เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 343
อาจารย์ฮั่วซานส่งเสียงหึเบาๆ “เป็นเด็กที่ปากคอเราะร้ายจริงๆ นายอยากเห็นวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุใช่ไหม ฉันจะให้นายดู แค่วันนี้นายต้องชนะนักเรียนทั้งสี่คนของคณะฉัน จะให้นายยืมดูเป็นไง แต่นายต้องฟังให้ดี ต้องชนะทั้งสี่รอบ ถ้าทำไม่ได้ ก็เอาตามที่ฉันพูดเมื่อกี้”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา งั้นเริ่มตอนนี้เลยไหม จะได้ไม่เสียเวลา”
พูดพลาง ลู่ฝานดึงกระบี่หนักไม่คมด้านหลังออกมา กระบี่หนักลงสู่พื้น พลังอันน่ากลัว ทำให้พื้นหยกขาวยุบลงไป
อาจารย์ฮั่วซานกวักมือพูดว่า “เอาเอกสารความเป็นตายมา”
ครูคนหนึ่งรีบเดินเข้ามา เอาเอกสารความเป็นตายให้ทุกคนลงชื่อ
เมื่อเอกสารเสร็จเรียบร้อย การต่อสู้เริ่มขึ้น
คนที่ออกมาเป็นคนแรก ไม่ใช่ใครอื่น คือจินเฟยหยู่
“ลู่ฝาน นายคงจำฉันได้”
จินเฟยหยู่กำหมัด พลังปราณทั้งตัวพลุ่งพล่าน
กระบี่ยาวที่รวมตัวจากพลังปราณอยู่ในมือ พลานุภาพเดือดพล่าน
ลู่ฝานมองจินเฟยหยู่แล้วพูดว่า “จำได้สิ ไม่ต้องพูดไร้สาระได้ไหม เริ่มเร็วๆ”
จินเฟยหยู่ส่งเสียงหึออกมา มีสายฟ้าสีเลือดกะพริบขึ้นบนตัว
“วิชาเทพสายฟ้า!”
นี่เป็นวิชาที่ใช้ทั่วไปของคณะฟ้าร้อง ศิษย์ทุกคนสามารถฝึกได้ พลานุภาพขึ้นอยู่กับผลการฝึกตน
เห็นได้ชัดว่าจินเฟยหยู่มีความรู้เกี่ยวกับวิชาเทพสายฟ้าลึกซึ้งมาก เมื่อกระบี่ออกมา สายฟ้าพลุ่งพล่าน ทั้งตัวเหมือนกระบี่ยาวที่ก่อตัวจากสายฟ้า พุ่งเข้ามาจู่โจมลู่ฝาน
ลู่ฝานพลิกมือสะบัดกระบี่หนัก
“กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า!”
เมื่อกระบี่ออกมา เป็นกระบี่สังหารขั้น6
แสงกระบี่อันน่ากลัว ทำลายพลังปราณของจินเฟยหยู่ สายฟ้าร่วงลงบนตัวลู่ฝาน เหมือนทะเลอันเงียบสงบ ไม่มีเสียงใดๆ
กระบี่หนักแตะลงบนตำแหน่งหัวใจของจินเฟยหยู่ จินเฟยหยู่พ่นเลือดใส่ชุดคลุมบู๊มังกรดำของลู่ฝาน
ชุดคลุมบู๊ไม่เปื้อน เลือดหยดลงบนพื้นเหมือนหยดน้ำ แผ่ซ่านไปทั่วพื้นหยกขาว
จินเฟยหยู่ล้มลงบนพื้น สลบด้วยการโจมตีเดียว
แค่กระบวนท่าเดียวเท่านั้น
จินเฟยหยู่ที่มีชื่อเสียงในคณะฟ้าร้อง โดนซัดจนสลบไป
เหตุการณ์แบบนี้ คงไม่มีใครคาดคิด ขนาดอาจารย์ฮั่วซานยังอึ้งไป
ทำไมรู้สึกว่าลู่ฝาน แข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่คณะกำแหง!
ตอนนั้นอาจารย์ฮั่วซานยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายบู๊
ลู่ฝานกำกระบี่หนักไม่คม สีหน้าราบเรียบ เขตวิถีบนกระบี่หนักไม่คม ทำให้การจู่โจมของเขาพัฒนาขึ้นอย่างน่ากลัว
กระบวนท่าเดียวกัน พลานุภาพเหนือกว่าก่อน นักบู๊อย่างจินเฟยหยู่ เดิมทีเขาจะทำให้แขนขาพิการ
แต่ตอนนี้กลับต้านทานกระบี่หนักของเขาไม่ได้สักกระบวนท่าเดียว
“คนต่อไป!”
ลู่ฝานเอ่ยขึ้น
ครูที่อยู่ข้างๆ รีบแบกจินเฟยหยู่ออกไปรักษา พลังปราณเพิ่งเข้าไปในตัวจินเฟยหยู่ พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังที่ซับซ้อน กดทับเลือดลมของจินเฟยหยู่ จู่ๆ สีหน้าของอาจารย์ถึงกับตกตะลึง
มีนักเรียนที่โดดเด่นของคณะฟ้าร้องเดินออกมา
“ฉันเหอคุน เชิญ!”
พูดพลาง พลังปราณพุ่งออกจากตัวเหอคุนผลการฝึกตนแดนปราณนอกเช่นกัน
สายฟ้าในพลังปราณเพิ่งพุ่งขึ้นมา ลู่ฝานขยับตัวทันที
มือซ้ายเป็นหมัด มีเปลวไฟสีแดงก่ำพุ่งขึ้นมาบนตัว
“หมัดมังกรเพลิงคำราม!”
เมื่อปล่อยหมัดออกมา มังกรไฟที่ก่อตัวจากปราณชี่ของลู่ฝาน โถมเข้าไปหาเหอคุนพร้อมเสียงคำราม
เสียงร้องโอดครวญดังขึ้น เหอคุนกระเด็นออกไปชนกับกำแพง ล้มอยู่บนพื้น ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้
จัดการด้วยกระบวนท่าเดียวอีกแล้ว
“คนต่อไป”
ลู่ฝานชักหมัดกลับมาแล้วเอ่ยขึ้น มีรอยยิ้มตรงมุมปาก
