สองฝ่ายแทบจะกลั่นยาออกมาสำเร็จพร้อมกัน สีสันเงางาม กลิ่นหอมกระจายไปทั่ว
จ้าวซวี่ค่อนข้างตกใจเล็กน้อย วิธีการกลั่นของฝั่งตรงข้ามก็สามารถกลั่นสำเร็จได้เหมือนกัน ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
แต่ว่าไม่เป็นไร ชัยชนะสำคัญที่สุด
จ้าวซวี่เดินขึ้นหน้าไปหนึ่งก้าว แล้วเผยยาในมือออกมา
“ตรัยยาเพลิงแดง สามารถสร้างเกราะเพลิงไฟขึ้นมาในกายคนได้หนึ่งชั้นในเวลาอันสั้น สามารถป้องกันการโจมตีของระดับแดนปราณนอกลงมาได้3ครั้ง นักบู๊หรือผู้ฝึกชี่ล้วนสามารถใช้ได้”
ในน้ำเสียงของจ้าวซวี่มีแต่ความเย่อหยิ่งได้ใจ สำหรับยาระดับสามเม็ดหนึ่งนั้น ประสิทธิภาพแบบนี้ ถือว่าสุดยอดมากแล้ว
แม้แต่โม่เทียนเองได้ยินแล้วก็ยังอยากได้ นักบู๊สู้กัน กระบวนท่าเดียวก็เอาชีวิตได้ สามารถรับการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้ถึง3ครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการบุกหรือเอาตัวรอด ก็ล้วนมีประโยชน์ทั้งนั้น
แต่ว่านี่ไม่ใช่จุดสำคัญที่สุด จุดที่มีค่าที่สุดคือประโยคหลัง นักบู๊หรือผู้ฝึกชี่ล้วนสามารถใช้ได้
ถ้าใช้ได้แค่นักบู๊ล่ะก็ เกรงว่าราคาคงจะต้องไปกว่าครึ่ง แต่ถ้าผู้ฝึกชี่ใช่ได้ด้วยล่ะก็ ยาเม็ดนี้ถึงแม้ไม่สูงสุด แต่ก็ติดอันดับในโลกยาเหมือนกัน
นี่ก็คือเหตุผลที่จ้าวซวี่มั่นใจมาก ในกลุ่มยาระดับสาม ยาที่สามารถเหนือกว่านี้มีน้อยมาก
ลู่ฝานก็ค่อยแบมือออก ยาที่ประกายแสงสะท้อนเข้าไปในสายตาของทุกคน
“ยากลั่นซ้ำ ไม่มีประสิทธิภาพอะไรพิเศษมาก ทำให้พลังเดิมมั่นคงเท่านั้น”
เสียงของลู่ฝานสงบนิ่ง แต่จ้าวซวี่กลับหัวเราะร่าออกมา
“ทำให้พลังเดิมมั่นคงงั้นหรือ? หรือยาของนาย กินไปแล้วจะไม่เห็นผลอะไรเลย? ถ้าหากไม่ใช่เพราะเห็นว่านายมีพลังชี่อยู่ในกาย แล้วสามารถควบคุมห้าธาตุได้ล่ะก็ ผมคงต้องสงสัยแล้วล่ะว่านายเป็นผู้ฝึกชี่จริงหรือเปล่า น่าขำ น่าขำมาก นายเอายาแบบนี้มาประลองวิชายางั้นหรือ? ดูเหมือนว่าเลือดมังกรของนายคงจะต้องตกเป็นของผมแล้วล่ะ”
จ้าวซวี่พูดจบก็ทำให้พวกของโม่เทียนหัวเราะกันยกใหญ่ คนของตระกูลลู่ก็หน้าเสีย พวกเขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคุณผู้ชายเถ่เมี่ยนเอายาแบบนี้มาประลองวิชายา โดยเฉพาะลู่หาว เขาคิดในใจว่า ถึงแม้จะเอายารวมพลังออกมาแข่ง ก็ยังดีกว่านี้นะ
ถึงแม้จะมีประสิทธิภาพแค่คงสภาพพลังเดิม แต่สรรพคุณชัดเจนมาก คนธรรมดากินแล้วจะทำให้ร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย นักบู๊กินแล้ว จะขยายเส้นลมปราณ รวบรวมพลังได้ดี
ยังไม่ทันพูดจบ รอบๆ ก็มีเสียงสูดหายใจเข้าดังเข้ามา
จ้าวซวี่ก็อึ้งไป โดยเฉพาะได้ยินว่า กินแล้วตันเถียนจะขยายกว้าง รับพลังจากฟ้าดินได้มากขึ้น จ้าวซวี่ก็ตกใจเหมือนถูกฟ้าผ่า หลุดปากพูดมาว่า “อะไรนะ? ยาของนายเปลี่ยนแปลงตันเถียนได้งั้นหรือ เป็นไปไม่ได้”
ลู่ฝานพูดนิ่งๆ ว่า “จะเป็นไปได้หรือไม่ นายเข้ามาดูเดี๋ยวก็รู้เอง”
จ้าวซวี่เดินเข้ามาหลายก้าว ตรัยยาเพลิงแดงในมือก็ถูกบีบจนเปลี่ยนรูปร่างไปเล็กน้อย
ลู่ฝานยื่นมือออกไป เพื่อให้จ้าวซวี่มองได้อย่างละเอียด
การดูยา หนึ่งมอง สองดม สามลองกิน
จ้าวซวี่มองดูอย่างละเอียด แล้วก็เข้าไปดมยากลั่นซ้ำใกล้ๆ สุดท้ายใช้นิ้วมือไปลูบดูผิวสัมผัสของยา แล้วเอาใส่ปาก
หลับตาลอง จ้าวซวี่ค่อยๆ รับรสอย่างละเอียด
ไม่นาน จ้าวซวี่ก็สีหน้าเปลี่ยน เพราะว่าต่อให้แค่พลังยาเล็กน้อย ก็ทำให้เขารู้สึกได้ถึงการขยับผิดปกติของตันเถียน เส้นลมปราณขยายตัว เป็นสุดยอดยาคงพลังที่ดี
ยาที่เปลี่ยนคุณลักษณะร่างกายอย่างสมบูรณ์แบบนี้ มีราคาที่แพงกว่ายาอื่นๆ ทั้งหมด ยาแบบนี้ขอเพียงกลั่นออกมาก็คือกลั่นข้ามระดับไปแล้ว ต่อให้เป็นผู้ฝึกชี่ระดับหนึ่งธรรมดา ขอเพียงเขาสามารถกลั่นออกมาได้ ระดับของยาอย่างน้อยก็จะได้ระดับสามขึ้นไป ส่วนเม็ดนี้ ถ้าจะเอาไปวัดกันจริงๆล่ะก็ เกรงว่าจะอยู่ที่ระดับห้าโดยประมาณ
จ้าวซวี่ลืมสองตาขึ้น สีหน้าก็สับสนมาก
เขาแพ้แล้ว แพ้อย่างราบคาบ ถึงแม้เขาจะไม่อยากยอมรับมัน แต่ความจริงมันก็ปรากฏตรงหน้า
อีกอย่าง จุดที่สำคัญที่สุดก็คือ เขาอยากได้สูตรการกลั่นยาของยากลั่นซ้ำนี้มาก แต่ว่า ท่าทีของเขาทำไปเมื่อครู่นี้ ไม่รู้จะให้เขาเอ่ยปากอย่างไรดี
ถ้าทั้งสองคนไม่รู้จัก จ้าวซวี่ยอมให้ยกทรัพย์สมบัติของทั้งตระกูลให้เพื่อขอสูตรการกลั่นยานี้มาจากผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยนให้ได้
สีหน้าเปลี่ยนไปนานมาก แล้วจ้าวซวี่ก็พูดขึ้นว่า “ฉันแพ้แล้ว ผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยน นายมีความสามารถสูงกว่า ฉันยอมแพ้จากใจจริง”
ลู่ฝานอมยิ้ม ดูเหมือนว่าอย่างน้อยจ้าวซวี่ก็ยังมีคุณสมบัติของการเป็นผู้ฝึกชี่อยู่บ้าง
ผู้ฝึกชี่เป็นกลุ่มคนที่ไม่ชอบการพูดโกหกที่สุด พวกเขาเย่อหยิ่ง อารมณ์เสีย ถึงขนาดไม่เห็นใครอยู่ในสายตา แต่พวกเขาก็รักษาคำพูดกันมาก
แพ้ก็แพ้ ชนะก็ชนะ
โม่เทียนได้ยินคำของจ้าวซวี่ หน้าก็ซีดทันที คนของตระกูลโม่ทั้งหลายก็สีหน้าดูไม่จืดไปตามกัน
คนของตระกูลลู่ทั้งหลายก็ดีใจ ดีใจกันออกนอกหน้า ไม่ไว้หน้าตระกูลโม่เลย ส่งเสียงชื่นชมกันดังขึ้นมา
ลู่หาวยิ้มพยักหน้า ผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยนเป็นคนที่พึ่งพาอาศัยได้จริงๆ แล้วลู่ฝานล่ะ? เขาไปเรียกผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยนมา ผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยนก็มาถึงแล้ว แล้วเขาไปไหนเสียแล้ว
จ้าวซวี่ยื่นยาเบญจธาตุให้กับลู่ฝานอย่างไม่ติดใจอะไร จากนั้น จ้าวซวี่ก็พูดว่า “ผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยน ฉันขอแลกสูตรการกลั่นยาของนายได้ไหม?”
ลู่ฝานยิ้มพูดว่า “ได้สิ เอาสูตรการกลั่นยาของยาหยางเดียวมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันเอาอันนี้ให้นาย”
