Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 867 แข็งแกร่งเกินไปแล้ว
เย่เซิ่งเทียนมาถึงแล้ว เจียวลั่วเสินและคนๆรู้สึกโล่งอก
แต่ภายในใจของเขายังคงรู้สึกไม่สบายใจ
หรือว่า อีกฝ่ายจะมียอดฝีมือซ่อนอยู่？
ไอ้เลวพวกนี้สามารถทำได้ทุกอย่าง เพื่อปลุกให้เลือดเทพภายในกายของเย่เซิ่งเทียนตื่น
วันนี้ซวยแล้ว สรวงสวรรค์แข็งแกร่งเกินไป ทำให้เขารู้สึกสิ้นหวัง
สิ่งที่ลงมือในตอนนี้ ยังคงเป็นเพียงนักบู๊เหนือโลกีย์ ยอดฝีมือแดนลอยเมฆยังไม่ปรากฏตัว
“ไอ้สารเลว ไปตายซะเถอะ”
เจียงลั่วเสินคำรามด้วยความโกรธ เขาเกลียดสรวงสวรรค์เป็นอย่างมาก มีความแค้นระหว่างสรวงสวรรค์
เย่หลงอาจารย์ของเขา เป็นหนึ่งในตัวทดลอง เพื่อที่จะหลุดจากชีวิตอย่างนี้ จึงเริ่มที่จะต่อต้านสรวงสวรรค์
ในตอนนั้น อาจารย์ของเขาได้รับการช่วยเหลือจากผู้คนมากมาย นักบู๊เหนือโลกีย์ที่ให้การสนับสนุนมีไม่น้อยกว่าห้าสิบคน
ยังมีคนของตระกูลลี้ลับที่แอบให้การหนุนหลัง
แต่สุดท้าย ยังคงหายสาบสูญไป ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง
ตอนนี้ เหลนของอาจารย์ เป็นตัวทดลองที่อยู่ในมือของสรวงสวรรค์ จะวนกลับไปมีโชคชะตาที่น่ารันทด
เขาอยากรักษาเย่เซิ่งเทียนเอาไว้ แต่ความจริงทำให้เขาสิ้นหวัง
อีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป
หรือว่าเย่เซิ่งเทียนจะกลับไปเส้นทางเดิมของอาจารย์ในตอนนั้น？
หรือว่าจะไม่สามารถทำลายชะตากรรมนี้ได้？
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงลั่วเสินก็แทบเป็นบ้า
ถึงแท้ว่าเขาจะไม่ใช่ตัวทดลองของสรวงสวรรค์ แต่ยังคงสามารถสัมผัสได้ถึงความสิ้นหวังของเย่เซิ่งเทียน
ตรงหน้าของเจียงลั่วเสิยนคือนายพลสวรรค์ของสรวงสวรรค์สองคน ถูกเจียงลั่วเสินใช้ดาบบีบให้ถอยหลังไป
และในตอนนี้ รัศมีบนกายของเจียงลั่วเสิน ก็ระเบิดออกมา
เป็นความอัดอั้นที่กักเก็บไว้นาน ยังมีความแค้นของอาจารย์อีก รวมไปถึงโกรธในโชคชะตา เจียงลั่วเสินคว้าดาบขึ้นมา
อารมณ์ความรู้สึกหลายๆอย่าง ปะปนอยู่ในดาบเล่มนี้ นายพลสวรรค์ที่อยู่ตรงหน้า สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
“รีบถอยเร็วเข้า เจียงลั่วเสินทะลวงแล้ว！”
แต่เจียงลั่วเสินในวินาทีนี้ ราวกับหมาบ้า ฟันดาบไปตรงหน้าไม่ยั้ง ด้วยอารมณ์ความรู้สึกหลายๆอย่าง
ปึ้ง！
มีคนหนึ่งหลบไม่ทัน จึงถูกดาบของเจียงลั่วเสินผ่าเป็นสองซีก อีกคนหนึ่งอยากหนี แต่ก็ถูกเจียงลั่วเสินฟันสมองจนเละ
เมื่อฆ่าสองคนนี้แล้ว เจียงลั่วเสินก็รีบตามจ้านอู่ซวงกับเวินเฉินไป
และเย่เซิ่งเทียนที่ตามมาทัน ตอนนี้ก็ถูกนักบู๊เหนือโลกีย์ที่โผล่ออกมาจากความมืดเข้าขวางไว้
“ไสหัวไปซะ！”
เย่เซิ่งเทียนตะโกนด้วยความโกรธ แล้วใช้วิชาแปรงเก้าท่าสวรรค์ทันที
บนท้องฟ้าฟ้าร้องและฟ้าผ่าประหนึ่งวันสิ้นโลก
ร่องรอยของพลังเทพ ราวกับมันไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้ ทำให้คนอยากจะคุกเข่ายอมจำนน
“วิชาเทพของเย่เซิ่งเทียน แข็งแกร่งก็จริง แต่เขาอ่อนแอเกินไป จะทะลวงได้อีกสักกี่ครั้งกันเชียว？”
หญิงสวมชุดม่วงพูดอย่างเย้ยหยัน เธอสวมหน้ากากสีม่วง เดินช้าๆกลางอากาศ
ทุกก้าวที่เขาเดิน ใต้ฝ่าเท้าจะมีก้อนเมฆสีขาวคอยรองรับ
ราวกับเซียนในเทพนิยาย ที่ลอยมากับก้อนเมฆ
แดนลอยเมฆ！
ปรากฏตัวแล้ว！
“พวกคุณสองคนอดทนไว้นะ！”
เจียงลั่วเสินตะโกนส่งเสียงเรียกเวินเฉินกับจ้านอู่ซวง หลังจากนั้นก็รีบเปลี่ยนทิศทาง พุ่งไปสังหารคนของแดนลอยเมฆ
นี่คือยอดฝีมือแห่งแดนลอยเมฆที่แท้จริง ไม่ใช่คนอย่างฉินมิ่งที่เป็นครึ่งแดนลอยเมฆจะสามารถเทียบได้
เจียงลั่วเสินส่งเสียงเรียกเย่เซิ่งเทียน“เซิ่งเทียน นายรีบพาพวกซีซีหนีไป ฉันจะต่อสู้กับพวกเธอเอง อีกฝ่ายเป็นหนึ่งใน36ผู้พิทักษ์สวรรค์ ความสามารถแกร่งกล้า เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน นายพาพวกเธอหนีไปซะ จะต้องมีชีวิตต่อไปให้ได้！！！”
หลังจากนั้น ลำแสงอันเจิดจ้าพุ่งออกมาจากดาบของเจียงลั่วเสิน พุ่งตรงไปสังหารผู้พิทักษ์หญิงชุดม่วงผู้นั้น
“ฆ่าเธอได้แล้วค่อยว่ากัน”
เย่เซิ่งเทียนไม่เห็นด้วย ไม่มีโอกาสหนีด้วยซ้ำ
วิชาแปรงเก้าท่าสวรรค์ท่าแรกสายฟ้าแปรง ถูกผลักดันให้ถึงขีดสุด และพุ่งตรงไปบดขยี้นักบู๊เหนือโลกีย์ทั้งสี่คนที่อยู่ตรงหน้า
ถึงแม้ผู้พิทักษ์หญิงคนนั้นจะไม่ใส่ใจ แต่ทั้งสี่คนกลับถูกบดขยี้
สายฟ้ากลืนกินพวกเขาจนตายอย่างอนาถ
ผู้พิทักษ์สาวคนนั้นหัวเราะอย่างเย็นชา“ฉันบอกแล้วไง แกมันอ่อนแอเกินไป วิชาเทพยังคงไร้ประโยชน์อยู่ดี”
เธอยื้อรับดาบของเจียงลั่วเสินไว้ แล้วถีบเจียงลั่วเสินกระเด็นออกไป
ในขณะเดียวกัน ก็หายแวบ ไปอยู่ตรงหน้าของเย่เซิ่งเทียน แล้วส่งฝ่ามือไปยังร่างของเย่เซิ่งเทียน
เย่เซิ่งเทียนตกลงมาจากพื้น ตัวกระแทกกับพื้นจนเกิดเป็นรอยหลุมขนาดใหญ่
แดนลอยเมฆ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว！
นี่มัน เป็นยอดฝีมือแดนลอยเมฆที่แท้จริง！
