Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 556 ไร้ยางอาย
คำพูดของโก้วหวยและเผยชุนชิวทำให้คนที่มึนงงอยู่ หันไปมองของเย่เซิ่งเทียนอีกครั้ง
คำพูดของพวกเขาสองคน โดยพื้นฐานแล้วได้ตัดสินแล้วว่าหกหมอเทวดาแพ้การแข่งขันทักษะทางการแพทย์ครั้งนี้แล้ว
แต่ผลดังกล่าวทำให้คนมากมายของสมาคมทางการแพทย์ยากที่จะยุติเรื่องนี้
คนของห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ต่างตกตะลึง การแสดงออกของสองกลุ่มตระกูลใหญ่ เหมือนกับการถูกตบหน้าเสียงดังที่มองไม่เห็น
เมื่อสักครู่พวกเขายังคงตะโกนอย่างดุดันว่าคราวนี้ไม่ถือเป็นการแข่งขันทักษะทางการแพทย์
แต่ตอนนี้ หกหมอเทวดาได้พูดออกมาแล้ว ทำให้ใบหน้าของพวกเขาร้อนเผ่า เหมือนกับการขยิบตาให้คนตาบอด แล้วยังถูกคนตาบอดตบหน้า
“พ่ายแพ้แบบนี้เหรอ? แต่พวกเรายังไม่ได้เห็นทักษะทางการแพทย์ของเย่เซิ่งเทียนเลย”
คนที่มีแรงจูงใจซ่อนเร้นของสมาคมทางการแพทย์และตอนนี้พวกเขายังคงพูดยุยงต่อไป
“ถูกต้อง ถึงแม้ว่าหมอเทวดาเผยและหมอเทวดาโก้วจะไม่รู้จักยาเม็ดนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทักษะทางการแพทย์ของเย่เซิ่งเทียนนั้นสูงใช่ไหม?”
จางหลิงหยุนจากตระกูลจางแห่งอีสานกล่าวเยาะเย้ย
หวางเถิงตระกูลหวางแห่งลังงากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “หมอเทวดาทั้งหก ในเมื่อพวกคุณไม่รู้จักยาเม็ดนี้ ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเย่เซิ่งเทียนชนะการแข่งขันทักษะทางการแพทย์ในครั้งนี้ ใครจะรู้ว่าเขาเอายาเม็ดนี้มาจากไหน? ถ้านี่ก็ถือเป็นการแข่งขันทักษะทางการแพทย์ด้วย ดังนั้นต่อไปถ้าพวกเราจะสามารถหายาที่หมอเทวดาไม่รู้จัก ก็สามารถถือเป็นการแข่งขันทักษะทางการแพทย์แล้วใช่ไหม?”
นี่มันไร้ยางอายชัด ๆ!
ตัวแทนของตระกูลหานกล่าวอย่างช้า ๆ “มันไม่สามารถพิสูจน์อะไรได้จริง ๆ”
“ไร้สาระ!”
จ้าวกั๋วจู้รู้สึกโกรธมาก และเขาแทบอดไม่ได้ที่จะฆ่าคนเหล่านี้
แม่งฉิบหาย ไร้ยางอายเกินไปแล้ว!
ช่างน่าโมโหจริง ๆ!
เผยชุนชิวและคนอื่น ๆ ยอมรับด้วยตนเองแล้ว พวกเขายังคิดจะขัดขวางอีก!
สมควรตายจริง ๆ!
นี่คือโฉมหน้าของตระกูลเก่าแก่และตระกูลผู้ดีเหรอ?
ตัวแทนของตระกูลเจี่ยงพยักหน้าและกล่าวว่า “เว้นเสียแต่เย่เซิ่งเทียนจะสามารถปรุงเม็ดยาชนิดเดียวกันต่อหน้าทุกคน มิเช่นนั้นแบบนี้จะไม่ถือว่าเย่เซิ่งเทียนชนะ”
สีหน้าของเย่เซิ่งเทียนเอาแน่เอานอนไม่ได้ ราวกับว่าเขาติดอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ตัวแทนของตระกูลเว่ยถือโอกาสกล่าวเยาะเย้ยว่า “คงไม่ใช่ว่าคุณไม่สามารถกลั่นยาออกมาได้มั้ง?”
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกเก้อเขินและโกรธเล็กน้อย กล่าวอย่างเย็นชา “พวกแก มีสิทธิ์อะไรที่จะมาสงสัยฉัน?”
“เป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้ แค่ฉวยโอกาสใช้เล่ห์เหลี่ยมเท่านั้น”
เมื่อเห็นท่าทางของเย่เซิ่งเทียน และได้ยินคำพูดประโยคนี้ของเย่เซิ่งเทียนแล้ว ตัวแทนของตระกูลกู่ยิ่งเชื่อว่าเย่เซิ่งเทียนไม่สามารถกลั่นยาออกมาได้
เขากล่าวถากถางว่า “เป็นแค่ตัวตลกที่ชอบก่อกวน ยังกล้ามาหลอกลวงหกหมอเทวดา? หกหมอเทวดาเป็นสุภาพบุรุษ และแกใช้กลอุบายที่มีเหตุผลหลอกลวงสุภาพบุรุษ แกแค่ใช้ประโยชน์จากความเมตตาของหกหมอเทวดา หกหมอเทวดาเป็นสุภาพบุรุษ แกสามารถหลอกลวงพวกเขาได้ แต่ถ้าแกคิดจะหลอกพวกเราทุกคน แกคิดผิดแล้ว!”
“แกมันกำลังรนหาความตาย!”
เย่เซิ่งเทียนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ และเหมือนถูกคนเปิดโปงเรื่องโกหก รู้สึกเก้อเขินจนกลายเป็นความโกรธ
เผยชุนชิว โก้วหวยและคนอื่น ๆ ไม่สามารถพูดอะไรได้ชั่วขณะหนึ่ง
ตามลักษณะนิสัยของพวกเขาแล้ว ถ้าคิดว่าตนเองพ่ายแพ้แล้ว พวกเขาจะไม่เท้าความอีกต่อไป
แต่เห็นได้ชัดว่าการแข่งขันทักษะทางการแพทย์ในวันนี้ ไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไปแล้ว
“แม่งฉิบหาย พวกแกลองพูดสักอีกประโยคสิ? หกหมอเทวดาต่างก็ยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว พวกแกจะเอาอะไรอีก? พวกแกคิดว่าการกลั่นยามันง่ายมากเหรอ? แม่งฉิบหาย คนถ่อยที่ไร้ยางอาย ถ้ายังมาพูดจาไร้สาระอีก ฉันจะฆ่าพวกคุณซะ!”
จ้าวกั๋วจู้ยืนขึ้นด้วยความโกรธและเตรียมพร้อมที่จะลงมือแล้ว!
“เทพสงครามเสาหลัก พวกเราแค่ว่ากันไปตามสถานการณ์เท่านั้น หากคุณยังคงใช้พลังอำนาจกดขี่คนอื่นอีก ถ้าพวกเรายอมรับความพ่ายแพ้แล้วไงล่ะ? แต่ถ้าเรื่องของวันนี้แพร่กระจายออกไป ไม่ใช่พลังอำนาจของเทพสงครามเสาหลักอย่างคุณจะสามารถปราบปรามได้!”
ตัวแทนของตระกูลเซียวกล่าวด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ
