Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 1080 ฆ่า
เหย้เฉิงแอบถอนหายใจ
แม้ว่าจะคาดไว้แล้วว่าจะมีผลเช่นนี้ แต่ก็ยังยากที่จะยอมรับเมื่อมันเกิดขึ้นจริง
ท้ายที่สุด เย่เซิ่งเทียนก็แบกรับความหวังอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา
แต่พวกเขาไม่สามารถขอให้เย่เซิ่งเทียนทำอย่างไรได้
เพราะพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะปกป้องแม่ของเย่เซิ่งเทียนเอาไว้ได้
ถ้าพวกเขาเคยปกป้องแม่ของเย่เซิ่งเทียน ไม่ให้เย่เซิ่งเทียนตกมาอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังแบบนี้ บางทีทุกอย่างอาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้
ท้ายที่สุดแล้ว คนอย่างพวกเขาก็ยังปกป้องโลกได้ไม่มากพอ
ไม่เคยให้อะไร แต่กลับขอร้องให้เย่เซิ่งเทียนเสียสละมารดาผู้ให้กำเนิดเพื่อปกป้องโลก
มีสิทธิ์อะไร?
เทพอาวุโสเหนือหัวเราะอย่างน่ากลัวและพูดว่า “คุณอย่ากังวล เมื่อคุณร่วมมือกับเราในการเปิดค่ายกลปิดผนึก เราจะปล่อยแม่ของคุณไป พญาดำจะนำไปส่งให้คุณ ความน่าเชื่อถือของสรวงสวรรค์อยู่ในเกณฑ์ดีมาตลอด พูดอะไรก็ทำอย่างนั้น แต่คุณเจ้าเล่ห์เกินไป อาจจะโกรธกันได้ทุกเมื่อ”
“งั้นพูดแม่งมึงสิ!”
ทันใดนั้นเย่เซิ่งเทียนก็ตะโกนลั่น แล้วปล่อยหมัดออกไป
ในเวลาเดียวกันก็ยังคำรามใส่เหย้เฉิงและคนอื่นๆ ที่ยังงุนงง “มัวยืนอึ้งอะไรอยู่ ฆ่ามัน!”
“ฆ่ามัน!”
เหย้เฉิงและคนอื่นๆ ลงมือทันทีโดยไม่ต้องคิดมาก
เย่เซิ่งเทียนชกไปที่เทพอาวุโสเหนือ
ตัวอักษรฆ่าในอักษรทิพย์ระเบิดออกมาในทันที จิตสังหารที่แข็งแกร่งทำให้พื้นที่ว่างสั่นสะท้าน แสงสีเลือดจ้าตาพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
สงครามใหญ่เกิดขึ้นในชั่วพริบตา
พวกเหย้เฉิงทั้งสามเผชิญหน้าอยู่กับเทพอาวุโสตะวันตก เทพอาวุโสใต้ และเทพอาวุโสตะวันออก
ส่วนเหย้ม่อ ก็กำลังจะฆ่าพญาดำ
ก่อนหน้านี้ ในเมื่อไม่สามารถช่วยเย่เซิ่งเทียนได้
ครั้งนี้ เขาจะเอาพญาดำมามอบให้เย่เซิ่งเทียน
“หมายเลขหนึ่ง สมกับที่เป็นคุณ ท่ามกลางสถานการณ์ที่สิ้นหวัง สามารถต่อสู้ด้วยกำปั้นของคุณในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง มีเพียงคนอย่างคุณเท่านั้นที่สามารถเดินมาจนถึงขั้นนี้ได้!”
เทพอาวุโสเหนืออดชื่นชมและทอดถอนใจให้เย่เซิ่งเทียนไม่ได้ ในขณะที่ต่อสู้และป้องกันหมัดของเขา
ท้ายที่สุดแล้ว สินค้าทดลองอย่างเย่เซิ่งเทียนนั้นน่าพอใจมากที่สุดในบรรดาที่พวกเขาฝึกฝนมา
ไม่น่าแปลกใจเลยแม้แต่มหาพญาเทพก็ยังชื่นชม
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสภาพจิตใจหรือพรสวรรค์ ก็ล้วนแต่หาที่เปรียบมิได้
“คุณใจร้ายมาก ทิ้งได้แม้กระทั่งแม่ของคุณ เพราะเห็นแก่เผ่ามนุษย์ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ”
เทพอาวุโสเหนือยังคงยั่วยุเย่เซิ่งเทียน
แม่คือปีศาจในใจของเย่เซิ่งเทียน
“หุบปากซะ!”
หัวใจของเย่เซิ่งเทียนกำลังหลั่งโลหิต เหมือนปีศาจบ้าคลั่ง
พุ่งไปที่เทพอาวุโสเหนืออย่างไม่คิดชีวิต
แต่เขาก็ยังคงมีข้อยกเว้นอยู่บ้าง เขายังต้องรับมือกับมหาพญาเทพ!
ยังไม่สามารถระเบิดความสามารถทั้งหมดได้อย่างเต็มที่
เมื่อคิดถึงแม่ มันทำให้หัวใจเขาเหมือนมีมีดกรีด
ถ้าครั้งนี้เขาประนีประนอม สรวงสวรรค์ก็ไม่ปล่อยแม่ของเขาเหมือนเดิม นับประสาอะไรกับครอบครัวของพวกเขา
ยิ่งไปกว่านั้น หากประนีประนอมเช่นนี้ ความทุกข์ยากทั้งหมดที่แม่ได้รับก็จะสูญเปล่า
หากประนีประนอมได้ แม่คงจะประนีประนอมกับพวกเขาไปแล้ว ไม่ต้องรอมาจนถึงตอนนี้!
เขาปวดร้าว เขาคลุ้มคลั่ง เขาทำอะไรไม่ถูกและหมดเรี่ยวแรง
มีบางอย่างที่ไม่สามารถประนีประนอมได้
หัวใจสองแม่ลูกเชื่อมถึงกัน เขารู้ว่าแม่ของเขาจะสนับสนุนการกระทำของเขา
ถ้าไม่อย่างนั้น แม่จะไม่ถูกสรวงสวรรค์ควบคุมมาจนถึงตอนนี้!
และด้วยนิสัยของแม่ เธอยอมตายดีกว่ายอมจำนน
ในฐานะลูกชาย เขาจะทำให้แม่อับอายได้อย่างไร?
“ฆ่ามัน!”
เย่เซิ่งเทียนคำราม ต่อยเทพอาวุโสเหนือหมัดแล้วหมัดเล่า
พลั่ก!
หมัดของเย่เซิ่งเทียนแหวกผ่านอากาศ เข้าปกคลุมเทพอาวุโสเหนือ
ฝ่ายหลังก้าวถอยหลังในทันใด กระบี่ยาวปรากฏขึ้นในมือของเขา ฟันเข้าใส่เย่เซิ่งเทียน
ในขณะเดียวกัน จู่ๆ ก็มีภาพยันต์แปดทิศปรากฏขึ้นเหนือท้องฟ้า ปกคลุมสถานที่แห่งนี้ไว้
ค่ายกลล็อกมังกร!
เมื่อครู่เย่เซิ่งเทียนกำลังแอบวางค่ายกล
เขาต้องการที่จะฆ่าผู้เฒ่าเหล่านี้ แต่ในขณะเดียวกัน ก็กำลังทำให้มหาพญาเทพสับสนไปด้วย
เขาไม่รู้ว่ามหาพญาเทพนั้นแข็งแกร่งเพียงใด ไม่รู้ด้วยว่ามหาพญาเทพมีไพ่เด็ดอยู่กี่ใบ
เขาทำได้เพียงค่อยๆ เล่นละคร วางกับดักมหาพญาเทพไปทีละขั้น
วันนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของการต่อสู้ของเขากับมหาพญาเทพ!
