หวางหงก็พูดประจบอีกว่า “มาถึงขั้นกันได้ ก็เพราะท่านค่อยช่วยเหลือ ท่านวางใจเถอะ พวกเรารู้ดี ทางฝั่งเมืองใหม่นี้ ผมจะไม่ทำให้ท่านเสียหน้า ขอเพียงตระกูลหวางเราเจริญรุ่งเรืองขึ้นมา ก็จะยอมฟังคำสั่งของท่านหมดเลย ตระกูลหวางเราหวังว่าจะเป็นอีกแรงที่ช่วยท่านได้ หวังว่าท่านจะให้โอกาสนี้กับพวกเรา หลังจากนี้ ตระกูลหวางของเราก็จะยอมเป็นหมาคอยรับใช้ท่านผู้ว่าฯเอง”
คำพูดนี้ พูดได้อย่างสอพลอมาก ใช้ความสามารถด้านการเลียแข้งเลียขาได้ดี
ฟังแล้วอยากจะอ้วก
แต่หวางหงพูดได้อย่างลื่นไหลมาก แถมยังมีสีหน้าที่ดูจังรักภักดีเสริมเข้ามาด้วย ถือว่าเป็นคนเก่งคนหนึ่งเหมือนกัน
หวางหงรีบพูดต่อว่า “ตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนกับหวางซี เป็นเหมือนเสือมาขวางทางเดินไว้ แต่ว่าตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมาก สมาคมบู๊เจียงหนานและสมาคมการค้าเจียงหนานไม่มีทางปล่อยไว้แน่ เย่เซิ่งเทียนต้องตายแน่นอน หมิงซื่อกรุ๊ปและบริษัทหัวหยวน ผมจะเอามาครอบครองได้แน่ ท่านครับ ผมหมายความว่า ผมยินยอมที่จะยกหุ้น30%ให้กับท่าน อย่างไรเสียการก่อสร้างเมืองใหม่ก็เป็นโครงการใหญ่ ถ้าไม่มีท่านคอยชี้นำ พวกเราก็ไม่มีทางสำเร็จได้”
“ผมไม่อยากได้อยากดีกับของพวกนั้นหรอก”
เจียวเย็นพูดนิ่งๆ
เขาคิดไม่ตกจริงๆ ว่าทำไมคนของตระกูลหวางจะต้องเล่นงานคนบ้านหวางซีให้ตายให้ได้ จากสถานการณ์ที่เขารู้ ที่ตระกูลหวางมีวันนี้ได้ ล้วนเป็นผลงานพ่อของหวางซีทั้งสิ้น
พวกหวางหงใช้วิธีที่ต่ำช้า ไล่พ่อของหวางซีออกจากบริษัท บ้านของหวางซีไม่ได้ทำอะไรผิดต่อคนตระกูลหวางเลย แต่กลับกัน คนตระกูลหวาง แทบจะทรมานคนบ้านหวางซีจนตาย
“ทำไมคุณถึงจะต้องหาเรื่องกับบ้านของหวางซีด้วย?”
เจียวเย็นสงสัยจริงๆ ถ้าพวกของหวางหง ไม่ได้เจาะจงเล่นงานบ้านของหวางซี ด้วยความสัมพันธ์กับเจ้าเทพ ตระกูลเป็นวางได้เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในต้าเซี่ยไปแล้ว
แต่ว่าพวกโง่พวกนี้ กลับพลาดโอกาสดีๆ แบบนี้ไป ไล่คนบ้านของหวางซีออกไปเอง
ยอมเป็นหมา ไม่ยอมเป็นคน!
นายหญิงใหญ่หวางกัดฟันพูดว่า “ปีนั้นหวางซีท้องก่อนแต่ง ทำให้ตระกูลหวางเราเสื่อมเสีย ขายหน้าตระกูลหวางหมด ทำให้ตระกูลหวางเรากลายเป็นตัวตลก ฉันให้เธอไปแต่งงานใหม่ แต่ก็ไม่ฟัง ไม่เห็นคนเป็นย่าอย่างฉันอยู่ในสายตา!หลังจากไอ้เดรัจฉานเย่เซิ่งเทียนนั้นกลับมา ก็เป็นปฏิปักษ์กับ!เรามาตลอด ถ้าไม่สับให้พวกมันแหลกเป็นชิ้น ฉันก็ตายตาไม่หลับ”
อย่างนั้นคุณก็ไม่มีวันได้ตายตาหลับแล้วล่ะ
เจียวเย็นก็รู้แล้ว ที่แท้ตระกูลหวางมันเละเทะแบบนี้ตั้งแรกรากเหง้าแล้ว!
มีนายหญิงใหญ่ที่ไร้ความสามารถ บ้าอำนาจเชื่อคำคนฝ่ายเดียว ใส่สีตีไข่แบบนี้ ไม่ต้องกังวลว่าตระกูลหวางจะไม่ล้มละลายหรอก!
หวางเอี๋ยนกัดฟันพูดว่า “ไอ้เลวเย่เซิ่งเทียนมันฆ่าน้องชายฉัน น้องชายฉันก็แค่อยากจะขายไอ้เด็กมารหัวขนนั่นไปเสีย แต่กลับมาตีเสียจนน้องชายฉันตาย ฉันจะทำให้เย่เซิ่งเทียนต้องตายทั้งเป็น!”
หวางหงหัวเราะพูดว่า “ท่านครับ ไม่ว่าพวกเราจะไม่ปล่อยคนบ้านหวางซีไป แต่เพราะคนบ้านนั้นสมควรตาย!มาเหยียดหยามตระกูลหวางเราหลายครั้ง ไม่ฟังคำผู้ใหญ่ ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา แถมยังกระทืบลูกผมตายอีก ตอนนี้ไม่พวกมันก็พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”
“อ๋อ”
เจียวเย็นตอบรับไปเบาๆ
เขารู้สึกว่า ต่อให้ตนเองตายไป ก็สมควรแล้ว
อยู่กับพวกโง่ๆ นี้ หาเรื่องเจ้าเทพไม่หยุดหย่อน จะตายก็สมควรแล้ว!
แต่ในใจยังรู้สึกไม่สบายใจ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าไอ้โง่รอว์ลส์คนนี้มาหาตนเอง ตนเองก็คงไม่มาอยู่กับพวกกินบนเรือนขี้บนหลังคาอย่างตระกูลหวางหรอก
แต่เสียดาย เสียใจภายหลังมันก็สายไปแล้ว หวังว่าเจ้าเทพจะละเว้นคนในครอบครัวตนเอง
“หวางหง มึงไสหัวออกมา”
ทันใดนั้นเอง เสียงดังสนั่นก็ดังขึ้นมา ดังขึ้นไปบนท้องฟ้า!
เย่เซิ่งเทียน มาแล้ว!
