Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 901 กลับตระกูลเย่
ภายใต้การดูแลสภาพจิตใจจากเย่เซิ่งเทียน ครึ่งเดือนต่อมา ในที่สุดเย่จิงหงก็ออกจากโรงพยาบาลแล้ว
เพียงแค่ต้องนั่งบนรถเข็นไปตลอดชีวิต
ครอบครัวของเย่เซิ่งเทียน ตามเย่จิงหงไปตระกูลเย่แล้ว
ประตูใหญ่ของตระกูลเย่เปิดออก ยินดีต้อนรับครอบครัวของเย่เซิ่งเทียน
ครั้งนี้ ไม่มีใครกล้าออกมาพูดอะไรอีกแล้ว
ครั้งก่อนตอนที่เย่เซิ่งเทียนเอะอะโวยวายตระกูลเย่ คนที่ดูถูกเย่เซิ่งเทียนเหล่านั้น ในเวลานี้ก้มหน้าผากที่สูงส่งของตัวเองแล้ว ไม่กล้าพูดสักคำ
เย่หยุน ก็อยู่ในกลุ่มคน
มองดูลูกนอกสมรสที่ต่ำช้าอย่างมากในสายตาของพวกเขาในตอนแรก ตอนนี้กลายเป็นคนที่สูงศักดิ์ที่สุดในตระกูลเย่
ในใจของเย่หยุนมีความรู้สึกบางอย่างที่พูดออกมาไม่ได้
รู้สึกอิจฉาตาร้อน เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา และความเกลียดแค้น
แม่ของเธอหลิวว่านจวิน และพี่ชายเย่เสียง ถูกฆ่าตายตอนที่เย่เซิ่งเทียนเอะอะโวยวายตระกูลเย่ในครั้งก่อน
ตระกูลหลิวตระกูลของแม่เธอ ก็ถูกฆ่าตายทั้งตระกูลเพียงชั่วข้ามคืน
เมื่อก่อนเธอเป็นองค์หญิงน้อยของตระกูลเย่ แต่หลังจากเกิดเรื่องนั้น คนเหล่านั้นที่เคารพเธอมากในเมื่อก่อน ตอนนี้เห็นเธอก็เหมือนกับเห็นโรคระบาด ต่างก็ปิดจมูกเดินอ้อมไปเลย
เย่หยุนไม่เต็มใจอย่างมาก เย่เซิ่งเทียนมีสิทธิ์อะไรที่จะมีครบทุกอย่าง มีสิทธิ์อะไรที่จะกลายมาเป็นการมีอยู่ที่สดใสที่สุดของตระกูลเย่
เธอคิดอยากจะบุกเข้าไป ชี้หน้าด่าทอเย่เซิ่งเทียนมาก หลังจากนั้นฆ่าเย่เซิ่งเทียนเพื่อแก้แค้นให้กับแม่และพี่ชาย
แต่เธอไม่กล้า รู้ว่าเมื่อตัวเองบุกเข้าไปแล้ว จุดจบที่เบาที่สุดก็คือถูกไล่ออกจากตระกูลเย่ หนักหน่อยก็อาจจะถูกฆ่าตาย
“เย่เซิ่งเทียน แกรอเลยนะ ฉันต่างหากที่ได้รับความสำคัญที่สุดในตระกูลเย่ แกแย่งชิงทุกอย่างของฉันไป แกฆ่าแม่และพี่ชายของฉัน สักวันฉันจะแก้แค้นแก！”
“แล้วก็เย่จิงหงด้วย พวกแกจัดการฉันแบบนี้ เพื่อลูกนอกสมรสที่ต้ำช้าเพียงคนเดียว ฉันไม่มีทางปล่อยพวกแกไป”
เย่หยุนคิดพร้อมกัดฟันด้วยความเกลียดชัง
กลับไม่เคยคิดว่าตัวเองมีความผิดพลาดอะไร และก็ยิ่งไม่รู้สึกว่า การตายของหลิวว่านจวินและเสียงเอ๋อร์ เป็นการหาเรื่องใส่ตัว ยิ่งไปกว่านั้นไม่เคยคิดถึงเหตุผลที่ตระกูลหลิวถูกทำลาย
เธอแค่ผลักทุกอย่างไปลงบนหัวของเย่เซิ่งเทียน
“เหอะๆ ตอนแรกใครกันที่คำสองคำก็ลูกนอกสมรส ดูถูกอันนี้ ดูถูกอันนั้น แต่นี้ไม่กล้าแม้แต่จะพูดสักคำ”
มีคนมองเย่หยุน แดกดันถากถาง
“ตอนแรกเป็นองค์หญิงน้อย ตอนนี้ไม่เป็นอะไรทั้งนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าพกวเราหยิ่งยโสมากนะ ถามก็ไร้ซึ่งคำตอบ สายตาก็ขึ้นสูง ตอนนี้ละ แม้แต่หมาตายก็เทียบไม่ได้”
ตอนแรกเย่หยุนมีความภาคภูมิใจมากแค่ไหน ตอนนี้คำพูดเยาะเย้ยที่เธอได้รับบก็ร้ายแรงมากแค่นั้น
เย่หยุนกัดฟันแน่น รีบออกไปทันที
คนอื่นๆยิ้มเยาะ ตอนแรกเย่หยุนดูถูกพวกเขาอย่างมากมาตลอด อยากจะตีก็ตีอยากจะด่าก็ด่า
ตอนนี้เหมือนหนูที่วิ่งเพ่นพ่านตามถนน แม้แต่หน้าก็ไม่กล้าโผล่ออกมา
“คุณท่าน ร่างกายของคุณ……”
คนตระกูลเย่เห็นเย่จิงหงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ขาขาดทั้งสองข้างกับแขนอีกข้างหนึ่ง รู้สึกหวั่นใจมากทันที
นี่คือเจอเรื่องอะไรเข้าแล้ว？นายท่านถึงได้บาดเจ็บสาหัสเช่นนี้
เย่จิงหงโบกไม้โบกมือ มองไปที่กลุ่มคนของตระกูลเย่ พูดระกาศว่า “วันนี้ฉันจะประกาศอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่วันนี้ไป เซิ่งเทียนก็คือผู้นำตระกูลเย่ ถ้าหากเซิ่งเทียนไม่อยู่ จะมีหวางซีมาดูแลแทน อสังหาริมทรัพย์ตระกูลเย่ รับช่วงต่อโดยหวางซี”
แม้ว่าจะเคยพูดเรื่องนี้ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ตอนที่ส่งมอบอำนาจกันจริงๆ ทุกคนก็ค่อนข้างยากที่จะรับได้
อย่างที่รู้ ครั้งก่อนเย่เซิ่งเทียนเอะอะโวยวายตระกูลเย่อย่างหนัก ทำให้ตระกูลเย่กลายเป็ยเรื่องตลกแล้ว
พวกเขาก็เสียหน้า
แต่ตอนนี้ ไอ้ขยะแห่งตระกูลเย่คนนี้ ไม่นึกเลยว่าจะกลายเป็นผู้นำตระกูลเย่อย่างรวดเร็วแล้ว
ถ้าเปลี่ยนเป็นใครต่างก็ค่อนข้างยากที่จะยอมรับได้
โดยเฉพาะ องค์กรของตระกูลเย่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น จู่ๆจะต้องมอบให้กับหวางซีภรรยาของเย่เซิ่งเทียนมาควบคุมดูแล นี่หากต่อไปสองสามีภรรยาแก้แค้น พวกเขาจะมีชีวิตที่ดีได้เหรอ？
ผู้คนจิตใจร้อนรุ่มกระสับกระส่าย
บางคนเริ่มคิดว่าจะประจบสอพลอเย่เซิ่งเทียนและหวางซียังไงดี
แต่ไม่รอให้พวกเขาคิดออก เย่จิงหงก็ประกาศข่าวการตายของเย่ห้าวแล้ว ในขณะเดียวกันก็สร้างอนุสาวรีย์ให้เย่ห้าวด้วย
คนของตระกูลเย่ตกใจอีกครั้ง
นี่มันเกิดอะไรขึ้น？
จู่ๆผู้นำตระกูลคนเก่าตายแล้ว！！
