หลี่กั๋วเหว่ยและหลี่กั๋วเฉียงมองหน้ากัน ทั้งคู่ต่างเห็นความประหลาดใจและความไม่อยากจะเชื่อในดวงตาของอีกฝ่าย
พี่ใหญ่ตกลงแล้วจริง ๆ และไม่ได้แทรกแซงคำตัดสินของคณะอาวุโสอีกด้วย
หลี่เซิ่งต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดเขาก็ไม่ได้พูดออกมา
หลี่เฟิงรู้สึกมีความสุขมาก หลังจากอดทนมาหลายปี ในที่สุดเขาก็อดทนจนผ่านพ้นแล้ว เขาไม่เพียงแค่กลายเป็นผู้นำตระกูลหลี่เท่านั้น แต่เขายังกลายเป็นประธานของหลี่ซื่อกรุ๊ปอีกด้วย
นึกไม่ถึงว่าความสุขจะมาอย่างกะทันหันเช่นนี้!
เขาได้วางแผนแย่งชิงอำนาจระยะยาวแล้ว แต่ใครจะรู้ว่าคุณท่านไม่คัดค้านเลย!
เขามีความสุขมากและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “อารอง อาสาม ลุงเซิ่ง การที่ตระกูลหลี่ของพวกเราสามารถไปในทิศทางที่ถูกต้อง ต้องขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของพวกคุณสามคน ผมหลี่เฟิงจะพยายามทำงานอย่างเต็มที่เพื่อตระกูลหลี่ ผมพยายามแก้ไขเรื่องที่หลี่ซื่อกรุ๊ปถูกตรวจสอบและอายัดโดยเร็วที่สุด ตอนนี่ผมเริ่มติดต่อตระกูลซ่งแล้ว”
หลี่เซิ่งเป็นตัวแทนผู้อาวุโสที่เป็นญาติสายรองของตระกูลหลี่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เสี่ยวเฟิง ขอแสดงความยินดีกับคุณด้วย พวกเราญาติสายรองเชื่อว่าคุณจะจัดการด้วยความยุติธรรม”
ความหมายของหลี่เซิ่งชัดเจนมาก พวกเราที่เป็นญาติสายรองสนับสนุนให้คุณเป็นผู้นำตระกูลหลี่ ดังนั้นอย่าลืมผลประโยชน์ที่คุณเคยสัญญาไว้กับพวกเรา
“ลุงเซิ่ง ลุงวางใจเถอะ ผมหลี่เฟิงจะไม่ลำเอียงอย่างแน่นอน”
หลี่เฟิงแอบด่าจิ้งจอกเฒ่าอยู่ในใจ เพราะสายตาของพวกเขามีแต่ผลประโยชน์เท่านั้น
อย่างไรก็ตาม เขานั้นรู้สึกจำใจเช่นกัน การยึดอำนาจคราวนี้ เขาสัญญาว่าจะให้ประโยชน์พวกเขาไปมากมาย ถึงสามารถดึงผู้อาวุโสทั้งสามคนมาเป็นพวกได้
จนถึงตอนนี้ คนตระกูลหลี่ที่เหลือถึงได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง คุณท่านไม่คัดค้านและตอบตกลง แล้วต่อไปตระกูลจะมีปัญหาอะไรอีกไหม?
เพียงแต่พวกเขาคิดไม่ออกว่าจะมีปัญหาอะไรอีก เพราะการที่หลี่ซื่อกรุ๊ปถูกตรวจสอบและอายัดนั้นเป็นเพราะหวางซี และหวางซีเป็นคนที่คุณท่านเลือกเอง ดังนั้นเขาไม่คัดค้านมันก็เป็นเรื่องปกติ
เพราะเขาไม่มีเหตุผลเพียงพอ
“ในที่สุดตระกูลหลี่ก็ไม่ตกไปอยู่ในมือของคนนอกแล้ว เสี่ยวเฟิง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายคือผู้นำตระกูลคนใหม่ของตระกูลหลี่ และเป็นประธานของหลี่ซื่อกรุ๊ป อนาคตของตระกูลหลี่ขึ้นอยู่กับนายแล้ว”
ขณะนี้ ดวงตาที่ชั่วร้ายของหลี่กั๋วเฉียงกวาดมองไปทางเย่เซิ่งเทียน
เมื่อสักครู่เขาและหลี่กั๋วเหว่ยถูกเย่เซิ่งเทียนตบต่อหน้าสมาชิกของตระกูลหลี่ทั้งหมด
หลี่เผิงเฉิงหลานชายของหลี่กั๋วเฉียงจับหน้าตนเอง เขาเป็นคนแรกที่ถูกเย่เซิ่งเทียนตบหน้า ตอนนี้เมื่อเห็นว่ายึดอำนาจสำเร็จแล้ว เขาก็เริ่มพูดโจมตีทันที ชี้นิ้วไปที่เย่เซิ่งเทียนและกล่าวว่า “ลุงใหญ่ ตอนนี้ลุงเป็นผู้นำตระกูลแล้ว ถ้าเช่นนั้นพวกเราคิดบัญชีแค้นเมื่อสักครู่ด้วย เรื่องที่เย่เซิ่งเทียนลงมือทำร้ายผมนั้นช่างมันเถอะ แต่เขายังทำร้ายคุณปู่ของผมและคุณปู่รองอีกด้วย ต่อต้านคนที่ฐานะสูงกว่า ไม่เคารพผู้อาวุโส คนแบบนี้ต้องถูกจัดการอย่างขั้นเด็ดขาด!”
หลี่กั๋วเฉียงและหลี่กั๋วเหว่ยจ้องเย่เซิ่งเทียนด้วยสายตาดุดัน เมื่อสักครู่หลี่กั๋วหรงอยู่ พวกเขาเจตนาไม่พูดถึงเรื่องนี้ เพราะพวกเขากลัวหลี่กั๋วหรงจะแทรกแซง
ตอนนี้หลี่กั๋วหรงจากไปแล้ว พวกเขาจะจัดการลงโทษครอบครัวนี้ให้สาสม! ผู้อาวุโสหลี่เซิ่งซึ่งเป็นตัวแทนของญาติสายรอง ไม่ได้ออกหน้า เพราะเขาได้รับผลประโยชน์ที่ตนเองต้องการแล้ว และถ้าเข้าไปยุ่งเรื่องที่เหลือ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร
หลี่กั๋วเฉียงเป็นคนที่ใจคอคับแคบ เรื่องนี้คนของตระกูลหลี่รู้ดี
ปกติจะเขาจะบอกว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่ถ้าใครเอาเปรียบเขานิดหน่อย เขาก็จะเอาคืนทันที เช่นใครไปใช้น้ำที่บ้านของเขาเยอะหน่อย เขาก็จะไปบ้านนั้นแล้วหาข้ออ้างใช้น้ำเพิ่มอย่างแน่นอน เขาเป็นคนที่เสียเปรียบไม่ได้แม้แต่น้อย
เขาเป็นคนตระหนี่ที่สุดในตระกูลหลี่ คนของตระกูลหลี่แอบตั้งฉายาว่าไอ้ขี้งก
เมื่อสักครู่เย่เซิ่งเทียนตบหน้าเขาต่อหน้าทุกคน และไม่ว่าจะยังไงเขาก็ต้องเอาคืนให้ได้
ยิ่งไปกว่านั้น เขาถูกหลานเขยซึ่งเป็นผู้ที่ลำดับรุ่นต่ำกว่าสองลำดับตบหน้า ถ้าเขาไม่เอาคืน แล้วต่อไปเขาจะมีหน้าพบผู้คนได้อย่างไร?
หลี่กั๋วเหว่ยเป็นคนที่รักเกียรติมาก ชอบให้คนอื่นยกยอมากที่สุด เมื่อสักครู่เขาถูกเย่เซิ่งเทียนตบหน้า ถ้าข่าวนี้แพร่กระจายออกไป จะทำให้เขาอับอายขายหน้ามาก แล้วต่อไปเขาจะมีหน้าพบผู้คนได้อย่างไร?
ดังนั้นพวกเขาสองคน จึงรอให้หลี่กั๋วหรงจากไปก่อนแล้วค่อยโจมตีเย่เซิ่งเทียน!
หลี่กั๋วเฉียงตะโกนด้วยความโมโห “เย่เซิ่งเทียน แกต่อต้านคนที่ฐานะสูงกว่า ไม่เคารพผู้อาวุโส รู้ความผิดหรือยัง!”
