Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 516 โหดเหี้ยม
เรื่องทางนี้พึ่งจบ ตระกูลหลี่ก็ดันมาเกิดเรื่องอีกแล้ว
เย่เซิ่งเทียนขมวดคิ้วเป็นผม
ถึงแม้ว่าหลี่กั๋วหรงจะเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่หลายวันมานี้ได้รับการดูแลฟื้นฟูจากซุปยาต่ออายุ อาการก็ได้ดีขึ้นมาบ้างแล้ว ทำไมจู่ๆถึงได้ตายล่ะ?
เย่เซิ่งเทียนไม่มีเวลาสนใจอะไรมาก ตอนนี้หลี่กั๋วหรงก็ได้ตายไปแล้ว คนของตระกูลหลี่ไม่มีวันปล่อยแม่ยายกับหวางซีไปแน่
พวกเขาจะต้องอาศัยจังหวะนี้ลงมือด้วย
“หรันยู่ เมืองพุทธเนายไปก่อนนะ ระหว่างที่ฉันยังไม่ถึง ก็อย่าพึ่งเข้าไปที่วังใต้ดินนะ”
เย่เซิ่งเทียนสั่งการเสร็จ ก็รีบลงไปยังเมืองโมตูทันที
ทางด้านตระกูลหลี่
หลี่หลาน หวางซีกับซือซือ และยังมีหัวเวิ่นยีถูกจับขังไว้
มาดามเจี่ยงหมิ่นพาหลี่เซียงหลันและมู่ซิ่วหลินกลับมายังตระกูลหลี่ เพื่อยึดอำนาจ
เป็นคำสั่งของเจี่ยงหมิ่น ที่ให้คนอื่นๆจับหวางซีเอาไว้
“แม่คะ จะจัดการยังไงกับพวกเขาดีคะ?”
มู่ซิ่วหลินถามอย่างอารมณ์ดี หลายวันก่อน พวกเขาถูกหลี่กั๋วหรงตาแก่นั่นไล่ออกจากตระกูลหลี่
อีกทั้งเขายังพึ่งรู้อีกด้วยว่า ตนกับหลี่เซียงหลันผู้เป็นภรรยากับหลี่เซียงไซว่น้องชายของภรรยา กลับไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของหลี่กั๋วหรง แต่เป็นลูกที่เกิดจากผู้ชายคนอื่นของแม่ยาย
ถึงว่าทำไมแม่ยายถึงอยากยึดอำนาจ อยากจะทำให้สองพี่น้องอย่างหลี่เฟิงกับหลี่หลาน
เรื่องแบบนี้ขอแค่ถูกค้นพบ ตนเองกับคนอื่นๆยังจะได้ส่วนแบ่งอะไรอีก?
เมื่อคิดถึงหลายวันก่อน เรื่องที่ตนถูกเย่เซิ่งเทียนขู่จนต้องคุกเข่าขอร้องอ้อนวอน มู่ซิ่วหลินก็โกรธจนตัวสั่น ถึงยังไงเขาก็เป็นถึงผู้จัดการบริษัทอาวุโสคนหนึ่ง แต่กลับต้องมาคุกเข่าขอความเมตตาให้กับเด็กหนุ่มที่อายุแค่ยี่สิบกว่า ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ แถมยังโดนตบหน้าฉาดใหญ่อีกด้วย นี่เป็นความอัปยศอดสู!
ตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนไม่อยู่ เขาจะฆ่าภรรยาและลูกของเขาก่อนเพื่อคิดดอกเบี้ยบางส่วน!!
บนใบหน้าของเจี่ยงหมิ่นเผยให้เห็นความอาฆาต เขาหันไปมองหลี่เซียงหลันพลางกล่าวว่า”เซียงหลันแกเกลียดหลี่หลานมากที่สุดไม่ใช่หรอ?ตอนนี้แกไปฝังสองแม่ลูกกับซิ่วหลินซะ”
“ไม่……หนู……หนู……”
หลี่เซียงหลันถอยหลังไปหลายก้าวด้วยความหวาดกลัว หลายวันมานี้เธอเหมือนกับโดนสูบวิญญาณออก กลายเป็นเหมือนผีดิบเดินได้
โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าพ่อที่แท้จริงของตัวเอง เป็นใครอีกคน เธอถึงกับเข่าทรุด
มู่ซิ่วหลินหัวเราะอย่างชั่วร้าย”เมียจ๋า ไม่ต้องกลัวนะ คุณยังมีผม แม้แต่……”
“หุบปาก!”
เจี่ยงหมิ่นถลึงตาใส่มู่ซิ่วหลิน พลางกล่าวว่า”ขืนยังกล้าพูดอีกหนึ่งคำ ฉันจะตายแบบไม่มีที่ฝัง!”
มู่ซิ่วหลินตกใจจนรีบสำนึกผิด ไม่กล้าออกเสียงอะไรอีก แต่ภายใต้สายตาหรุบลงนั้น กลับมีความโกรธและความไม่พอใจ
“แม่ครับ คนของตระกูลหลี่ไม่มีปัญหาอะไรแล้วครับ หลี่เฟิงไอ้โง่นั่นก็คิดว่าหลี่หลานพวกเขาเป็นคนฆ่าหลี่กั๋วหรงตาย”
เวลานี้เอง ก็มีผู้ชายอายุเกือบสี่สิบเดินเข้ามา ใบหน้าขาวไร้หนวดเครา สวมชุดสูทสีดำเรียบร้อย หน้าตาหล่อเหลา
เขาก็คือหลี่เซียงไซว่ลูกชายของเจี่ยงหมิ่น
“ดี”
เจี่ยงหมิ่นไม่สนใจหลี่เฟิงไอ้โง่นั่น เธอพูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉย”ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำคือ จัดการพวกหลี่หลาน คนมารึยัง?”
หลี่เซียงไซว่พยักหน้า”คนของพ่อมาแล้วครับ จะพาพวกเธอไปเอง แต่ว่าไอ้แก่ที่ขาหักนั่นจัดการยากหน่อย ผมเป็นห่วงว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับวงการแพทย์น่ะสิ”
เจี่ยงหมิ่นใบหน้าเหี้ยมโหด พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า”เขาบอกว่าเขาคือหัวเวินยี ยังบอกอีกว่าหลี่กั๋วหรงตายเพราะยาพิษ เห็นได้ชัดว่าพูดจาเลอะเทอะ คนแบบนี้จะเป็นไว้ไม่ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เหลือซากอะไรไว้”
หลี่เซียงไซว่พูดอย่างเห็นด้วย”ผมก็คิดแบบนี้เหมือนกัน เรือเตรียมไว้แล้วครับ รอให้มาถึงทะเลหลวง อยากจะจัดการพวกเขายังไงก็ได้ อีกอย่าง พ่อบอกว่ายังไม่สะดวกที่จะลงมือ เรื่องราวทางนี้จัดการได้เลยครับ”
เจี่ยงหมิ่นพูดอย่างเย้ยหยัน”พาออกไปซะ เพื่อไม่ให้เรื่องยืดเยื้อ”
