หวางซีตกตะลึง
เวลาเช่นนี้ลุงใหญ่ของตนเองมาที่นี่เพื่อถากถาง!
ยังมีความเป็นคนอยู่อีกหรือ?
“หวางซี คุณไม่รู้สึกตนเองอวดเก่งหรือ? ตอนนี้อวดเก่งอีกสิ มีคนเสียชีวิตแล้ว ผมจะคอยดูว่าคุณจะอธิบายให้เจ้าเทพฟังอย่างไร!”
หวางหงกล่าวอย่างมีชัย “คิดว่าเป็นถุงมือขาวของเกาเจี๋ยแล้วจะแน่มากหรือ? ไม่ไว้หน้าใครทั้งสิ้น แม้แต่ญาติก็ไม่นับแล้ว ตอนนี้แม้แต่สวรรค์ก็ทนไม่ไหวแล้ว นี่คือผลกรรมตามสนองสำหรับคุณ”
หวางซีรีบบุกเข้าไปทันที
เพี้ยะ!
หวางซีตบไปที่หน้าของหวางหง และตอนนี้เธอสติแตกอย่างสมบูรณ์ และตะโกนว่า “ทำไม ทำไมพวกคุณถึงเห็นฉันได้ดิบได้ดีไม่ได้! ต้องให้ฉันตายแล้วพวกคุณถึงจะพอใจใช่ไหม?!! ทำไมพวกคุณถึงทำเช่นนี้ ทำไมต้องใส่ร้ายฉันด้วย!!”
หวางหงถูกตบจนอึ้ง จับหน้าตนเองและด่าว่า “หวางซี คุณบ้าไปแล้ว คุณอยากตายใช่ไหม?”
หลังจากกล่าวจบ เขาต้องการตบหน้าหวางซีคืน
เย่เซิ่งเทียนจับมือของเขาเอาไว้และกล่าวอย่างเย็นชา “คุณลองดูสิ”
หวางหงตกใจกับดวงตาที่เย็นชาของเย่เซิ่งเทียนจนไม่กล้าพูด แต่ใบหน้าชราของเขาสั่นด้วยความโกรธ
“ทำไม ทำไมน่ะ!!”
หวางซีที่ระงับอารมณ์ไว้เป็นเวลานาน แต่ตอนนี้มันปะทุออกมาแล้ว
หลายปีที่ผ่านมา คุณย่า ลุงใหญ่ และทุกคนในตระกูลหวาง ไม่สามารถทนเห็นครอบครัวตนเองมีชีวิตที่ดีได้
ตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ครอบครัวตนเองจะมองเห็นความหวัง แต่เมื่อเกิดเรื่องขึ้นมา หวางหงก็รีบวิ่งมาถากถาง
“ทางที่ดีคุณหุบปากไปซะ มิเช่นนั้นผมจะทำให้คุณเสียใจ”
เย่เซิ่งเทียนถอนสายตาของเขาและกล่าวว่า “รั่วรั่ว คุณกับซีเอ๋อร์กลับไปก่อน ที่นี่ปล่อยให้ผมจัดการเอง เจ้าห้าไล่สิ่งสกปรกพวกนี้ออกไป ถ้าไม่ไป ก็หักขาของพวกมัน”
“เข้าใจครับ”
เจ้าห้าไม่ชอบหวางหงมานานแล้ว ไอ้สุนัขสารเลวตัวนี้ขี้ขลาดเหมือนกับเมียสารเลวของตนเองที่หนีตามผู้ชายคนอื่นไป!
“คุณกำลังทำอะไร? เกิดอุบัติเหตุที่ไซต์ก่อสร้างตระกูลหวางของผม และผมมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น? มีคนเสียชีวิตที่ไซต์ก่อสร้างบริษัทหัวหยวนของตระกูลหวาง ยังไม่อนุญาตให้ผมพูดอะไรสักคำ?”
หวางหงทั้งโกรธและอับอายมาก เพราะตนเองถูกรุ่นลูกตบหน้าต่อหน้าลูกน้อง เขาไม่สามารถทำความอัปยศนี้ได้
น่าเสียดายที่เจ้าห้าไม่ให้โอกาสเขา ต่อยหน้าเขาจนฟันหน้าหลุด
“คุณคู่ควรเป็นคนด้วยหรือ? ถุย รีบไสหัวออกไป มิฉะนั้นผมจะหักขาคุณ”
“พวกคุณ พวกคุณคอยดูเถอะ!”
หวางหงกล่าวอย่างแข็งนอกอ่อนใน ปิดปากที่เต็มไปด้วยเลือด และวิ่งหนีออกไปด้วยความโกรธแค้น
เขาอยากจะพูดถากถางอีกสักสองสามคำ แต่เขาไม่กล้าที่จะอยู่ต่อ
“ผมได้บอกเรื่องทุกอย่างให้นักข่าวแล้ว หวางซี เย่เซิ่งเทียน พวกคุณอย่าคิดว่าจะมีชีวิตที่สงบสุข!”
“ไอ้สุนัขสารเลว!”
เจ้าห้าพาคนไล่ตามออกไป แต่หวางหงรีบวิ่งหนีไป
หวางหงถูกตบหน้า กลายเป็นประเด็นให้นักข่าวอีกครั้ง โดยเติมเชื้อเพลิงในการรายงานข่าว
ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นประเด็นร้อน
“เย่เซิ่งเทียน หวางซี พวกคุณคิดว่าการถูกตบของผมจะเป็นการตบฟรีหรือไง? ผมมาที่นี่โดยเฉพาะ ตอนนี้มีคนเสียชีวิตแล้ว และยังทำร้ายผู้อื่นอีกด้วย บริษัทหัวหยวนรอวันตายเถอะ!”
หวางหงกัดฟันและแสยะยิ้ม
สามชั่วโมงต่อมา
“คุณผู้ชาย แผนกไอทีพบหน้าม้าทางโลกโซเชียลหลายสิบบริษัท และกระทู้เหล่านั้นปรากฏขึ้นพร้อม ๆ กับตอนที่เกิดอุบัติเหตุในไซต์งานก่อสร้าง”
เกาเจี๋ยเดินเข้ามาและกล่าว
“ตรวจสอบได้หรือยังว่าใครเป็นคนสั่งการ”
รัศมีสังหารปรากฏอยู่ในดวงตาของเย่เซิ่งเทียน!
เกาเจี๋ยยกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ผมให้คนควบคุมพวกเขาทันทีที่ตรวจพบแล้ว มีคนติดต่อพวกเขา และมอบต้นฉบับให้พวกเขา ผมตรวจพบบุคคลนั้นแล้ว เป็นคนตระกูลอู๋ นอกจากนั้น บทความแรกที่โพสต์และบทความที่โพสต์มากมายนั้นล้วนเป็นบริษัทในเครือของหนานกงกรุ๊ป ผมส่งคนไปติดตามนักข่าวเหล่านั้นแล้ว และพบว่าพวกเขาแอบพบกับตระกูลหนานกงและตระกูลอู๋”