ท่าทางขี้ประจบแบบนั้นของท่านผี ทำให้ทุกคนก็ตกตะลึงในทันที!
เมื่อกี้นี้ เขายังหยิบปืนออกมาเล็งไปที่เกาเจี๋ย เหมือนกับกำลังสั่งสอน
ในชั่วพริบตานี้ เขาก็คุกเข่าลงได้ดีกว่าใครๆ ขี้ขลาดยิ่งกว่าใครทั้งหมด!
นี่ก็คือผีใต้ดินของเมืองเฉียนถังเหรอ?
ถุย!
ไอ้ขี้ขลาด!
ไอ้หมาแก่!
ไอ้รังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็งแรงกว่า!
ผู้คนมากมายแอบด่าทอ ไอ้แก่ ทำให้พวกเขาขายขี้หน้ามากจริงๆ!
รวมถึงหม่าฮู่กั๋ว จ้าวเชียน หลี่เจิ้นหัวและหลู้ซื่อไห่ทั้งสี่คนที่ถูกตีขาหัก ต่างตกตะลึงกับความไร้ยางอายมากของท่านผี!
พวกเขา ก็ถูกคนขี้ขลาดตาขาวแบบนี้กดขี่เหรอ?
ขายหน้าคน ขายขี้หน้าคนเกินไปแล้ว!
เพียะ เพียะ!
ท่านผีคุกเข่าอยู่กับพื้น ตบหน้าของตัวเองสองฉาดอย่างแรงๆ และพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “ท่าน ผมปากไม่ดีเอง ผมมีตาหามีแววไม่ ผมไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอง ท่านได้โปรดไว้ชีวิตหมาอย่างผมด้วย ถิ่นนี้ผมยกให้ท่าน เงินก็ยกให้กับท่าน”
“คำถามที่ฉัน ไม่ถามเป็นครั้งที่สอง”
เย่เซิ่งเทียนนั่งอยู่บนเก้าอี้ มันเป็นแค่เก้าอี้ธรรมดาตัวหนึ่ง แต่เขากลับนั่งจนเป็นเก้าอี้มังกรเผด็จการ!
น้ำเสียงเย็นชา ราวกับมีอำนาจเป็นอย่างมาก และมีบารมีเป็นอย่างมาก
ท่านผีตกใจกลัวจนสั่นสะท้าน ในหัวสมองว่างเปล่า หลังจากที่ได้สติ จ้องมองเย่เซิ่งเทียนอย่างสยองขวัญ และพูดตะกุกตะกักว่า: “ท่าน…ท่าน ท่านเป็นพ่อของเด็กผู้หญิงคนนั้นเหรอ? เธอ เธอ เธอเป็นลูกสาวของท่านเหรอ?”
เย่เซิ่งเทียนจ้องมองเขาอย่างเยือกเย็น ไม่ได้พูดอะไร
รังสีอำมหิตในสายตา ทำให้ทั้งร่างกายของท่านผีรู้สึกเหมือนได้สัมผัสกับน้ำเย็นที่เสียดสีกระดูก และความหนาวเย็นที่น่าสะพรึงกลัว ครอบคลุมไปในหัวใจในทันที
เขาถึงได้รู้ตัวว่า ทำไมอีกฝ่ายต้องมีเรื่องกับเขาด้วย!
คือมาล้างแค้น!
อีกฝ่ายมาล้างแก้!
ตายแน่ๆ!
วันนี้ตายจริงแน่ๆ!
ควรทำยังไง?
ท่านผีตบหน้าตัวเองสองฉาดอย่างแรงๆ เลือดไหลออกจากมุมปาก แต่ยังคงไม่สามารถขจัดความเสียใจในใจได้
ทำไมต้องละโมบสิบล้านนั้นด้วย และรับงานนั้น!!
เขาไม่ได้ถามด้วยซ้ำว่าจะจัดการกับใคร ในสายตามีเพียงสิบล้านนั้น!
เห็นได้ชัดว่า ตัวเองไม่ได้ขาดแคลนเงินแล้ว แต่ยังไม่สามารถหักห้ามความละโมบเงินทองในใจได้
ไม่ต้องพูดถึงสิบล้านนั้น ต่อให้เป็นหนึ่งล้าน เขาก็จะรับไว้!
ในสายตาของเขา ชีวิตคน ยังคงเทียบกับเงินในมือไม่ได้!
แต่ยังไงเขาก็คาดไม่ถึงว่า ทุกอย่างในวันนี้ จะเป็นเพราะว่าสิบล้านนั้น!!
“ผม ผมพูดแล้ว ท่านจะไว้ชีวิตของผมมั้ย?”
ท่านผีพูดอย่างระมัดระวัง
เย่เซิ่งเทียนพลิกหลังมือตบไปหนึ่งฉาด ก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองดูเขาอย่างนั้น
“ผมพูด ผมพูด ผมขอแค่ท่านให้ความสุขสบายกับผม!”
ท่านผีถูกสายตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นของเย่เซิ่งเทียนจ้องมอง สั่นเทาโดยไม่มีเหตุผล และความหวาดกลัวก็โผล่ออกมาจากภายในเล็กน้อย
“คือ คือลุงหง คือลุงหงให้ผมสิบล้าน ให้ผมหาคนชนลูกสาวของท่านตาย ลุงหงเป็นคนจัดการ ผมไม่รู้อะไรเลย”
หงหยวน!!
ไอ้หมาแก่นี้อีกแล้ว!!
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกแค่ว่าโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เลือดสดพุ่งขึ้นมาจากลำคอในทันที และถูกเขาฝืนข่มกลั้นเอาไว้!
เย่ห้าว!!
แกก็เห็นว่า ฉันมีความสุขไม่ได้เลยเหรอ!!
แกก็เห็นว่า ลูกสาวของฉันมีชีวิตอยู่ไม่ได้เลยเหรอ!!
เย่ห้าว ไม่ได้รับอนุญาตจากแก หงหยวนเขาจะกล้าทำเหรอ!!!
เย่ห้าว!!
ไม่ฆ่าแก ฉันเย่เซิ่งเทียน ผิดต่อแม่ของฉัน ผิดต่อลูกสาวของฉัน!!!
ไม่ฆ่าแก สวรรค์ก็ทนสิ่งนี้ไม่ได้!!
“ตีแขนขาทั้งสองข้างหัก นำตัวไป!”
เย่เซิ่งเทียนลุกขึ้นมา จ้าวเชียนและคนอื่นๆ รู้สึกแค่ว่าอุณหภูมิโดยรอบดูเหมือนจะลดลงต่ำกว่าศูนย์ในขณะนี้!
หนาวมาก!
และตอนที่เย่เซิ่งเทียนลุกขึ้น พวกเขาที่คุกเข่าอยู่บนพื้นถึงได้พบว่า สถานที่เย่เซิ่งเทียนขยับขาทั้งสองข้างไปนั้น พื้นคอนกรีตแตกเป็นใยแมงมุม!
