เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1032
“รายงานผู้นำ ชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายลงเรือกันแล้ว！”
“อืม！”
เย่หรงเย่หรงพยักหน้าด้วยความพอใจ
จากนั้นก็เหยียบกระดานเรือ เดินลงมาทีละก้าวทีละก้าว
ขณะที่ขาทั้งคู่ลงถึงชายหาด จิตใจของเขาก็ผ่อนคลายลงทันที
ต่างรู้กันว่าครั้งนี้ เย่หรงการที่เย่หรงตัดสินใจพาชนชั้นนำสำนักหงเหมินแปดพันนายกลับมาที่ต้าเซี่ย เป็นการกระทำที่เสี่ยงอันตรายมาก
หากไม่ระวัง ก็เป็นที่สะดุดของหน่วยรบต้าเซี่ย
หากหน่วยรบของต้าเซี่ยพบเข้า
เกรงว่าชนชั้นนำแปดพันนายของสำนักหง ก็จะถูกหน่วยรบของต้าเซี่ยล้อมไว้ทันที
“ฮ่า ๆๆ！”
เย่หรงเย่หรงมองดูชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายตรงหน้าของตัวเองก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ว่า
“พี่น้องทั้งหลาย ในที่สุดเราก็กลับมาที่ต้าเซี่ยแล้ว！”
“สงครามต้าเซี่ยเมื่อร้อยปีก่อน พวกเราต้องหนีไปต่างแดน！”
“บรรพชนสำนักหงเท่าไหร่ที่ทุกวันคืน คิดอยากจะกลับต้าเซี่ย จนชั่วชีวิตก็ไม่เป็นจริง！”
“แต่วันนี้ พวกเราไม่เพียงกลับมา อีกทั้งเรายังจะเหยียบตงผิงให้ราบ！”
เฮ !
เมื่อสิ้นเสียงลง
ขวัญกำลังใจของชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายก็พลุ่งพล่าน
ทั้งหมดส่งเสียงดังกันขึ้นมา
“เหยียบตงไห่ให้ราบ！”
“เหยียบตงไห่ให้ราบ！”
“เหยียบตงไห่ให้ราบ！”
……
ตระกูลเย่ต่างแดนกับสำนักหงรอวันนี้มานานแล้ว
พวกเขาเหมือนเด็กกำพร้าที่พลัดถิ่น
บัดนี้ในที่สุดก้ได้คืนสู่เหย้าแล้ว
“เจ้าเศษสวะเฉินตงนั่น สำนักหงของเราอย่างน้อยก็เป็นแก๊งอันดับหนึ่งในต้าเซี่ย สุดท้ายนึกไม่ถึงว่าต้องพึ่งลูกน้องของหยางเฟิง สำนักหงเรามีหัวหน้าสำนักอย่างนี้ เรียกได้ว่าเป็นที่อัปยศของสำนักหง！”
พอนึกถึงเฉินตง
เย่หรงเย่หยกก็เกลียดจนต้องกัดฟันกรอด ๆ
เดินตงเฉินเป็นหัวหน้าของสำนักหง
นำพาสำนักหงกลับสู่หู้ได่
สุดท้ายไม่คิดว่าจะต้องพึ่งลูกน้องของหยางเฟิง อย่างนี้จะให้เย่หรงเย่หรงรับได้อย่างไร？
ในมุมมองของเย่หรงเย่หรง ทั่วทั้งต้าเซี่ยไม่มีอำนาจได้ที่จะเทียมสำนักหงได้
การไปพึ่งของเฉินตงเป็นความอัปยศของสำนักหงสิ้นดี！
เพื่อเป็นการส่งเสริมสำนักหง
เย่หรงเย่หรงก่อการกบฏ กวาดล้างสำนักหงภายในทั้งหมด
ตอนนี้ทั่วทั้งสำนักหงถูกเขาควบคุมไว้ทั้งหมด
ส่วนคนขี้ขลาดตาขาวอย่างเฉินตงก็กลายเป็นหมาข้างถนน
ว่ากันว่าหนีไปยังตงไห่
ดังนั้นครั้งนี้ เย่หรงเย่หรงไม่เพียงจะทำลายตระกูลเย่แห่งตงไห่ แม้แต่คนทรยศสำนักหงอย่างเฉินตงผู้นี้ เขาก็จะไม่ปล่อยไป！
“ออกเดินทาง！”
พอเย่หรงเย่หรงโบกมือ
ชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายก็เดินทางเข้าสู่เขตเมืองตงไห่
ในเวลานี้เอง
เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
พรึ่บ！
พรึ่บ！
พรึ่บ！
ดวงไฟที่มีอยู่ทั้งหมดก็สว่างขึ้นฉับพลัน
ดวงไฟทั่วทั้งท่าเรือก็สว่างขึ้น
การเผชิญการเปลี่ยนแปลงกะทันหันเช่นนี้
ชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายตกใจไปชั่วขณะ
เย่หรงเย่หรงหรี่ดวงตา เหลียวหันไปเห็นอย่างทะลุปรุโปร่ง
ในระยะไม่ไกลออกไป มีพลทหารติดอาวุธครบยืนแน่นเต็มไปหมดอยู่อย่างน้อยพันคน！
พอเห็นตรงนี้ สีหน้าของเย่หรงเย่หรงก็เปลี่ยนไปอย่างมากมาย
เขานึกไม่ถึงว่า การเดินทางของเขาจะถูกเปิดเผย อีกฝ่ายเตรียมตัวไว้อยู่นานแล้ว
หรือคนของหน่วยรบต้าเซี่ยค้นพบเขาเข้าแล้ว？
พอคิดถึงตรงนี้ เย่จงกลัวจนตัวสั่น
แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำแห่งตระกูลเย่ในต่างแดน ยิ่งตอนนี้ควบคุมสำนักเหมินทั้งสำนัก
แต่เขารู้ว่า จากกำลังของเขา ไม่มีทางต่อต้านหน่วยรบต้าเซี่ยได้เลย
ถ้าถูกหน่วยรบต้าเซี่ยพบเข้า
ตัวเองมีแต่ทางตายเท่านั้น！
คนไม่กี่พันคนนี้ ก็คือพลทหารแห่งสำนักเทพมรณะ
หลังจากได้รับคำสั่งจากหยางเฟิง พวกเขาก็รออยู่นานแล้ว
อันที่จริงก่อนที่เย่หรงเย่หรงจะมาถึง การเดินทางทั้งหมดของเขาอยู่ภายใต้การเฝ้าดูของหยางเฟิง
