฝ่ามือหนึ่งตบลงบนหน้าของเขาอย่างแรง
ฝ่ามือนี้คือพลังหนักมาก
ตบจนทำให้ฟันของไป๋กวงลอยแล้วสองสามซี่ทันที
ไป๋เฉินเฟิงใช้นิ้วมือชี้ที่ไป๋กวงอยู่พูดอย่างโมโหมากว่า“ตัวแกเองทำเรื่องผิดแล้ว ยังกล้าพูดโวยวายต่อปิงปิง？”
“จากวันนี้เป็นต้นไปนายถูกห้ามออกไปข้างนอกแล้ว แกอยู่ที่บ้านตระกูลไป๋ให้ดี ๆ ไม่อนุญาตให้ไปที่ไหน！”
“ยังมีฉันถอนตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ไป๋ซื่อมีเดียของแกออก แกจะได้ไม่ต้องทำให้ฉันขายหน้าไปทั่วอีก！”
“พ่อ ไม่เอานะ！”
ได้ยินไป๋เฉินเฟิงจะถอนตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของตัวเองออก ไป๋กวงก็ร้องเสียงดังขึ้นมาแล้วทันที
ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของไป๋ซื่อมีเดียไม่เพียงตำแหน่งสูงอำนาจมาก
อีกทั้งภายใต้สถานการณ์ปกติมีเพียงผู้สืบทอดผู้นำตระกูลของตระกูลไป๋ในอนาคตถึงมีสิทธิ์นั่งขึ้นได้
“ฮึ ฉันได้ตัดสินใจแล้ว แกไม่ต้องพูดมาก！”
ไป๋เฉินเฟิงฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง
ไป๋กวงพูดอย่างไม่ยินยอมว่า“พ่อ คุณถอนตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของผมออกแล้ว งั้นคุณให้ใครมารับตำแหน่ง？”
“ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่อันนี้ ฉันมอบให้ปิงปิงมารับตำแหน่งแทน！”
“ฉัน？”
ได้ยินคำพูดของไป๋เฉินเฟิง
ไป๋ปิงปิงมีใบหน้าที่เหลือเชื่อ
ถึงแม้หล่อนเรียกไป๋เฉินเฟิงว่าพ่อ
แต่หล่อนเป็นเพียงแค่ลูกที่รับมาเลี้ยงดูก็เท่านั้น
พูดสรุปแล้วหล่อนเป็นเพียงแค่ลูกสาวบุญธรรมคนหนึ่ง！
ไป๋ปิงปิงคิดไม่ถึงอย่างเด็ดขาด ไป๋เฉินเฟิงจะเอาผู้จัดการใหญ่ของไป๋ซื่อมีเดียตำแหน่งที่สำคัญอย่างนี้มอบให้กับตัวเอง？
ไม่ได้รอให้ไป๋ปิงปิงเอ่ยปาก
ถึงแม้เธอไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของฉัน แต่ก็เห็นเธอเป็นลูกสาวแท้
“ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่อันนี้มอบให้เธอแล้ว เธอวางใจเธอไม่ต้องมีภาระทางจิตใจใด ๆ ！”
“พ่อ……”
ได้ยินคำพูดนี้
ไป๋ปิงปิงมีใบหน้าที่ซาบซึ้ง
ถ้าหากไม่ใช่เพราะไป๋เฉินเฟิง
เกรงว่าตัวเองก็จะไม่อยู่ต่อที่ตระกูลไป๋
“พ่อ คุณแก่แล้วเลอะเลือนใช่หรือเปล่า？”
“คุณจะเอาตำแหน่งของผู้จัดการใหญ่มอบให้นังสารเลวคนนี้ได้ยังไงล่ะ？”
ไป๋กวงเวลานี้ก็ได้สติกลับมา ร้องคำรามเสียงดังด้วยใบหน้าที่บ้าคลั่ง！
ผัวะ！
ไป๋เฉินเฟิงก็อีกฝ่ามือหนึ่งตบลงบนหน้าของไป๋กวงแล้ว คำรามพูดว่า“แกไสหัวออกไปให้ฉัน！ ถ้าแกไม่ไสหัวไปอีก กูจะเอาแกขับไล่ออกจากตระกูลไป๋！”
“พ่อ ผม……”
“ไสหัวไป！”
มองเห็นไป๋เฉินเฟิงที่โมโหมาก
ไป๋กวงกัดฟันแล้ว สุดท้ายหมุนตัวออกไปด้วยใบหน้าที่ไม่ยินยอม
เฮ้อ！
มองเห็นเงาหลังที่ออกไปของไป๋กวง
ไป๋เฉินเฟิงมีสีหน้าที่หดหู่ใจ ทั้งคนนั่งบนเก้าอี้แล้ว
“พ่อ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”
“ที่จริงแล้วคุณก็ไม่ต้องโกรธ ฉันดูไป๋กวงนี่ก็เพียงแค่วู่วามชั่วขณะเท่านั้น……”
