Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 488 พวกเจ้าไม่คู่ควร
“คุณเย่ โปรดยกโทษให้ฉันด้วยเถอะ ฉันรู้สึกผิดแล้วจริงๆ ฉันไม่ควรเกิดความคิดโลภมาก ฉันไม่กล้าอีกแล้ว ปล่อยตระกูลไป๋ของเราไปเถอะ”
ไป๋เหวินเซวียนนอนอยู่บนพื้นเหมือนโคลนเหลว
เฉินซือเลี่ยงจะต้องฆ่าตระกูลไป๋ให้ตายอย่างแน่นอน มีเพียงเย่เซิ่งเทียนเอ่ยปากพูดเท่านั้น ตระกูลไป๋ถึงจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้
“เห็นแก่บรรพบุรุษของตระกูลไป๋พวกเจ้า เคยมีผลงานปกป้องประเทศชาติมาก่อน จึงไว้ชีวิตเจ้าสักครั้ง ถ้ากล้าที่จะมีครั้งต่อไปอีก ฉันฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”
รุ่นบรรพบุรุษของตระกูลไป๋ เคยได้บริจาคทรัพย์สินของครอบครัวทั้งหมดเพื่อต่อต้านการรุกรามจากต่างประเทศ ผู้นำตระกูลไป๋ในรุ่นนั้นเสียชีวิตในสนามรบ ลูกชายสามคนตายไปสองคน และอีกคนหนึ่งพิการ ทั้งครอบครัวตระกูลไป๋มีเพียงลูกชายคนที่พิการเท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้
สามารถบอกได้ว่าผลงานนั้นยิ่งใหญ่มากนัก!
และไป๋เหวินเซวียน ก็คือลูกชายของคุณชายสามของตระกูลไป๋ที่พิการไปแล้ว
สำหรับตระกูลเช่นนี้ ทายาทแห่งผู้มีผลงาน ตราบใดที่อาชญากรรมไม่ได้เลวร้ายหนักหนา เขาก็ยินดีที่จะให้โอกาสครั้งที่สอง
“ไปให้พ้น!”
“ขอบคุณครับคุณเย่ ขอบคุณครับคุณเย่”
ไป๋เหวินเซวียนถูกแบกตัวจากไปอย่างรวดเร็ว
เผยชุนชิวพูดอย่างโยกโย้ว่า “อันที่จริงก็เป็นการต่อสู้ระหว่างตระกูลที่ร่ำรวย ฉันชอบข่าวซุบซิบแบบนี้มากที่สุด เร็วเข้าๆ จะปล่อยให้คนร้ายเหล่านั้นลอยนวลไปไม่ได้”
โก้วหวยขยับตัวยืนข้างด้วยความรังเกียจ
เย่เซิ่งเทียนมองไปที่เผยชุนชิวและพูดว่า “เผยชุนชิว เจ้าช่างดีเหลือเกิน”
เผยชุนชิวที่กำลังโห่ร้องอยากจะดูการแสดงที่ดี ไม่สนใจกับคำพูดของเย่เซิ่งเทียน และพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ทำไม ไอ้หนู คนเขาจะดูการแสดงก็ไม่ได้เหรอ? ขู่ฉันเหรอ? เผยชุนชิวอย่างฉันเคยกลัวใครบ้าง?”
แม้ว่าโก้วหวยก็จะเป็นคนบ้าเหมือนกัน แต่ก็รู้ดีว่าไม่ควรพูดแบบนี้ในเวลานี้ แต่เขากับเผยชุนชิวเป็นคู่ต่อสู้กัน และในเวลานี้เขาก็พูดอย่างเย้ายวนว่า “ไอ้หนู ได้ยินไหม เผยชุนชิวกำลังยั่วยุเจ้าอยู่ กำลังคอยดูเรื่องตลกของตระกูลเจ้าอยู่ ฆ่าไอ้แก่คนนี้ให้ตายแล้วเรามาจัดงานเลี้ยงกัน”
หูชิงหนิวจ้องไปที่โก้วหวยด้วยดวงตาที่ไม่มีตาขาว และพูดว่า “ฉันรู้สึกว่าเจ้าพูดถูก”
หมอกู่หวังหลิงกำลังจับเล่นกับตะขาบในมือ และเสียงของเขาเหมือนเสียงกล่องที่พัง “จะอดทนไม่ได้”
จั่วอู๋เต้าประหลาดเหมือนผีเอ่ยปากพูดว่า “เอี้ยะๆๆ ฆ่าให้ตายเร็วเข้า ส่งศพมาให้ฉัน”
“เซิ่งเทียน ช่างมันเถอะ”
เมื่อเห็นคนบ้าพวกนี้ หวางซีก็รู้สึกหวาดกลัว
ไอ้คนพวกนี้ ไม่มีคนไหนปกติเลย
กุมารแพทย์อันดับหนึ่งในเจียนหนานเจียงหมิงเฉิงกำลังจะพูด ก็ถูกหมอกู่หวังหลิงยัดหนอนกู่เข้าไปในปากของเขาหนึ่งกำมือ และก็ยังถูกหมอผีจั่วอู๋เต้าปกคลุมปิดปาก “เอี้ยะๆๆ ฉันคอยจ้องมองร่างของเจ้ามานานแล้ว”
หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของเจียงหมิงเฉิงก็เปลี่ยนเป็นสีดำ และมีเลือดไหลออกมาจากหูตาจมูกปาก และก็นอนนิ่งอยู่บนพื้นไปเลย
หวางซีดูแล้วรู้สึกตกใจจนขนลุก สีหน้าของเธอซีดด้วยความตกใจ และมือของเธอทั้งคู่ก็จับแขนของเย่เซิ่งเทียนไว้อย่างแน่น
นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่?
ฆ่าคนต่อหน้าต่อตาแบบนี้เลยงั้นเหรอ?
“ไอ้หนุ่ม เจ้ารู้หรือไม่ว่า เจ้ากำลังดูหมิ่นฉันอยู่? หรือว่าฉันเผยชุนชิวไม่มีสิทธิ์ที่จะดูเรื่องอื้อฉาวของตระกูลเจ้างั้นเหรอ? เมื่อกี้นี้เจ้าบอกว่าการแพทย์แผนจีนดีกว่าการแพทย์แผนตะวันตก พวกเราได้เกิดความแค้นต่อกันแล้วเข้าใจไหม? ตอนนี้ฉันก็จะใช้พลังของฉัน แก้แค้นกับพวกเจ้า!”
พุ๊ฟ!
ในขณะนั้นเอง เจียงหมิงเฉิงที่นอนนิ่งอยู่บนพื้น จู่ๆก็พ่นเลือดสีดำออกมาคำใหญ่ และพ่นใส่บนใบหน้าของเผยชุนชิว
“ถุย!”
เผยชุนชิวเตะเจียงหมิงเฉิงอย่างดุเดือด “ไอ้สารเลวเจ้ากล้าที่จะแอบโจมตีข้า เจ้าจะทรยศงั้นเหรอ?”
“พอแล้ว!”
เย่เซิ่งเทียนตะโกนด้วยเสียงดัง และพูดว่า “สมาคมทางการแพทย์ดีๆ ถูกพวกเจ้าทำให้มันเกิดความวุ่นวายไปหมด! คนอย่างพวกเจ้า ก็คู่ควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นหกอัจฉริยะของสมาคมทางการแพทย์งั้นเหรอ? แต่ละคนน่ากลัวอย่างกะผีช่างเสียชื่อเสียงวงการแห่งการแพทย์จริงๆ! คนอย่างพวกเจ้า ยังกล้าที่จะแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งหัวหน้าสมาคมกับหัวเวิ่นยีงั้นเหรอ? ไปเอาความกล้าหาญมาจากไหนกัน?
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา เผยชุนชิว หูชิงหนิว โก้วหวย จั่วอู๋เต้า เจียงหมิงเฉิงและหวังหลิงทั้งหกคนก็โกรธจัดขึ้นมาทันที!
โก้วหวยกัดฟันและพูดว่า “เจ้ากำลังรนหาที่ตาย กล้าดียังไงเอาข้าไปเปรียบเทียบกับหัวเวิ่นยีไอ้คนต่ำซามผู้ไร้ยางอายคนนั้น!”
จั่วอู๋เต้าพูดอย่างน่ากลัวว่า “เอี้ยะๆๆ ฉันไม่ได้เจอไอ้หนุ่มที่ไม่กลัวความตายขนาดนี้มาเป็นเวลานานแล้ว ร่างของเจ้าเป็นของข้า!”
หวังหลิงโกรธมากจนกัดตะขาบในมือขาด แล้วหยดน้ำสีเขียวก็ไหลออกมา “เจ้ารนหาที่ตาย”
ใบหน้าของเจียงหมิงเฉิงมืดมน “ต่อไปนี้ข้าจะไม่มีวันรักษาโรคให้คนที่ใช้ตระกูลเย่และตระกูลหวางโดยเด็ดขาด เว้นแต่เจ้าจะก้มกราบต่อหน้าข้าและพูดว่าหัวเวิ่นยีเป็นไอ้คนไร้ยางอาย!”
เผยชุนชิวพูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ฉันไม่เพียงแต่จะดูข่าวอื้อฉาวของตระกูลที่ร่ำรวยอของตระกูลเจ้าเท่านั้น ฉันยังจะเข้าไปมีส่วนร่วมด้วย!”
ในดวงตาสีดำของหูชิงหนิวดูเหมือนจะพ่นหมอกสีดำออกมา “หัวเวิ่นยีอยู่ที่ไหน เจ้าให้เขามา ข้าจะแข่งการใช้ยาพิษกับเขา!”
เย่เซิ่งเทียนเยาะเย้ยว่า “พวกเจ้า ไม่คู่ควร!”
