เรื่องมันพัฒนามาถึงจุดที่แล้ว ไม่จำเป็นต้องดูโทรศัพท์มือถือก็รู้แล้วว่า ตัวเองถูกโจมตีอยู่บนอินเทอร์เน็ต
ระหว่างทางไปบริษัทหัวหยวน เวินเฉินก็ได้โทรมา
“เจ้าเทพ เกิดเรื่องขึ้นอยู่บนอินเทอร์เน็ตแล้ว……”
เย่เซิ่งเทียนขัดจังหวะและพูดว่า “ฉันรู้แล้ว คนในครอบครัวของฉันได้รับผลกระทบไปแล้ว”
เวินเฉินที่ปลายสายสั่นสะท้านด้วยความตกใจ และโทรศัพท์เกือบจะหล่นไปเลย “เจ้าเทพ ฉันรู้แล้วว่าจะต้องจัดการอย่างไร”
เย่เซิ่งเทียนวางสาย และเมื่อเขามาถึงบริษัทหัวหยวน ก็อัดเต็มไปด้วยผู้สื่อข่าว และยังมีเน็ตไอดอลบางคนที่เข้ามาหายอดไลฟ์โดยเฉพาะอีกด้วย
“พี่ๆน้องๆ ทุกคนดูเร็วเข้า ฉันอยู่ในห้องทำงานของหวางซีภรรยาของฆาตกร และวันนี้ฉันก็จะแสดงให้ทุกคนได้เห็นว่า ใบหน้าที่น่าเกลียดของคนพวกนี้!”
“สหายทั้งหลาย เราต้องการส่งเสริมพลังบวก และจะต้องไม่ปล่อยให้ฆาตกรลอยนวล ทุกคนรีบมาดูกัน หวางซีเจ้านาย เจ้าของบริษัทหัวหยวน ก็คือภรรยาของฆาตกรเย่เซิ่งเทียน”
“ทุกคนดูให้ชัดเจน ไม่น่าแปลกเลยที่เย่เซิ่งเทียนกล้าที่จะหยิ่งผยองขนาดนั้น ปรากฏว่ามีคนคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง! เราต้องการความยุติธรรมและความเป็นธรรม และจะไม่ทนดูให้บริษัทแบบนี้ดำรงอยู่ได้!”
“เราทุกคนจะต้องยึดมั่นในความยุติธรรม กฎหมายคือเส้นขีดจำกัดสุดท้ายของสังคม หากเราทุกคนไม่ใส่ใจ ถ้าอย่างนั้นกฎหมายก็จะกลายเป็นเครื่องมือของขยะสังคมพวกนี้ เราจะไม่ปล่อยพวกเขาลอยนวลไปได้ และเราจะต้องดึงพลังชั่วร้ายที่อยู่เบื้องหลังออกมาให้ได้!”
กลุ่มขอทานบนอินเทอร์เน็ต กำลังถ่ายทอดสดด้วยโทรศัพท์มือถือ คนพวกนี้ ทำให้เหตุการณ์ในครั้งนี้พัฒนาจนถึงจุดควบคุมไม่ได้!
“ขอถามหน่อยประธานหวาง คุณคิดยังไงกับสามีของคุณที่ฆ่าคนชรากับเด็ก? รบกวนคุณให้คำตอบหน่อย”
“ประธานหวาง สามีของคุณเป็นฆาตกร ทำไมคุณถึงยังจะให้เขาเป็นเขยแต่งเข้าบ้านอีกล่ะ”
“ประธานหวาง ทำไมคุณถึงเลือกผู้ชายอย่างเย่เซิ่งเทียน ผู้ที่เต็มใจเป็นเขยแต่งเข้าบ้านและไม่มีศักดิ์ศรี? นั่นหมายความว่า คุณกำลังใช้เย่เซิ่งเทียนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายซ่อนเร้นบางอย่างอยู่ใช่หรือไม่?”
“ประธานหวาง ฉันเคยไปตรวจสอบข้อมูลบริษัทหัวหยวนของพวกคุณมาแล้ว มันเติบโตถึงขนาดนี้ในเวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่เดือน ในนี้มันมีผลประโยชน์ที่มิชอบด้วยกฎหมายใช่หรือไม่?”
“ประธานหวาง เป็นเพราะคุณขาดผู้ชายเกินไปหรือเปล่า? คุณถึงต้องหานักโทษฆาตกรคนหนึ่ง?”
สื่อที่ไร้ยางอายบางคน กลัวว่าเรื่องมันจะใหญ่โตไม่พอ และกล่าวหาร้ายๆ ต่อบริษัทหัวหยวน อย่างไม่หยุดยั้งเลยทีเดียว
หวางซีถูกคนพวกนี้ผลักไปผลักมาจนผมของเธอกระจัดกระจาย และยังถูกคนดึงไปดึงมา ดึงจนเสื้อผ้าของเธอขาดไปเลย และยังมีรอยตบสีแดงสดบนใบหน้าของเธอด้วย
“ฉันได้โทรแจ้งตำรวจไปแล้ว พวกคุณออกไปให้พ้นซะ ออกไปให้หมด!”
หลันรั่วรั่วพยายามยืนกั้นอยู่ต่อหน้าหวางซี แต่บนใบหน้าเธอก็มีรอยตบด้วยเหมือนกัน
เมื่อเห็นฉากนี้ เย่เซิ่งเทียนก็โกรธจัด และในหัวใจของเขาก็ลุกเป็นไฟแผดเผาอย่างโกรธเคืองและตะโกนด้วยความโกรธว่า “หุบปากให้หมดซะ!”
เสียงคำรามนี้ เหมือนกับเสียงระเบิดดังสนั่น ทำให้ทุกคนต่างตกใจจนตัวสั่น
“ใช่ คือเขา!”
“เขาคือฆาตกรเย่เซิ่งเทียน!”
ความสนใจของทุกคนเปลี่ยนไปที่เย่เซิ่งเทียนในทันที บางทีอาจเป็นเพราะรัศมีของเย่เซิ่งเทียนแข็งแรงเกินไปในเวลานี้ ผู้คนมากมายขนาดนี้ กลับต้องเดินถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยความตกใจ และไม่กล้าพูดเลย!
เย่เซิ่งเทียนเดินไปด้วยใบหน้าซีดเผือดและกล่าวว่า “ซีเอ๋อร์ รั่วรั่ว พวกคุณจากไปก่อน ปล่อยให้ฉันมาจัดการ”
รอให้หลันรั่วรั่วและหวางซีจากไป พวกเขาทั้งหมดก็หันกล้องไปทางเย่เซิ่งเทียน
“คุณคือเย่เซิ่งเทียนใช่หรือไม่? ขอถามหน่อย เห็นได้ชัดว่าในเวลานั้นปู่หลานคู่นั้นยังมีชีวิตอยู่ ทำไมคุณถึงต้องใช้เข็มฆ่าพวกเขาล่ะ? หรือว่ สองชีวิตอยู่ในสายตาของคุณนั้นมันไม่สำคัญเลยหรือ?”
นักข่าวหญิงในชุดมืออาชีพถามด้วยเจตนาร้ายว่า
เมื่อเห็นว่ามีคนนำ ผู้คนที่เหลือก็กล้าหาญขึ้นมาทันที และกำลังจะเอ่ยปากพูด แต่พวกเขาก็ได้ยินเสียงตบสองครั้ง
นักข่าวหญิงที่ถามคำถามนั้น ถูกเย่เซิ่งเทียนตบหน้าไปสองทีและล้มลงกับพื้น
ทุกคนต่างพากันตกตะลึงไป
พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่า ต่อหน้าสื่อ เย่เซิ่งเทียนจะกล้าตบตีคน!
ในเวลาเดียวกัน เย่เซิ่งเทียนเตะเข้าไปหลายครั้ง เตะจนชายหญิงหลายคนที่กำลังตะโกนว่า “คนในครอบครัว” “สหายทั้งหลาย” “พี่น้องทั้งหลาย” บินออกไปเลย “ติด” อยู่บนผนังสำนักงาน แล้วค่อยๆ เลื่อนลงมา
สีหน้าของทุกคนต่างซีดเผือด และรีบหนีออกห่างจากเย่เซิ่งเทียนทันที
พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่า เย่เซิ่งเทียนจะกล้าดีขนาดนี้!
เย่เซิ่งเทียนพูดเบาๆ ว่า “คำตอบแบบนี้ พวกคุณพอใจหรือไม่?”
