บทที่ 481 งั้นก็ทำตามนี้
หงเสี่ยวเหมยกระอักเลือดออกจากปากของเธอ และดุด่าเหมือนแม่นางปากพล่อยขึ้นมา “หวางซี แกแม่งอย่ามาแกล้งทำเป็นอยู่ต่อหน้าฉัน แกกล้าทุบตีฉันงั้นเหรอ? ได้ วันนี้ฉันก็จะทำให้แกตายอยู่ที่นี่!”
หลังจากพูดจบ หงเสี่ยวเหมยก็วิ่งเข้าไปด้วยรองเท้าส้นสูง แล้วดึงตัวชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามา แล้วชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนและหวางซีด้วยความโกรธจัดและกว่าวว่า “ที่รัก ฉันถูกพวกเขาทุบตี คุณต้องแก้แค้นให้ฉันด้วยนะ!”
“เชี่ย ช่างกล้าหาญจริงๆ กล้าที่จะลงมือกับผู้หญิงของฉัน! ที่รักของฉัน คอยดูนะว่า ฉันจะแก้แค้นให้คุณยังไง!”
ชายหนุ่มโอบเอวของหงเสี่ยวเหมย และมองไปที่เย่เซิ่งเทียนและหวางซี ด้วยรูปลักษณ์โอ้อวดอย่างยิ่ง
แต่ทันทีที่เขาเห็นเย่เซิ่งเทียน สีหน้าของเขาก็ซีดเซียวลงทันที!
ขาของเขาทั้งคู่ก็อดไม่ได้ที่สั่นเทา และแม้กระทั่งอยากจะหันหลังวิ่งหนี่ด้วยซ้ำ!
ในสมองของเขา เหลือเพียงฉากที่เจอเย่เซิ่งเทียนในสองครั้งนั้นเท่านั้น!
ครั้งแรกอยู่ที่หน้าประตูบ้านของตระกูลโจว!
เย่เซิ่งเทียนพาคนสะพายดาบที่น่าสะพรึงกลัว และเกือบจะทุบตีเขาจนตาย!
ครั้งที่สองคือตอนที่เขาไปอวยพรวันเกิดให้คุณท่านเย่ที่ตระกูลเย่ก่อนหน้านี้ แต่เขายังไม่ทันได้เข้าไปในงาน บอดี้การ์ดของเขาก็ถูกเย่เซิ่งเทียนทุบตีจนพิการไปเลย และพาเขาขอทานกลับไปที่ตงต่าวตลอดทาง
ในครั้งที่สอง ทำให้เขาตกใจกลัวแทบตาย!
ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ได้ตัดสินใจว่า ต่อจากนี้ไป จะเดินอ้อมเจ้าปีศาจคนนี้ไปอย่างห่างๆ!
แต่ตอนนี้ กลับต้องมาเจอกับเขาที่นี่อีกแล้ว ควรจะทำอย่างไรดี?
ฉันควรจะทำอย่างไร?
ฉันควรจะวิ่งหนีหรือเดินเข้าไปทักทายดี?
……
เย่เซิ่งเทียนมองไปที่ชายหนุ่มอย่างขี้เล่น
หวางซีกลับรู้สึกหัวใจเต้นแรงเล็กน้อย
นี่คือไฉจวิ้นคุณชายไฉของตระกูลไฉแห่งตงต่าวเลยทีเดียว!
หงเสี่ยวเหมยคบหาเขาอยู่งั้นเหรอ! มันกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว!
ตระกูลไฉเป็นถึงตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในตงต่าว มีทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ และสามารถติดอันดับในรายชื่อต้นๆที่ร่ำรวยที่สุดในโลก!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่หงเสี่ยวเหมยสามารถได้กรีนการ์ด อันที่จริงก็เพราะได้คบหากับไฉจวิ้นนั่นเอง
ตอนนี้ควรจะทำอย่างไร?
หวางซีมองไปที่เย่เซิ่งเทียนโดยจิตสำนึก
ชิอิจิโร่ มิยาโมโตะไม่รู้จักไฉจวิ้น และขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “คุณผู้ชายท่านนี้ เมื่อกี้นี้แฟนสาวของท่านเป็นฝ่ายไม่ให้ความเคารพท่านอาจารย์เย่และคุณนายซี ฉันเห็นกับตาตลอดกระบวนการ และฉันสามารถเป็นพยานได้”
แต่ในเวลานี้ ไฉจวิ้นตกใจกลัวจนจิตวิญญาณแทบจะบินออกไปแล้ว และเขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรบ้างเลย ในสมองของเขาว่างเปล่า และได้ยินไม่ชัดเจนเลยว่าชิอิจิโร่ มิยาโมโตะพูดอะไรไป
หวางซีสูดหายใจเข้าลึกๆ หากว่าอีกฝ่ายไม่ยอมจบเรื่องดีๆ เธอก็ต้องนำเวินเฉินออกมาพูดแล้ว
เวินเฉินไม่เพียงแต่จะเป็นเลขาของเจ้าเทพแล้ว เธอยังเป็นจอมพลหญิงคนแรกในประเทศต้าเซี่ยอีกด้วย แม้ว่าเธอจะลาออกตำแหน่งแล้ว แต่จะจัดการกับไฉจวิ้นก็ยังพอได้อยู่
“ที่รัก คุณรีบแก้แค้นให้ฉันที ไอ้พวกไพร่สองคนนี้ที่ทุบตีฉัน และยังมีไอ้แก่คนนี้ด้วย มันก็กล้าที่จะชี้หน้าด่าว่าฉันด้วย!”
หงเสี่ยวเหมยยังไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของไฉจวิ้น และพูดอย่างชั่วร้ายว่า “ไอ้พวกไพร่อย่างพวกแก ทำให้สามีฉันโกรธจนหน้าซีดไปแล้ว ในวันนี้พวกแกจะต้องตายอยู่ที่นี่! ไอ้พวกคนบ้านนอก เกรงว่าคงจะไม่รู้ว่าสามีฉันคือใครใช่ไหม? สามีของฉันคือไฉจวิ้นคุณชายของตระกูลไฉตระกูลอันดับหนึ่งของตงต่าว พวกแกรอตายได้เลย! ไอ้พวกไพร่ต่ำซาม!”
“เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ?”
การแสดงออกของไฉจวิ้นตอบสนองกลับมาอย่างน่าเกลียดมาก และเขามองไปที่หงเสี่ยวเหมย
หงเสี่ยวเหมยรีบพูดว่า “ที่รัก ไอ้พวกไพร่สองคนนี้ทุบตีฉัน ฉันจะให้คุณแก้แค้นให้ฉัน!”
ไฉจวิ้นพูดด้วยสีหน้าอย่างว่างเปล่าว่า “คุณอยากจะทำอย่างไร?”
หงเสี่ยวเหมยกล่าวอย่างดุร้ายว่า “ทุบตีแขนขาของไอ้ขยะนั้นให้หัก และปล่อยให้เขาคลานออกไป ฉันจะกรีดหน้าหวางซีให้ลาย และทำให้เธอรู้ว่าการที่ทำให้ฉันขุ่นเคืองนั้นผลที่จะตามมาคืออะไร! และยังมีไอ้แก่คนนี้อีกด้วย ตีขาให้หักเหมือนกัน”
“ยังมีอีกไหม?”
เสียงของไฉจวิ้นเย็นชาจนถึงสุดขีด แต่สายตาที่เขามองไปทางเย่เซิ่งเทียนนั้น ก็กลัวจนถึงขีดด้วยเช่นกัน
“ที่รักหลังจากที่คุณทุบตีขาของไอ้ขยะเย่เซิ่งเทียนให้หัก ก็มอบเขาให้ฉัน แล้วฉันจะกรีดเนื้อเขาออกทีละชิ้นด้วยมีด! สำหรับหวางซี ก่อนที่ฉันจะกรีดใบหน้าเธอให้ลาย ฉันจะนำเธอไปให้รางวัลกับลูกน้องของคุณพวกนั้น ให้พวกเขาได้มีความสุขสักครั้ง!”
“งั้นก็ทำแบบนั้นเลย!”
ไฉจวิ้นพูดอย่างเย็นชาว่า
หลังจากพูดจบ เขาก็ตบเข้าที่ใบหน้าของหงเสี่ยวเหมยด้วยหลังมือ!
