“อย่าบอกนะว่าของนาย”
ลู่ฝานมองจ้าวซวี่ แล้วเอ่ยขึ้น
จ้าวซวี่พูดอย่างเย็นชา “นักบู๊ปัญญาอ่อน นี่เป็นหม้อของผู้ฝึกชี่ นักบู๊ที่ไม่มีพลังชี่แบบพวกนาย จะเอาไปทำไม เอาหม้อมาให้ฉัน”
จ้าวซวี่ยื่นมือไปหาลู่ฝาน แม้บนตัวเขามีเลือด แต่น้ำเสียงยังคงโอหัง
ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ เขาไม่เข้าใจจริงๆ ตอนนี้จ้าวซวี่อยู่ในสถานการณ์คับขัน ทำไมถึงยังอวดดีแบบนี้
หานเฟิงไม่ชอบคนอวดดีแบบนี้ พูดเสียงก้องว่า “เราเอาไปจะมีประโยชน์หรือไม่ เกี่ยวอะไรกับนาย หาเรื่องใช่ไหม”
จ้าวซวี่สีหน้าบูดเบี้ยว ฝ่ามือกำลังสั่น
จ้าวซวี่พลิกมือ ปล่อยพลังชี่ออกมา ห้าธาตุแปรเปลี่ยนเป็นวัตถุ ทอง น้ำ ไม้ ไฟ ดินรวมกันออกมา สัตว์ลวงตาที่ประกายแสงสว่างห้าสีพุ่งออกมา
หานเฟิงเบิกตาโต ยังไม่ทันตั้งตัว ก็โดนวัตถุที่ก่อตัวจากห้าธาตุพุ่งเข้ามาโจมตี
พลังของห้าธาตุอันแข็งแกร่ง โจมตีจนหานเฟิงกระอักเลือดออกมา
การโจมตีของผู้ฝึกชี่เฉียบคมกว่าการโจมตีของนักบู๊ธรรมดา พลังของห้าธาตุไม่สนใจว่าร่างกายคุณแข็งแกร่งขนาดไหน เมื่อเข้ามาในตัว จะระเบิดทันที
ฉู่สิงรีบประคองหานเฟิง
จ้าวซวี่ยิ้มเย็นชา “ไอ้เด็กปากดี กล้าหยาบคายต่อหน้าผู้ฝึกชี่อันสูงส่งงั้นเหรอ เบื่อการมีชีวิตอยู่แล้วเหรอ”
หานเฟิงโกรธจนกัดฟัน แผดเสียงออกมาว่า “สูงส่งกะผีน่ะสิ”
ขว้างกระบี่หยกออกไป พร้อมแสงกระบี่ โจมตีไปบนขาจ้าวซวี่ทันที
เลือดสาดกระเซ็น และล้มลงบนพื้น
จ้าวซวี่มองแผลบนขา แล้วตะโกนออกมาว่า “พวกนายกล้าทำร้ายผู้ฝึกชี่อันสูงส่ง พวกนายอยากตายหรือไง”
จ้าวซวี่ใช้แรงดึงกระบี่หยกบนขาออกมา และกำยาเม็ดออกมาจากในอก ยัดเข้าไปในปาก
ลู่ฝานหรี่ตาลง สีหน้าเย็นชา แล้วพุ่งตัวเข้าไป
เมื่อเห็นลู่ฝานเข้ามา จ้าวซวี่ยิ้ม แล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ฉันรู้จักนาย ตระกูลนายมีผู้ฝึกชี่อยู่หนึ่งคน นายน่าจะรู้ความสูงส่งของผู้ฝึกชี่ เอาหม้อในมือนายมาให้ฉัน”
ลู่ฝานถือหม้อสือฟางในมือ มองจ้าวซวี่แล้วพูดว่า “นายอยากได้หม้อนี่เหรอ งั้นให้นายก็ได้”
พูดพลาง ลู่ฝานแปรเปลี่ยนปราณชี่เป็นพลังปราณ ระเบิดพลังปราณ 20 เท่าออกมา ทำให้ฝ่ามือของเขาเต็มไปด้วยแสงสว่าง
จ้าวซวี่มองลู่ฝานเอาหม้อสือฟางกระแทกมาที่หัวเขา อย่างตกตะลึง
เสียงดังพลั่ก จ้าวซวี่โดนกระแทกจนหัวแตก ซีกหน้ามีเลือดเนื้อผสมกัน พลังปราณอันแข็งแกร่งระเบิดอยู่ในตัวเขาอย่างต่อเนื่อง เลือดออกเจ็ดทวาร
จ้าวซวี่สลบไปทันที
ลู่ฝานเก็บหม้อสือฟางขึ้นมา พูดอย่างราบเรียบว่า “ฉันให้นายแล้ว แต่นายเอาไม่ได้ จะมาว่าฉันไม่ได้นะ”
เอาหม้อสือฟางเก็บลงไปในเข็มขัด หานเฟิงและคนอื่นเดินมาทางด้านหลัง
หานเฟิงยกขาเตะไปตรงเอวจ้าวซวี่อย่างแรง พลังปราณทำให้ตำแหน่งตันเถียนของจ้าวซวี่เสียหายและบาดเจ็บ จนเห็นกระดูกข้างใน
เตะลงไปแบบนี้ คงทำให้ตันเถียนของจ้าวซวี่ได้รับความเสียหาย
“ไอ้หมอนี่ ไม่ได้คลั่งเพราะการตายของศิษย์พี่ ศิษย์น้องใช่ไหม ทำไม่เขากล้าท้าทายพวกเรา”
หานเฟิงพูดอย่างดูหมิ่น พูดพลาง หานเฟิงค้นหาข้าวของของจ้าวซวี่และคนอื่น
เครื่องราง ยาเม็ด หรือสิ่งอากาศธาตุ ล้วนเอามาทั้งหมด ขนาดศิษย์พี่ที่ตายไปของจ้าวซวี่ ก็ไม่เว้น รูดของมาจนเกลี้ยง
“มานี่สิ ศิษย์น้องลู่ฝาน แม้ของพวกนี้ใช้ประโยชน์ไม่ได้ แต่เรามาแบ่งกันเถอะ”
ลู่ฝานมองของที่เต็มไปด้วยเลือด ไม่แน่ใจว่าจะเอาดีไหม
