Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 883 เจ้าของสายตา
กู่ชางหลงถลึงตา“ไอ้หนู ถ้าอิงตามลำดับฉันเป็นปู่ของแกยังได้เลย ถ้าไม่เห็นแก่ว่าแกได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันทุบแกขี้แตกไปแล้ว ไม่มีสัมมาคารวะ ตอนนั้นเย่หลงอาจารย์ของแกยังไม่กล้าพูดต่อหน้าฉันแบบนี้เลย”
เจียงลั่วเสินรู้สึกโกรธมา เขาหัวเราะอย่างเย้ยหยัน“หรือผมพูดอะไรผิดไป？หลบซ่อนมานานหลายปีมีประโยชน์อะไรเล่า จนถึงตอนนี้ยังหลบซ่อนตัวเหมือนกับหนู ถ้าไม่ใช่เศษสวะจะเป็นอะไรได้อีก？อายุก็มากกว่าปู่ของฉัน แต่อย่าลืมนะ ความสามารถของเสี่ยวเทียนเทียบเท่ากับพวกคุณ คุณยังมีหน้ากล้าทุบโต๊ะกับผมอีก？”
กู่ชางหลงโกรธแทบตาย แต่กลับไม่โต้เถียง
ถ้าไม่เห็นแค่ที่เจียงลั่วเสินบาดเจ็บสาหัส วันนี้เขาคงจะต้องสั่งสอนซะหน่อยแล้ว
มันน่าโมโหจริงๆ
จี้ใจดำของเขา
เขาแกล้งตายมานานหลายปี คิดหาทุกวิธีต่างๆนานา แต่ก็ไม่สามารถแทรกซึมเข้าไปในตระกูลลี้ลับได้ แล้วเขาจะทำอะไรได้ล่ะ？
ตระกูลลี้ลับเข้มงวดมากกับวิชาเหนือโลกีย์ ไม่เช่นนั้นคงไม่อยู่มานานหลายพันปีแบบนี้ ตระกูลเก่าแก่ผู้ดีเองยังไม่มีนักบู๊เหนือโลกีย์แม้แต่คนเดียว
มู่หุนกลาวตำหนิ“พอได้แล้ว ทะเลาะอะไรกัน ทะเลาะกันแล้วแก้ไขปัญหาได้หรอห้ะ？อายุขนาดนี้กันแล้ว ไม่อาบหรอที่ทะเลาะกันแบบนี้？เจ้าเทพเย่ยังไม่ฟื้นเลยนะ พวกแกมีหน้ามาทะเลาะกันที่นี่อีก”
ประโยคทำให้คนแก่ทั้งหลายหน้าแดงกันเลย
ไม่อยากพูดถึงเรื่องของแดนต่างๆอีก
เย่เซิ่งเทียนฝึกวิชามานานเท่าไรเอง ใช้ระยะเวลาสั้นๆสี่ปี ก็ตามทันตาแก่อย่างพวกเขาได้แล้ว
พวกเขาจะไปหาข้ออ้างที่ไหนได้อีก？
เย่หลงเทียนมีพรสวรรค์มากโดดเด่นขนาดนั้น ยังไม่เร็วขนาดนี้เลย
มันทำลายจิตใจมากๆ
กัวปิงไม่ขี้เกียจทะเลาะกับพวกเขา จึงมองไปยังเจียงลั่วเสิน“อดีตจอมพล พญาดำตายยังไง？แล้วสุดท้ายเกิดอะไรขึ้น？เล่าให้เราฟังอย่างละเอียดหน่อย หรือนี่คือโอกาสที่เราจะพลิกตัวได้”
หลายคนจ้องมองไปทางเจียงลั่วเสิน
นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด
แม้ว่าครั้งนี้จะมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก แต่พวกเขาก็ไม่มีเวลาที่จะทนทุกข์และกล่าวโทษ
ทำไมแค่เปลี่ยนความโกรธแค้นให้เป็นพลัง และวิเคราะห์ว่าจะต่อกรกับสรวงสวรรค์อย่างไร
โดยการทำลายศาลสวรรค์ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดของความชั่วร้ายทั้งหมดเท่านั้นที่เราจะสามารถแก้แค้นได้
ไม่เช่นนั้นทุกอย่างจะกลายเป็นความว่างเปล่า
เจียงลั่วเสินขมวดคิ้ว“เอาจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าพญาดำตายยังไง ผมเห็นแค่ หลังจากที่เลือดเทพเผ่าซวนหยวนในร่างกายของเสี่ยวเทียนถูกกระตุ้น เกิดเป็นพลังเทพ และเสี่ยวเทียนก็ลืมตาขึ้นจ้องไปที่พญาดำ จากนั้นพญาดำก็ตายอย่างไม่ทราบสาเหตุ จนถึงตอนนี้ผมยังงงอยู่เลย สายตาของเสี่ยวเทียนเก่งกาจขนาดนี้เชียวหรอ？แค่จ้องตาก็ทำให้พญาดำตายได้แล้ว？”
กัวปิงสงสัย“อะไรนะ？แค่สบตากับพญาดำก็ตายได้เลยหรอ？แกล้อเล่นอะไรอยู่น่ะ ในเวลานั้นมีบางสิ่งที่อยู่นอกเหนือการรับรู้ของแกรึเปล่า？หรือมีอะไรเกิดขึ้นโดยที่แกไม่รู้ตัว？”
นี่มันไร้สาระมากเกินไปแล้ว
แค่จ้องตาก็สามารถฆ่าคนได้แล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เย่เซิ่งเทียนจ้องใครผู้นั้นก็ต้องตาย พวกเขายังต้องเสียเวลามานั่งวิจัยอีก จะต่อกรกับสรวงสวรรค์？
มู่หุนกับกู่ชางหลงยังต้องสงสัย“เป็นไปไม่ได้มั้ง แค่จ้องตาครั้งเดียวจะทำให้ผู้แข็งแกร่งระดับนั้นอย่างพญาดำตายได้？อาจจะเป็นตำนานเล่าขานของผู้กล้าแดนสะพานทิพย์ ที่เป็นการฝึกฝนระดับสูงสุดในปัจจุบัน”
คำพูดของเจียงลั่วเสินทำให้ผู้ที่ได้ฟังรู้สึกกลัว พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าแค่การจ้องตาเพียงครั้งเดียวจะสามารถฆ่าคนได้
แถมยังเป็นผู้กล้าระดับพญาดำด้วย
เจียงลั่วเสินพูดอย่างขุ่นเคือง“สถานการณ์ในตอนนั้น ฉันยังรู้สึกหดหู่อยู่เลย ฉันมีความรู้สึกอย่างหนึ่ง ก็คือสายตาของเสี่ยวเทียน ไม่เหมือนกับตัวเขาเอง……ยังไงดีล่ะ ก็คือเชื่อมั่นว่าบนโลกนี้ไม่มีใครเก่งเท่ากับเขาอีกแล้ว”
