เย่เซิ่งเทียนกระทำอย่างเฉียบแหลม คว้าโกศไว้ในทันที แสดงท่าทางหงุดหงิดไม่พอใจ เตะชายหัวโล้นกระเด็นออกไป แล้วกระแทกเข้ากับกำแพง
ฉียวนกระอักเลือดออกมา ความเจ็บปวดที่หน้าอกทำให้เขาหายใจไม่ออก และซี่โครงก็หัก!!
เขารู้สึกว่ากระดูกทั้งร่างกายเหมือนกับแตกหัก และตะโกนด้วยความโกรธว่า: “ลุยพร้อมกันเดี๋ยวนี้ แค่กๆ ฆ่าเขาให้ตาย ฆ่าเขาให้ตายซะ!”
“ใครขยับ ใครตาย!”
สายตาเยือกเย็นของเย่เซิ่งเทียนกวาดมองไปบนใบหน้าของพวกอันธพาล
พวกอันธพาลตกใจมาก และถอยหลังโดยไม่ตั้งใจ
สายตาน่ากลัวมาก!
พวกขยะสังคม คนคนหนึ่งเก่งกาจไหม สามารถมองออกจากในสายตาของเขา
สายตาของคนคนนี้ ก็เหมือนเป็นมีดเล่มหนึ่ง ราวกับสามารถฆ่าคนตายได้ในทันที!
ทำไมถึงได้มีสายตาน่ากลัวขนาดนี้ได้?
เขาเป็นใครกันแน่!
พวกอันธพาลไม่กล้าขยับ ก็เหมือนหนูเห็นแมว ความกดดันแบบนี้ แผ่ออกมาจากในกระดูก เป็นความกดดันของระดับ เป็นความกดดันสายเลือด!!
“อ๊ากกกกกก ฉันทนไม่ไหวแล้ว”
พวกอันธพาลหลายคนที่มีคุณภาพทางจิตใจไม่ดี ก็ทรุดตัวลงโดยตรง
ขาทั้งสองก็อ่อนแรง ถูกสายตาของเย่เซิ่งเทียนทำให้กลัวจนคุกเข่าลงบนพื้น
“ใครกล้าก่อเรื่องที่นี่ กล้าหาญมาก!!”
ในเวลานี้ จ้าวปิงที่จากไป ก็พาคนกลับมาอีก
ผู้นำตระกูลจ้าว!
เร่งรีบคลานเข้าไปพูดว่า: “ลุงจ้าว ลุงจ้าว ผมคือฉียวน คุณเคยร่วมงานแต่งงานหวางหญ่าอี๋ลูกพี่ลูกน้องของผม คุณจำได้ไหม? คุณต้องแก้แค้นให้ผมนะ
สีหน้าของจ้าวปิงไม่พอใจเป็นอย่างมากที่สุด
หวางหญ่าอี๋ นั่นเป็นภรรยาของหลานชายคนหนึ่งของเขา
คาดไม่ถึงว่า ญาติห่างๆอย่างไอ้สารเลวไม่มีชิ้นดีนี้ ไม่นึกเลยว่าจะกล้าใช้ชื่อของตัวเอง ก่อเรื่องต่อหน้าของเจ้าเทพและหมอเทวดาหัว!!
ฉียวนลุกขึ้นมา ชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนแล้วด่าว่า: “ไอ้เด็กเปรต แกแม่งตายแน่ ลุงจ้าวของฉันมาถึงแล้ว วันนี้พวกแกอย่าได้คิดมีชีวิตอยู่เลย นังบ้า ทางที่ดีให้ฉันหนึ่งล้าน ไม่อย่างนั้นวันนี้พวกแกต้องตายทั้งหมด!”
“ญาติของนายเหรอ?”
เย่เซิ่งเทียนมองไปทางจ้าวปิง สายตาเย็นชามาก
จ้าวปิงตัวสั่นด้วยความตกใจ สีหน้า‘ฉึก’ซีดเซียวในทันที คุกเข่าลงบนพื้นทันที และพูดอย่างสั่นเทาว่า: “คุณเย่ คุณอย่าไปฟังที่เขาพูดจาเหลวไหล ผมไม่รู้จักไอ้บ้านี่ด้วยซ้ำ ผมแค่เคยร่วมงานแต่งงานของหลานชายห่างๆของผม”
“ลุง ลุงจ้าว?”
ฉียวนทั้งคนก็ตกตะลึง
ตระกูลจ้าวเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ จ้าวปิงในฐานะผู้นำ ไม่นึกเลยว่าจะคุกเข่าต่อหน้าไอ้หมอนี่!
นี่มันสถานการณ์อะไร!
เขาเป็นใครกันแน่!
ทำไมขนาดจ้าวปิงต้องคุกเข่าให้เขาด้วย!!!
ฉียวนที่ยโสโอหัง กลัวจนฉี่ราดในทันที ของเหลวสีเหลืองใสก็ไหลลงมาตามขากางเกงของเขา ดูเหมือนว่าขาทั้งสองจะถูกคนดึงกระดูกออกไป และก็ล้มลงกับพื้นด้วยเสียงดังลั่น
หัวเวิ่นยีลูบหน้าอก และแสยะยิ้ม: “จ้าวปิง ตระกูลจ้าวของพวกแกเก่งมากนะ ญาติห่างๆของแกคนนี้ก็สุดยอดมากนะ กล้าทำร้ายฉัน! ทำร้ายฉันก็ไม่ว่าอะไร เขายังกล้าไม่ให้ความสำคัญกับอาจารย์ของฉันด้วย จ้าวปิง ตระกูลจ้าวของพวกแกเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?”
อะไรน่ะ!!!
ทำไมร้ายหมอเทวดาหัวงั้นเหรอ?!!!
จ้าวปิงสั่นเทาไปทั้งร่างกาย ความโกรธในใจ กำลังจะแผดเผาอวัยวะภายในชัดๆ!
ฉันไม่ง่ายเลยที่จะเชื่อมความสัมพันธ์กับหมอเทวดาหัวได้ ขนาดหมอเทวดาหัวที่ฉันเคารพบูชาเหมือนเป็นบรรพบุรุษ ไม่นึกเลยว่าเขาแม่งถูกไอ้กากเดนญาติห่างๆอย่างแกทำร้าย!!
สมควรตาย สมควรตายซะ!!!
ดีมาก ดีมาก ดีมาก!!
คนที่กูมีเรื่องด้วยไม่ได้ แกก็กล้ามีเรื่องด้วยทั้งสองคน!!!
จ้าวปิงกัดฟันด้วยความแค้นมองไปทางฉียวน
