บทที่ 439 มึงยังไม่มีคุณสมบัติพอ
บูม!
คำพูดของเย่เซิ่งเทียน เป็นเหมือนฟิวส์ ได้จุดประกายความโกรธของทุกคนในตระกูลเย่
หลิวอวี่ เปาเฉิงหลง หลี่จง จ้าวอู่และคนอื่นๆ ของกระทรวงกองทหาร ดวงตาสีแดง และอดรอไม่ได้ที่อยากจะไปฆ่าเย่เซิ่งเทียนให้ตายทันที!
คนอื่นๆ ตกใจเมื่อได้ยิน เย่เซิ่งเทียนไอ้ลูกนอกสมรสคนนี้ พยายามจะทดสอบความตายอย่างแท้จริง!
เขาไม่เพียงแต่กระแทกตัวเย่ห้าวต่อหน้าอดีตจอมพลเท่านั้น แต่ยังกล้าที่จะดูหมิ่นด้วยคำพูดอีก ไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาแม้แต่น้อยเลยจริงๆ
ยังคงคิดว่าอดีตจอมพลไม่ฆ่าคนจริงงั้นหรือ?
คิดว่าอดีตจอมพลเป็นคนอารมณ์ดีจริงงั้นหรือ?
หลิวอวี่ด่าอย่างโกรธเคืองว่า “ไม่กลัวตายจริงๆ เลย กล้าดียังไงถึงมาอวดดีอยู่ต่อหน้าอดีตจอมพล! ทหาร จับตัวมันเดี๋ยวนี้ แล้วให้มันคุกเข่าลงต่อหน้าอดีตจอมพลและยอมรับความผิด และลงโทษประหารชีวิต!”
หลิวอวี่เป็นพี่ชายของหลิวว่านจวิน และหลานชายของเขาถูกเย่เซิ่งเทียนฆ่าตาย ดังนั้นเขาจึงมาจัดการกับเย่เซิ่งเทียนโดยเฉพาะ
เดิมทีเขาไม่ได้สนใจกับไอ้ลูกนอกสมรสคนเดียว และไม่คิดว่าไอ้ลูกนอกสมรสคนเดียวจะก่อเรื่องใหญ่โตอะไรขึ้นมาได้
แต่ไม่คาดคิดว่า เย่เสียงจะถูกไอ้ลูกนอกสมรสคนนี้ฆ่าตาย!
“พี่ รีบให้คนจับตัวไอ้ลูกนอกสมรสคนนี้ และขอโทษอดีตจอมพล! คนอื่นๆ ไม่สนใจตระกูลเย่ของเราแล้ว แต่อดีตจอมพลไม่สามารถขายหน้าได้!”
บนใบหน้าของหลิวว่านจวินเต็มไปด้วยความชั่วร้าย และดวงตาก็ดูน่ากลัวราวกับงูพิษ
ลูกชายของเธอเสียชีวิตไปแล้ว จะต้องให้ทั้งครอบครัวของเย่เซิ่งเทียนตายเป็นเพื่อนไปด้วย!
อดีตจอมพลจ้องไปที่เย่เซิ่งเทียน ด้วยรัศมีการฆ่าในดวงตาของเขา
ทันทีที่ออร่าบนร่างของเขาถูกปลดปล่อยออกมา คนรอบข้างเขาก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที ราวกับว่ามีมีดวางอยู่ที่คอของตัวเอง!
ในความคิด เกิดมีแรงกระตุ้นที่จะคุกเข่าลงให้อดีตจอมพล และยิ่งไม่กล้าที่จะไปสบตาอดีตจอมพลเลย
ในสายตานั้นดูเหมือนจะมีดาบซ่อนอยู่ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว
นี่ ก็คือออร่าของอดีตจอมพล ออร่าสังหารของอดีตจอมพล!
“ลูกสาวฉันถูกจับตัวมาที่นี่ มันก็มีผลงานของคุณอยู่ด้วยใช่ไหม?”
เย่เซิ่งเทียนกลับไม่สนใจอดีตจอมพล และจ้องไปที่หลิวอวี่แทน
หลิวอวี่เป็นคนของกระทรวงกองทหาร และมีอำนาจที่แท้จริง ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาเปิดไฟเขียวให้หลิวว่านจวิน ซือซือก็จะไม่ถูกจับตัวมาที่นี่ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ เช่นนี้
“ใช่แล้วไงเหรอ?”
หลิวอวี่ไม่เพียงแต่ไม่มีร่องรอยของความสำนึกผิด แต่ยังดูถูกเหยียดหยามอย่างยิ่ง และพูดอย่างประชดประชันว่า “เลือดประหลาดบนร่างกายของคุณและลูกสาวของคุณสามารถช่วยชีวิตหลานชายของฉันได้ ไม่จับลูกสาวคุณแล้วจะจับใครเล่า? สามารถช่วยชีวิตหลานชายฉัน มันเป็นเกียรติของลูกสาวคุณ ฉันยังกลัวว่าเลือดของไอ้ลูกชู้ที่ตกต่ำ จะทำให้สถานะอันสูงส่งของหลานชายของฉันตกต่ำไปด้วยเลย
“เย่เซิ่งเทียน มึงอย่าคิดว่ามึงมีความแข็งแกร่งในระดับเทพสงครามก็จะสามารถทำอะไรก็ได้ ตอนนี้อดีตจอมพลอยู่ที่นี่แล้ว จะไม่ปล่อยให้มึงเย่อหยิ่งอยู่ที่นี่ได้ มึงก็เป็นแค่ไอ้ลูกนอกสมรสที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเย่เท่านั้น ยังกล้าที่จะมาอวดดีอยู่ที่นี่อีก! มึงสามารถอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ ก็ถือเป็นความเมตตาอย่างยิ่งแล้ว ตอนนี้จะตายไม่ตาย ยังกล้าที่จะดูหมิ่นอดีตเทพสงคราม ดูหมิ่นตระกูลเย่ อยู่ต่อหน้าอดีตจอมพลงั้นเหรอ! กูจะคอยดูว่ามึงจะตายอย่างไร!”
สายตาของหยางทาว หยุดอยู่ที่หลิวอวี่ชั่วขณะหนึ่ง แล้วก็ไม่ได้ให้ความสนใจอีกเลย
ตระกูลหลิว ดีมาก ดีมาก
“ไอ้สารเลว ทุบแผ่นป้ายของอาจารย์กู!”
อดีตจอมพลดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดของพี่น้องหลิวว่านจวิน และจ้องไปที่เย่เซิ่งเทียน พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เห็นแก่ที่มึงเป็นทายาทของตระกูลเย่ ฉันจะให้โอกาสคุณฆ่าตัวตาย! อย่าให้ฉันได้ลงมือ!”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างไม่อดทนว่า “ไอ้แก่ ไปใช้ชีวิตช่วงแก่ที่บ้านให้ดีๆ รอให้แม่มึงถูกรังแกและลูกสาวของมึงถูกทารุณกรรมถึงตาย ค่อยมาพูดกับกูอีกครั้ง!”
“ตอนนี้ มึงยังไม่มีคุณสมบัติพอ!”
อะไรนะ!!!
เย่เซิ่งเทียนไอ้ลูกนอกสมรสคนนี้ กล้าดียังไงถึงพูดกับอดีตจอมพลเช่นนี้!
แม้กระทั่งอดีตจอมพลเขาก็ยังกล้าด่างั้นเหรอ!!
อยากตายแล้ว อยากตายจริงๆ เลย!
นี่คือกำลังจะพาทั้งครอบครัวไปที่เมรุงั้นหรือ?
กล้าด่าอดีตจอมพล!
“อดีตจอมพล เย่เซิ่งเทียนอวดดีเกินไปแล้ว โปรดท่านออกคำสั่ง และประหารชีวิตมันทันที!”
หลิวอวี่กล่าวทันทีว่า
“อดีตจอมพล โปรดประหารเย่เซิ่งเทียน เพื่อเชือดชูกฎหมาย!”
เปาเฉิงหลง จ้าวอู่และคนอื่นๆ รวมถึงทุกคนที่ใกล้ชิดกับตระกูลเย่ ต่างก็ร้องขอคำสั่ง ให้ฆ่าเย่เซิ่งเทียนทันที!
