Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 493 คุณเชื่อไหม?
หวางซีรู้สึกผิดใจอย่างที่สุด ถูกใส่ร้ายอย่างโจ่งแจ้งขนาดนี้ และอยากจะแก้ตัวยังไม่สามารถแก้ตัวได้
เพราะในโทรศัพท์มือถือของฝู้ปินนั้น มีหมายเลขโทรศัพท์ของเธอจริงๆ
การบันทึกเสียงในโทรศัพท์ ก็เป็นของเธอเช่นกัน
อธิบายยังไงก็อธิบายไม่ขึ้น!
“พวกเจ้าปองร้าย ลูกสาวของข้าจะทำร้ายเย็นหรานได้อย่างไร! ทั้งหมดนี้พวกเจ้าปลอมแปลงขึ้นมาเอง!”
หลี่หลานรีบวิ่งเข้าไปตบหน้าฝู้ปินอย่างแรง และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เจ้าพูดตามตรง ใครสั่งให้เจ้ามาใส่ร้ายลูกสาวของฉัน!”
ฝู้ปินถูกจัดการจนใกล้จะตายแล้ว และพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ฉันไม่ได้โกหก มันก็คือหวางซี”
หลี่กั๋วหรงถือไม้เท้าด้วยมือทั้งสองข้าง หลานสาวสุดที่รักของเขาหลี่เย็นหรานถูกลักพาตัวไป ถ้าพ่อบ้านโจงถึงช้ากว่านี้ ก็จะถูกคนฆ่าตายไปแล้ว
“ซีเอ๋อร์ เจ้ายังมีอะไรจะพูดอะไรอีก?”
บนใบหน้าของหลี่กั๋วหรงเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า และระหว่างญาติสนิทของเขา ต่างไม่ยอมปล่อยให้มีชีวิตกันและกันได้ นี่เป็นความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับชายชราคนหนึ่ง
“คุณตา ฉันไม่ได้ทำ! คนอย่างหวางซียังไม่แยแสที่จะไปทำเรื่องแบบนี้เลย!”
หวางซีรู้สึกผิดหวังและพูดว่า
“ตอนนี้แกจะพูดอะไรก็ได้! ฉันจะฆ่าแกไอ้สารเลว!”
หลี่เฟิงรีบวิ่งเข้ามา ยกมือขึ้นและตบเข้าไปที่ใบหน้าหวางซี
ก่อนที่เขาจะตบใส่ใบหน้าหวางซี ก็ถูกเย่เซิ่งเทียนตบกลับจนล้มลงกับพื้นด้วยหลังมือ
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้มองใครเลย เพียงแค่จ้องไปที่หลี่กั๋วหรงอย่างเฉยเมย และถามอย่างสงบว่า “คุณท่าน ท่านเชื่อหรือไม่?”
หลี่กั๋วหรงเงียบ ดวงตาของเขามืดลง
“เยี่ยมเลย ลักพาตัวเย็นหรานไป และยังกล้าที่จะใช้ความรู้สึกของคุณท่านมาบังคับคุณท่านงั้นเหรอ!”
ปฏิกิริยาของเจี่ยงหมิ่นรุนแรงมาก “มัวแต่ยืนทำอะไรอยู่ ยังไม่รีบจับตัวสุนัขสองตัวนี้!”
หลี่เซียงหลันกรีดร้องว่า “ท่านพ่อ ท่านยังเห็นอกเห็นใจไอ้สัตว์นรกเหล่านี้อยู่หรือ? ท่านยังไม่เข้าใจหรือ? ในปากพวกเขาก็บอกว่าไม่สนใจทรัพย์สินของตระกูล แต่สิ่งที่พวกเขาทำอยู่ตอนนี้กลับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง! ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อบ้านโจงมาถึงอย่างทันเวลา เย็นหรานก็ต้อง…….เพื่อช่วยชีวิตเย็นหราน ตัวพ่อบ้านโจงเองก็ต้องตายไป เขาติดตามคุณมาห้าสิบปีแล้ว! คุณจะปล่อยให้พ่อบ้านโจงตายตาไม่หลับงั้นหรือ?”
หวางซีพูดด้วยความประหลาดใจว่า “อะไรนะ? พ่อบ้านโจงตายแล้วงั้นเหรอ?”
หลี่เซียงหลันสาปแช่งอย่างดุร้ายว่า “เจ้าจะแสร้งทำเป็นไปเพื่ออะไร มันไม่ใช่แผนชั่วของคุณงั้นเหรอ?”
“มึงหุบปากไปซะ!”
สายตาที่เหมือนมีดของเย่เซิ่งเทียนกวาดผ่านใบหน้าของหลี่เซียงหลัน ทำให้หลี่เซียงหลันตกใจจนตัวสั่นอย่างไม่มีเหตุผลชัดเจน
“คุณท่าน ท่านเชื่อหรือไม่?”
หลี่กั๋วหรงหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด น้ำตาไหลอาบหน้า “ฉันไม่เชื่อว่าซีเอ๋อร์จะทำเรื่องแบบนี้ แต่หลักฐานพยานอยู่ครบ……”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างใจเย็นว่า “แค่ทานไม่เชื่อก็พอแล้ว”
ในตระกูลหลี่ คนที่ใส่ใจหลี่หลานและหวางซีนั้น ก็มีเพียงหลี่กั๋วหรงคนเดียวแล้วเท่านั้น
ถ้าแม้แต่หลี่กั๋วหรงก็ยังไม่เชื่อ มันจะทำให้เกิดความทรงจำที่รู้สึกกลัวทางจิตวิทยาที่ลบไม่ออกในใจของหลี่หลานและหวางซี
และสิ่งที่เย่เซิ่งเทียนใส่ใจมากที่สุด ก็คือความคิดของหลี่กั๋วหรง
ในเรื่องนี้ หลี่กั๋วหรงเป็นแกนหลัก ตราบใดที่หลี่กั๋วหรงเชื่อว่าหวางซีเป็นคนทำ ถ้าเป็นเช่นนั้นเหล่าพวกหลี่เซียงหลันก็จะชนะ ไม่ว่าจะเป็นความจริงหรือไม่ก็ตาม
ดังนั้นส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าได้รับคำสั่งจากหวางซีหรือไม่ แต่เป็นความไว้วางใจของหลี่กั๋วหรงที่มีต่อหวางซี
เย่เซิ่งเทียนเดินเข้าไปหาหลี่เฟิง และพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้าจะขายลูกสาวของตัวเอง เพื่อทรัพย์สินชิ้นเล็กๆ นั้นจริงๆ หรือ?”
หลี่เฟิงตะโกนด่าอย่างดุเดือดว่า “เย่เซิ่งเทียน เจ้าทำร้ายลูกสาวของฉัน และตอนนี้ยังจะมาทำร้ายฉันอีก! แม้ว่าฉันจะกลายเป็นผี ฉันก็จะไม่ปล่อยพวกเจ้าไป!”
ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้มีความเกี่ยวข้อง
เยเซิ่งเทียนไม่ได้สนใจเขาอีกเลย กลับมองไปที่หลี่เซียงหลัน และถามอย่างกะทันหันว่า “มู่ซิ่วหลินทิ้งเจ้าและหนีไปแล้วใช่ไหม? ไป๋เหวินเซวียนบอกฉันว่าพวกเจ้าเป็นคนติดต่อไป๋เฟิงใช่ไหม?”
ร่องรอยของความตื่นตระหนกปรากฏขึ้นในดวงตาของหลี่เซียงหลัน และเธอพูดอย่างเข้มงวดว่า “พูดจาเหลวไหล! ท่านพ่อ อย่าไปเชื่อเขานะ! มีพยานและหลักฐานอยู่ตรงหน้า มันยังจะเป็นของปลอมได้งั้นหรือ? การบันทึกเสียงและบันทึกการโทรจะเป็นของปลอมงั้นหรือ? สิ่งที่เย็นหรานได้ยินด้วยหูของตัวเองมันคือของปลอมงั้นเหรอ?”
เจี่ยงหมิ่นดูเหมือนกังวลเล็กน้อย มองไปที่หลี่กั๋วหรงและพูดว่า “คุณท่าน พ่อบ้านโจงติดตามท่านมาเป็นหลายสิบปีแล้ว และหลานสาวสุดที่รักของท่านก็เกือบถูกฆ่าตาย ถึงตอนนี้ท่านยังจะคิดแทนฆาตกรอยู่งั้นหรือ?”
“พอแล้ว!”
ในขณะนี้เอง มีเสียงตะโกนดังมาจากประตู และเห็นเพียงไป๋เหวินเซวียนถูกคนหามเข้ามา!
