เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 819
หล่อนก็ไม่รู้ บนหัวของทพเจ้าหม่าหวางเย่มีดวงตากี่ดวง!!!
“ลุกขึ้นมาให้ฉัน พาฉันไปหาสวีโหย่วหรง!”
หยางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง ในดวงตาเปิดเผยแสงที่เยือกเย็นออกมาเล็กน้อย!
ในเวลาเดียวกัน
บาร์พักผ่อนชั้นสอง
สวีโหย่วหรงในเวลานี้กำลังถือแก้วกาแฟดื่มอย่างสบายใจอยู่
หล่อนเหมือนมองเห็นแล้ว
ภาพลักษณ์สินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปตกต่ำลงยังไง!
ถูกคนนับหมื่นด่าประนามยังไง!
หล่อนเชื่อ
หลังผ่านเรื่องนี้ไป
ไม่มีคนจะเชื่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอีกแล้ว
ถึงเวลานั้นเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทำได้เพียงถอยออกจากตลาดภาคเหนืออย่างเชื่อฟัง
ฮึ ๆ !
สู้กับฉัน?
และตัวเอง!
สร้างความดีความชอบมากอย่างนั้น
หนิงชิงเฉิงจะต้องให้รางวัลตัวเองอย่างดีแน่นอน
ไม่แน่ว่ายังมีโอกาสกลับไปตอนเด็ก ระหว่างสองคนมีความรู้สึกที่สนิทสนมกันเหมือนกาวที่ติดกันแน่น!
พอคิดถึงที่นี่
มุมปากสวีโหย่วหรงก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจออกมาเล็กน้อย
“เลขาสวีบังเอิญจริง ๆ ! คิดไม่ถึงจะเจอที่นี่!”
“ทำไมมีเวลาดื่มกาแฟที่นี่? หรือว่าคืออยากมาดูละครเหรอ?”
จู่ ๆ
เสียงที่คุ้นเคยหนึ่งก็ระเบิดดังที่ข้างหูของสวีโหย่วหรง
หล่อนหันหน้ามาดู ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปมาก พูดร้องเสียงหลง“หยางเฟิง!”
หยางเฟิงนั่งบนโซฟาที่อยู่ตรงข้ามเลยทันที พูดยิ้มกว้าง“เป็นเกียรติมากที่เลขาสวียังรู้จักผม!”
“หยางเฟิง คุณมาที่นี่ทำอะไร?”
สวีโหย่วหรงสูดลมหายใจลึกแล้ว สีหน้าเขียว
“ประโยคนี้น่าจะเป็นผมที่มาถามคุณแล้วล่ะมั้ง!”
“แต่ไม่เป็นไร วันนี้ที่ผมมาคือมาถามหาความผิดกับคุณ!”
“ถามหาความผิด?”
ในใจของสวีโหย่วหรงจู่ ๆ มีรางสังหรณ์ที่ไม่ดีเล็กน้อย
หล่อนฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่งแล้ว“หยางเฟิง ฉันไม่รู้ที่คุณพูดหมายความว่ายังไง? ฉันดื่มกาแฟอยู่ที่นี่ ไม่มีเรื่องอะไรก็ไม่ต้องมารบกวนฉัน!”
มองเห็นสวีโหย่วหรงปากแข็งอย่างนี้
หยางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง“คุณไม่รู้จริง ๆ ? คุณเรียกคนมาสร้างความวุ่นวายที่ร้านขายเฉพาะของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของผม ตั้งใจทำให้ภาพลักษณ์สินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของผมแปดเปื้อนคุณคิดว่าเหล่านี้ผมต่างก็ไม่รู้เหรอ?”
ได้ยิน
ในใจของสวีโหย่วหรงกึกเล็กน้อย
หล่อนหาคนมาทำให้สินค้าใหม่ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแปดเปื้อน พูดได้ว่าจะไม่เกิดข้อผิดพลาดอย่างเด็ดขาด
หยางเฟิงคือรู้ได้ยังไง?
“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดอะไร? ฉันจะไปแล้ว!”
สถานที่นี้อยู่นานไม่ได้
สวีโหย่วหรงยืนขึ้นมาแล้วอยากที่จะออกไป
“เลขาสวีรีบไปอย่างนั้นทำไม? หรือว่าคุณกลัวแล้วเหรอ?”
มองเห็นสวีโหย่วหรงเตรียมที่จะไป
หยางเฟิงมีใบหน้าที่ยิ้มเยาะ
“สรุปแล้วคุณต้องการจะทำอะไร?”สวีโหย่วหรงหันหน้ามา
“ทำอะไร? ผมกลับอยากจะถามคุณ สรุปแล้วต้องการทำอะไร?”
หยางเฟิงก็ขี้เกียจจะพูดมากกับหล่อน
เพียงเห็นเขาสะบัดมือพูด“มาเถอะ! ยังตะลึงอยู่ที่นั่นทำอะไร?”
พูดจบ
เพียงเห็นทั้งตัวของหวางเปียวมีบาดแผลเดินมาแล้ว
มองเห็นหวางเปียวสีหน้าของสวีโหย่วหรงก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดขึ้นมา
นับจากหยางเฟิงมา หล่อนก็รู้เรื่องอาจจะแดงออกมาแล้ว
ตอนนี้มองเห็นหวางเปียวอีก
สวีโหย่วหรงยังไม่รู้ได้ที่ไหนว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น!
แผนการของตัวเอง……พ่ายแพ้อีกแล้วเหรอ!
หวางเปียวมาถึงด้านหน้าของหยางเฟิง เรียกอย่างเคารพว่า“คุณหยาง!”
หวางเปียวในตอนนี้ได้ถูกหยางเฟิงตีจนกลัวแล้ว
เขาไม่กล้าไม่เคารพต่อหยางเฟิง
หยางเฟิงใช้นิ้วมือชี้ที่สวีโหย่วหรงอยู่ ถามต่อหวางเปียวว่า“ผู้หญิงคนนี้ นายรู้จักไหม?”
หวางเปียวพยักหน้าพูด“รู้จัก! คุณหยาง หล่อนคือสวีโหย่วหรงเลขาของชิงเฉิงกรุ๊ปก็เป็นหล่อนที่ให้ห้าล้านแก่ผม ให้ผมพาคนมาทำให้สินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปพวกคุณแปดเปื้อน……”
ไม่ได้รอให้หวางเปียวพูดจบ
บทที่ 818