Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 608 ผมโกรธมาก
“อย่าฆ่าผม อย่าฆ่าผม ผมพูดแล้ว ผมพูดแล้ว”
พี่มังกรตกใจจนคุกเข่าลงบนพื้น ขอความเมตตา “คุณชายซ่งอยู่ในห้องที่ชื่อจักรพรรดิ คุณชายซ่งอยู่ในห้องที่ชื่อจักรพรรดิ”
เย่เซิ่งเทียนไม่แม้แต่จะมองเขา เดินมุ่งหน้าไปที่ห้องจักรพรรดิ
หยูเหล่าซานตกใจจนไม่กล้าพูดอะไร นอนแกล้งตายอยู่บนพื้น ตอนนี้เขาแค่ต้องการลดความรู้สึกมีตัวตน ถ้าตอนนี้ปีศาจทั้งสองคนสนใจตนเองจะดีที่สุด
แต่น่าเสียดาย ที่เย่ว์อิ่นหลงยังคงยกเขาขึ้นมา แล้วเดินตามหลังเย่เซิ่งเทียนไป
พี่มังกรหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาด้วยมือที่สั่น และโทรออกทันที แต่เขาตกใจจนพูดไม่เป็นประโยค “ท่าน……ท่านจิน เกิดเรื่องแล้ว…พี่น้องเสียชีวิตไปแล้ว ..เสียชีวิตไปแล้ว…..”
เขาโทรไปรายงาน ซึ่งเย่เซิ่งเทียนได้ยินอย่างชัดเจน แต่เขาไม่แยแส
เย่ว์อิ่นหลงหันไปมอง และยกมุมปากซ้ายขึ้น เผยให้เห็นรอยยิ้มชั่วร้าย
พี่มังกรตกใจจนโทรศัพท์ตกลงบนพื้น เขารู้สึกว่าเหมือนตนเองจะทำอะไรผิด และคิดว่าเมื่อสักครู่เขาไม่ควรโทรเลย
ณ ห้องจักรพรรดิ ซ่งหยวนลี่ไม่สามารถรอต่อไปได้อีกแล้ว และกำลังจะโทรไปหาหยูเหล่าซาน
ทันใดนั้นประตูก็ถูกคนถีบจนเปิดออก
ยังไม่มันที่เขาจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง เงาสีดำก็พุ่งกระแทกกับร่างกายของเขาทันที
“แม่งฉิบหาย รนหาที่ตาย!”
ซ่งหยวนลี่ผลักร่างนั้นออกไป ถึงรู้ว่าเป็นหยูเหล่าซาน!
“เชี่ย! แกอยากตายใช่ไหม? กู…..”
ทันใดนั้นซ่งหยวนลี่ก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาเห็นคนสองคนยืนอยู่ที่ประตูจากหางตา
หลังจากเห็นหนึ่งในนั้น เขาก็ตกใจอย่างชัดเจนและกล่าวโพล่งออกมาตามสัญชาตญาณว่า “เย่……เย่เซิ่งเทียน?”
เพื่อให้ได้นอนกับหวางซี ซ่งหยวนลี่ได้ตรวจสอบประวัติของหวางซีอย่างชัดเจน รวมถึงรูปถ่ายของเย่เซิ่งเทียน ซึ่งเขาดูหลายครั้งเช่นกัน
เพียงแต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือผู้ชายที่เป็นเขยแต่งเข้าคนนี้มาหาถึงที่นี่ มันเป็นการมาหาเรื่องเขาใช่ไหม?
“แกคือซ่งหยวนลี่?”
เย่เซิ่งเทียนเพิกเฉยต่อความโกลาหลในห้อง แล้วมองไปที่ซ่งหยวนลี่
“เชี่ย! แม่งฉิบหาย แกเป็นใคร? ซ่งหยวนลี่เป็นชื่อที่แกสามารถเรียกได้เหรอ?”
ลูกเศรษฐีคนหนึ่งลุกขึ้นมาจากร่างของเน็ตไอดอลคนหนึ่ง คว้าเสื้อผ้าชิ้นหนึ่งแล้วสวมบนร่างกาย จากนั้นถือขวดเหล้าเดินเข้ามา แล้วชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนและตะโกนเสียงดัง
เพลี้ยง!
ยังไม่ทันที่ลูกเศรษฐีคนนี้จะเดินไปถึงหน้าเย่เซิ่งเทียน เขาก็เห็นว่ามีคนอยู่ข้างหน้าตนเองคนหนึ่งแล้ว
เย่ว์อิ่นหลงยกมุมปากซ้ายขึ้น เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้าย เขาคว้ามือของลูกเศรษฐีไว้ทันที แล้วใช้ขวดเหล้าทุบบนหน้าผากของลูกเศรษฐี
กล่าวด้วยเจตนาฆ่าว่า “แกกล้าชี้หน้าคุณเย่เหรอ?”
ทันใดนั้น คนจำนวนมากก็ได้สติทันที กลุ่มชายหญิงรีบหาเสื้อผ้าและสวมใส่ทันที
ซ่งหยวนลี่ไม่ได้มองลูกเศรษฐีที่ถูกทำร้ายจนล้มอยู่บนพื้น จุดบุหรี่แล้วพ่นควันออกมาจากปาก ดื่มไวน์แดงหนึ่งจิบแล้วกล่าวด้วยความไม่แยแสว่า “คิดว่าเป็นใคร ที่แท้เป็นผัวแต่งเข้าของหวางซีเอง ยังกล้ามาถึงที่ ฉันประเมินแกต่ำเกินไปจริง ๆ”
ซ่งหยวนลี่พิงอยู่บนโซฟา วางเท้าลงบนโต๊ะ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ฉันสนใจเมียของแก บอกมาว่าแกต้องการเงินเท่าไหร่เพื่อแลกกับการให้เธอนอนกับฉันหนึ่งคืน แล้วฉันจะปล่อยหลี่ซื่อกรุ๊ปและบริษัทหัวหยวน มิเช่นนั้นเพียงแค่ฉันพูดประโยคเดียว ถ้าฉันต้องการให้ครอบครัวของแกถูกทำลาย ครอบครัวของแกก็จะถูกทำลาย ถ้าฉันอยากให้แกตายทั้งเป็น ชีวิตของแกก็จะตายทั้งเป็น!”
“ผมโกรธมาก”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สงบ บนใบหน้าของเขาไม่มีอารมณ์ใด ๆ
แต่เย่ว์อิ่นหลงตกตะลึง ขาทั้งคู่ของเขาสั่นเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว
เจ้าเทพโกรธจริง ๆ แล้ว!
ยิ่งเจ้าเทพสงบมากเท่าใด ความโกรธก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น!
ตอนนั้นประเทศที่มีอำนาจทางตะวันตกทำสงครามกับประเทศต้าเซี่ย เจ้าเทพนำพาพวกเขาจนสามารถเอาชนะประเทศที่มีอำนาจนั้น และทั้งสองฝ่ายก็นั่งโต๊ะเจรจา
แต่อีกฝ่ายหนึ่งได้รับการสนับสนุนจากประเทศอเมและจักรวรรดิอื่น ๆ ซึ่งทำให้อีกฝ่ายดื้อรั้นมาก ถึงกับขู่ว่าจะเริ่มทำสงครามอีกครั้ง และเพื่อเรียกร้องถึงกับฆ่าเชลยของประเทศต้าเซี่ยไปสิบกว่าคน
การแสดงออกของเจ้าเทพคืนนี้เหมือนตอนนั้นทุกประการ และกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “ผมโกรธมาก”
หลังจากนั้น ก็นำพาพวกเขาไปที่ประเทศนั้น สังหารสมาชิกราชวงศ์ไปหกสิบเปอร์เซ็นต์ และตัดศีรษะทายาทของอีกฝ่ายทันที
ถ้าไม่ใช่เพราะขุนหลวงสั่งให้เจ้าเทพหยุด ราชวงศ์ของประเทศนั้นคงถูกฆ่าตายไปหมดแล้ว!
ตอนนี้ เจ้าเทพกล่าวประโยคนี้อีกครั้ง และท่าทางที่สงบเยือกเย็นเช่นนี้ แล้วเย่ว์อิ่นหลงจะไม่กลัวได้อย่างไร!
เย่ว์อิ่นหลงรู้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น ตระกูลซ่งจะต้องล่มสลายแล้ว!
ทุกคนที่เกี่ยวข้องจะต้องตาย!
ไม่มีใครสามารถช่วยพวกเขาได้!
ไม่ว่าภูมิหลังจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน!
ล้วนต้องตาย!
