Mars เจ้าสงครามครองโลก – บทที่ 1096 บูชาทั้งเป็น

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 1096 บูชาทั้งเป็น
เย่เซิ่งเทียนมองปรากฏการณ์ต่างๆ ท่ามกลางท้องฟ้าอย่างตกตะลึง

ผู้เฒ่าเทียนจีเอาชีวิต และเอาวิญญาณมาบูชา ใช้เลือดมาล่อ บูชาตนเองทั้งเป็น

หลักธรรมกำลังคำราม คล้ายกับอยากหลุดออกจากเครื่องพันธนาการบางอย่าง

สายฟ้าสีเลือดนับไม่ถ้วนผ่าลงบนตัวผู้เฒ่าเทียนจี เสียงฟ้าร้องดังกระหึ่ม

ท้องฟ้า เวลานี้เหมือนจะแตกออก

ปัญจลักษณ์รวมตัวกันอีกครั้ง มีดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวปรากฏขึ้นมา

สายฟ้าก่อตัวเป็นทะเลสายฟ้า ราวกับอยากฉีกโลกนี้ออก

กระแสน้ำลวงตานับไม่ถ้วนค่อยๆ ปรากฏขึ้น โหมซัดสาดยังดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาว มาพร้อมพลังของเวลา

ชั่วพริบตาเดียวนี้เอง ราวกับผ่านไปนับหมื่นปี กระแสน้ำลวงตาพุ่งโจมตีไม่หยุด เหมือนกำลังเปิดทางน้ำ

กระแสน้ำกระเพื่อม ท่ามกลางคลื่นที่แตกกระเซ็นเป็นฝอยแต่ละอัน ปรากฏภาพที่แปลกประหลาดออกมาเรื่อยๆ

ตึง!

ฟ้าดินกำลังสั่นหวั่นไหว หลักธรรมกำลังตอบสนองร่วมด้วย ทว่ากลับไม่มีทางยอมรับซึ่งกันและกัน

ส่วนเวลานี้ ผู้เฒ่าเทียนจีฝืนเดินฝ่ากระแสน้ำนับไม่ถ้วนพวกนั้น รวบรวมพวกมันเอาไว้ด้วยกันทั้งหมด

แต่ตัวเขาเอง กลับร่างกายแตกสลาย เลือดสดเปื้อนท้องฟ้าจนเป็นสีแดง

อยู่ตรงกลางของท้องฟ้า ปรากฏทางสีเลือดเส้นหนึ่งขึ้นมา เหมือนท้องฟ้าถูกผ่าออกเป็นสองส่วน

“เปิด!”

ผู้เฒ่าเทียนจีร้องคำรามเสียงดัง กระดูกทั้งตัวแตกกระจาย สายฟ้านับไม่ถ้วนผ่าลงบนตัวเขา

“เพื่อน ฉันมาช่วยนาย!”

มีคนหัวเราะเสียงดังเดินเข้ามา เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดสีขาวพลิ้วไสว อยู่เพียงผู้เดียวโดยตัดขาดจากโลกภายนอก ราวกับเซียนที่จากโลกมนุษย์ไป

กระโจนเข้ามาท่ามกลางทะเลสายฟ้า กำลังบูชาตัวเองทั้งเป็นเช่นกัน เปิดหลักธรรมอีกครั้ง

“ผู้นำฟ้าสยบ หล่อน……หล่อนไม่ได้ตาย!!”

เหย้เฉิงส่งเสียงร้องตกใจ เหมือนเห็นผีเข้า

“ผู้นำฟ้าสยบ?”

เย่เซิ่งเทียนมองทางคนผู้นั้น ตอนนั้นผู้นำฟ้าสยบกับตาเฒ่าหลินและคนอื่น จัดการสรวงสวรรค์แล้วล้มเหลว ผู้นำฟ้าสยบคนนี้ไม่ใช่ตายไปแล้วเหรอ?

เพราะความล้มเหลวในตอนนั้น ถึงสร้างสถานการณ์ในวันนี้ขึ้น

ทำไมเธอยังมีชีวิตอยู่?

ถึงแม้เธอยังมีชีวิตอยู่ ทำไมถึงเพิ่งออกมาตอนนี้?

เย่เซิ่งเทียนคิดไม่ออก เรื่องราวมากมายล้วนอธิบายไม่กระจ่าง

ผู้เฒ่าเทียนจีที่บนร่างกายเต็มไปด้วยรอยแตกร้าว หัวเราะเสียงดังฟังชัดแล้วพูดว่า “เสี่ยวไป๋ ไม่เจอกันนานเลย เธอยังสวยเหมือนเดิมนะ”

ผู้นำฟ้าสยบเดินอยู่ท่ามกลางแม่น้ำหลักธรรมลวงตานั้น แต่ละย่างก้าว เลือดเนื้อกำลังละลาย

เธอพูดด้วยเสียงเย็นชา “แต่นายกลับกลายเป็นตาแก่สกปรก น่าเกลียดจนทนมองไม่ได้เลย”

ผู้นำฟ้าสยบที่วินาทีก่อนหน้ายังปกติดี เวลานี้กลับต่อว่าหัวเราะเสียงดังขึ้นกะทันหัน ด้านหลังปรากฏภาพลวงตาแต่ละภาพ ภาพลวงตาแต่ละภาพคือชีวิตคน

มีที่กำลังหัวเราะ มีที่กำลังร้องไห้ มีที่กำลังโกรธเคือง มีที่หมดหวังที่สุด

มีผู้ชาย มีผู้หญิง มีเด็กน้อย มีคนแก่…..

“ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้ว หล่อนทำไมถึงกล้า? คาดไม่ถึงที่หล่อนเดินคือหลักธรรมแห่งศัพสิ่ง ภาพลวงตาแต่ละภาพนั้น ล้วนเป็นชีวิตที่หล่อนเคยผ่านมา! เทียบกับนิสัยของหล่อนแบ่งออกได้นับไม่ถ้วน ประสบการณ์ชีวิตมากขนาดนี้ผสมปนเปบนตัวหล่อน หล่อนทำได้ยังไงกัน? หล่อนยังเป็นหล่อนอยู่อีกเหรอ?”

ปู่หอคอยเหมือนคิดอะไรขึ้นได้ ทำหน้าตกใจกลัว

หล่อนยังเป็นหล่อนอยู่อีกเหรอ?

เย่เซิ่งเทียนเหมือนเข้าใจแต่ไม่เข้าใจ ช่วงเวลาที่เขาสัมผัสการบำเพ็ญตนสั้นเกินไป สิ่งที่รู้ก็น้อยเหลือเกิน

ในระยะเวลาหนึ่งไม่อาจเข้าใจคำพูดของปู่หอคอย

“สหายทั้งสอง จะขาดฉันไปได้ยังไง? สหายเทียนจี ฉันมาพิทักษ์ชะตาให้นาย”

ในเวลานี้เอง มีเงาคนคนหนึ่งปรากฏออกมา

“อาจารย์!!”

มองเห็นคนผู้นั้น เย่เซิ่งเทียนตกใจจนหน้าถอดสี

ผู้เฒ่าคนนี้ก็คือหลินเต้าจื่ออาจารย์ของเขา

ตอนนั้นเขาเห็นอาจารย์ตายไปกับตาตนเอง จากนั้นฝังเขาเรียบร้อย

ต่อมาถึงแม้จะเริ่มสงสัยว่าหลินเต้าจื่อตายไปแล้วจริงหรือไม่ แต่หาตัวคนไม่เจอมาโดยตลอด

นึกไม่ถึงปรากฏตัวอยู่ที่นี่แล้ว

ตาเฒ่าหลิน ก็อยากบูชาตัวเองทั้งเป็นเหมือนกัน

เย่เซิ่งเทียนนั่งเฉยไม่ได้อีกต่อไป

ผู้เฒ่าเทียนจีเปิดหลักธรรมอีกรอบ ถึงแม้เขาจะตื่นตกใจ แต่กลับเลื่อมใสเช่นกัน

อย่างน้อยเขาก็ทำไม่ได้

ผู้นำฟ้าสยบปรากฏตัวขึ้น เพื่อพิทักษ์ชะตาให้ผู้เฒ่าเทียนจี และบูชาตนเองทั้งเป็นด้วย

เขายังคงมองดูอย่างเงียบๆ ถึงแม้เขาเป็นผู้นำฟ้าสยบในตอนนี้ แต่ไม่ได้สนิทกับคนเหล่านี้

โดยเฉพาะสำหรับเขาแล้ว คนเหล่านี้อยู่ระดับเดียวกับมหาพญาเทพ มหาพญาเทพสร้างหายนะมานานหลายปี คนเหล่านี้ล้วนมองดูอย่างเงียบๆ ไม่ได้ออกมาหยุดยั้ง

ดังนั้นในใจเย่เซิ่งเทียนคือมีความเคียดแค้น

ถ้าคนเหล่านี้ออกมาหยุดยั้งมหาพญาเทพ คนในครอบครัวของเขาคงจะไม่ตาย

แต่จนกระทั่งตอนนี้ ตาเฒ่าหลินก็อยากบูชาตัวเองทั้งเป็นด้วยคน เขาย่อมยากจะทำเป็นมองอยู่เฉยๆ ได้อีก

ตาเฒ่าหลิน เป็นผู้มีบุญคุณของเขา

ตอนนั้นที่เขาหมดหวังอย่างยิ่ง เพื่อแก้แค้นให้มารดาไม่มีหนทาง เดิมทีไร้ความสามารถ

เป็นตาเฒ่าหลิน สอนให้เขาบำเพ็ญตนเป็น นอกจากมารดาแล้ว นี่เป็นคนที่เขาเคารพมากที่สุด เป็นคนที่สนิทสนมที่สุด

ตอนนี้เขาอยากบูชาตัวเองทั้งเป็น เย่เซิ่งเทียนจะตอบรับได้อย่างไร

เย่เซิ่งเทียนตวาดใส่ “ตาเฒ่าหลิน คุณอยากทำอะไร คุณกลับมาเดี๋ยวนี้เลย!”