วันนี้ หวูเฉินยังคงนั่งข้างทะเลสาบ สูดลมหายใจของชี่ฟ้าดิน
ลู่ฝานเข้าไปในทะเลสาบจันทร์เลือด นานขนาดนี้ ทำให้หวูเฉินกังวลเล็กน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะกลไกชี่ในตัวเขาสัมผัสได้ว่าลู่ฝานที่อยู่ก้นทะเลสาบยังปลอดภัยดี หวูเฉินคงไปช่วยลู่ฝานขึ้นมานานแล้ว
แต่ตอนนี้ลู่ฝานนิ่งสงบมาก ทำให้หวูเฉินสงสัยว่า ลู่ฝานฝึกอะไรผิดพลาดหรือเปล่า
ขณะที่หวูเฉินกำลังสงสัย ทะเลสาบพระจันทร์สีเลือด เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง
เดิมทีน้ำในทะเลสาบที่เป็นสีเลือด เริ่มเปลี่ยนสี สีเลือดอันแดงก่ำ หายไปอย่างรวดเร็ว น้ำจากริมทะเลสาบ เริ่มกลายเป็นสีใส
จากนั้น กลางทะเลสาบ มีน้ำวนเกิดขึ้น หวูเฉินที่ว่องไว รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของพลังฟ้าดิน กำลังเคลื่อนไหวไปที่ก้นทะเลสาบ
นี่เป็นลางบอกว่าจะออกมาแล้ว!
หวูเฉินลุกขึ้นทันที จ้องไปยังลู่ฝานที่อยู่ก้นทะเลสาบ
ตอนนี้ ลู่ฝานตื่นขึ้นมา ขยับเล็กน้อย พลังในตัวพลุ่งพล่านออกมา
เริ่มแรก พลังปราณอันแข็งแกร่งกลายเป็นชี่สีขาวหม่น ปกคลุมตัวเขาไว้ จากนั้นชี่ทั้งห้าสีในตันเถียนก็พุ่งออกมาจากร่างกาย อย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
พลังทั้งสองปะทะกัน ทันใดนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าร่างกายบอบช้ำ
พลังทั้งสองที่ไม่เหมือนกัน ราวกับน้ำไฟที่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ ตอนอยู่ในแดนฝึกร่าง พลังทั้งสองไม่สัมผัสกัน จึงปลอดภัย แต่ตอนนี้พลังทั้งสองอยู่ในจุดที่กลายเป็นรูปร่าง พลังชี่กับพลังปราณ ล้วนแย่งชิงตำแหน่งหลัก ไม่สนใจร่างกายของลู่ฝาน เริ่มต่อสู้กันเอง
เสียงปะทะดังมาจากก้นทะเลสาบ หวูเฉินก็ได้ยินเสียงนี้ ทันใดนั้นหวูเฉินรู้ว่า ลู่ฝานเริ่มเจอกับช่วงสำคัญที่สุดแล้ว
หวูเฉินตะโกนเสียงดังออกมาว่า “ทนต่อสรรพสิ่ง เทพยอดกลั่นยาอู๋จี๋!”
เสียงเหมือนสายฟ้า ผ่านทะเลสาบเข้าไปในหูลู่ฝาน
เสียงสะเทือนแก้วหูทำให้ลู่ฝานได้รับการกระตุ้น รีบใช้วิชาเทพยอดกลั่นยาอู๋จี๋ทันที แบ่งใจเป็นสอง ในขณะที่เขาพยายามควบคุม พลังปราณและพลังชี่หมุนวนรวมกันเหมือนสายน้ำวน
น้ำวนนี้ขยายวงกว้างอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานไม่เพียงแค่ทำให้น้ำวน หมุนรวดเร็วขึ้น ขณะเดียวกัน ยังต้องรักษาสมดุลของพลังปราณกับพลังชี่
พลังชี่ที่ถูกดูดเข้าไปในน้ำวน จะต้องรวมกับพลังปราณที่เท่ากัน พลังทั้งสองค่อยๆ เข้าไปในผิว ผ่านเส้นลมปราณ กลับเข้าไปในจุดตันเถียน
จากการเปลี่ยนแปลงในตัวลู่ฝาน ทะเลสาบเริ่มเปลี่ยนแปลงทันที
หวูเฉินลอยกลางอากาศ มายังตำแหน่งน้ำวน
จ้องเขม็งลงไปด้านล่าง เห็นลู่ฝานนั่งอยู่กลางน้ำวนได้ชัดเจน
ตอนนี้ผมลู่ฝานสะบัดปลิว รอบตัวเริ่มมีกระแสลมขนาดเล็กปรากฏออกมา
พลังปราณสีขาวกับพลังชี่ห้าสี รวมเข้าด้วยกันงดงามมาก ในจุดตันเถียนและเส้นลมปราณของลู่ฝาน เริ่มมีการหมุนวนเล็กๆ โดยเฉพาะการหมุนวนในจุดตันเถียน เต็มไปด้วยสีสัน สวยเกินคำบรรยาย
ตอนพลังปราณกับพลังชี่สายสุดท้ายหมุนรวมกัน ลู่ฝานรู้สึกว่าการหมุนไม่สามารถควบคุมได้
การหมุนอันน่ากลัว ทำให้จุดตันเถียนของเขาแกว่งไปมา เส้นลมปราณและกระดูกมีเสียงร้องที่ทนไม่ไหวดังออกมา
พลังดูดซับอันรุนแรง เหมือนพลังกัดเซาะอย่างรุนแรง กัดเซาะไปยังบริเวณรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง ไม่เพียงแค่พลังงานสีเลือดของทะเลสาบ ยังมีพลังฟ้าดินรอบๆ อีกด้วย
หวูเฉินดูพอประมาณแล้ว ให้เขาช่วยลู่ฝานสำเร็จขั้นสุดท้ายเถอะ
หวูเฉินสะบัดมือ ดีดพลังปราณออกจากนิ้วมือ
พลังปราณผ่านเข้าไปในหัวลู่ฝาน และเข้าสู่ร่างกายของเขา จนมาถึงจุดตันเถียน
เมื่อพลังปราณนี้เข้าสู่จุดตันเถียน การหมุนเริ่มช้าลง
เดิมทีลู่ฝานรับไม่ไหว ใกล้จะพังทลาย แต่จู่ๆ ก็หยุดลง ทำให้ลู่ฝานคว้าโอกาสได้
ทันใดนั้น ลู่ฝานรวบรวมสมาธิ พยายามทำให้การหมุนเล็กลง พลังปราณนั้นเข้าไปในการหมุน ลามไปเหมือนไฟ การหมุนทั้งหมดกลายเป็นรูปร่าง จากนั้นเปลี่ยนเป็นเหมือนไฟ แผดเผาลมสีขาว
พลังปราณที่เป็นของลู่ฝาน ในที่สุดก็เป็นรูปร่างแล้ว
ตู้ม!
ปราณเปลวเพลิงสีขาว ลุกขึ้นมาจากตัวลู่ฝาน น้ำในทะเลสาบบริเวณรอบๆ ถูกดันออกไปไกล จนเห็นก้นทะเลสาบ
ลู่ฝานสัมผัสได้ถึงพลังสั่นสะเทือนระหว่างฟ้าดิน และสัมผัสได้ถึงร่างกายของตัวเอง ที่เต็มไปด้วยพลัง
ทุกอย่างเปลี่ยนไปชัดเจนมาก เหมือนเขาสามารถมองเห็นกระแสลม สามารถมองเห็นพื้นผิวน้ำ
ความรู้สึกตระหนักรู้ถึงฟ้าดิน อยู่เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น ต่อมา ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม ลู่ฝานกระทืบเท้าอย่างแรง ลมปราณกระแทกก้นทะเลสาบ เขาเด้งตัวขึ้นมา
หวูเฉินกับลู่ฝาน แทบจะมาถึงริมทะเลสาบพร้อมกัน มีเสียงระเบิดดังขึ้นในทะเลสาบ กระแสน้ำพุ่งขึ้นมา
ลู่ฝานมองพลังปราณที่พลุ่งพล่านบนตัว ก็หัวเราะออกมา
หวูเฉินพูดด้วยสีหน้าปลาบปลื้ม “ลู่ฝาน ยินดีด้วย นายทำสำเร็จแล้ว”
ลู่ฝานพยักหน้าอย่างตื่นเต้น จากนั้นหันมาคุกเข่าให้หวูเฉิน
“ขอบคุณครับอาจารย์!”
หวูเฉินเอามือวางบนหัวลู่ฝาน เงยหน้ามองฟ้า แล้วพึมพำออกมา
“พื้นฐานของสำนักมั่นคง ฝึกวิชาคู่สำเร็จ ความคิดของฉันสอดคล้องกับกฎธรรมชาติ ไม่ได้เกิดมาเสียเปล่า!”
